رفتن به مطلب

تاریخچه و تمدن باستانی خوزستان سوزیانا


ارسال های توصیه شده

نام خوزستان بر حسب کتیبه‌های مختلفی است که با اشکال گوناگون خطاب شده است . در دوره هخامنشیان در فهرست شهرهای ایران که به زبانهای یونانی – عیلامی‌– پارسی باستانی و بابلی از خوزستان به نام اواجیه – اوازیه – آواز – اوازن – هوج – خوج – سوز – هوز و . . . نامیده شده است . پس از اسلام خوز نامیده شد و به خوزستان که محل زندگی خوزی‌هاست مشهور شد .

 

مقدسی جغرافی دان ( ص ۴۰۴) گفته است خوزستان از طرف کوهستان شامل شوشتر و بعد جندیشاپور و پس از آن عسکرمکرم و سپس اهواز و دورق است . در معجم البلدان یاقوت و زکریای قزوینی در آثار البلاد خوزستان یکی از مهم ترین شهرهای ایران نامیده شده است . که تاریخی بس کهن دارد .

 

حمزه اصفهانی از زبان ابن مقفع گفته است : زبان خوزی زبان پادشاه با محارم خود بوده و از دید نزدیکی به لهجه لری – شوشتری – دزفولی و پارسی بسیار نزدیک است .

 

مقدسی گوید : در سرزمین ایرانیان زبانی فصیحتر از خوزستانی‌ها نیست زیرا واژه‌های پارسی را به بمفردات عربی می‌آمیزند و قابل درک است .

 

یاقوت حموی از زبان ابوزید بلخی میگوید : مردم خوزستان هم پارسی می‌دانند و هم عربی و با خودشان به خوزی سخن میگویند که نه عبرانی است و نه سریانی .

 

ریشه و قومیت‌های موجود در خوزستان به شرح زیر است :

 

مهم ترین اقوام خوزستانی ایلامیها هستند که دولتی مقتدر و بزرگ داشته اند

 

کیسیها از اقوام خوزستانی است که استرابون و هرودوت نام خوزستان را مشتق شده از این قوم می‌دانند

 

پراتاکینها که به گفته استرابون جغرافی دان مشهور در خوزستان به زارعت و دامداری مشغولند

 

اوکسیها که به گفته استرابون در کوهستانهای خوزستان زندگی میکنند

 

صابیان که به گفته ابن ندیم و یاقوت حموی در خوزستان و عراق زندگی میکرده اند و به ستاره پرستی مشغول بوده اند .

 

هزاران یونانی در دوره هخامنشی پس از اسارت به خوزستان برده شدند و آنجا سکنی گزیدند و حاضر به برگشت به یونان نشده اند

 

هندیان که به گفته حمزه اصفهانی بهرام گور عده ای زیادی از آنان را برای شاد کردن مردم ایران به ایران کوچ داده بود تا در شهرهای مختلف سکنی گزینند و به شاد کردن مردم بپردازند

 

قبایل عرب که به خوزستان کوچ کرده اند . در کتاب ملکم جلد دوم ص ۲۰۷ آمده است برخی اعراب از بیابانهای عربستان به کردستان و خراسان ایران کوچ کرده اند و سکنی گزیده اند . اعرابی دیگر به بلخ و بخارا و افغانستان رفته اند و زندگی میکنند . در قم و کاشان نیز عده ای خود را عرب میدانند . بنا به نظر هتوم – شیندلر اعراب ایران بیش از ۶۰ هزار خانوار می‌باشند . که عده شان بیش از ۴۰۰ هزار نفر می‌باشد که پس از لشگر کشی‌های تازیان در سال ۶۴۱ پس از میلاد به مناطق بهتر کوچ کرده اند .

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

  • Like 2
لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...