شناسایی قندها، ترکیبات نیترو و آمینو اسیدها

[azarafrooz 14,221]

مونوساکاریدها را میتوان به دو گروه عمده تقسیم کرد: اگر مونوساکاریدها دارای عامل آلدئیدی باشند آنها را آلدوز و چنانچه عامل کتونی داشته باشند آنها را کتوز مینامند.

از لحاظ احیا کنندگی نیز قندها را به دو دسته احیا کننده و غیر احیا کننده تقسیم میکنند. قندهای احیا کننده به علت داشتن گروههای احیا کننده آلدئیدی یا کتونی دارای خاصیت فوق هستند. قندهای احیا کننده میتوانند یونهای فلزاتی مثل مس دو ظرفیتی و یون نقره را در محیط قلیایی احیا کنند. مس دو ظرفیتی پس از احیا به صورت مس یک ظرفیتی در می آید. این یون کمتر از مس دو ظرفیتی در آب محلول است و در نتیجه به صورت رسوب سبز رنگ CuOH یا رسوب قرمز رنگ Cu2O و یا مخلوط زرد رنگی از این دو ترکیب در می آید. اگرPH محیط اسیدی شود (مانند آزمایش بارفورد) و همچنین زمان حرارت دادن کنترل شود، فقط مونو ساکاریدها به این آزمایش جواب مثبت میدهند.

قندها در مجاورت اسیدها (مثلا اسید کلریدریک ١٠ تا ٢٠ درصد) آب از دست میدهند. در نتیجۀ این عمل پنتوزها به فورفورال، کتوهگزوزها و آلدوهگزوزها به اسید لوولینیک و هیدروکسی متیل فورفورال تبدیل میشوند. البته آلدوهگزوزها مقدار اندکی هیدروکسی متیل فورفورال تولید مینمایند. بنابراین با این روش میتوان سه نوع مونو ساکارید را از هم تمیز داد. فورفورال و هیدروکسی متیل فورفورال بی رنگ و در آب محلول هستند و در مجاور فنل ها به کمپلکس رنگی تبدیل میشوند.

 

آزمون مولیش: اسید سولفوریک غلیظ باعث هیدرولیز اتصالات گلیکوزیدی شده، ایجاد مونوساکارید میکند. مونوساکارید تولید شده آب خود را از دست میدهد و به فورفورال و مشتقات آن تبدیل میشود. سپس این ترکیب با آلفا نفتل کمپلکس بنفش رنگی ایجاد میکند.

٢٠ میلی گرم نمونه را در ٢ میلی لیتر اب حل می کنیم. ٢ قطره محلول اتانولی ١٠% ١- نفتل را به آن اضافه می کنیم. ١ میلی لیتر سولفوریک اسید غلیظ به آرامی روی دیواره داخلی لوله می ریزیم تا در ته لوله فاز جداگانه ای تشکیل دهد. تشکیل یک حلقه قرمز در محل تماس دو فاز نشانه کربوهیدرات است. با مخلوط کردن این دو فاز رنگ بنفش ایجاد می شود.

نمونه A به این آزمایش پاسخ مثبت داد.

 

آزمون نین هیدرین: در این آزمایش ترکیبی به نام نین هیدرین با آمینواسید وارد واکنش می شود. در صورت برخورد و مجاورت این دو با یکدیگر ،گروه آمینی و کربوکسیل آمینواسید آزاد می شود و خود آمینواسید به شکل به شکل یک ترکیب آلدهید R-CHO در می آید و خود نین هیدرین به ماده ای به نام هیدرین دانتین تبدیل می شود.

این واکنش برای هر اسیدآمینه ای پیش می رود، اما در اسیدآمینه پرولین تا حدی پیش می رود زیرا گروه متیل موجود در پرولین مانع از کامل شدن آزمایش می شود، به همین دلیل پرولین رنگ زرد ایجاد می کند.

یعنی به طور خلاصه داریم :

 

نین هیدرین+ همه آمینواسید ها= کمپلکس ارغوانی

٢/٠ گرم نین هیدرین را در ٥٠ میلی لیتر آب حل می کنیم سپس ٢ میلی گرم از نمونه را به ٢ میلی لیتر از این محلول اضافه می کنیم. این مخلوط را ٣٠ ثانیه می جوشانیم. تشکیل رنگ ارغوانی (بنفش-آبی) نشانه آمینو اسید است.

 

نمونه B به این آزمون پاسخ مثبت داد.

 

آزمون فرو سولفات: در یک لوله آزمایش ١ میلی لیتر محلول سولفات فرو آمونیم، ٦/٠ میلی لیتر محلول پتاس الکلی و یک قطره یا ٢٠ میلی گرم از نمونه آلی می ریزیم. لوله را به شدت تکان می دهیم، سپس یک قطره سولفوریک اسید غلیظ اضافه می کنیم. تشکیل رسوب قهوه ای نشانه ترکیب نیترو است.

نمونه C به این آزمون جواب مثبت داد.

 

تهیه مشتق اسازون: ٢/٠ گرم از نمونه را داخل لوله آزمایش می ریزیم. ٤/٠ گرم فنیل هیدرازینیوم هیدرو کلرید، ٦/٠ گرم سدیم استات و٤ میلی لیتر آب مقطر به آن اضافه می کنیم تا حل شود. لوله را به مدت ٢٠ دقیقه در حمام آب گرم قرار می دهیم. سپس بلور های تشکیل شده را صاف می کنیم.

 

نتیجه گیری: با توجه به آزمون های انجام شده، نمونه A، کربوهیدرات، نمونه B، آمینو اسید و نمونه C، یک ترکیب نیترو است. با توجه به دمای ذوب نمونه و دمای ذوب مشتق اسازون، نمونه مجهول، D- گالاکتوز نام دارد.