سترون کردن آب

[azarafrooz 14,221]

[h=2]سترون کردن آب با اوزون[/h]

 

 

 

 

 

دید کلی

 

سترون کردن هم روی

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

و هم روی

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

انجام می‌شود. بدیهی است که سترون کردن برای آبهای زیرزمینی اجباری نیست. ولی ممکن است از لحاظ رعایت احتیاط و در صورتی که بررسی‌های هیدروژئولوژیکی امکان آلوده بودن آبها را تایید کند، در مورد آبهای زیر زمینی نیز انجام شود.

 

به هر حال ، سترون کردن با آلودگی‌های گذرا مقابله می‌کند. از طرف دیگر ، اگر آب فاصله زیادی را در مجرای روباز طی کند، خطر آلودگیهای اتفاقی نیز باید در نظر گرفته شود. در این مورد ، اگر آب را در مبداء حرکت آن سترون کنیم، در واقع ، ضمانتی اضافی برای خوراکی بودن کیفیت آب است که پتانسیل مقاومت آن را در برابر میکروب‌ها نیز افزایش می‌دهد.

 

سترون‌کردن آبهای سطحی الزامی است. سترون کردن در واقع دنباله عملیات

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

، ته‌نشین کردن و تصفیه آبهاست، اما از لحاظ انهدام میکروبهای بیماریزا به اندازه کافی موثر نیستند. در این مقاله ، سترون کردن با اوزون را بررسی می‌کنیم.

چگونگی سترون کردن با اوزون

 

سترون کردن با اوزون (O3) درداخل یک حوضچه تماس انجام می‌شود که آب مورد تصفیه و هوای اوزون‌دار همزمان وارد آن می‌شوند و به‌صورت

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

با وسایل مناسب به گردش درمی‌آید. چون اوزون در هوا ناپایدار است، قابل ذخیره کردن نیست. بنابراین همزمان با تصفیه ، باید به‌تدریج تولید شود و به همین علت ، دستگاه تولید اوزون جزء تاسیسات سترون‌کردن است. برای تولید اوزون به جریان هوای بسیار خشک بین دو یک دستگاه سترون کردن با اوزون ، از قسمتهای زیر تشکیل شده است.

یک دستگاه خشک کننده هوا

 

هوای متراکم شده با فشار نزدیک به 0,5 بار که دمای آن را افزایش می‌دهد، نخست از یک مبادله کننده گرما عبور می‌کند تا سرد شود، بعد پس از گردش از یک گروه مولد سرما ، قسمت عمده رطوبت هوا در اثر تراکم آن از بین خواهد رفت. عمل خشکاندن هوا در حضور ژل سیلیس یا ژل آلومینیوم و در دستگاهی به نام دستگاه خشک کننده تکمیل می‌شود. با گرم کردن ساده و سپس سرد کردن ، مواد خشک کننده ترمیم می‌شود. این عمل را می‌توان خودکار کرد.

یک دستگاه مولد اوزون

 

این دستگاه ، انواع مختلف دارد. مقطع الکترودها در مولد

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

، صفحه‌ای چهارگوش است و در مرکز الکترودها ، روزنه‌ای وجود دارد. الکترودها که با زمین در ارتباطند، فلزی و توخالی‌اند تا بتوانند بوسیله جریان آب ، سرد شوند. یک دی‌الکتریک بوسیله صفحه شیشه‌ای که در مجاورت الکترودها قرار می‌گیرد، تشکیل می‌شود. الکترودهای ولتاژ متوسط از یک ورقه فلزی ساخته شده‌اند.

 

بخار حاصل از بین الکترودهای ولتاژ متوسط و صفحه‌های شیشه‌ای خارج می‌شود. هوای خشک از اطراف دستگاه وارد و بوسیله روزنه مرکزی به حالت اوزونی شده خارج می‌شود. در مولد اوزون لوله‌ای شکل تریلیگاز مداری بوسیله یک لوله خارجی فلزی متصل به زمین و یک لوله هم‌محور شیشه‌ای که داخل آن از قشری از فلز پوشیده شده و به ولتاژ متوسط متصل است تشکیل می‌شود و شیشه‌ای نقش دی‌الکتریک را بازی می‌کند.

 

بخار از فاصله حلقه‌ای شکلی که بین دو الکترود تشکیل می‌شود و هوای اوزون‌دار در آن جریان دارد، خارج می‌شود. در صورت تولید اوزون به مقدار زیاد ، چند صد مدار در دستگاه قرار می‌گیرد. در قسمت خارجی لوله‌ها ، آب سرد جریان دارد. ولتاژی که در این دستگاهها بکار برده می‌شود، بین چند هزار و 25000 ولت است. (ولتاژ متوسط M.T بین 5 و 30KV است).

 

در کارخانه‌های شو - آزی - لو - روآ و مری - سور - اوآز (متعلق به شرکت عمومی آب) و همچنین کارخانه‌ اورلی در پاریس ، مولدهای اوزون لوله‌ای بوسیله ترانسفورماتورهای 160 کیلوواتی تغذیه می‌شوند. تولید اوزون در این کارخانه‌ها 180kg در روز است. کل مصرف انرژی لازم برای تولید 1 کیلوگرم اوزون ، بین 20 و 25 کیلووات در ساخت است.

 

یک حوضه تماس

 

پخش هوای اوزون‌دار در آب این حوضه انجام می‌شود. روشهای مختلفی برای پخش هوای اوزون‌دار در آب بکار برده می‌شود. در ایستگاههای متوسط ، غالبا از دستگاه هیدروانژکتور که اساس کار آن ، نظیر خرطوم آبی است، استفاده می‌شود. ظرفیت دایره تماس طوری محاسبه می‌شود که مدت عبور در حدود 5 دقیقه باشد. در ایستگاههای مهم ، پخش اوزون از میان لوله‌های متخلخلی که روی کفبند حوضچه تماس قرار دارند، انجام می‌شود. در این حالت ، حبابهای کوچکی از هوا تولید می‌شود که بطور منظم در داخل آب مورد تصفیه پخش می‌شود.

 

 

[azarafrooz 14,221]

[h=2]سترون کردن آب با کلر[/h]

دید کلی

 

سترون کردن هم روی

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

و هم روی

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

انجام می‌شود. بدیهی است که سترون کردن برای آبهای زیرزمینی اجباری نیست. ولی ممکن است از لحاظ رعایت احتیاط و در صورتی که بررسی‌های هیدروژئولوژیکی امکان آلوده بودن آبها را تایید کند، در مورد آبهای زیر زمینی نیز انجام شود.

 

به هر حال ، سترون کردن با آلودگی‌های گذرا مقابله می‌کند. از طرف دیگر ، اگر آب فاصله زیادی را در مجرای روباز طی کند، خطر آلودگیهای اتفاقی نیز باید در نظر گرفته شود. در این مورد ، اگر آب را در مبداء حرکت آن سترون کنیم، در واقع ، ضمانتی اضافی برای خوراکی بودن کیفیت آب است که پتانسیل مقاومت آن را در برابر میکروب‌ها نیز افزایش می‌دهد.

 

سترون‌کردن آبهای سطحی الزامی است. سترون کردن در واقع دنباله عملیات

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

، ته‌نشین کردن و تصفیه آبهاست، اما از لحاظ انهدام میکروبهای بیماریزا به اندازه کافی موثر نیستند. در این مقاله ، سترون کردن با کلر را بررسی می‌کنیم.

 

کلر در آب

 

وجود

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

به مقدار کم در

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

بسیار مفید است. روی دیاستازهایی که برای زندگی میکروبی لازمند، اثر و آنها را تخریب می‌کند. به‌علاوه ، قدرت اکسایش کلر در برابر مواد آلی بسیار زیاد است. کلر به شکل

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

یا به شکلهیپوکلریت (

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

) مورد استفاده قرار می‌گیرد. مقدار کلر لازم را می‌توان با نقطه بحرانی تعیین کرد. اگر آب مورد تصفیه ، نظیر

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

، دارای مواد آلی و بطور معمول ، آمینه ، باشد، ظهور این نقطه قابل توجه بسیار مشخص است. کلر در ترکیب با این مواد ، مواد معین کمکی و کلرامین تولید می‌کند.

منحنی تغییرات مقادیر کلر فعال موجود در آب

 

اگر منحنی تغییرات مقادیر کلر فعال موجود در آب یعنی کلر باقیمانده ، بر حسب کلری که به آن افزوده می‌شود، رسم شود، خواهیم دید که اگر مقدار کلر افزوده شده کم باشد، کلر باقیمانده وجود نخواهد داشت و تمام کلر ترکیب می‌شود. با افزایش مقدار کلر ، منحنی صعود می‌کند، اما از یک نقطه حداکثر M که با حداکثر مواد معین کمکی و کلرامین مطابقت دارد، عبور می‌‌کند.

 

کلر به حالت ترکیب و عفونت آب کم است. بالاتر از M ، یعنی با افزایش مقدار کلر ، کلر فعال کاهش می‌یابد و منحنی ، از یک نقطه حداقل m که با انهدام ترکیبات آلی و کلرامین مطابقت دارد، می‌گذرد. این نقطه ، نقطه بحرانی است. در اینجا ، عفونت حداکثر است. اگر باز هم مقدار کلر زیاد شود، کلر اضافه شده ، به‌صورت کلر فعال آزاد درمی‌آید و کلر فعال ترکیب شده ثابت می‌ماند. برای این نوع آب ، زمان تماس لازم با توجه به اندازه‌گیری در نقطه بحرانی به یک تا دو ساعت می‌رسد.

 

اگر در آبی ، مواد آلی وجود نداشته باشد، نقطه بحرانی نخواهد داشت. اگر

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

این چنین آبی از 7.5 کمتر باشد، اندازه طوری تعیین می‌شود که پس از 20 دقیقه تماس ، باقیمانده در حدود 0.2mg/l باشد. در تمام موارد ، باید از آمیختن مناسب سترون کننده با آب مطمئن شد.

سترون کردن بوسیله گاز کلر

 

گاز کلر در بطری‌های فلزی به ابعاد متفاوت قرار دارد که محتوی 2 تا 50kg کلرند. برای ایستگاههای مهم ، مخزنهای 500 تا 1000 کیلوگرمی کلر استفاده می‌شود. در قسمت پایین این ظرفها ، کلر به حالت مایع و در قسمت بالا به حالت گاز است. فشار گاز کلر با فشار میعان آن در دمای محیط برابر است. برای تاسیسات متداول که دبی کار خیلی بزرگ نیست، فاز گازی بطری بکار برده می‌شود.

 

بتدریج که از مقدار گاز کاسته می‌شود، کلر مایع ،

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

و جانشین آن کم می‌شود، طوری که فشار ثابت می‌ماند. مقدار فشار در 15ْC برابر 6 بار است و با افزایش

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

،

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

نیز افزایش می‌یابد (4 بار در 2ْC؛ 12 بار در 40ْC). پس دبی گاز بستگی به دما دارد، اما به سطح تبخیر بستگی دارد، یعنی به سطح مقطع بطری.

 

بدیهی است که برای یک بطری کوچک از دبی 100g در ساعت (تا 10kg) و برای یک بطری بزرگ از 400g در ساعت (15 تا 50kg) نمی‌توان بالاتر رفت. به‌منظور ایجاد سطح تبخیر بیشتر ، مخزنهای سیلندری افقی قرار داده می‌شوند.

 

اصول سترون‌کردن با گاز کلر به این صورت است که گاز کلر پس از کاهش قبلی فشار با آب مخلوط می‌شود و سپس شیره کلردار حاصل طبق مقادیر تعیین شده بوسیله شیمی‌دان ، در آب مورد تصفیه وارد می‌شود.

 

سترون کردن بوسیله سدیم هیپوکلریت

 

این روش ، ساده‌ترین روش سترون‌کردن است که یا به‌تنهایی در تاسیسات کوچک و یا به صورت کمکی با روش سترون کردن با گاز کلر مورد استفاده قرار می‌گیرد. ماده سترون‌کننده ، سدیم هیپوکلریت یعنی

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

است که غلظت آب ، زیاد و در حدود 48ْ است. یک در جز کلرومتری برابر است با 3,17 گرم کلر آزاد در هر کیلوگرم هیپوکلریت و یک کیلوگرم هیپوکلریت در 48ْ دارای 3,17×168=152 گرم کلر است. آب ژاول یا در عزابه تحویل می‌شود و یا در مخزنهایی که با کار بنایی احداث می‌شود. در حالت دوم در اثر گذشت زمان از عیار آن کاسته می‌شود.

 

محلول آب ژاول سترون کننده با آب ژاول 48ْ تهیه و مقدار کلر فعال لازم برای سترون‌کردن در آب تیتره می‌شود. این محلول شیره کلردار ، بطور بسیار منظم وارد آب می‌شود. برای این موضوع است که دستگاههای مختلف بوجود آمده است. حجم این دستگاهها کوچک و نگهداری آنها آسان است. این دستگاهها از یک تشتک بزرگ تشکیل شده‌اند که در سطح مجهز به یک چرخ آبکشی هستند و این چرخ به یک لوله تاشو و یک زبانه خروجی متصل است.

 

سرعت پایین رفتن چرخ آبکشی و سرعت تخلیه تشتک بزرگ با استفاده از یک آرایش مکانیکی تنظیم می‌شود. همچنین می‌توان یک پمپ اندازه‌گیر و یا ترجیها" یک پمپ پیستونی را که دقیقتر از یک پمپ غشایی است، بکار گرفت.

 

 

وارد کردن مایع سترون‌کننده

 

قبل از ذخیره کردن آب در مخزن ، مایع سترون‌کننده وارد می‌شود. اگر مسیر به اندازه کافی طولانی باشد، مایع سترون کننده دقت کافی برای ظاهر کردن اثر ضد باکتری خود دارد. همچنین اگر مسیر حرکت ، طولانی باشد، از مخلوط شدن کامل آن با آب نیز استفاده می‌شود. در صورت انتقال آب بوسیله یک مجرای روباز ، مایع با استفاده از نیروی ثقل در تمام عرض سطح آب کاملا پخش می‌شود.

 

در مورد لوله تحت فشار ثقلی ، وارد کردن مایع بوسیله انشعابی که به قسمت خروجی مایع متصل است، انجام می‌شود. در صورت نیاز و کافی نبودن فشارها ، می‌توان از یک پمپ اندازه‌گیر استفاده کرد. اگر انتقال آب بوسیله رانش انجام شود، در این صورت مایع در ایستگاه پمپاژ وارد می‌شود. در صورت امکان ، ساده‌ترین روش این است که مایع به طرف سرپوش مکنده در نزدیکی لوله مشبک برسد.

 

همچنین می‌توان با ایجاد سوراخی در مکنده پمپ این عمل را انجام داد. با این حال ، برای جلوگیری از ورود هوا که موجب توقف پمپ می‌شود، بهتر است که باک یا لاواک دارای سطح ثابت که با ورود شیره کلردار در ارتباط است، پیش‌بینی شود. در یک روش دیگر ، مایع بوسیله یک پمپ مناسب با قسمت رانش کلی ایستگاه ارتباط دارد. اینجا هم یک باک دارای سطح ثابت لازم است.

در مورد ایستگاه تصفیه ، کلر یا مستقیم وارد مخزن آب تصفیه شده می‌شود و یا در لوله ای که این مخزن را به پمپ‌های کارخانه برداشت متصل می‌کند، تزریق می‌شود.

 

با اعمال روشهای خودکار ، می‌توان توقف یا راه‌اندازی عملیات سترون‌کردن را با حرکت پمپ‌های کارخانه بالابر هماهنگ کرد. همچنین می‌توان بطور خودکار ، عمل کلرزنی را متناسب با دبی آبی که منتقل می‌شود به اجرا درآورد.