رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

Tree-Pruning-300x300.jpg

 

پیراستن (هرس کردن):

 

به طور کلی پیراستن(هرس کردن) عبارتست از قطع کامل یا جزئی شاخه،ریشه،پوست، برگ و یا گل و میوه به منظور تحت تاثیر قرار دادن و هدایت نحوه رشد و باروری گیاه . پیراستن یکی از عملیات مهم باغبانی است که از حدود سه هزار سال پیش شناخته شده و مورد استفاده قرار میگرفته است. دلایل و فواید آن را می توان به شرح زیر خلاصه نمود:

 

 

۱- حذف شاخه های مزاحم ،خشک شده ، آفت زده و مریض و شکسته جهت حفظ و تامین سلامت گیاه

 

۲- ایجاد شرایط مناسب جهت ورود نور و هوا به درون شاخساره و خلوت کردن نقاط شلوغ و متراکم آن به منظور ایجاد امکان تولید محصول بیشترو مرغوبتر

 

۳- ایجاد شکل ویژه در شاخساره گیاه،ا ین امر بویژه در میوه کاری و نیز در شکل سازی گیاهان جهت تزئین باغ و باغچه از اهمیت خاصی برخوردار است.

 

۴- ایجاد تعادل بین شاخساره و ریشه ، بویژه هنگام نشاء کاری و جابجا کردن گیاه، جهت تضمین موفقیت و ایجاد امکان رشد اولیه سریعتر برای گیاه.

 

۵- جوان ساختن درختان مسن از طریق حذف شاخه های پیر و وادار کردن درخت به تولید شاخه های جدید،جهت بالا بردن قدرت باردهی آن.

 

۶- پیش یا پس انداختن باروری گیاه و تنظیم گلدهی و ایجاد تعادل بین رشد رویشی و میزان محصول و بالا بردن کیفیت فرآورده تولید شده.

 

۷- محدود کردن رشد و کوتاه ساختن گیاه برای تسهیل عملیاتی مانند سمپاشی و برداشت محصول و نیز به دلایل تزئینی

 

 

زمان هرس (پیرایش):

 

بسته به نوع گیاه و هدف از پیرایش(هرس)،این کار این کار در دو موقع از سال انجام میشود: یکی پیرایشی که در زمان رکود و خواب زمستانه انجام میشود و هرس یا هرس سیاه یا زمستانه نامیده میشود و دیگری پیرایشی که در دوره فعالیت گیاه ، یعی هنگامیکه گیاه دارای برگ و احیانا گل و میوه است ، انجام میگیرد و هرس یا هرس سبز یا تابستانه نامیده میشود.در مورد هر دو نوع پیرایش باید به این دونکته توجه نمود که اصولا پیرایش در هر زمان انجام شود ،باعث تاخیر در باروری نهالهای جوان و کم شدن محصول درختان بارور میشود، بنابراین ،بایددر تمام انواع پیرایش جانب تعادل رعایت گردد و قطع اندامهای گیاه تنها به مقدار لازم و در نهایت احتیاط انجام پذیرد.

لینک به دیدگاه

topiary-300x189.jpg

 

رومیهای قدیم هر باغبانی را که گیاهان را به شکل حیوانات و حروف الفبا یا به اشکال مختلف دیگر در می آورد«توپی آریوس» (Topiarius) می نامیدند، از این رو هنر آرایشی گیاهان در زبان لاتین «توپی آری» نامیده گردید.

 

وقتی از باغهایی که رسماً شکل یافته اند و از کنار گیاهانی که هرس آرایشی شده اند می گذریم، نمی دانیم آیا باغ هایی که به شکل و فرم طبیعی خود و دست نخورده به نظر می رسند زیباترند یا باغهایی که عملاً توسط انسان فرم یافته است.

 

برای ایجاد تعادل بهتر است اشکال فرم یافته و هرس شده را تواماً در باغ های مصفا به کار گیریم و زمینه مناسبی را برای نمایش این مجموعه های گیاهی ایجاد کنیم.

topiary2-300x225.jpg

 

یکی از مشهورترین باغ هایی که از هنر آرایشی توپی آری به بهترین وجه استفاده کرده است باغ لادو (ladew) در ایالت مریلند آمریکا است. در این باغ گیاهان شکل یافته به تنهایی قرار نگرفته اند، بلکه هماهنگ با دیگر مناظر عینی حالتی مصفا و طبیعی به باغ بخشیده اند.تراسهایی که دقیقاً هرس شده، به راهروهای آرام یا باغچه هایی از از گلهای فصلی و زینتی راه می یابند.

 

در بخشی از این باغ که به باغ ژاپنی تزیئن یافته است گیاه برگ نو را در گوشه ای از یک آبنما به شکل قایق ماهیگیری چینی فرم بخشیده اند و در نزدیکی همین آبنما گیاه دیگری را به شکل مجسمه بودا درآورده اند. در این باغ ژاپنی گیاهانی که با آن طرح هماهنگ اند برگزیده شده اند.مثلاً زنبق های سیبری و ژاپنی، یاسمنها، بامبو،سیب وحشی شوریده و افرای ژاپنی و غیره به کار برده اند تا نظاره گر خود را در فضایی کاملاً شرقی مشابه سرزمین ژاپن احساس کند.در بخش ورودی این باغ، صحنه دریاچه ای زیبا را از درختچه های سرخدار که به شکل مردابی مواج هرس شده و روی آن را با چندین قوی زیبا مزین ساخته اند، به شکلی که بیننده می پندارد این قوهای زیبا در حال حرکت اند.

 

ladew_topiary_maryland_600x-300x225.jpg

در گوشه ی دیگری از این باغ مصفا سوارکاری را سرگرم شکار روباه مشاهده می کنید. حیوانات مورد نظر (اسب، سگ و روباه)به شکلی بسیار دقیق هرس شده و بسیار زنده به نظر می رسند.در کنار شکارچیان نیز درخت metasequia glyptostroboids سایه افکنده است و همچنین درخت پائولینو paolinea که در تاریخ هنرهای تزئینی از اهمیت به سزایی برخوردار است در حاشیه ی این اثر زیبا دیده می شود.

 

در باغ لادو یک سرخدار ژاپنی را به ارتفاع ۱۰ متر به شکل ۴ طبقه هرس کرده اند که بر فراز آن خروسی به چشم می خورد. در اطراف این بخش چندین حیوان دیگر همچون اسب شاخدار دریایی و پروانه و طاووس دیده می شوند. برخی از این گیاهان شکل یافته به قدری بزرگ به نظر می رسند که به آسانی انسان را در خود جای می دهند.

 

در این باغ، باغچه ای مخصوص جلب و گردآوری پرندگان ایجاد شده و آن را باغ میوه ریز berry نامیده اند کهع شامل خاس، ذغال اخته، زالزالک و درختچه گل مروارید، پاچی ساندرا و شیر خشت است. باغچه ی دیگری نیز به نیلوفرهای آبزی اختصاص یافته که همراه نیلوفر ها کلکسیونی از هوستاهای کمیاب و بسته ای از کلاغک و کالادیوم و پاپیتالهای مختلف پدید آورده اند در ضمن باغچه ای را به گیاهان دارویی و یک باغچه را به رز و باغچه ای دیگر را به گلهای زرد و صورتی و سفید رنگ اختصاص داده اند. در این باغ گیاهان هرس شده و شکل یافته هر بهار کودپاشی می شود و به طور منظم دو بار در طول مدت رشد هرس می شوند تا فرم خاص خود را حفظ کنند.به منظور جلوگیری از خسارات ناشی از برف سنگین بیشترین میزان هرس کاری در اواخر پاییز صورت می گیرد.

 

گیاهان مناسب هرس آرایشی (topiary) عبارتند از:

 

۱٫ تویا کانادایی Tsuga canadennsis- Canadian Hemlock

 

2 .سرخدار انگلیسی Taxus baccata Erecta Hillii – English Yew

 

3.سرخدار ژاپنی Taxus cuspidata `Densiformis` – Japanese Yew

 

از گیاهان فوق سرخدار ژاپنی بیشتر در مورد توجه است چرا که به طور متوسط هر سال فقط ۱۵ سانتیمتر رشد می کند. مخروط ها و دیگر شکلکهای تو پر هندسی درختچه تویا برای ایجاد پرچین، مناسبتر است در حالی که برای فرم بخشیدن و مجسمه سازی گیاهی، بهتر است که از سرخدار که فرمی متراکم تر دارد استفاده شود. گاه نیز از شمشاد رسمی Buxus sempervirens برای تجسم و ایجاد حیوانات استفاده می شود. پدیدآورندگان مجسمه های گیاهی برای هرس آرایشی به ندرت از درختچه های همیشه سبز دیگری همچون برگ نو استفاده می کنند. در باغ لادو یک قایق ماهیگیری چینی و یک زرافه را از درختچه ی برگ نو شکل داده اند. در فرم دادن به زرافه مخصوصاً برگ نو سبز رنگ و برگ نو ابلق را به کار گرفته اند تا حالت نقوش متنوع زرافه، بهتر مجسم گردد. قابل یادآوری است که رشد برگ نو از رشد رشد سرخدار و تویا سریعتر است و به هرس مدام و منظم نیاز دارد.

 

بوستان پیرایان باغ لادو هر بخش از باغ را برای استفاده همچون اتاقی در هوای آزاد در نظر گرفته اند و هر گیاه آرایش یافته را همچون مجسمه ای آفریده اند و هر یک را در محیط مناسب خود قرار داده اند تا جلوه بیشتری داشته باشد.

لینک به دیدگاه

درختان و درختچه ها به لحاظ زیبائی از نظر فرم، تنوع بوته، رنگ گل و شکل پذیری، اهمیت بسیار زیادی در رابطه با فضای سبز دارند.

 

phpThumb_generated_thumbnailjpg-150x150.jpg

 

درختان و درختچه ها به لحاظ زیبائی از نظر فرم، تنوع بوته، رنگ گل و شکل پذیری، اهمیت بسیار زیادی در رابطه با فضای سبز دارند. به طور کلی اصلاح و بهبود نمای ظاهری درختچه ها، قطع شاخه های فرعی و بیمار، حذف شاخه های ناخواسته از اهداف مهم هرس درختان و درختچه های زینتی است.

 

در برخی از درختچه ها، تنک کردن بوته به منظور ورود نور و هوا به داخل بوته موجب رشد و بهبود گیاهان می گردد. بعضی از درختچه ها ممکن است با هرس سالیانه، گل های بزرگتر و زیباتر ولی به تعداد کمتر تولید نمایند. درختچه ها به ندرت ممکن است در صورت هرس نکردن خشک شده و از بین بروند. ولی با هرس کردن می توان نمای کلی گیاه را اصلاح و بهبود بخشید.

 

 

● چگونه درختچه ها را هرس نمائیم

 

هنگام کوتاه نمودن شاخه ها، باید از بالای یک جوانه یا شاخه جوان که رشد آن رو به بیرون است شاخه را قطع نمود. زاویه برش باید هم جهت با زاویه جوانه باشد، سطح برش نباید افقی باشد. هنگام قطع کامل شاخه باید سطح برش هم سطح شاخه اصلی باشد، یعنی برش باید در محل اتصال یا شاخه اصلی صورت گیرد. پس از قطع شاخه باید محل برش را صاف کرده و سپس با چسب باغبانی پوشانید تا از ورود بیماری ها از محل برش جلوگیری نمود.

 

در موارد درختچه هائی که نیازمند هرس سنگین هستند، استفاده از کود شیمیائی کامل توصیه می گردد. حتی الامکان باید پای بوته را با کود دامی پوسیده پوشانید. شاخه های ضعیف و کم رشد می بایست سنگین، و شاخه های قوی در صورتی که فضا برای رشد آنها کافی باشد، سبک هرس شوند.

 

 

● هرس درختچه های انبوه

 

برخی درختچه ها به ویژه دائم سبزها به ندرت نیاز به هرس دارند، مگر آنکه خیلی انبوه شده و با پایه آنها لخت شود. در صورت نیاز در اوایل بهار تمام شاخه های اصلی را از چند سانتی متری سطح زمین قطع می نمائیم.

 

پس از انجام هرس باید به ازاء هر مترمبع یک فنجان کود شیمیائی کامل همراه با مالچ استفاده نموده و نیز باید به گیاه آب کافی بدهیم. درختچه در سالی که هرس شده گل نخواهد داد و فرم و شکل آن در عرض چند سال بهبود می ایبد.

 

این روش برای درختچه هائی مثل برگ بو، برگ نو، سرخدار، سنجهای زینتی، ماهونیا و … کاربرد دارد.

 

 

▪ برگ نو (نرون) Ligustrum sp.

 

ـ زمان هرس: بهار، تابستان، زمستان

 

بوته های هرس نشده را هر ۴ سال یکبار در زمستان با قطع یک چهارم از شاخه ها از پائین هرس می نمائیم. برای دادن شکل دلخواه به بوته در تابستان باید شاخه های ضعیف را از پایه قطع کرده و سرشاخه های جدید را به اندازه موردنظر کوتاه نمائیم. در صورتی که گیاه (برگ نو) به صورت پرچین استفاده شود، هرس باید در تابستان انجام گیرد. برای این منظور سطح بیرونی بوته را از پائین به بالا شیب می دهیم تا نور و هوا به سهولت به شاخه های پائینی برسد.

 

پرچین های تازه فرم گرفته را بایستی یا قطع مرتب شاخه ها، مرتباً هر سه تا چهار سال اول هرس نمود. تا پایه پهن و متراکمی به وجود آید. به همین دلیل نباید اجازه داد طول هر شاخه در فصل رشد بیش از ۱۵ سانتی متر افزایش یابد. در اوایل بهار با قطع شاخه ها به طول ۳۰ سانتی متر یا کمتر بوته پرچین را جوان می نمائیم. در این شرایط بوته به کود و آب فراوان در تابستان بعدی نیاز خواهد داشت.گونه های دائم سبز که هرس نشده باشند ممکن است هر یک سال در میان در زمستان به صورت سنگین هرس شوند تا بوته شکل مرتبی بگیرد.

 

 

▪ شمشاد Buxus sp

 

ـ زمان هرس: پائیز، بهارشمشادها معمولاً هر مقدار و هر نوع هرسی را تحمل کنند و بدون هرس نیز بوته ها زیبا و متراکم هستند. شکل و اندازه نهائی برای هرس بستگی به نوع شمشاد دارد. در بوته های جوان، هنگام انتقال به محل اصلی باید ریشه را نیز هرس نمود. پس از کاشت، بوته را تا سه سال مرتباً هرس کنیم تا متراکم گردد.

 

شمشادهائی را که به منظور استفاده از پرچین و با اشکال هندسی و مجسمه ای کاشته می شوند می بایستی مرتباً هرس نمائیم. قبل از پیدایش شاخه های جدید در بهار با استفاده از قیچی هرس، شاخه های تولید شده در اواخر تابستان قبل را هرس می کنیم، شاخه های جدید را بعد از آن که شروع به محکم شدن کردند قطع می نمائیم.

 

در آب و هوای معتدل، پرچین و اشکال مجسمه ای را در اواخر پائیز باید هرس نمود تا در زمستان شکل جالب توجه و جمع و جور داشته باشند. شمشادها به بیماری ها به خصوص سفیدک سطحی بسیار حساسند که به محض مشاهده بیماری و یا آثار پریدگی رنگ در برگ ها، سرشاخه و یا شاخه بیمار را سریعاً تا جائی که به نظر می رسد بیمار است قطع می نمائیم.معمولاً توصیه می شود که در هرس های پرچینی قسمت پائین بزرگتر یا مساوی قسمت بالا باشد تا قسمت بالا روی قسمت پائین سایه اندازی نداشته باشد.

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه
  • 9 ماه بعد...

[TABLE=class: daneshnamehtopline, width: 775]

[TR]

[TD][/TD]

[TD=align: left][/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE=align: left]

[TR]

[TD]gerdu3.jpg

[/TD]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[/TR]

[/TABLE]

ترتیب و هرس درختان گردو

 

هرس درختان جوان را تربیت گویند. که با دو هدف انجام می شود : توسعه اسکلتی قوی و تقویت رشد شاخه ها به موازات تولید محصول زیاد و زودرس اصولاً میوه های گردو در جوانه های انتهایی یا جوانه جانبی و انتهایی شاخه های یکساله تولید می شوند. بنابراین ارقام گردو به دو دسته بارور در جوانه های انتهایی و بارور در جوانه های جانبی تقسم می شوند ارقام با باردهی انتهائی (هارتلی، فرانکورت) فقط نیاز یه تنک کردن دارند و در این ارقام نباید سرشاخه زنی صورت گیرد در غیر اینصورت درخت در رشد رویشی باقیمانده و میوه تولید نخواهد کرد. برعکس این حالت ارقام بارده در جوانه های جانبی (وینا وچیکو) به منظور تقویت رشد شاخه ها که مانع از باردهی زودرس می شود به شدت تنک و سرزنی می شوند. بعد از رشد سال اول نهالها از فاصله 2 متری سربرداری می شوند. کلیه شاخه های جانبی در روی محور اصلی بجز یک یا دو شاخه که در قسمت پائین تنه حفظ می شوند قطع می گردد. برای جلوگیری از رشد ضعیف شاخه های انشعاب یافته از تنه اصلی تمامی جوانه های اولیه که در بالاتر از فاصله 3/1 متری سطح زمین قرار دارند قطع می شوند تا جوانه های ثانویه فرصت رشد داشته باشند هر دو نوع رقم گردو ذکر شده بالا تا 2 سال مثل هم تربیت می شوند.

هرس درختان بارده

 

هدف اصلی از این هرس تولید محصول منظم زیاد و با کیفیت بالا است در کل این هرس چهار هدف عمده دارد (1) کنترل اندازه درخت. (2) حفظ قدرت رشد و باردهی سیخکها. (3) تولید شاخه های جدید برای جایگزینی شاخه های پیرتروکم بارورتر. (4) حذف شاخه های ضعیف خشک و مزاحم و ایجاد تسهیلات برای عملیات زراعی عمل هرس در دوره خواب درختان انجام می شود ولی بهتر است این کار در اوایل بهار انجام گیرد تاخیر در هرس موجب خروج شیره گیاهی می شود تمامی سطوح قطع شده باید با چسب پوشانده می شود. بهترین روش هرس درختان جوان (16 تا 17 ساله) و میان سال گردو (34 ، 35 ساله) بریدن انتهایی شاخه های سه ساله است. روش مناسب برای هرس درختان بالغ (40 ساله) قطع انتهای شاخه های 4 تا 5 ساله است

 

تنک کردن

 

هنگامیکه درختان نزدیک بهم و به صورت انبوه کاشته شده اند تنک کردن شاخه ها برای تامین نور کافی ضروری است. حذف درخت باید قبل از متراکم شدن آنها صورت گیرد. تغذیه در صورتیکه مقدار یک یا چند عنصر غذایی در خاک کمتر از حد معمول باشد از کودهای مختلف برای برطرف کردن این کمبودها استفاده می شود. ازت : بندرت کمبود ازت مشاهده می شود علائم کمبود ازت در مراحل اولیه به صورت کم رنگ شدن شاخ و برگ ، کوچک شدن برگها ، کاهش رشد شاخه کاهش عملکرد و تشکیل میوه های کوچک با مغز کم می باشد. که کاربرد ازت به مقدار 225 – 175 کیلوگرم در هر هکتار در اوایل مرحله رشد از ظاهر شدن علائم فوق الذکر جلوگیری می کند. فسفر : کاربرد سوپر فسفات در زمستان در درختان جوان موجب افزایش کیفیت میوه ها می شود ولی درختان بالغ عکس العمل کندی نسبت به این مورد نشان می دهند. پتاسیم : علائم کمبود پتاسیم، برگها ابتدا کم رنگ شده و سپس حاشیه آنها به طرف بالا برگشته و پیچ می خورد و قسمت زیر برگ خاکستری رنگ می شود در صورت کمبود شدید برگها کوچک شده و در حاشیه و نوک برگها سوختگی ایجاد می شود و استفاده از سولفات پتاسیم علائم کمبود را برطرف می کنند. روی : علائم کمبود روی در اوایل فصل رشد قابل مشاهده است که باز شدن جوانه ها به تاخیر افتاده و برگها کوچک و زرد می شوند در صورت کمبود شدید انتهای شاخه نیز خشک می شود. درمان آن محلول پاشی سولفات روی (36 درصد) به میزان نیم کیلو در 400 لیتر آب بر روی شاخ و برگ می باشد. بر : علائم کمبود آن به صورت تغییر شکل برگ ، کوتاه شدن میان گره ها وزرد و خشک شدن نوک شاخه ها است استفاده از بوراکس از طریق خاک هر دو یا سه سال روش مناسب جلوگیری از کمبود است. منگنز : کمبود آن در اوایل بهار یا اواسط تابستان لکه های زردرنگی در بین رگبرگها ایجاد شده که بعداً به حاشیه برگها گسترش می یابد این برگها زودتر از موعد مقرر می ریزند محلول پاشی سولفات منگنز روی برگها درمان این کمبود است. آهن : در کمبود آهن در اوایل فصل رشد بین رگبرگها به رنگ زرد در آمده و در حالت پیشرفته سفید می شود که کمبود آهن ابتدا در برگهای انتهایی ظاهر می شود. مس : کمبود مس به صورت لکه های مرده ، زردی و ریزش زود هنگام برگها دیده می شود در ضمن لکه های کوچکی به رنگ قهوه ای تیره در اطراف نوک شاخه ها ظاهر می شود. محلول پاشی محلول بردو در اواخر بهار و یا اوایل تابستان کمبود مس را برطرف می کنند. منیزیم : علائم کمبود به صورت نواحی مشخص در نوک و حاشیه برگهای پائین درخت ظاهر می شود محلول پاشی سولفات منیزیم راه چاره است. در کل استفاده از ازت ، فسفر و پتاسیم به میزان 60 کیلوگرم در هکتار موجب تولید حداکثر گردو خواهد شد.

آبیاری

 

آبیاری در مناطق کم باران جهت درختان گردو ضروری است. آب غیر کافی موجب رشد کم ، کاهش عملکرد و کاهش کیفیت میوه می شود و آب بیش از حد نیز باعث کندی رشد و نیز موجب بروز بیماریهای طوقه و ریشه می گردد آبیاری برای درختان جوان و درختان پیوندی بسیار ضروری است ولی در درختان بالغ با افزایش توسعه ریشه ها میزان نیاز به آب کمتر می شود. میزان آبیاری و تعداد آن به سن درخت، نوع خاک ، مقدار بارندگی و پراکنش آن استفاده از مالچ و سیستم مدیریت خاک بستگی دارد. روشهای معمول آبیاری شامل آبیاری غرقابی ، جوی و پشته ، بارانی و قطره ای است انتخاب روش آبیاری به عوامل متعددی از جمله منبع تهیه آب ، سطح زمین ، پیشرفت تکنولوژی و میزان هزینه لازم در مقایسه با افزایش درآمد آن بستگی دارد. مبارزه با علفهای هرز در سالهای اخیر استفاده از علف کشها برای مبارزه با علفهای هرز جایگزین شخم شده است

 

[TABLE=align: left]

[TR]

[TD]

Juglansregiacopy.jpg

[/TD]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[/TR]

[/TABLE]

گل دهی

 

گردو درختی یک پایه است و گلهای نر و ماده آن جدا از هم و در روی یک درخت تشکیل می شوند گلهای نر بطور جانبی بر روی شاخه ارشد سال قبل ظاهر شده و به صورت شاتون آویزان می شوند گلهای ماده به صورت جفت در نوک شاخه پر شد سال جاری تشکیل می شوند. جوانه های گلهای ماده در طی تابستان تمایز می یابند.

گرده افشانی

 

درختان گردو خود بارور و دگر بارور هستند و در اکثر ارقام رسیدن گرده ها و آمادگی کلاله همزمان است بنابراین در گرده افشانی گردو و مشکلی ایجاد نمی شود در گردو پدیده دیکوگامی وجود دارد و به عنوان مثال در بسیاری از ارقام آزاد شدن گرده ها قبل از پذیرا شدن کلاله صورت می گیرد. (پروتاندری) و در برخی از ارقام رسیدن کلاله قبل از آزاد شدن گرده ها صورت می گیرد. (پروتوجینی) علاوه بر این کوتاه بودن دوره قوه نامیه دانه های گرده و دوره پذیرش کلاله وضعیت گرده افشانی را بدتر می کند گلهای گردو و توسط بادگرده افشانی میشوند به همین دلیل دارای گرده های فراوان وسبک بوده و کلاله بزرگ و پرمانندی دارد که به مدت چند روز قابلیت پذیرش دانه گرده را حفظ می کند. گرده افشانی موثر باکشت ارقام زودرس و دیررس که دانه های گرده خود را در یک دوره زمانی بیشتر آزاد می کنند، تامین میگردد. شرایط آب و هوائی نامساعد مثل باران برف تکرگ یخبندان درطی مدت گل دهی در بهار موجب کاهش محصول گردو می شود. گرده افشانی مصنوعی در گردو آسان بوده و موجب افزایش عملکرد می شود می توان شاتونهای نر را جمع آوری کرد و به مدت دو یا سه هفته در دسکاتور در صفر درجه سانتیگراد و یا داخل یخچال و در رطوبت پایین نگهداری کرد. این گرده ها را می توان برای گرده افشانی همان رقم یا ارقام دیگر در همان محل یا محلهای دیگر بکار برد. هنگامی که کلاله پذیرا شد هر 10 عدد شاتون را در یک پارچه کوچک قرار داده و در قسمت بالای درختها آویزان می کنند و آنرا 2 تا 3 بار در روز با یک چوب تکان می دهند . همچنین می توان برای بهبود گرده افشانی چندشاخه را با رقم گرده افشان پیوند کرد اولین دانه های گرده آزاد شده گردو ظرفیت جوانه زنی بیشتری دارند دانه های گرده ذخیر شده در شرایط طبیعی ، قوه نامیه خود را در مدت 2 تا 3 روز از دست میدهند در برخی موارد دانه های گرده جمع آوری شده در معرض تابش خورشید و در دمای 25 تا 30 درجه سانتی گراد قوه نامیه خود را در مدت 1 تا 3 ساعت از دست می دهند. معمولاً دانه های گرده در مدت 1 تا 3 روز بعد از گرده افشانی روی کلاله جوانه می زنند.

رشد و نمو میوه

 

رشد و نمو با گرده افشانی و تلقیح آغاز میشود. گلهای ماده گرده افشانی نشده بعد از رشد اولیه حدود سه هفته بعد از گرده افشانی می‌ریزند در ارقام زودرس و در شرایط دمای بالا میوه ها در مدتی زودتر از 20 هفته رسیده و برداشت میشوند.

رسیدن میوه

 

هر گونه تاخیردر چیدن میوه ها پس از رسیدن مغز موجب کاهش کیفیت و افزایش انتشار آفات و بیماریها دارد. معمولاً دو شاخص رسیدگی برای تعیین تاریخ برداشت گردو بکار می رود. میوه گردو و بطور محکم بوسیله پوست سبز ضخیمی احاطه شده است که در هنگام رسیدن میوه ترک برداشته و در نتیجه میوه ها بر روی زمین می افتند. زمانی که حدود 80 درصد پوست سبز میوه ها ترک برداشتند میوه‌ها رسیده اند ولی رسیدن مغز و پوست سبز همیشه همزمان نیست و اغلب مغز میوه ها زودتر از ترک برداشتن پوست سبز میرسد.بافتی که در بین دو نصفه مغز و اطراف آن وجود دارد در هنگام رسیدن تغییر رنگ داده و قهوه ای میشود که این یکی دیگر از شاخص های تعیین زمان رسیدن میوه ها است. بسته به شرایط اقلیمی معمولاً برداشت دوهفته بعد از قهوه ای شدن بافت اطراف مغز انجام میشود. تاخیر در برداشت موجب تیره تر شدن رنگ مغز و کاهش کیفیت آن میشود. استفاده از اتفن (2 کلرواتیل فسفرنیک اسید) به مقدار زیادی چیدن میوه گردو را تسهیل میکند. محلول پاشی 200 تا 500 میلی گرم در لیتر اتفن موجب تسریع رسیدگی مغز شده و برداشت 10 روز زودتر انجام میشود بعلاوه برداشت تمام میوه ها بطور همزمان امکان پذیر شده و ترک برداشتن پوست سبز نیز تسهیل می گردد. محلول پاشی میوه بوسیله اتفن ، کیفیت مغز گردو را نیز افزایش می دهد.

برداشت

 

قبل از برداشت باید زمین را مسطح نموده و مواد اضافی مثل شاخه ها و برگهای خشک را جمع‌آوری نمود. برداشت به 2 روش دستی و ماشینی انجام می گیرد. برداشت دستی : میوه های گردو اکثراً در ماههای شهریور و مهر برداشت می‌شود برداشت در ارتفاعات پائین زودتر و در ارتفاعات بالا دیرتر صورت می گیرد. در برداشت دستی بوسیله ضربه زدن با چوب گردو به زمین می افتد برداشت تمام میوه ها در 2 تا 3 نوبت به فاصله چند روز انجام می شود. میوه های چیده شده را به صورت توده جمع آوری کرده و روی آنرا با برگ و علف می پوشانند که در مدت 9 تا 15 روز عمل تخمیر صورت می گیرد. جدا کردن پوست سبز و شستن و تمیز کرن میوه ها با دست صورت می گیرد. سپس با آفتاب خشک می کنند. برداشت ماشینی : تمامی عملیات از قبیل برداشت جدا کردن پوست سبز، شستشو ، تمیز کردن، خشک کردن ، سفید کردن ، درجه بندی و بسته بندی می تواند بوسیله ماشین انجام گیرد. فرو بردن میوه ها همراه با پوست سبز داخل محلول اتفن به غلظت 1500 میلی گرم در لیتر موجب جدا شدن پوست میوه ها در مدت 3 تا 4 روز می گردد. قرار دادن میوه های خشک در محلول 26 تا 28 درصد هیپوکلرید کلسیم و سپس فرو بردن آنها در محلول یک درصد اسید سولفورو موجب سفید شدن آنها می‌شود برای خشک کرده دوباره هوای گرم را که دمای آن بین 32 تا 38 درجه سانتی گراد است به اطراف میوه ها هدایت میکنند تا رطوبت آنها به 8 درصد کاهش یابد. عملکرد : عملکرد درختان گردو بسته به سن و اندازه درخت ، نوع خاک تغذیه و مقدار آبیاری متغیر است یک درخت بزرگ 40 ساله می تواند تا 175 کیلوگرم میوه تولید کند در حالیکه متوسط عملکرد آن 40 کیلوگرم میباشد. درختان پیوندی گردو بعد از 8 تا 10 سال و پایه های بذر بعد از 18 تا 20 سال به باردهی اقتصادی می رسند.

آفات گردو

 

مبارزه با آفات و بیماریهای گردو به علت بزرگ بودن درختان مشکل است زیرا سمپاشی تمام درخت به سختی انجام میشود کاشت درختان پیوندی استفاده از پایه های پاکوتاه ، تربیت و هرس و انتخاب ارقامی که بطور جانبی محصول میدهند موجب کاهش اندازه درخت شده و سمپاشی برداشت میوه را آسانتر می کند. تدابیر بهداشتی شامل برداشت میوه را آسانتر می کند تدابیر بهداشتی شامل کاشت درختان سالم ، جلوگیری از انتقال آفات و بیماریها از طریق ادوات هرس و سایر وسایل کشاورزی ، هرس برگها و شاخه های بیمار وسوزاندن آنها است. بیماریهای گردو : بیماریهای لکه برگی گردو – بیماریهای آنتراکنوز – بیماری بلاریت گردو –شانکرگردو (خشکیدگی سرشاخه) ، شانکر عمیق پوست گردو – پوسیدگی ریشه و طوقه (ناشی از فیتوفتورا) – پوسیدگی ریشه و طوقه (ناشی از قارچ آرمیلاریا) بیماریهای ویروسی گردو مهمترین آنها شامل بیماری خط سیاه – بیماری موزائیک گردو آفات گردو : کرم سیب – مگس پوست خوار میوه گردو ، شپشک، گردو، ابریشم باف ناجور – شته گردو – سوسک شاخک بلند – پروانه فری. آفات انباری شامل شپشه آرد و شپشه دندانه دار از آفات انباری شایع هستند که می توان با سموم کازی مثل متیل بروماید آنها راکنترل نمود.

دامنه انتشار

 

در جنگلهای شمالی از آستارا تا گلی داغ از جلگه و ساحل تا ارتفاع 1500 متری از سطح دریا انتشار دارد بطور پراکنده یا کم و بیش انبوه در جنگلهای دیده میشود.و نیز در جنگلهای غرب و در راه سنندج به مریوان بطور خودرو دیده میشود. و در خیلی از نقاط کشور باغات اصلاح شده آن وجود دارد.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

در مورد هرس و تربيت اكثر درختان پرورشي الگوهاي متعارف و علمي موجود ميباشد. متاسفانه در مورد درختان انار الگوي متعارف و ثبت شده اي جهت تربيت و هرس آنها در دسترس نميباشد، با توجه به تجربه عملي ما و تبعيت از الگوي معماري 1000 درخت در هكتار، هرس و تربيت اسكلت درختان متاثر از اين نوع معماري خواهد بود. انار درختي است كه در سالهاي اوليه پس از كاشت رشد سريعي داشته و در صورت برخورداري از شرائط مناسب از سال سوم به بار مينشيند. توليد پاجوش فراوان از ويژگيهاي اين درخت است، مراقبت از فرم گيري صحيح اسكلت اين درخت در سالهاي اوليه و حذف مستمر پاجوشها و شاخه هاي نرك و سربرداري از درخت در سالهاي پس از بلوع ، جهت ممانعت از رشد طولي درخت و توجه به آفتاب سوختگي محصول از نكات مهم در موضوع هرس درختان انار ميباشد.

Recision2.JPG

هم اكنون در باغات قديمي درختان انار با ارتفاع 5 متر و تاج گسترد ديده ميشود كه تراكم درخت در هكتر را به حدود 600 درخت محدود كرده است، در حاليكه ما از الگوي حدود 1000 درخت در فواصل 2×4 پيروي كرده و اين خود مستلزم اتخاذ نوعي از هرس و فرم دهي اسكلت درختان انار ميباشد، بگونه اي كه ضمن حفظ اسلوب صحيح و انتقال نور كافي به تاج درختان و رسيدن به عملكرد بهينه محصول، امكان تردد تراكتور در بين رديفها و انجام عمليات لازم ميسر باشد. لذا قبل از هر كاري بايد تصوير روشني از اسكلت نهايي درخت و نحوه گسترش تاج درخت در فضاي بين رديفها و حداكثر ارتفاع مجاز درخت در ذهن داشته باشيد.

در باغداري نوين توجه به مكانيزاسيون و كاهش هزينه هاي كارگري از نكات اساسي در تربيت درختان است. واقيت اين است كه در اقليم گرم ايران با شدت تابش بالا آفتاب سوختگي ميوه انار از معضلات داير در باغات انار ميباشد. چاره اين معضل حفاظت از ميوه ها در سايه انداز شاخ و برگهاي درخت ميباشد. مسئله اي كه ضمن جلوگيري از تبخير آب موجود در ميوه از آفتاب سوختگي پوست آن نيز جلوگيري ميكند، تراكم بالاي درختان و فاصله كاشت نزديك آنها از عوامل كاهش اين خسارت ميباشد. اما يك سوال اساسي در اينجا مطرح است كه چگونه باغات انار را طراحي و به چه شكلي اسكلت درختان را تربيت كنيم تا ضمن حفظ حداكثر پوشش ميوه ها بيشترين نور به تاج درخت وارد شده و همچنين امكان تردد تراكتور نيز در بين رديفها ميسر باشد؟

پيشنهاد ما استفاده از الگوي متقارن ستاره براي تربيت اسكلت درختان است. بهتر است تنه اصلي را روي يك تنه تربيت و از ارتفاع 70 سانتي سه شاخه اصلي را با زاويه مناسب در مسير فضاي بين رديفها تربيت كنيد. حفظ تقارن دو سويه اسكلت درختان در دو جهت از الزامات اين معماري ميباشد. براي روشن شدن مطلب به شكل روبرو دقت و به تقارن دو سويه آنها توجه كنيد.

Recision6.JPG

ميتوانيد تنه اصلي درخت را بصورت سه شاخه تربيت كرده و با ايجاد زاويه مناسب شرايط رشد طولي درخت در سه جهت مناسب را فراهم كنيد. ارتفاع تاج درخت نبايد بيش از سه متر باشد و شاخه هاي فرعي نبايد بيشتر از شعاع 1.5 متري درخت گسترش يابند. اگر به شكل روبرو توجه كنيد متوجه ورود نو به تاج درخت از چند جهت ميشويد ضمن اينكه پوشش مناسب شاخ و برگ درخت و همپوشاني با رختان مجاور سطح سايه انداز مناسب براي حفاظت از ميوه ها را گسترش ميدهد.

عرض تراكتور باغي حدود 1 متر ميباشد و در صورت گسترش تاج تا شعاع 1.5 متري فضاي لازم براي تردد آن فراهم ميايد. نكته ظريف اينكه تاج درخت از ارتفاع 1.5 متر به بالا شكل گرفته و در ذيل فضاي درختان امكان تردد تسهيل ميگردد.

با سر برداري و هرس مستمر امكان گسترش تاج درخت به شعاع بيش از 1.5 متر و ارتفاع بيشتر از 3 متر را ندهيد. زيرا موجب همپوشاني كامل و كاهش ورود نور به درخت ميگردد. افزايش سطح سايه انداز بصورت كامل امر مطلوبي نيست، گرماي نهفته در خاك نيازمند جابجايي و تعادل است، بايد فضاي خالي بين درختان براي جابجايي اين هواي گرم باشد در غير اينصورت هواي گرم برخاسته از خاك در درون تاج درخت به دام افتاده و موجب افزايش تعرق درخت ميگردد.

درختان با ارتفاع زياد عملا برداشت محصول را با مشكل مواجه و عمليات بهورزي بر روي درخت را ناممكن ميسازند. هزينه هاي كارگري چيدن محصولات از درختان با ارتفاع زياد بعضا تا سه برابر شرائط عادي افزايش ميابد. علاوه بر آن دوران چيدن و دپوي فله اي و سنتي محصول سرآمده و ميوه انار بايد با دقت چيده و درون بسته بندي مناسب روانه بازار يا سردخانه شود. اين موضوع لزوم جلوگيري از افزايش ارتفاع درخت را ضروري ميسازد حداكثر ازتفاع مقبول درختان انار در شرائط معماري نوين 3 متر ميباشد.

 

 

حال كه تصوير روشني از اسكلت نهايي درختان در ذهن داريد زمان آن رسيده قيچي يا اره باغباني را به دست گرفته و نسبت به هرس و تريت اوليه نهالهاي كاشته شده اقدام كنيد.

نهالها را تا سال سوم پس از كاشت به حال خود رها كنيد در اواسط تابستان يا پائيز كار هرس نهالهاي جوان را آغاز و بگونه اي عمل كنيد كه تا اواخر پائيز عمليات هرس و تربيت درختان به پايان رسيده باشد. هرس درختان در فصل سرما آسيب پذيري درخت را افزايش و فرصت بازسازي درخت را محدود و بر عملكرد درخت در سال بعد اثر مفي دارد، پس قبل از شروع زمستان به كار هرس خاتمه دهيد.

Recision7.JPG

شاخه هاي اضافي ميبايد از قسمت انتهايي و از محل اتصال به طوق ريشه حذف شود از اينرو ابتدا خاك اطراف درخت را كنار زده و محيط طوق درخت را تميز كنيد. سپس شاخه اصلي درخت را با دقت انتخاب كنيد، اگر قصد تربيت تك تنه درخت را داريد شاخه اي را كه قسمت بالاي آن حداقل 3 انشعاب فرعي وجود دارد انتخاب و بقيه شاخه ها را حذف كنيد.

درختان انار بيشتر بشكل چند تنه تربيت ميشوند اگر مايل به استفاده از اين فرم هستيد و يا ايجاد فرم تك تنه را مشكل ميبينيد، ابتدا سه شاخه اصلي را كه از زاويه مناسب نسبت به هم برخوردار هستند و از تقارن كامل با درختان هرس شده مجاور برخوردارند، انتخاب و بقيه شاخه ها را از محل طوق جدا كنيد.

Recision9.JPGRecision8.JPGRecision10.JPG

 

تنه باقيمانده را از محل طوق ريشه تا محل انشعاب تاج بدقت از هرگونه جوانه برگ يا چوب تميز كنيد، توصيه ميشود براي اينكار از اره باغباني استفاده و براي جلوگيري از سبز شدن مجدد جوانه ها از محل برش، اره را كمي به داخل تنه فرو برده و جوانه ها را بصورت دل بر از محل شاخه جدا كنيد. جدا كردن اينگونه تنه جوشها از محل تنه اصلي براي ساليان متوالي بايد ادامه يابد تا هيچكونه خللي ناشي از ايجاد شاخه هاي بر هم زننده فرم تنه بوجود نيايد.

استفاده از رنگ غليظ يا چسب پيوند براي ترميم محل هاي برش و جلوگيري از هوازدگي شاخه ها موثر است. پس از اتمام هرس درخت، خاك برداشته شده از دور طوق را برگردان كنيد و چوب بلندي را بعنوان قيم محكم در خاك فرو برده و توسط يكي از تركه هاي هرس شده، درخت را با قيم مهار كنيد. اين كار به جهت جلوگيري از شكستن شاخه ها در برابر باد ضرورت دارد.

درختان هرس شده جهت حفظ اسكلت اوليه به مراقبت فراوان نياز دارند. با شروع بهار احتمالا پاجوشها و تنه جوشهاي فراواني از محلهاي برش در روي تنه اصلي رشد خواهد كرد در اوائل دوره رشد اين جوانه هاي تازه روئيده و نرم را از شاخه ها جدا كنيد تا توانايي درخت معطوف به رشد تنه اصلي شده و شكل اسكلت آن حفظ شود. شايد مجبور باشيد اين كار را در سال اول 2 يا سه نوبت تكرار كنيد! چاره اي نيست، پاجوش فراوان خصوصيت درخت انار است، مراقبت كنيد محل جوانه هاي بريده شده عامل طغيان شته نشود. براي سال اول و دوم پس از هرس اسكلت حذف مستمر پاجوشها اجتناب ناپذير است اگر در اين مورد كوتاهي كنيد درخت خود را به شما تحميل خواهد كرد و وارث اسكلتي بد فرم و ناسازگار با طرح اوليه خواهيد شد. در مورد تربيت اسكلت درخت جدي و پيگيرانه عمل كنيد، نتايج آنرا در سالهاي بعد خواهيد ديد.

مراقبت ساليانه از اسكلت درختان يكي از موضات اساسي در مديريت باغات انار ميباشد. توجه داشته باشيد اگر موفق به تربيت صحيح درختان نشويد با توجه به تراكم بالاي درختان و فواصل 2 متري درختان در رديف احتمالا شاخه ها براي رسيدن به نور بيشتر بصورت عمودي رشد ميكنند. تمركز درخت بر افزايش جوانه هاي چوبي عملا فرآيند زايش درخت را تحت تاثير قرار ميدهند توجه داشته باشيد شيره گياهي تمايل و گرايش زيادي به سرشاخه ها دارد و از اينرو نوك درختان همواره از فعال ترين قسمتهاي درخت محسوب ميشود. با رعايت موارد گفته شده و پيگيري مستمر هرس اسكلت شاخه ها را به مسير مناسب هدايت و اسكلت الگو را تثبيت كنيد.

براي رسيدن به فرم صحيح تربيت درختان بر اساس الگوي ستاره پيشنهاد شده، تمركز خود را بر تنك كردن مركز تاج درخت جهت رسيدن نور كافي و سربرداري ساليانه به منظور حفظ ارتفاع درخت و سبك كردن شاخه هاي جانبي جهت ممانعت از تراكم شاخه ها در فضاي درختان مجاور قرار دهيد. حفظ زاويه مناسب سه شاخه اصلي از اهميت اثر گذار برخوردار است. در فرم تك تنه زاويه سه شاخه اصلي نسبت به خط افق را بين 45 تا 60 درجه اختيار كنيد تا قبل از گسترش تاج درخت در فضاي بين رديفها سه شاخه اصلي ارتفاع لازم را از زمين پيدا كند و امكان تردد نيروي كار و ماشين آلات در ذيل سايه انداز شاخه ها فراهم شود. اگر درخت را با اسكلت سه تنه تربيت ميكنيد سه شاخه اصلي بايد با زاويه حدود 60 درجه نسبت به افق گسترش يابد.

Recision12.JPG

در تصوير فوق فرم صحيح اسكلت سه تنه يك درخت انار را مشاهده ميكنيد. اين درخت از هرس اسكلت مخصوص باغات سنتي برخوردار است حجم درخت بزرگ بوده و تراكم آن حدود 500 درخت در هكتار است. اين درخت ضمن دريافت نور كافي از چند جهت پوشش مناسبي براي ميوه ها در سايه انداز شاخ و برگ ايجاد كرده است، اين درخت با توجه به هرس و رسيدگي مناسب نزديك به 70 كيلو انار را در زير شاخ و برگ خود پنهان كرده است. زاويه سه شاخه اصلي حدود 45 درجه نسبت به افق است كه باعث افزايش فضاي بين رديفها به 6 متر ميشود.


ترديد نداشته باشيد هرس كار ظريف و پيچيده اي است. براي افزايش توانايي خود در اين امر بايد دانسته هاي خود را در عمل به آزمون بگذاريد و مرحله به مرحله پيش برويد و تجربه فراوان بياموزيد تا نتيجه موثري از آن حاصل كنيد.

اكنون بهتر است دانسته هاي خود در مورد درخت انار و قسمتهاي مختلف آن ارتقاء دهيد. در مورد هرس اين درخت بايد بانيد چه قسمتهايي از درخت را چه زماني و به چه صورت از درخت جدا كنيد، در واقع بايد بدانيد چه قسمتهايي بايد حتما از درخت جدا شده و چه اعضايي از درخت را نبايد به هيچ عنوان هرس كنيد. اين موضوع مستلزم شناخت دقيق و عيني اعضاء يك درخت انار ميباشد.

در شكل زیر همان اسكلت سه شاخه را مشاهده ميكنيد، به نامگذاريهاي قسمتهاي مختلف دقت كنيد آنچه كه بيشتر اهميت دارد درك صحيحي از پاجوشها، شاخه هاي نرك، شاخه چوبي يا همان جوانه چوب، جوانه هاي گل، مهميز يا ميخچه، جوانه هاي انتهايي و كنده نابجاي داخل تاج ميباشد:

Recision4.JPG

 

هرس درختان انار در اوائل بهار، اواسط تابستان و اوائل زمستان انجام ميشود. اما پيشنهاد ما انجام هرس درختان در اوائل تابستان پس از تكميل گل دوم و اواخر پائيز پس از برداشت محصول است. تنها در سه سال اول پس از هرس اوليه درختان بهتر است در اوائل بهار نسبت به جدا سازي پاجوشها و تنه جوشهاي سبز شده كه در اين مقطع از اعضاي نرم درخت محسوب ميشوند اقدام تا درخت اسلوب اصلي خود را حفظ كند.

پاجوش ها و تنه جوشها از اجزاء هستند كه بايد بطور مستمر از درخت حذف شوند. در سه تا چهار سال پس از هرس اوليه بايد با مراقبت مستمر نسبت به حذف آنها اقدام كنيد، پاجوشها ممكن است در ساليان اوليه در طي يك دوره رشد چند بار بر روي درخت رويش كنند. شما نيز ميبايد بطور مستمر آنها را حذف كنيد مسامحه در اين مورد بر رشد اسكلت اوليه اثر منفي داشته، فرم و اسكلت درخت را بر هم ميزند. همراه با بلوغ درخت از سال ششم به بعد رويش پاجوشها كمتر شده و در نهايت قطع ميگردد. تنه اصلي درخت تا ارتفاع حدود 70 سانتيمتري بايد از هر گونه تنه جوش پاك شود تا هيچ انشعاب جديدي پائينتر از محل سه شاخه اصلي درخت رويش نكند.

Recision13.gif

كندهاي نابجاي داخل تاج از ديگر اجزاء است كه براي حفظ اسكلت درخت ميبايد حذف شوند. پس از هرس اوليه و فرم گيري درخت شاخه هايي در وسط تاج يا در مسير نابجا رويش كرده و بهر دليل ماندگار شده اند بگونه اي كه در صورت عدم حذف خود تبديل به شاخه اصلي شده و فرم الگو را بهم ميزنند. حذف اين تنه هاي نابجا براي مراقبت از الگوي نهايي لازم بوده در غير اينصورت ساختار درخت تغيير كرده و تاج درخت كروي ميگردد و قابليت نفوذ نور به تاج درخت محدود ميشود.

نركها شاخه هاي چوبي هستند كه بصورت عمود از روي شاخه هاي فرعي رشد ميكنند. اين شاخه هاي چوبي فاقد جوانه گل بوده و باروري ندارند. از آنجا كه جوانه گل انار بر روي شاخه هاي يك تا چهار سال ميرويند با دقت در شاخه هاي فرعي عمودي كه فاقد گل ميباشند ميتوان نركها را شناسايي و حذف نمود اواسط تابستان و پس از تكميل گل دوم بهترين موقع براي شناسايي نركها و حذف آنها ميباشد.

شناسايي شاخه هاي نرك و حذف آنها به دقت ويژه اي نياز دارد اينگونه شاخه ها اصولا باروري بسيار ضعيفي داشته و در عوض بسرعت رشد و از تاج درخت خرج ميشوند. يكسال پس از رشد اين نركها بهترين زمان شناسايي و حذف آنهاست در صورت تاخير شاخه هاي فرعي منشعب شده از اين نركها افزايش يافته و كار حذف آن و هرس درخت را مشكل ميكند. توجه داشته باشيد گسترش شاخه هاي نرك و شاخه هاي فرعي آن عملا بر قابليت باروري درخت تاثير سو دارد. استفاده از نرك براي قلمه گيري نيز منجر به تولد درختي افراشته و با باروري ضعيف خواهد شد درختان نابارور معروف به درخت نرك انار محصول همين نوع قلمه ها ميباشند.

ميخچه ها محل تشكيل گل و نهايتا ميوه درخت ميباشد. طول ميخچه ها حدود 1 تا 20 سانتيمتر بوده و جوانه هاي گل بصورت منفرد، مزدوج و يا فراهم بر روي اين شاخه هاي باريك رشد ميكنند. ميخچه ها را به هيچ عنوان نبايد هرس نمود احتمال باردهي ميوه بر روي ميخچه ها تا سال سوم پس از رويش وجود دارد.

Recision17.jpg

جوانه هاي انتهايي از اجزاء ديگر درخت بوده كه در كار هرس اهميت اساسي دارد. جوانه هاي انتهايي فعاليت زيادي دارد و بسته به غلظت شيره گياهي رفتار متفاوتي از خود بروز ميدهند. در شرائط غلظت حداكثري اين جوانه ها تبديل به جوانه چوب شده سرشاخه ها توليد ميكند و در شرائط غلظت متوسط توليد جوانه برگ و يا ميخچه هاي بار دهنده ميكند. و در شرائط غلظت ضعيف شيره گياهي بصورت تركه هاي لخت و باريك و نيمه خشك بر روي درخت باقي ميماند كه در فرآيند هرس باردهي بايد از روي درخت حذف شوند. مصرف فراوان كودهاي ازته در اوائل دوره رشد افزايش غلظت شيره را بدنبال داشته و نهايتا رشد فراوان سر شاخه ها و خشبي شدن آن و نهايتا كاهش گلدهي را در پي خواهد داشت.

هرس تابستانه يا هرس سبز يا همان هرس باردهي به منظور هدايت درخت براي توليد جوانه هاي جانبي و رويش جوانه گل و برگ بروي آنها در اواسط تابستان انجام ميشود. اين نوع هرس از اوائل مرداد ماه و پس از كامل شدن گلهاي دوم انار آغاز و ميتواند تا اواخر پائيز ادامه يابد. در اين هرس علاوه بر حذف پاجوشها، تنه جوشها، نركها، شاخه هاي خشك شده و بيمار، نسبت به قطع سرشاخه هاي جوبي و حذف جوانه انتهايي اقدام ميكنند. افزايش رشد جوانه هاي جانبي در ذيل نقطه قطع شده و تحريك درخت به توليد جوانه جانبي جديد از تايج اين هرس ميباشد. به اين عمل در اصطلاح دستك سازي ميگويند.

Recision15.gif

پس از برداشت محصول در اواسط پائيز و شروع خزان درخت زمان مناسب تا قبل از سرد شدن هوا براي انجام هرس فرم يا همان هرس سياه را در اختيار داريد. تاكيد ما اين است كه اين هرس را حتما تا قبل از بخواب رفتن كامل درخت به اتمام برسانيد. در هرس فرم نيازمند سربرداري و كاهش قابل ملاحظه حجم درخت ميباشيد از اينرو انتقال اين هرس به اواسط زمستان و همزمان با شروع فعاليت درخت بر رفتار آن اثر معكوس گذاشته و باردهي سال آتي را تحت تاثير قرار ميدهد. پس هرس فرم را تا شروع زمستان تكميل كنيد و اجازه دهيد درخت فرصت ترميم و سازگاري با فرم جديد را داشته باشد.

در زمان هرس سياه ضمن حذف همه موارد قابل حذف از روي درخت تاكيد بر حفظ اسكلت اصلي و مراقبت از ارتفاع مناسب درخت است. حذف كنده هاي نابجا درون تاج و كنده هاي جانبي نابجا از موارد اصلي جهت حفظ اسلوب درخت ميباشد. استفاده از ابزار مناسب در اين خصوص بر خزينه ها و زمان عمليات اثر گذار ميباشد، قيچي هاي تلسكوپي پنوماتيك جديد توان قطع شاخه هاي كلفت انار را با استفاده از توان الكتريكي در ارتفاع زياد دارد.

در مورد حذف جوانه انتهايي دقت ويژه داشته باشيد. چنانچه قصد كنترل ارتفاع درخت از طريق سربرداري سراسري را در زمان هرس فرم داريد، حذف جوانه هاي انتهايي و جوانه هاي چوبي در هرس تابستانه را به شاخ هايي كه در هرس فرم حذف نميشوند محدود نمائيد.

هرس يك امر كاملا حرفه اي است و به تجربه فراوان نياز دارد. هم اكنون در مناطق هرس كاري تيمهاي هرس عموما غير حرفه اي و متشكل از كارگران متفرقه دست به كار هرس گروهي درختان در مقاطع تابستان و زمستان ميباشند. اين رويه هرچند خود يك گامي به جلو محسوب ميشود لاكن به جهت عدم شناخت علمي از موضوع هرس و فقدان يك سيستم تخصصي، درصد خطاي عمليات اين گروهها بالا بوده و باغداران اطمينان چنداني به عملكرد اين گروهها ندارند.

از اينرو به جهت كوچكي عمده باغات انار كشور هرس بمرور توسط مالكين انجام و تجربه ايشان عموما در محدوده باغات شخصي محدود و متمركز ميباشد. توصيه ما اين است كه خود در مورد هرس بياموزيد و تجربه كنيد و در مورد واگذاري كار هرس به ديگران بسيار حساس بوده و در موقع عمليات خود بر كار اين افراد نظارت كنيد.

تشكيل شركتهاي تخصصي از طريق نظام مهندسي كشاورزي جهت ارائه خدمات نوين فني در امور باغات از جمله مديريت هرس باغات انار از ضرورتهاي انكار ناپذير در مديريت كلان باغات كشور ميباشد. متاسفانه فقدان خلاقيت در مديريت كلان اين بخش استفاده از ظرفيتهاي نظام مهندسي كشاورزي كشور را تا حد مشاوره و گرفتار آمدن در امور اداري و جاري تنزل داده است.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...