معرفی بيماران ضايعات نخاعي با دستكش موزيكال قادر به نواختن مي‌شوند

[YAGHOT SEFID 29,302]

» سرویس: علمي و فناوري - فناوري

کد خبر: 91042817165

چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۱ -

 

 

 

محتوای مخفی

برای مشاهده محتوای مخفی می بایست در انجمن ثبت نام کنید.

محققان مركز جورجيا تك با فناوري جديد خود گام مهمي در جهت ارتقا حس و تحرك دست‌هاي افراد داراي ضايعات نخاعي برداشته‌اند.

 

به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين مهندسان دستكشي طراحي كرده‌اند كه به اين اشخاص كمك مي‌كند پيانو بنوازند.

 

سيستم جديد موسوم به (The Mobile Music Touch (MMT به اين اشخاص امكان يادگيري نواختن آهنگ‌هاي مختلف را با مرتعش كردن انگشتان كاربر مي‌دهد و به آن‌ها مي‌گويد كه كدام كليد موجود بر روي صفحه كليد پيانو را بنوازند.

 

دستكش جديد كه با الهام از سيستم يادگيري موزيكال Piano Touch كه از پيش در همين مركز طراحي شده بود، ساخته شده است.

 

اين فناوري شامل يك دستگاه متصل به پشت دستكش است كه به طور بي‌سيم به يك رايانه، MP3 پلير يا گوشي‌هوشمند وصل مي‌شود.

 

يك آهنگ درون وسيله بي‌سيم متصل به پشت دستكش برنامه‌ريزي مي‌شود، سپس كليدهاي صحيح بر روي صفحه كليد پيانو روشن مي‌شوند، دستكش به ارتعاش درمي‌آيد تا نشان دهد كه كدام انگشت بايد كليد را بزند. اين امر به كاربر امكان مي‌دهد كه همزمان با آهنگ بنوازد و به تدريج كليدهايي كه بايد زده شود را به حافظه مي‌سپارد.

 

اين جلسات مفيد يادگيري شامل افرا داراي ضايعات نخاعي بود كه پيش از آغاز آزمايش بيش از يك سال بود كه به اين ضايعه دچار شده بودند و با محدوديت‌هايي در حس كردن و تحرك مواجه بودند.

 

پس از بازه زماني بالغ بر هشت هفته، شركت‌كنندگان نواختن هفته‌يي سه بار و به مدت 30 دقيقه نواختن پيانو را تمرين كردند و نيمي از آن‌‌ها از دستكش جديد براي تمرين استفاده كردند و نيمي ديگر نيز اين عمل را بدون پوشيدن آن صورت دادند.

 

با اين حال ياد دادن چگونگي نواختن پيانو هدف اصلي اين مطالعه نبود. شركت‌كنندگان همچنين اين دستكش را در منزل براي دو ساعت در روز و پنج روز در هفته پوشيدند. در نتيجه آن‌ها ارتعاشات را همزمان با عادات روزانه خود حس مي‌كردند.

 

مطالعات قبلي نشان داده كه پوشيدن سيستم MMT حتي هنگامي كه افراد پيانو نمي‌نواختند به آن‌ها در يادگيري سريع‌تر آهنگ‌ها و به خاطر سپردن بهتر آن‌ها كمك كرد و محققان اميدوار بودند كه پوشيدن بدون فعاليت اين وسيله همچنين داراي اثرات توانبخشي باشد.

 

اين رويا زماني تحقق يافت كه دريافتند افراد حاضر در نمونه موردي كه از سيستم مزبور استفاده كردند، به طور قابل توجهي در تكميل آزمايشات حسي و گرفتن اشيا بهتر از افرادي عمل كردند كه پيانو را به روش معمول ياد گرفته بودند.

 

پس از انجام اين مطالعات، تعدادي از شركت‌كنندگان قادر بودند كه بافت روتختي‌ها و لباس‌هايشان را براي نخستين بار از زمان ابتلا به عارضه نخاعي حس كنند. تعدادي از آن‌ها نيز توانستند اشيا را به آساني بلند كنند و برخي نيز قادر به حس كردن سريع و نه با تاخير گرماي فنجان‌هاي قهوه‌شان بودند.

 

تانيا ماركو رهبر ارشد اين پروژه معتقد است كه توانايي‌هاي تحركي ارتقا داده شده مي‌تواند نتيجه فعاليت از سرگرفته شده مغز باشد كه گاهي اوقات در افراد مبتلا به عارضه نخاعي از كار مي‌افتد. ارتعاشات احتمالاً اين فعاليت را در قشر حسگر دست آغاز مي‌كنند و به شروع آن در بخش تحرك مغز مي‌انجامند.

 

ماركو اميدوار است كه اين موفقيت در حوزه MRI كاربردي (fMRI) نيز نتايجي داشته باشد.