مهدی سهیلی

[monire 680]

مهدی سهیلی شاعر و نویسنده ایرانی در سال ۱۳۰۳ در تهران متولد شد. او سال ها در رادیو ایران برنامه اجرا کرد. او در زمینه نمایش نامه نویسی نیز فعالیت داشته است.وی در ۱۸ مرداد ۱۳۶۶ در سن ۶۳ سالگی در گذشت .

 

زندگی‌نامه مهدی سهیلی شاعر و نویسنده ایرانی درهفتم تیر ماه سال ۱۳۰۳ در تهران متولد شد. نیای مادرش« اصفهانی» و نیای پدرش «تهرانی» بود.وی پنج فرزند به نام های سروش، سهیلا، سها، سامان و سهیل دارد. در ۱۹۵۷ چند اثر از وی را در در« شوروی_مسکو) به چاپ رساندند. او سال ها در رادیو ایران برنامه اجرا کرد. او در زمینه نمایش نامه نویسی نیز فعالیت داشته است.وی در ۱۸ مرداد ۱۳۶۶ در سن ۶۳ سالگی در گذشت .

 

آثار

 

 

• بیا با هم بگرییم
  
• بوی بهار می‌دهد
  
• بزم شاعران
  
• شاهکارهای صائب تبریزی و کلیم کاشانی
  
• اشک مهتاب
  
• طلوع محمد
  
• پرواز در آسمان شعر
  
• مشاعره
  
• شعر و زندگی
  
• یک آسمان ستاره
  
• گنج غزل
  
• چشمان تو و آیینهٔ اشک
  
• هزار خوشهٔ عقیق
  
• کاروانی از شعر
  
• باغ‌های نور
  
• لحظه‌ها و صحنه ها
  
• گنجوارهٔ سهیلی
  
• اولین غم و آخرین نگاه
  
• نگاهی در سکوت
  
• ضرب المثل‌های معروف ایران
  
• مرا صدا کن
  
• سرود قرن و عقاب
  
• چه کنم دلم از سنگ نیست.
  

 

[Samira Naderi 386]

آمدی با تاب گیسو ،تا که بی تابم کنی

زلف را یکسو زدی،تا غرق مهتابم کنی

آتش از برق نگاهت ریختی بر جان من

خواستی تا در میان شعله ها آبم کنی مهدی سهیلی

[Samira Naderi 386]

خداوندا به دلهای شکسته

به تنهایان در غربت نشسته

به مردانی که در سختی خموشند

برای زندگانی، جان میفروشند

همه کاشانه شان خالی زقوت است

سخنهاشان نگاهی در سکوت است

به طفلانی که نام آور ندارند

سر حسرت به بالین میگذارند

به آن کز غم جانکاه

نهد فرزند خود را بر سر راه

به آن جمعی که از سرما بخوابند

ز جمع، میستانند

به آن چشمی که از غم گریه خیز است

به بیماری که با جان در ستیز است

به دامانی که از هر عیب پاک است

به هر کس از گناهان شرمناک است

دلم را از گناهان ایمنی بخش

به نور معرفتها روشنی بخش مهدی سهیلی

[Samira Naderi 386]

پس از پایان تحصیلات ابتدایی به فراگرفتن علوم قدیمیه و صرف و نحو عربی و منطق و معانی نزد استادان فن پرداخت و دوره متوسطه را در دبیرستان نظام آباد به پایان آورد . سپس وارد خدمات مطبوعاتی و روزنامه نگاری شد . اشک مهتاب اولین مجموعه شعر اوست که در فروردین ۱۳۴۷ به چاپ رسید. آتش خشم وی زود زبانه می کشید و زود هم سرد می گشت. در برابر ناملایمات صبور و همچنان شکرگذار بود.یکی از خصوصیات بارز او صراحت در گفتار بود.

وی معتقد است:« حق گفتن و دشمن تراشیدن بسی بهتر است از ناحق شنیدن و دوست یافتن.» وی معتقد به خضوعِ بدون قید و شرط را نمی پذیرفت. او می گوید: مرا بسیار دوست صمیمی و دشمن قدیمی است. که دوستان در پی تهییج من اند و دشمنان در پی ترویج من اند. که خداوند بر عمر یکایکشان بیفزاید.

 

 

[Samira Naderi 386]

الاهی غمم بار خاطر نباشد

که در غم مرا جان صابر نباشد

الاهی نباشد وداعی و گر هست

برای کسی بار آخر نباشد

به هنگام کوچ عزیزان الاهی

نگه کردن از چشم شاعر نباشد

الاهی کسی را که من دوست دارم

به دوران عمرم مسافر نباشد مهدی سهیلی