روانکارهای سنتزی

[Marx 1733]

همواره باید به خاطر داشت که هرگز مشکلات موجود در سیستم که مربوط به ضعف طراحی سیستم، ضعف برنامه pm و یا وجود آلودگی در سیستم باشد با بکارگیری سیال سنتزی بجای روغنهای معدنی از بین نمی روند.

 

این تفکر که انتخاب یک روانکار متفاوت می تواند بصورت معجزه آسایی مشکلات شرایط روانکاری و یا *****اسیون را مرتفع سازد، بسیار نادرست است. برای راه اندازی ماشین آلات با کارآیی بهتر، به روانکاری نیاز است تا خواص اصلی مورد نیاز سیستم را تامین کند.

[Marx 1733]

این خواص عبارتند از:

 

۱)جدا کردن سطوح متحرک برای کاهش سایش که در نهایت منجر به کاهش اصطکاک داخلی نیز می شود،

۲) ممانعت از خوردگی،

۳) حذف یا تعلیق آلودگی هایی مانند دوده، آب،

۴) انتقا ل حرارت و خنک کردن محیط

۵) توانایی انتقال نیرو برای به حرکت در آوردن سیستم هیدرولیک.

[Marx 1733]

تامین این نیازها به خواص فیزیکی، شیمیایی و تریبولوژی(روانکاری) سیال مانند گرانروی، شاخص گرانروی (VI) ، جلوگیری از سایش (نتایج آزمایش Four Ball)، مقاومت در برابر اکسیداسیون، تمایل به کف کردن و دمولسیبلیتی مرتبط می شود. متخصصان به منظور انتخاب صحیح روانکار، طراحی و شرایط کار ماشین (مانند نوع یاتاقانها، سرعت، بار، فشار، دمای عملیاتی، ...) را مورد بررسی قرار می دهند.

 

بنابراین همیشه انتخاب روغنهای سنتزی بجای روغن معدنی معادل آن، کار درستی نیست و روانکاری که بتواند ترکیبی از تمام خواص مورد نیاز سیستم را براساس معیارهای لازم برآورده سازد، مناسبترین انتخاب است.

 

مقاومت بالا در برابر اکسید شدن و در نهایت بالا بودن طول عمر مفید روغن در سیستم جزو یکی از خواص مطلوب این دسته از روانکارهاست. نقطه آتش گیری و دمای اشتعال بالا کاربرد این گروه از روانکارها را در شرایط دمای بالا و روغنهای هیدرولیک ضد آتش توجیه می کند. همچنین سیالیت مناسب در دماهای پایین و شروع بکار دستگاه از دیگر خواص مطلوب این سیال است.

 

برخی از این قبیل روانکارهاحلالیت طبیعی بهتری نسبت به روانکار معدنی معادل خود داشته و از شکل گیری سریع رسوبات جلوگیری می کند. ولی در کنار تمام مزایای گفته شده، بارزترین ایراد روانکارهای سنتزی، قیمت بالای آنها است.

[Marx 1733]

بسته به نوع ماده شیمیایی بکار رفته در این قبیل روانکارها، قیمت آنها چندین برابر نوع روانکار معدنی معادلش است. صرف نظر از بالا بودن قیمت روانکار سنتزی، برخی از آنها نیاز به توجه و نگهداری خاصی در زمان نگهداری، حمل و نقل و مصرف دارند. محدودیت در استفاده از برخی ادتیوهای نامحلول و همچنین ناسازگار بودن با آب بندها و مواد پلیمری بکار رفته در سیستم از جمله معایب دیگر این دسته از روانکارهاست.

 

بنابراین دیده می شود که مصرف روانکارهای سنتزی به عوامل مختلفی وابسته است. در شرایط ویژه که مشخصات لازم برای کاربرد روغنهای پایه معدنی تأمین نشود، چاره ای جز انتخاب سیالات سنتزی نداریم ولی اگر بتوان همان سطح کارآیی را از یک روغن معدنی به دست آورد، استفاده از روغنهای با پایه معدنی توصیه می شود.