مقاله ارزیابی استراتژی های توسعه مناطق کلانشهری از دیدگاه توسعه پایدار (بر مبنای مدل sea) نمونه موردی: طرح مجموعه شهری تهران

[Mohammad Aref 120439]

رشد بالای جمعیت، گسترش نواحی شهری و کاهش تدریجی الگوی سنتی روابط بین مراکز شهری و حومه های آنان را پدید آورده است به نسبت سایر اشکال برنامه ریزی کلان شهری، به نظر می رسد که برنامه های زیست محیطی در دهه اخیر بیشتر با نگرش برنامه ریزی تعاملی تهیه شده است که منجر به اتخاذ سیاست های معطوف به کاربری زمین در حوزه منطقه ای گردیده است. با این حال، مراکز کلان شهری تأثیر گسترده و با اهمیتی در ناحیه خود دارند که ملاحظات زیست محیطی از مهمترین جنبه های تأثیرگذاری آن تلقی می شود. توجه به ارزیابی اثرات ناشی از توسعه در برنامه ریزی و سیاست گذاری در سطح کلان ضروری است که در این مقیاس کمتر به کار گرفته می شود. موضوعی که باید در طرح های توسعه منطقه کلان شهری (با رویکرد استراتژیکی) لحاظ گشته و سیاست ها و راهبردهای توسعه متناسب با آن شکل گیرند.

این مقاله با هدف ارزیابی استراتژی های توسعه در نمونه ای از این نوع طرح ها (طرح مجموعه شهری تهران و شهرهای اطراف آن) ارائه شده و تلاش کرده است تا با به کار گیری یک روش ارزیابی و معیارهای متناسب با آن، استراتژی های توسعه طرح مذکور را مورد سنجش قرار دهد. پژوهش انجام گرفته نشان داد که استراتژی های توسعه طرح مجموعه شهری تهران از انطباق مناسبی با اهداف توسعه پایدار برخوردار است هرچند که توجه و رویکرد این طرح به برخی از معیارها قوت و ضعف بیشتری را نشان می دهد، به نظر می رسد طرح مذکور می تواند به عنوان الگویی جهت تهیه سایر طرح های توسعه مناطق کلانشهری در کشور به کار گرفته شود.

 

کلمات کلیدی: ارزیابی، استراتژی های توسعه، توسعه پایدار، طرح مجموعه شهری تهران و شهرهای اطراف آن

 

نویسندگان: مجتبی رفیعیان، ناصر برک پور، مهرداد رکنی پور

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام