*Mahla* 3410 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 اسفند، ۱۳۹۰ سه رويكرد سرمايهگذاري چگونه سرمايهگذاري كنيم؟ مهدي علي نژاد ساروكلائي * در دنياي سرمايهگذاري استراتژيها ابزار گوناگوني براي سرمايهگذاري وجود دارد، وليكن ميتوانيم سرمايهگذاريها را در سه دسته اصلي تقسيمبندي نماييم، مزيت اصلي كه در اين مقاله پيگيري ميشود، از اين ديدگاه است كه تصميمگيري در ارتباط با انتخاب نوع سرمايهگذاري را ساده تر ميكند. [TABLE=align: left] [TR] [TD=width: 100%] [/TD] [/TR] [/TABLE] در ادامه به معرفي اين سه نوع سرمايهگذاري و بيان مزايا و ايرادات آنها پرداخته ميشود: 1.سرمايهگذاري منفعل(غير فعال) سرمايهگذاري غير فعال، زماني رخ ميدهد كه شما به عنوان سرمايهگذار تصميمگيري را به دست شخص ديگري سپرده و در حقيقت زماني رخ ميدهد كه شما در تصميمگيري مرتبط با سرمايهگذاري دخالتي نداشته باشيد. به عنوان مثال شما سرمايهگذاري را به عهده مدير سرمايهگذاري خبرهاي محول مينماييد. مزيت اصلي سرمايهگذاري غيرفعال اين است كه شما نيازي به داشتن تخصصي در ارتباط با سرمايهگذاري نداريد و همچنين شما نيازي به صرف زمان يا حتي هزينههاي مازاد در ارتباط با سرمايهگذاري خود نخواهيد داشت. ايراد اساسي اين نوع سرمايهگذاري نيز اين است كه اولا شما كنترل مستقيم روي پولتان را از دست ميدهيد و ثانيا بازده اين گونه سرمايهگذاري معمولا ناچيز ميباشد از نمونههاي بارز اين نوع سرمايهگذاري ميتوان به حسابهاي پسانداز، اوراق دولتي، سرمايهگذاري در مستغلات و صندوقهاي مشترك سرمايهگذاري اشاره نمود. اغلب افراد براي بازنشستگي خود جهت بهرهمندي از برخي امتيازات خاص مالياتي در سرمايهگذاريهاي غير فعال سرمايهگذاري مينمايند كه البته اين موضوع در هر كشوري متفاوت است. 2.سرمايهگذاري فعال در سرمايهگذاري فعال شما نقش فعالي در مديريت سرمايهگذاري خواهيد داشت. اين شكل از سرمايهگذاري ميتواند تمركز و ديد بلندمدتي روي خريد و نگهداشت پرتفوي سهام داشته باشد يا ميتواند نگاه كوتاه مدتي همانند معامله قراردادهاي آتي داشته باشد. براي انجام صحيح سرمايهگذاري فعال شما نيازمند دانش كافي، ابزار و استراتژيهاي مورد استفاده در سرمايهگذاري هستيد. شما همچنين نياز به درك مفاهيم و اصول اساسي نظير زمان تشكيل پرتفوي بهينه، نحوه كاهش زيان و تحليل بازار خواهيد داشت. علاوه بر اين شما ميبايست از توانايي بالايي جهت به كارگيري اين استراتژيها در مواقع لزوم برخوردار باشيد كه مورد آخر معمولا مشكلترين جنبه سرمايهگذاري فعال ميباشد. مزيت سرمايهگذاري فعال، قدرت اعمال كنترل بيشتر روي سرمايهگذاري نسبت به سرمايهگذاري غيرفعال و نيز توانايي بالقوه بالاتر جهت كسب سود از ديدگاه نظري است و عيب اين گونه سرمايهگذاري ،صرف زمان در كسب دانش مورد نياز و مهارت لازم جهت مديريت سرمايهگذاريها و همچنين احتمال تحمل زيان بالقوه نسبت به سرمايهگذاري غيرفعال ميباشد. از نمونههاي بارز سرمايهگذاري فعال ميتوان به سرمايهگذاري در سهام، اختيارات، معاملات آتي، معاملات ارزي، خريد و نگهداشت پرتفوي بهينه سهام، خريد و نگهداشت اموال تجاري، مسكوني و مستغلات اشاره نمود. 3.سرمايهگذاري مولد با سرمايهگذاري مولد شما حقيقتا سرمايهگذاري را در جهتي كه منجر به سود بيشتر ميشود، سوق ميدهيد. اين شكل از سرمايهگذاري نيازمند مقدار زيادي مهارت و تجربه ميباشد، ليكن اگر شما داراي مهارت و تجربه كافي شويد ،قادر خواهيد بود به منافع زيادي دست پيدا نماييد. به همين دليل، سرمايهگذاري مولد اغلب تحت عنوان «تبديل فكر به پول» تعبير ميشود. از مزاياي سرمايهگذاري مولد ميتوان به بالاترين سود بالقوه و بالاترين درجه كنترل و انعطافپذيري اشاره نمود. از معايب آن نيز نياز به داشتن بالاترين درجه از دانش، استقراض مجموع زيادي از پول و همچنين احتمال بالقوه بسيار بالاي تحمل زيان در صورت اشتباه را ميتوان نام برد. نمونههاي بارز سرمايهگذاري مولد شامل توسعه املاك، نوسازي املاك، اصلاحات تجاري و توسعه، بازاريابي محصول جديد و... ميباشد. در پايان هنگامي كه شما در حال تصميم گيري در ارتباط با اين سه طبقه از سرمايهگذاري هستيد، ميبايست به برخي موارد نظير: سطح دانش و تجربه خود، نقاط قوت و ضعف، دسترسي خود به منابع شامل پول و زمان و به خصوص عوامل شخصيتي خود شامل مهارت مديريت زمان، مهارت تصميمگيري، تحمل ريسك و انضباط شخصي توجه نماييد، البته بسياري از مشاوران خبره جهت كمك به شما در هريك از اين طبقهها و نيز بسياري از منابع جهت كسب دانش و تجربه وجود دارد. *M-ALINEZHAD@IAUT.AC.IR دنیای اقتصاد لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده