*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ مهندس مهرداد ایروانیان مهندس مهرداد ایروانیان متولد شیراز فارغ التحصیل از دانشگاه U.S.L آمریکا در رشته معماری. پیش از شروع به اجرای پروژه های معماری با نمایش آثار بصورت نمایشگاهی کار خود را شروع کرد . پس از بازگشت به شیراز نسبت به تاسیس دفتر طراحی خود اقدام نمود. در سال 70 اولین پروژه محوطه سازی پارک حاشیه ای چمران و محوطه سازی خواجوی کرمانی را به صورت همزمان آغاز نمود . در سال 2000 کاندیدای دو جایزه آقاخان برای منظره نگاری شد و در سال 2002 برنده جایزه اول منظره نگاری ماربل از جامعه معماران ایتالیا و دولت ایتالیا شد. 12 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ ایشان دو پروژه در دست اقدام دارد اول" احیاء چشمه جوشک" که سر منشاء آب جهت آبیاری باغات شیراز است و دوم" احیاء چشمه آب رکنی" که منشاء تاریخی آن به چندین قرن پیش باز می گردد. هر دو پروژه خارج از محدوده شهر قرار دارند و از این نظر که این توسعه منظره در خارج از متن شهرها و چارچوب قراردادی پارک سازی و احاطه مصنوع یا غیر قرار می گیرند متفاوت و مورد توجه ایشان هستند 9 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ هوشنگ سیحون هوشنگ سیحون معمار و نقاش ایرانی ، استاد معماری و رییس سابق دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است. متولد۱۲۹۹ تهران حوزه فعالیت معماری و نقاشی ملّیت ایرانی 10 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ او در سال ۱۲۹۹ در تهران و در خانواده ای اهل موسیقی به‌دنیا آمد. پدر بزرگ او میرزا عبدالله فراهانی بنیانگذار موسیقی سنتی و معروف به پدر موسیقی سنتی ایران بوده است. مادر وی، مولود خانم، از نوازندگان تار و سه تار و مرحوم احمد عبادی استاد بزرگ سه تار نیز، دایی سیحون است. او پس از پایان تحصیل معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به دعوت آندره گدار (رئیس اداره باستان‌شناسی وقت ایران) برای ادامه تحصیل راهی پاریس می‌شود و در دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس (بوزار) طی حدود ۳ سال تحت تعلیم اوتلو زاوارونی به تکمیل دانش معماری خود می‌پردازد و در سال ۱۹۴۹ به درجه دکترای هنر می‌رسد. او در بازگشت به ایران در سن ٢٣ سالگی نخستین اثر معماری خود که بنای یادبودی بر آرامگاه بوعلی سینا بوده است را طراحی می کند. سیحون در طول سالهای فعالیت خود عضو شورای ملی باستان‌شناسی ، شورای عالی شهرسازی، شورای مرکزی تمام دانشگاههای ایران و کمیته بین‌المللی ایکوموس (، وابسته به یونسکو در پیش ازانقلاب) بوده و به مدت ۱۵ سال مسؤولیت مرمت بناهای تاریخی ایران را برعهده داشته است. هوشنگ سیحون بیش از دو دهه است که در ونکوور کانادا زندگی میکند. وی شهروند افتخاری فرانسه نیز می باشد. وی استاد دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بوده و یک دوره ریاست این دانشکده را عهده دار بوده است. استاد «هوشنگ سیحون» نقاش و معمار پرسابقه ایرانی، به مرد بناهای ماندگار معروف است. از میان پروژه‌های طراحی و ساخته شده وی می توان به آرامگاه بزرگانی چون خیام ، کمال الملک ، بوعلی سینا ، نادرشاه افشار ، کلنل محمدتقی خان پسیان و ده‌ها مقبره و آرامگاه دیگر و نیز طراحی بنای موزه توس در سال ۱۳۴۷ و همچنین ساختمان بانک سپه در میدان توپخانه تهران اشاره کرد. وی همچنین طراحی ساختمانهای سازمان نقشه برداری کل کشور، کارخانه نخ ریسی کوروس اخوان، کارخانه آرد مرشدی، مجتمع آموزشی یاغچی آباد، سینما آسیا، سینما سانترال، کارخانه کانادادرای (زمزم فعلی ) در تهران و اهواز ، کارخانه یخ سازی کورس اخوان و حدود ۱۵۰ پروژه مسکونی خصوصی را بر عهده داشته است. آثارمعماری آرامگاه فردوسی در توس آرامگاه نادرشاه در مشهد آرامگاه کمال الملک در نیشابور آرامگاه ابوعلی سینا در همدان(۱۹۵۱) آرامگاه خیام در نیشابور(۱۳۳۸) آرامگاه کلنل محمد تقی خان پسیان مقبره عباس میرزا و بعضی دولتمردان قاجار ساختمان بانک سپه در تهران بنای موزه توس(۱۳۴۷) مرکز فرهنگی یزد 11 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ آرامگاه نادرشاه آرامگاه نادرشاه بنایی است در مجموعه باغ موزه نادری در شهر مشهد که به یادبود نادرشاه افشار در سال ۱۳۴۲ خورشیدی توسط هوشنگ سیحون طراحی و ساخته شده‌است در ادامه ساخت و سازهای انجمن آثار ملی طرح مقبره نادر شاه در اسفند ماه 1333 به مسابقه گذارده شد.در مرداد ماه 1334 طرح هوشنگ سیحون برنده مسابقه اعلام شد.طرح هوشنگ سیحون در جلسه آبان 1334 شورای هنرهای زیبای دانشگاه تهران به سرپرستی محسن فروغی تایید و برای ساخت به انجمن آثار ملی معرفی گردید.همزمان با ساخت مقبره طرح مجسمه نادر شاه به استاد ابوالحسن صدیقی سفارش داده شد .طبق گزارش انجمن آثار ملی صدیقی موظف شد مجسمه نادر شاه سوار بر اسب را در محل مشخص شده در طرح هوشنگ سیحون نصب کند. 11 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ انجمن آثار ملی بعد از بررسی مناقصه شرکتهای پیمانکار ی در مهر 1335 عملیات ساختمانی بنای آرامگاه نادر و عمارت فرعی و محوطه سازی آن را به شرکت ساختمانی کا.ژ.ت واگذار کرد. بنای آرامگاه از قسمت مرکزی یعنی محل تدفین نادر شاه و دو تالار موزه به نام موزه اسلحه دوره های مختلف تاریخ ایران و دیگری موزه اسلحه و آثار مربوط به دوران نادر شاه تشکیل شده است. سیحون در مورد ایده اصلی طرح مقبره نادر می نویسد : "بنای یادبود دیگر ساختمان آرامگاه نادر شاه است در مشهد شامل تالار مقبره دو موزه یکی برای جنگ افزار زمان نادر و یکی جهت اسلحه زمان قبل از نادر و برج مرتفعی برای برپا کردن مجموعه مجسمه نادر سوار بر اسب و قزلباشها که اشاره به سپاهیان نادر است.این ساختمان بر اساس دو شکل اصلی هندسی یعنی مربع و مثلث طراحی شده است و طرح راهنما مبنای آنرا تشکیل می دهد که 42 سال پیش در مشهد و کلا از سنگ خارا ی مشهد با قطعات بزرگ اشاره به صلابت و عظمت نادر شاه به وجود آمده است. ابتکار این قرنیز دراین است که در پوشش مابین دو ستون تکنیک ساده شده و مدرن طاقهای روی قدیم به کار رفته است .بدین معنی که آجر یا سنگ کلیدی یا تاج که بالای قوس تعبیه می شد و فشارهای طاق از اطراف آن به دو طرف یعنی پایه ها منتقل می شدند به یک قطعه سنگ مثلثی و بقیه به دو قطعه سنگ در طرفین خلاصه شده اند و طاق قوسی تبدیل به طاق مستقیم و تراز شده است .مثلث های کلیدی تمامی متساوی الاضلاع و بقیه نیز مثلث های قائم الزاویه هستند که در بالا به صورت مورب برش خورده اند همین طرز کار عینا در داخل تالار آرامگاه نیز عمل شده است.همچنین در نمای حد فاصل بین مجسمه و موزه کوچک مجموعه بنا طوری ساخته شده که به خصوص درنمای اصلی برجستگی نباشد یعنی ابزار کاری ها و تراش سنگها تماما از داخل باشد و این به منظور ایجاد قدرت تجسمی و تصویری بیشتر است .فقط در قسمت موزه کوچک 3 ناودان عظیم سنگی از متن بیرون آورده اند که بیشتر جنبه زیبایی دارند. 9 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ بنا کلا روی سکویی ]که[ از کف زمین در حدود دو متر بالاتر است قرار گرفته است .در نمای ورودی به طرف چپ نزدیک موزه بزرگ روی تراس یک حوضچه با سنگ آب یکپارچه از خارا ساخته شده است .سنگ آب از بالا شکل یک مثلث متساوی الاضلاع را دارد و از نماهای جانب شش مثلث بزرگ و کوچک یک در میان حجم آنرا بوجودآورده اند. پوشش بنا تماما از بتن مسلح نمایا ن انجام شده است .در تالار آرامگاه یک پوشش مربع شکل بزرگ با تراشهای مثلثی از داخل و بیرون و مرتفعتر از قسمتهای دیگر طوری ساخته شده که چهار مثلث بزرگ مشرف به ستون های هشت گانه داخل تالار با نقش هندسی مخصوص از سنگ مرمر نازک یزد نور زرد رنگ ملایمی به داخل آرامگاه پخش می کنند .درهای فلزی داخل برای موزه ها و فضای زیر برج و همچنین نرده های دور تا دور باغ شکل تبرزین نادر را تداعی می کنند. برای طراحی باغ نیز از اشکال مربع و مثلث استفاده شده .آبریزها و حوضها و جویبارها همه بر پایه باغ ایرانی طرح شده.در یک گوشه باغ بناهای فرعی برای تالارهای اجتماع و کتابخانه و سرویس و گلخانه در نظر گرفته شده که در حال هماهنگی با خود بنای آرامگاه میباشد.مجموعه مجسمه ها توسط آقای ابوالحسن صدیقی در رم ساخته و برنز ریخته شده اند. مساحت کلی آرامگاه و باغ حدود 14 هزار متر مربع است.باغ از چهار طرف به چهار خیابان متصل است و دیواری با سنگ گرانیت و با تلفیق نرده های آهنی به نقش تبرزین دور مقبره کشیده شده است. 9 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ آرامگاه بوعلی سینا در همدان 9 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ طرح ساخت آرامگاه بوعلی سینا به مناسبت هزارمین سال تولد بوعلی(1330) از اولین کارهای دوره دوم فعالیت انجمن آثار ملی بود. هیئت موسسان انجمن آثار ملی در سال 1334 با پیش فرض برتری تلفیق معماری قدیم و جدید یک مسابقه معماری بین معماران آن دوره ترتیب داد که با نظر مساعد گدار و فروغی طرح هوشنگ سیحون به عنوان بهترین طرح برگزیده شد.جایزه بهترین طرح اجرای ساختمان بود.بعد از تصویب نهایی در سال 1326 انجمن آثار ملی تصمیم به ساخت مقبره ابن سینا گرفت.به گزارش انجمن آثار ملی سیحون در آن زمان برای تکمیل تحصیلات خود در پاریس به سر میبرد و پس از آگاهی از تصمیم انجمن در خرداد ماه 1327 طرح نهایی را که در اصل به عنوان پایان نامه خود در پاریس ارائه کرده بود به انجمن فرستاد. در سال 1328 قرارداد ساخت مقبره به پیمانکار – شرکت ابتهاج و شرکاء – واگذار شد.مهمترین امتیاز این شرکت استخدام مهندس پولاک اهل کشور چک اسلواکی برای محاسبه و نظارت بر اجراء بود.ساخت مقبره از خرداد همان سال رسما شروع شد. محمد تقی مصطفوی درباره ایده اصلی مقبره می نویسد :"اختلاف عمده که برج آرامگاه بوعلی سینا با گنبد قابوس دارد دو چیز دارد : یکی اینکه به مناسبت موقعیت و محدود بودن فضای آرامگاه بوعلی و همچنین توجه به میزان مخارجی که پیش بینی میگشت ابعاد برج آرامگاه بوعلی نصف ابعاد گنبد قابوس در نظر گرفته شده است و در ابتدای امر چنین تصمیمی نگرفته بودند لکن محذوراتی ... انجمن آثار ملی را وادار نمود که از آقای مهندس سیحون طراح و ناظر آرامگاه بخواهد که ابعاد ساختمان را به نصف تقلیل دهد اختلاف عمده دیگر اینست که فاصله بین ترک های آرامگاه بوعلی سینا باز و گشاده است در صورتی که بنای گنبد قابوس از بنیاد تا (بالا جزء) در ورودی و روزنه کوچکی در پایین گنبد هیچگونه منفذی به خارج ندارد و به سبک زمان دوران آن چون دخمه تاریک و فاقد روشنایی است و این ابتکار یعنی باز گذاردن فواصل ترکها در برج آرامگاه بوعلی علاوه بر آنکه با وضع اقلیمی همدان و باد های شدید آن سرزمین بسیار عمل به مورد و مستحسن به شمار میرود, اصولا بنای مزبور را به صورتی بسیار جالب و مطبوع در آورده آن را بس زیباتر و پسندیده تر از آنچه تصور میرفت ساخته است ... .” سیحون در مورد ایده اصلی طرح چنین مینویسد: اولین بنای یادبودی که با طرح اینجانب برپا شد بنای یادبود و آرامگاه واقع در همدان است که 50 سال پیش ساخته شده است .این بنا برای مراسم هزاره بوعلی به وجود آمد که توسط((انجمن آثار ملی )) سرپرستی می شد.تمام عوامل بنا از اشکال هندسی و نمادین فراوان تشکیل شده و هرکدام مفهوم خاص خود را دارند .مربع پایه و اساس این بنا است.خود آرامگاه در وسط تالاری مربع شکل قرارگرفته که پله مدور و پایه های دوازده گانه برج یادبود بدور دایره پله مزار را احاطه کرده اند .شکل بنا از خارج دارای دو قسمت است یکی قسمت زیرین که در بر گیرنده ورودی- مقبره- کتابخانه- تالار اجتماعات- و پذیرایی است و دیگر قسمت بالا که برج یادبود بنا است در میان باغی در اطراف آن قسمت زیرین بنا از طرف ورودی دارای ایوانی است که با ده ستون که هر ستون علامت یک قرن است و ده قرن اشاره به هزاره بوعلی است .از طرف دیگر بوعلی دانشمندی است بلند پایه با دانشهای متعدد فلسفه حکمت پزشکی موسیقی کیمیا وغیره که بعضی او را متفکر دوازده دانش دانسته اند. ستون بندی و دیوار پر در قسمت زیرین نمای اصلی اشاره ای است به معماری یونان قدیم و برج دوازده ترک در بالا از طرفی اشاره به بنای همزمان بوعلی یعنی گنبد قابوس است و از طرف دیگر دانش های دوازده گانه بوعلی را تداعی میکند.همچنین فلسفه ایران را بر پر پایه فلسفه یونان نشان می دهد.این ایوان 10 ستونی و برج بتنی باز مجموعا در نما در داخل یک مربع بزرگ با ضلع 5/28 متر جا گرفته که البته خود مربع دیده نمی شود ولی ضلع افقی آن کف ایوان و ضلع عمودی از کف زمین تا راس برج است و نماد انسان ایستاده با دستهای گشاده را که خود بوعلی است تداعی میکند .یعنی انسانی در راه کمال و کمال دانش .همچنین از مشتقات این مربع خطوط مهم نماد در منتهی الیه به دست میآید .با دقت به جزییات این بنا به توجه می شود که شکل مربع چه در نقشه و چه در نما به صورت مختلف به کار رفته است . از جمله در قسمت ورودی پنجره ها ی کتابخانه و سالن اجتماع هرکدام دارای سه قسمت مربعی شکل هستند که باز هم با شبکه های سنگی مربع به اجزای کوچکتر تقسیم شده اند سقف ایوان در فاصله ستونها دارای فرو رفتگی مربع شکل است.چراغها از اجزای مربع ساخته شده است .تالار آرامگاه نقشه مربع دارد .خود سنگ مزار در داخل یک مربع مرمری جا گرفته در بالا مصطبه برج یادبود مربعی شکل است . استل برتری(مکعب چهارگوش) وسط آن مربع است و اقطارش در قسمت پوشش چهار مثلث به وجود آورده اند که راس آنها بالاترین نقطه ((استل)) است.درهای ورودی با جزییات بزرگ و کوچک مربع ساخته شده اند .به طور کلی بیش از 500 مربع با ابعاد و موقعیتهای مختلف در این بنا گنجیده شده که قبلا به خواص هندسی و نمادین آن اشاره کردیم .طراحی که در سطح پایین یعنی همکف و چه در سطح بالا که تماما خاکریز شده بر اساس باغ ایرانی با سنگ آب یک پارچه از سنگ خارا و چشمه سارهای مخصوص انجام گرفته است .ساختمان تماما از سنگ خارای همدان و برج مساحت اراضی محوطه مقبره حدود هفت هزار متر مربع است . طول بنای آرامگاه 64 متر و رو به خیابان بوعلی است و نمای آن از سنگ خارا پوشیده شده است .سطح حیاط با سه پله سراسری به ایوان متصل است .ایوان به طول 30 متر و عرض 3 متر در شرق ساختمان قرار دارد.10 ستون به ارتفاع 1/4 متر به صورت کم و بیش مخروطی (قطر پایین ستونها 95 سانتی متر و در بالا 75 سانتی متر ) ساخته شده است.نمای کلی ایوان یادآور معابد باستانی است و تمثیل عدد 10 برای هزاره ابن سینا طراحی شده است.ایوان با دری به ارتفاع 24/3 متر و عرض 9/1 متر به سرسرای آرامگاه متصل است.طول سرسرا 8/8 متر و عرض آن 3/6 متر به ارتفاع 19/4 متر طراحی شده است.در طرف راست و چپ سرسرا سنگ قبر قدیم ابوعلی سینا و ابوسعید دخدوک بر روی پایه هایی از سنگ خارا قرار دارد . یادبود و پوشش ها تماما از بتن مسلح نمایان ساخته شده است محوطه اصلی مقبره چهارگوش و هر ضلع آن 5/11 متر ومساحت آن 5/132 مترمربع است.دوازده پایه برج آرامگاه در این محوطه چهار گوش قرار دارد و قبر ابن سینا در میان پایه های برج محصور است .در دو طرف سرسرا دو تالار قرار دارد یکی در جنوب که تالار سخنرانی و اجتماعات است .و یکی در شمال که کتابخانه آرامگاه است.طول تالار کتابخانه 45/9 متر وعرض آن 75/5 متر است و بر دیوار شرقی آن سه پنجره به طول و عرض 88/1 متر طراحی و تعبیه شده است.در سمت غرب تالار کتابخانه مخزن کتاب به طول 45/9 متر و عرض 15/2 متر طراحی شده است.در قسمت جنوب شرقی ساختمان پلکانی تعبیه شده است که رو به جنوب بالا می رود و پس از رسیدن به یک پاگرد رو به شمال یعنی در جهت مخالف پلکان اول بالا می رود و به محوطه بالای آرامگاه می رسد .این پلکان 32 پله دارد. همچنین دو پلکان در سمت جنوب ساختمان و انتهای جبهه اصلی بنا قرار گرفته که هر کدام 34 پله دارد .این سه پلکان به سطح فوقانی ساختمان منتهی می شود .سطح فوقانی ساختمان به مساحت 1480 متر مربع با دیوارهایی به ارتفاع 85 سانتی متر و قطر 75 سانتی متر محصور و محدود شده است .برج دوازده ترک آرامگاه 23 متر از روی سقف مقبره و 5/28 متر از کف بنا ارتفاع دارد. در وسط برج صندوق چهار گوش مفرغی که نشانه و علامت بالای مرقد است بر کف فوقانی آرامگاه نصب شده است .طول هر ضلع قسمت پایین این صندوق 12/1 متر و طول هر ضلع قسمت بالای آن 1 متر و ارتفاع آن 37 سانتی متر است.بر چهار بدنه آن کتیبه ای عربی به خط ثلث برجسته بسیار شیوا نوشته شده است که درباره مرگ آدمی از نظر ابن سیناست .کتیبه بالا و سایر کتیبه های آرامگاه به خط ثلث آقای احمد نجفی زنجانی نوشته شده است . در سمت راست سرسرای مقبره لوح مرمری به خط نستعلیق نصب شده که سال اتمام ساختمان را 1370 قمری و 1330 شمسی ذکر کرده است. پس از سال 1349 شهرداری همدان با واگذار کردن چند قطعه زمین به آرامگاه و طراحی باغچه ها میدانگاهی با فضای سبز به وجود آورد.در سال 1350 ساختمانهای جدیدی در جنوب آرامگاه شامل دو اتاق برای دفتر- گلخانه- اتاق فروش بلیت- انبار- مهمانسرا(دو اتاق با سرویس بهداشتی) با نمای سنگ گرانیت به مجموعه اضافه شد. 10 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ بازار گنجعليخان بازارهاي گنجعليخان نشاني از ميراث اقتصادي اجداد چهارصد سال قبل ما مي باشد که جايگاه پيوند مشتري و مغازه دار شهري و روستايي، بالاشهري و پائين شهري و خريدار و فروشنده مي باشد و از ديرباز قدرتي شکست ناپذير، عليه سلاطين جبار بوده است. صداي پاي رهگذران، گفتگوي مشتريان و فروشندگان و صداي چکش مسگران، همچون نواي دلنشين موسيقي، نوازشگر گوش هر شنونده مشتاقي است که آرزوي سفر به عصر شکوفاي صفوي را دارد. زيرا هنوز هم ادويه و سوغاتي هاي عصر صفوي نظير پسته، حنا، زيره، کتيرا، قاووت، قالي و... در آن يافت مي شود. اين بازار هم از نظر کالبد و هم از نظر کارکرد سرآمد همه بازارهاي کرمان مي باشد و در تلفيقي بي نظير با ساير عناصر اين مجموعه، نمونه کاملي از "معماري ارگانیک" را به نمايش مي گذارد. 12 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ ماسوله نمونه ای از معماری ارگانیک 11 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اسفند، ۱۳۹۰ مکعب آبی شگفت‌انگیز استادیوم ورزش‌های آبی پکن که برای المپیک 2008 آماده شده، معماری شگفت‌انگیزی دارد. به خاطر نمای حبابی و شفاف، این استادیوم لقب مکعب آبی گرفته است. این ورزشگاه طوری طراحی شده که در مصرف انرژی کارا باشد، پوسته حبابی، انرژی نور خورشید را جذب میکند و هوا و آب استادیوم را گرم میکند. هر حباب، *****ی دارد که میزان پراکنده شدن گرما را تنظیم میکند. جنس این حباب‌ها از یک ماده شبیه تفلون موسوم به ETFE است. بنابراین این ورزشگاه سازهای «سبز» و سازگار با محیط زیست محسوب می‌شود. n در مکعب آبی حدود 22 هزار جزء سازه ای (به شکل میله) و 12 هزار گره(محل تلاقی اعضا) وجود دارد.برای درک عظمت سازه مورد استفاده ذکر این نکته جالب است که اگر تمام اجزای سازه ای تشکیل دهنده مکعب آبی به دنبال هم قرار بگیرند طولی بیشتر از 90 کیلومتر خواهد شد. n از ماده شفافی به نامETFE برای پوشاندن سازه تشکیل دهنده مکعب آبی از داخل و خارج استفاده شده است. ETFE مخفف اتیل تترافلوئورواتیلن،یکی از مشتقات فلوئور است.در مجموع،برای پوشش داخلی و خارجی ساختمان حدود 100 هزار متر مربع ETFE استفاده شده است. ETFE دارای خواص شگفت انگیزی است: دوام آن حدود 20 سال است ،بسیار سبک است ، عایق است و نور را براحتی از خود عبور می دهد.وزن یک پانل ساخته شده از ETFE حدود یک درصد پانل مشابه از جنس شیشه است.این ماده پلاستیکی بسیار محکم است و قابلیت مصرف مجدد دارد.در مقایسه با شیشه ،قابلیت عبور ماوراءبنفش (UV) از آن بیشتر است و با هر بارش باران خود به خود تمیز می شود. 11 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 اسفند، ۱۳۹۰ فصل دوم:فوتوریسم آنتونیو سانتا الیا برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام به سال 1908 ریاضیدان بزرگ «هرمان مینكوسكی» در جامعه ی محققین علوم طبیعی در آلمان برای نخستین بار با اطمینان و به دقت اعلام كرد كه تصور زمان از این پس تغییر می یابد. وی گفت: «فضا به تنهایی و زمان به تنهایی محكوم به نسیتی است و تنها وحدتی از این دو حیات آنها را میسر می دارد در عرصه ی هنر نیز مسائل مشابه ناشی از این تغییر به وجود آمد. با استفاده از بعد جدید: فضا – زمان، در شیوه های هنری اصیل مانند كوبیسم و فوتوریسم حزوه ی دید انسان وسعت یافت. از راستی یكی از نشان های فرهنگی جامع اینست كه مسائل در دنیای فكر و عالم احساس مشتركاً و هم زمان با یكدیگر به «تصور زمان» در دهه نخستین قرن حاضر در علم فیزیك تغییری عمیق صورت گرفت كه شاید مهمترین تغییر در این علم از زمان ارسطو و فیثاغورث تا آن زمان باشد. این تغییر، بیش از همه چیز، «تصور زمان» را دیگرگون كرد. پیش از این دو تعبیر درباره ی «زمان» وجود داشت. نخست تعبیری عینی كه زمان مستقل از اشیاء و پدیده های دیگر بی آنكه توجه شخص بدان تأثیر كند پیش می رود. دوم تعبیری ذهنی كه زمان فقط به شخص بستگی دارد و به حواس او مربوط است. با آغاز نخستین دهه قرن نوزدهم تعبیری دیگر به وجود آمد كه نتایج بسیار پر اهمیت بر آن مرتبت بود. نتایجی كه امروز نمی تواند ناچیز و یا نادیده گرفته شود. 9 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 اسفند، ۱۳۹۰ آغاز «فوتوریسم» در دوره ی رنسانس برخی از نقاشان تصور فضائی آن زمان: پرسپكتیو را در كارهای خود بیشتر با خطوط مصور می كردند و برخی دیگر بیشتر با رنگ.در دوره ی ما نیز تصور فضائی جدید: فضا – زمان در كار هنرمندان كوبیست با پژوهش در ایجاد «تركیب »های فضائی به منصه ی ظهور رسید و در كار هنرمندان «فوتوریست» با پژوهش در حركت.به گفته ی «یاكوب بوركهاردت» در ایتالیا «سكوتی مرگ بار» وجود داشت. این كشور پناهگاه آنهایی بود كه از حقای قزمان حاضر می گریختند. هنرمندان «فوتوریست» شرمگین از این وضعیت كوشیدند با كارهای خود این سكوت را در هم بشكنند. هدف این هنرمندان بیرون آوردن هنر از انبارهای ظلمت زده ی موزه ها و دادن حیاتی تازه به آن بود. حیاتی كه از افكار جدید مایه می گرفت و به زبان اصیل آن عصر ترجمه می گشت. «زندگی» شعار آنان بود و در تمام مظاهر آن از سیاست و جنگ تا هنر و زیبائی حركت، عمل و دلیری مورد توجه شان بود و از همین رو بی دلیل نبود كه خود را «نخستین جوانان ایتالیا پس از قرن ها» می خواندند.بدین ترتیب كار این هنرمندان از ابتدا با ستیز شروع شد و با مبارزه به تبلیغ عقائد خود پرداختند. نقاش «مارینتی» كه بر در و دیوار خانه اش در رم حتی تا به امروز شعارهای «نهضت فوتوریسم» آویخته است در تاریخ 20 فوریه ی 1909 در نشریه ی هنری پاریس، «فیگارو» چنین نوشت: «ما اعلام می كنیم كه سرعت، زیبائی تازه ای بر جهان افزوده است و جلال آن را دو چندان كرده است.» به سال 1912 در «دومین بیانیه ی نقاشی فوتوریست» كشف اساسی هنرمندان این مكتب توضیح داده شد: « حركت اشیاء در فضا درست مانند نوسانات نور یا صوت سبب افزایش و یا تغییر شكل آنها می شود.» این اصول هنری در تابلوهای هیجان انگیز نقاشان «فوتوریست» مصور است. كار هنرمندان «فوتوریست» در نقاشی، مجسمه سازی و معماری حركت را در فضا مصور می دارد. یكی از بهترین هنرمندان «فوتوریست» و بی تردید بهترین مجسمه ساز این مكتب موسوم به «اومبرتوبوچنی» كه از قضا به جوانی در گذشت به سال 1916 به واضح ترین صورت ممكن مقاصد این هنرمندان را بیان كرد. در كوششی برای فهم عمیق نقاشی وی به جستجوی تعابیر و مفاهیمی بود كه گاه تاریك و گاه روشن و متكی به تجارب، اصولی را كه بعدها در فیزیك اتمی به منصه ی بروز رسید پیش بینی می كند. وی می نویسد:« كار هنرمند باید از هسته ی مركزی یك شی – جایی كه شی می خواهد خود را به وجود آورد – آغاز شود تا به كشف فرم های جدید موفق آید؛ فرم هایی كه نا آشكار شی را به «شكل پذیری » آشكار و «شكل پذیری» درونی آن مرتبط می كند. این «شكل پذیری » در هر دو حال امكانات بی پایان دارد.»فوتوریسم و كوبیسم - نكات مشترك و متباین: قبلاً خاطر نشان كردیم كه اساس شیوه ی «فوتوریسم» بر این بود كه : «حركت اشیاء در فضا درست مانند نوسانات نور یا صوت سبب افزایش و یا تغییر شكل آنها می شود. «بوچنی» نیز با این كلمات كوشید معنای «شكل پذیری» جدید را كه با حركت اشیا» در فضا به وجود می آید توصیف كند. این توصیف در مجسمه ای موسوم به «بطری در فضا شكل می گیرد» كه وی آن را در سالهای 12 - 1911 ساخت مجسم است. این مجسمه كه در واقع یكی از چند شاهكار معدود این عصر است نشان می دهد كه ابداع هنری معنایی را كه در ذات یك شی معمولی نهفته است عیان می كند. در برخی اوقات و از جمله در این مجسمه كارهای شیوه ی فوتوریسم و كوبیسم كه براساس تصور فضائی واحدی به وجود آمده اند با یكدیگر رابطه ای نزدیك دارند.نقاش فرانسوی «مارسل دوشان» كه نه به مكتب كوبیسم و نه به مكتب فوتوریسم متعلق بود در همین زمان (1912) تابلوی «زن عریان در هنگام پایین آمدن از پله» را رسم كرد و در آن به دقت ریاضی سیر و توالی «حركت» را مشخص داشت؛ با این همه تابلو از معنای بسیار هنر جدید كه به تعبیر منطقی نمی شود آنها را توصیف كرد برخوردار بود.معمولاً ذات «حركت» موضوع كارهای هنرمندان «فوتوریست» است : فی المثل «الاستی سیته» كار «بوچنی» 1911؛ دینامیسم عضلات، «سیمولتانئیته» «كارا» 1912، «سرعت» «بالا» 1913. و یا حركت بدن و اشیاء در فضا: فی المثل «رقص پان – پان » كار «جینوسورینی» كه در آن رقص صرفاً از نظر حركت در میان جمع مطالعه شده است؛ «سگی در حال راه رفتن» «بالا» 1913؛ « درشكه با چرخ های لنگ» «كارا» 1913.بدعتی كه هنرمندان «فوتوریست» و كوبیست در افزایش وسعت دید گذاشتند قبل از سال 1914 و قبل از جنگ جهانی اول صورت گرفت. اما به هر صورت در این نو آوری هنرمندان كوبیست متین تر و آرام تر بودند و به اصطلاح «فوتوریست» ها «مبارز» نبودند، بلكه به مطالعه و تحقیق در خلوت كارگاههای خود مشغول بودند و طبل و سرنای «فوتوریست» ها را كه نشان زبان هنری عصر ما شده است نداشتند. «براك» و «پیكاسو» كتابهای مفصل در توضیح تئوری خود ننوشتند و حتی بر چسب «كوبیسم» از جانب دیگران به كارهای آنان زده شد. كار اینان نقاشی ذات «حركت» و یا دینامیسم عضلات و اتومبیل نبود بلكه با تابلوهای «طبیعت بی جان» خود كوشیدند اشیاء معمولی را با تصور فضائی جدید مصور دارند و درست به همین دلیل كارهایشان به رشته های مختلف هنر رسوخ یافت. كارهای این هنرمندان اندیشمند وسیله ای شد كه تصور فضائی جدید به عرصه ی معماری راه یابد. معماری:كوشش هنرمندان «فوتوریست» در استفاده از اصول این مكتب مستقیماً در معماری، براساس این هنر تأثیری نگذاشت. «آنتونیوسانت الیا» هنرمند ایتالیائی كه قبلاً از او یاد كرده ایم در پروژه ی خود یك «شهر جدید» كه مشتمل بر خانه های چندین طبقه و راه های زیر زمینی و هوائی در طبقات مختلف بود كوشید اصول «حركت» را به عنوان عامل هنری در طرح شهرهای معاصر معمول دارد. تازه در حدود سال 1960 كه اهمیت مسئله عبور و مرور دانسته شد و برای حل آن ناگزیر ساختن جاده ها و خیابانها در طبقات مختلف پیشنهاد شد اصول پروژه ی «سانت الیا» و كارهای مجسمه مانند «مالویچ» جانی تازه گرفت. «سانت الیا» به سال 1916 در گذشت و بر ما روشن نیست اگر زنده می ماند دنباله ی نظریات خود را پیشتر می برد یا خیر و اگر چه پیش بینی وی مستقیماً معماری را تحت تأثیر قرار نداد اما وی در زمانی طرح خود را رسم كرد كه معماران دیگر تازه در جستجوی راهی نو بودند. حتی «لوكوبوزیه» معمار معاصر وی به پختگی خود هنوز نرسیده بود. «سانت الیا» در بیانیه ی خود به تاریخ 14 ژوئیه ی 1914 كه به مناسبت گشایش نمایشگاهی در میلان از طرح های وی منتشر شد اعلام داشت كه باید در معماری استفاده از تمام مصالح ساختمانی جدید از آهن و بتن مسلح گرفته تا منسوجات كارخانه ای و مقوا معمول شود. اما قصد اصلی وی از این اعلامیه این بود كه حركت و تحول اساس معماری است؛ اساسی كه به معماری همان تحرك و «سبكی » مجسمه سازی را می دهد. قصد وی در جمله ای از خود او در این بیانیه خلاصه می شود: «هر خانه باید مناسب زمان خود ساخته شود»مشكلات: برخی اوقات مرد محقق ناگزیر باید كتاب و «آزمایشگاه» خود را ترك گوید و برای حقانیت كارهای خود به ستیز به كوی و خیابان رود. گاهی این ستیز عاقلانه است اما معمولاً كار محقق را به خطر می اندازد.شاید هنرمندان «فوتوریست» در كوشش برای بسط عقائد این مكتب به تمام فعالیتهای انسانی، افراط كردند و در نتیجه نهضت آنان كه تاءثیرش بر هنر عصر ما انكار ناپذیر است – اگر چه خوش درخشید ولی دیری نپائید. جای تأسف است كه برخی از بهترین هنرمندان این مكتب بجوانی در گذشتند و برخی دیگر تسلیم حوادث شدند و جز چند كار نخستین آنها كه در پیشرفت های بعدی مؤثر بود بقیه ی كارهایشان معمولی و تكراری است. «فوتوریسم» از فرصت نهضت كوبیسم هرگز برخوردار نشد. نهضتی كه در تمام مراحل پیشرفت هنر نوپایداری ماند و وابستگان آن تجارت هنری فراوان اندوختند تا در یك لحظه مناسب با قدرت كامل ناگهان ظاهر شد. ظهور ناگهانی قدرت كوبیسم در یك شاهكار از «پیكاسو» - «گوئرنیكا» آشكار می شود. 10 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 24 اسفند، ۱۳۹۰ تاثیر نقاشی کوبیسم بر معماری معاصر نقاش کوبیسم دوراثر خود میچرخد,آن را از همه سو می نگرد,به درون آن نفوذ میکند و در آخر شروع به ترسیم سوژه با توجه به دریافت خود از آن میکند پس به وضوح میتوان نقش زمان و حرکت هنرمند و سوژه را در اثر دید چیزی که درنقاشی های دوره های پیشین دیده نمی شود نقاش کوبیسم دوراثر خود میچرخد,آن را از همه سو می نگرد,به درون آن نفوذ میکند و در آخر شروع به ترسیم سوژه با توجه به دریافت خود از آن میکند پس به وضوح میتوان نقش زمان و حرکت هنرمند و سوژه را در اثر دید چیزی که درنقاشی های دوره های پیشین دیده نمی شود 11 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۹۰ کوبیسم تحلیلی: از سال 1907 تا 1911 تا کید بر جستجوی بصری و یافتن مجموعه ای از نقاط دید و پرسپکتیوها 9 لینک به دیدگاه
*lotus* 20275 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 25 اسفند، ۱۳۹۰ کوبیسم ترکیبی : از سال 1911 به بعدبه تدریج به واقعیت نزدیک می شود و رفته رفته اشیا واقعی با تکنیک کلاژ فضای آثار را در بر می گیرند 13 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده