viviyan 12431 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ درود دوستان. شما آرمانگرایید؟ تو زندگیتون شخصی به عنوان قهرمان، شخصیت محبوب و ... وجود داره؟ (بیشتر منظورم تعیین قهرمان از نظر عملکرده) تا حالا شده احساس شکست بهتون دست بده؟ منظورم شکست در اندیشه ها و آرمانهاتونه. احساس سرخوردگی بهتون دست داده؟ شده کسی براتون به منزله قهرمان زندگی بوده باشه و بعد پی ببرین که اشتباه قضاوت کردین؟ چیکار کردید بعد از اون؟ تا چه مدت تلخی این شکست رو حس کردید؟ تاثیر داشته در عمیق تر شدن دیدتون؟ به نظرتون آیا لازمه آدم این شکست ها رو تجربه کنه؟ 18 لینک به دیدگاه
*Sanaz* 10640 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ شکست که داشتم. تغییر آرمان هم دادم. الان هم خوشبختانه هیچ الگویی ندارم که بخوام ازش پیروی کنم. سعی میکنم از هر کسی بهترین هارو بگیرم و عمل کنم. خیلی خوبه آدم بتونه به مرحله ای برسه که محتاج هیچ واسطه ای نباشه. 11 لینک به دیدگاه
eder 13732 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ میفهمم چی میگی ....... خیلی اینجوری شدم افرادی رو بعنوان الگو انتخاب کردم ... اما روزی رسیده که احساس کردم طرف آدم ضعیفی هست (در اون راه) اون موقعست که فکر میکنم طرف ضعیف نبوده .... شاید من قوی تر شدم و نیازمند الگوی جدید ..................... اما در این مورد بخصوص باید صبر کنیم ببینیم چرا اینکارو کرده! 10 لینک به دیدگاه
A.R-KH-A 4953 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ درود دوستان. شما آرمانگرایید؟ تو زندگیتون شخصی به عنوان قهرمان، شخصیت محبوب و ... وجود داره؟ (بیشتر منظورم تعیین قهرمان از نظر عملکرده) تا حالا شده احساس شکست بهتون دست بده؟ منظورم شکست در اندیشه ها و آرمانهاتونه. احساس سرخوردگی بهتون دست داده؟ شده کسی براتون به منزله قهرمان زندگی بوده باشه و بعد پی ببرین که اشتباه قضاوت کردین؟ چیکار کردید بعد از اون؟ تا چه مدت تلخی این شکست رو حس کردید؟ تاثیر داشته در عمیق تر شدن دیدتون؟ به نظرتون آیا لازمه آدم این شکست ها رو تجربه کنه؟ 1.بلي آرمانگرام..آرمانگرايي مجموعه اي اصفات خوب براي رسيدن به آرمانشهر است و با ايدئولوژي فرق ميكند.. 2.بودن برخي افراد ولي مقطعي بود...در زمينه سياسي افرادي مثل موسوي و كروبي و زيد آبادي و ..ديگر بزرگان برايم ارزشمند هستند ولي الگوي من نيستند.. زماني زماني هم علي (ع) الگوي من بود و زماني هم كورش و...ولي اكنون اين افراد جايگاه تاريخي برام دارند و نه بيشتر... 3.نه..در اين چند ساله كساني كه برايم ارزشمند بود (نه الگو) چيز خاصي از آنها نديدم كه زده بشم... 4.آرمانام چيزي توشون نيست كه بخوان روزي شكست بخورند ولي در برخي انديشه هاي گذشته چ مذهبي چ باستانگرايي تجديد نظر اساسي شد..يعني آن چيزي نبودند كه فك ميكردم باشند... 5.احساس سرخوردگي از اينكه انديشه ام اشتباه بوده؛ نه..بلكه خوشحال شدم كه به اشتباه بودنش پي بردم..هر چند قبول برخي واقعيات براي همه انسانها سخت هست ولي مقابله در اين جور مواقع هست چنين هست: قبول كردن واقعيات و دانستن غلط بودن انديشه گذشته.. قبول نكردن واقعايت و نداستن غلط بون انديشه گذشته و مبارزه با انديشه جديد.. قبول كردن و نكردن يك واقعيات و بيخيالي نسبت به موضوعي كه برايم قبلا ارزشمند بود..نوعي توجيه.. 6.قهرمان؟ فك كنم كورش يا امام زمان بوده كه ب اشتباه بودنشون پي بردم... 7.هيچي..قبول واقعيات و تجديد انديشه ي قبلي... 8.چيزي نبوده كه واقعا برام تلخ باشه.. 9.بلي ..100 درصد...قبول نكردن هر چيزي به طور آني هر چند ظاهري زيبا داشته باشه... 10.بلي.. حالا اينهمه سوالو پرسيدي چي شده؟! دواكينز خداي اسلام رو اثبات كرده و مسلمون شده و الان ديگه سرخورده شدي؟! 9 لینک به دیدگاه
viviyan 12431 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ 1حالا اينهمه سوالو پرسيدي چي شده؟! دواكينز خداي اسلام رو اثبات كرده و مسلمون شده و الان ديگه سرخورده شدي؟! من از پیگیری مسائل سیاسی سرخورده میشم. قبلا از سیاست زده شم و تصمیم گرفتم دیگه اخبار سیاسی رو دنبال نکنم و هیچ وقت از هیچ انسانی توقع نداشته باشم که مطابق میل من رفتار کنه ولی بازم با وجودی که سطح توقعم و انتظارم رو پایین آوردم سرخورده شدم. حس بدی به آدم دست میده مخصوصا وقتی کسانی هستن که جلوشون برای اون شخص محبوبت سینه چاک دادی و حالا بهت نیشخند و طعنه میزنن. 7 لینک به دیدگاه
lorena 10304 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ فکر میکنم مقصود این تاپیک درمورد کسی بود که امسال رفت رای داد!کسی که داد اصلاح طلبی زد یه عمری قهرمان زندگی باید با گذشت زمان آپ دیت بشه به نظر من البته داشتن قهرمان نباید به معنی این باشه که تبدیل به ادمی شبیه قهرمانت بشی و هویتت رو از دست بدی 5 لینک به دیدگاه
shadmehrbaz 24772 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ من احساس میکنم توی دوره ای داریم زندگی میکنیم که قهرمانای دنیا همشون مُردن...کاش اینطور نبود ، شاید این از ایرادات نسبی نگری باشه که تمام قهرمانها شکستنی میشن 6 لینک به دیدگاه
El Roman 31720 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ از بدو تولد ذاتا هر باوری که بخواد بهم دیکته بشه جلوش ایستادگی کردم و هیچ چیزی رو بدون اینکه خودم بهش برسم قبول نکردم و هیچ آدمی رو والاتر از خودم نمیدونم که بخوام پام رو چشم بسته جای پای اون بزارم تو این دنیا میتونم بگم احمد کایا و باورها و آرمانهاش رو بیشتر از هرکسی قبول دارم با اینکه تقریبا تمام احساسات و عقایدم توی ترانه هاش هست ولی نمیتونم بگم اون رو هم 100٪قبول دارم همین یارو هم که رفت رای داد از اول باهاش حال نمیکردم 4 لینک به دیدگاه
viviyan 12431 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ فکر میکنم مقصود این تاپیک درمورد کسی بود که امسال رفت رای داد!کسی که داد اصلاح طلبی زد یه عمری قهرمان زندگی باید با گذشت زمان آپ دیت بشه به نظر من البته داشتن قهرمان نباید به معنی این باشه که تبدیل به ادمی شبیه قهرمانت بشی و هویتت رو از دست بدی نه فقط اون لورنا جان. من خیلی وقتا با یه حرف، یه عمل احساس تلخ شکست بهم دست داده. 2 لینک به دیدگاه
Ali.Fatemi4 22826 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ درسته اما این اتفاق برا من نیوفتاده! چرا شکست خوردم ولی نه از انتخاب نادرست الگو... از انتخاب راه نادرست 1 لینک به دیدگاه
lorena 10304 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ نه فقط اون لورنا جان. من خیلی وقتا با یه حرف، یه عمل احساس تلخ شکست بهم دست داده.واقعیتش اینه که حتی قهرمانان هم شکست میخورند! پس بهتره اونا رو هم زیاد جدی نگیریم به نظر من البته 3 لینک به دیدگاه
eder 13732 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 اسفند، ۱۳۹۰ یه قهرمان خوب یه قهرمان مردست!!!! جدای از شوخی اگه یه قهرمان مرده رو بذاریم به عنوان الگو خیالمون راحته هیچ وقت به افکارمون گند نمیزنه 6 لینک به دیدگاه
hamed_063 1261 اشتراک گذاری ارسال شده در 16 اسفند، ۱۳۹۰ در این باره باید بگم آره منم قهرمانانی واسه خودم داشته و دارم البته بیشتر از اینکه قهرمان باشن یک نوع الگو هستن مانند سارتر ، هگل ، کامو ، کافکا ، صادق هدایت ، نیچه . اینا الگوهای من هستند گذشته از اینکه اندیشه هاشون چقدر درست بوده یا نه اما همینکه فکر میکردند و می نوشتند خودش مهمترین مساله واسه منه . ولی صرفنظر از این نوع الگوهای فکری باید بگم به عقیده ی من اینکه ما یک شخصیتی رو واسه خودمون بت کنیم به ضرر خودمون تموم میشه چون هیچوقت یک آرمان در واقعیت همونی نیست که توی ذهنمون فکر می کردیم . اینکه ما یک شخصیتی رو واسه خودمون اونقدر مهم کنیم که مثل یک قهرمان بهش نگاه کنیم جز تحقیر کردن خودمون چیزی نیست . نه تنها درباره ی یک شخصیت بلکه درباره ی هرچیزی ، اگه شما هرچیزی رو واسه خودت مهم کنی اون چیز سوارت میشه و تو میشی برده ی او و بعد دچار ضرر و زیان میشی . بنابراین الگو گرفتن از آدمها موفق خوبه ولی قهرمان کردن اونها و اهمیت دادن بیش از حد به اونها باعث میشه دچار تعصب شده و نتونیم پپیشرفت کنیم و در نهایت ممکنه پی ببریم که اونی که فکر میکردیم خیلی بالاست درواقع هیچی نیست و نبوده و نخواهد بود . 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده