اختلالات گوش و شنوايي

[Himmler 22,171]

اکثر مشکلات شنوايي به خاطر بيماري ايجاد نمي شوند. دليل اکثر اين مشکلات اين است که افراد هر چه که دوست دارند را داخل گوششان فرو مي کنند و اين کارها خطر آسيبديدگي در پي دارد.

 

چرک گوش

 

يکي از بزرگترين شکايات افراد بسته شدن گوش است که معمولاً به خاطر چرکي که با گوش پاک کن داخل گوش مي برند ايجاد مي شود. اين مشکل علاوه بر اينکه حس بسته شدن گوش را در شما ايجاد مي کند، شنوايي شما را نيز پايين مي آورد، صداي زنگ ايجاد مي کند و گاهي با درد همراه است.

 

هيچ نيازي به تميز کردن گوش ها با گوش پاک کن نيست. گوش خودش مکانيزمي براي تميز کردن داخل خود دارد. چربي ها و روغن هاي موجود در گوش باعث مي شود که هر ذره اي داخل آن گير کند و بعد به شکل چرک بيرون بيايد. اين کار بدون اينکه حتي متوجه آن شويد اتفاق مي افتد.

 

وقتي سعي مي کنيد گوشتان را تميز کنيد، اين چرک ها دوبار به عقب برمي گردند و در آنجا جمع مي شوند. حتي نيازي نيست که گوش هايتان را با حوله هم خشک کنيد. اجازه بدهيد خودشان به طور طبيعي خشک شوند يا اگر خيلي اصرار داريد با سشوار با حرارت پايين آنهار ا خشک کنيد.

 

روغن زيتون به نرم کردن چرک گوش و بيرون آمدن آن کمک مي کند. همچنين مي توانيد از داروخانه ها قطره مخصوص اينکار را خريداري کنيد. گاهي اوقات هم لازم است که اين چرک ها توسط متخصص گوش با سرنگ بيرون کشيده شوند.

[Himmler 22,171]

خارش گوش

 

اين مشکل بسيار ناراحت کننده است و وقتي گوش ها تحت اثر اگزما يا پسوريازيس مي شوند ممکن است موجب بروز ناراحتي مداوم شود. اما خاراندن يا سيخونک زدن به آن پوشش حساس گوش را تخريب کرده و باعث مي شود عفونتي با نام اوتيس اکسترنا وارد آن شود.

 

اين مشکل در مواقعي که گوش به خاطر شنا کردن پر از آب مي شود هم ممکن است اتفاق بيفتد. کانال گوش ورم مي کند باريک شده و درد مي گيرد. در اين مواقع مشکل شنوايي براي فرد اتفاق مي افتد و معمولاً هم ترشحاتي از آن بيرون مي آيد.

 

براي درمان اين مشکل لازم است که از قطره هاي آنتي بيوتيک يا مسکن هاي قوي استفاده شود. در موارد شديدتر، لازم است که گوش توسط يک متخصص گوش تميز شود.

 

سوراخ کردن گوش

 

هر چيزي که پوست را تخريب کند مي تواند موجب بروز عفونت شود. اين مسئله معمولاً با سوراخ کردن گوش اتفاق مي افتد مخصوصاً اگر حين يا بعد از عمل سوراخ کردن مراقبت ويژه از گوش انجام نشود. بايد به دقت توصيه هاي مراقبتي را انجام دهيد.

 

خيلي افراد به بسياري از فلزها و بدليجاتي مثل نيکل حساس هستند و باعث مي شود که بيرون گوش ورم کند و ناراحتي براي فرد ايجاد شود.

[Himmler 22,171]

آفتاب سوختگي

 

بالاي گوش بسيار درمقاب آفتاب و اشعه مضر uv حساس است. سرطان پوست گوش ها را نيز تحت اثر قرار مي دهد. حتماً وقتي در معرض آفتاب هستيد از کرم هاي مرطوب کننده يا کلاه استفاده کنيد.

 

مشکلات گوش در کودکان

 

اکثر نوزادان و کودکان با گوش هايشان مشکل دارند. ازجمله متداولترين اين مشکلات مي توان به گوش درد اشاره کرد که معمولاً در اثر عفونت اتفاق مي افتد و همچنين مشکلات شنوايي که ممکن است منجر به مشکلات حرف زدن و يادگيري شود.

 

عوامل مشکلات گوش

 

مهمترين دليل ايجاد گوش درد، عفونت ويروسي (يا باکتريايي) است که معمولاً از مشکل عفونت دستگاه تنفسي ايجاد مي شود. اين مسئله موجب التهاب گوش مياني که اوتيتيس مديا نام دارد شده و مي تواند پيشرفت کرده و به وضعيتي به نام چسب گوش تبديل مي شود که در آن گوش مياني از مايعات چسبناک انباشته مي شود.

 

اين عفونت ها ممکن است منجر به اختلالات شنوايي شود.

 

اما، از دست رفتن شنوايي در کودکان دلايل ديگري نيز مي تواند داشته باشد که مشکلات ژنتيکي، اختلالات مادرزادي، عفونت هاي دوران بارداري مادر، مننژيت يا آسيب هاي سر در دوران کودکي از آن جمله است.

 

تورم گوش خارجي که اوتيتيس اکسترنا نام دارد ممکن است به خاطر عفونت، آماس پوست، اگزما، يا موجودات خارجي در گوش باشد.

 

چرک گوش معمولاً در دوران کودکي اتفاق نمي افتد.

[Himmler 22,171]

چه کساني در معرض خطرند؟

 

اوتيتيس مديا يا التهاب گوش مياني تا سن 8 سالگي کودکان را تهديد مي کند که تقريبا 20% از کودکان زير 4 سال يکبار در سال دچار آن مي شوند.

 

از دست رفتن شنوايي نيز ممکن است در هر سني بعد از تولد در کودک کشف شود.

 

علائم مشکلات گوش

 

مهمترين علامت اوتيتيس مديا درد و تب است. بچه هاي کوچک شايد قادر به توضيح درد خود نباشند اما بسيار تحريک پذير هستند و ممکن است به نقطه اي که در آن درد دارند اشاره کنند.

 

خارج شدن ترشحاتي از گوش مي تواند نشان دهنده اين باشد که پرده گوش پاره شده است، مخصوصاً اگر درد از بين برود. همچنين مي تواند نشانه اي از اوتيتيس اکسترنا باشد. گوش چسبناک نيز مي تواند منجر به از دست رفتن شنوايي يا مشکلاتي در آن شود.

 

از دست رفتن شنوايي ممکن است در نوزادان کوچک يا کودکان بزرگتر کشف نشود اما مطمئناً پدر و مادر متوجه عدم واکنش فرزندشان نسبت به صداها خواهند شد.

[Himmler 22,171]

روش هاي درمان

 

با مسکن هاي ساده مي توانيد درد گوش را از بين ببريد.

 

اگر به بروز عفونت گوش مشکوک بوديد حتماً به پزشک مراجعه کنيد—اوتيتيس مديا از طريق نگاه کردن به داخل گوش با استفاده از وسيله اي به نام گوش بين تشخيص داده مي شود.

 

آنتي بيوتيک ها هم ممکن است به چنين بيماراني تجويز شود اما در اکثر موارد، اوتيتيس مديا خود به خود در عرض چند روز از برطرف مي شود.

 

گوش چسبناک ممکن است نياز به جراحي پيدا کند و در اين عمل يک لوله باريک و کوچک به نام گرومت وارد گوش شده و مايعات چسبناک را بيرون مي کشد.

 

از دست رفتن شنوايي بايد کاملاً توسط پزشک متخصص با انواع آزمايشات مورد بررسي قرار گيرد تا تحت مناسبترين درمان قرار گيرد.

اگر درمورد شنوايي فرزندتان نگراني داريد حتماً مسئله را با پزشک داخلي خود مطرح کنيد.

[Himmler 22,171]

درارزيابي شنوايي اطفال توجه به عوامل ذيل توصيه شده است :

1- سن عقلي

2- سن تقويمي كودك

3- رشد رواني حركتي كودك

4- رغبت كودك به انجام آزمون هاي شنوايي

5- محيط آزمون

6- تجربه كودك درآزمون هاي پيشين

7- همكاري والدين

[Himmler 22,171]

عوامل هشداردهنده درارزيابي شنوايي اطفال :

1- وجود فرد كم شنوا درخانواده

2- عفونت هاي قابل انتقال ازمادربه جنين

3- تغيير شكل آناتوميك سروگردن

4- وزن كمتر از1500 گرم هنگام تولد

5- افزايش سطح بيليروبين خون كه منجربه تعويض خون گردد .

6- مننژيت باكتريال

7- خفگي شديد درهنگام تولد

8- نارسائي شديد اكسيژن به هنگام تولد

[Himmler 22,171]

كم شنوايي مادرزادي وارتباط آن با توليد گفتار:

كودكي كه با كم شنوايي شديد متولد مي شود گفتار را به طور طبيعي يا مناسب كسب نخواهد كرد .

هرقدر سطح شنوايي كودك بهتر باشد رشد گفتاري وي نيزبهتر خواهد بود .

كودك مبتلا به كم شنوايي ملايم تا متوسط در وهله اول داراي اختلال در توليد صوت است .

- كودك دچاركم شنوايي شديد اختلالات شديدي درتوليدصوت وكيفيت آن داشته وممكن است ريتم گفتار وي نيز غير طبيعي باشد .

كودك دچار كم شنوايي شديد تا عميق مي تواند تحت آموزش گفتار قرار گيرد اما گفتاروي به ميزان زيادي از گفتار كودكي با شنوايي طبيعي متفاوت است .

فهرست زير حاوي برخي ازنشانه هايي است كه مي توان در اولين سال زندگي كودك به دنبال آنها بود .

نوزاد : بايد با يك صداي بلند ناگهاني مثل به هم زدن دست يادر يكه بخورد وبا شنيدن اين صداها پلك بزند يا چشمان خود را كاملا بگشايد .

تا يك ماهگي : صداهاي ممتد ناگهاني مثل صداي جاروبرقي بايد توجه كودك را جلب كند .

تاچهارماهگي : بايد با شنيدن صداي شما حتي اگرقادربه ديدن شما نباشد آرام شود يا لبخند بزند . ممكن است سريا چشمانش را به طرف شما بگرداند .

 

 

تا هفت ماهگي : با يد بلافاصله به طرف صداي شما ازآن طرف اتاق يا صداهاي بسيارآرام دردوطرف خود بگردد .

تا نه ماهگي : اوبايد با دقت به صداهاي آشناي روزمره گوش فرا دهد وبه دنبال صداهاي بسيار آهسته خارج ازميدان ديد خود بگردد وهمچنين بايد اززيرلب زمزمه كردن لذت ببرد .

تايك سالگي : كودك بايد تاحدي نسبت به شنيدن اسم خود يا سايركلمات آشنا واكنش نشان دهد . اوممكن است به ” نه ” و“ باي باي ” گفتن شما نيزپاسخ دهد

[Himmler 22,171]

انجام مقدماتي آزمون شنوايي دركودكان 6تا18ماهه :

كودك بايد روي زانوي فردي بنشيند . فاصله او با ديوار نبايد كمتراز120سانتيمترباشد . آزمونگر بايد دريك طرف كودك و خارج ازحوزه ديد مستقيم اوقرار گيرد . درمورد يك كودك 6 ماهه درفاصله 45سانتيمتري وهم سطح گوش او ، دركودك 9 ماهه يا بزرگتر درفاصله 90سانتيمتري قراربگيريد .

روش آزمون :

صداهايي را با ترتيب زير توليد كنيد صداي انسان (او با صدا ي بم سپس با صداي زير ) جغجغه ، زدن قاشق به فنجان ، جعبه دستمال كاغذي وزنگوله ، هريك ازصداها را روي هر

دو گوش امتحان كنيد . اگر بار اول كه هريك از صداها را ايجاد مي كنيد پاسخي دريافت نكرديد بعد ازدو ثانيه آن را تكرار كنيد . سپس دو ثانيه ديگر صبر كنيد زيرا هنوز ممكن است پاسخ دهد. اگر بعد ازسه بارتكرارپاسخي مشاهده نشد صداي بعدي را امتحان كنيد .

پاسخ : كودكان طبيعي بزرگتر از36 هفته در اولين باري كه صدا را مي شنوند معمولا بلافاصله مي چرخند واغلب لبخند ميزنند . اطفال كم سن وسال ترممكن است كندتر پاسخ دهند .

اقدام : پاسخ مشخص به سه مورد ازاين پنج مورد نشان ميدهد

كه كودك ازشنوايي كافي براي حرف زدن برخوردار است

اگرپاسخ كمتر از اين حد است آزمون را پس ازدو هفته تكرار كنيد .

[Himmler 22,171]

انجام مقدماتي آزمون شنوايي كودكان 18تا 24ماهه :

مقداري اسباب بازي روي يك ميز بگذاريد وكودك را كنارميز بنشانيد ، خودتان در فاصله 60تا 90 سانتيمتري روبروي او قراربگيريد

روش آزمون :

تمام اسباب بازي ها را به كودك معرفي كنيد . سپس دست خود را به صورت افقي به طوري كه وضعيت آن نشان ندهد كه شما انتظار دريا فت شِِِئ خاصي را داريد دراز كنيد وبه ترتيب وسايل را بخواهيد . اگر كودك اين كاررا درست انجام داد از كودك بخواهيد تا اسباب بازي هارا به شخص ديگري بدهد . سپس تا فاصله 3متري عقب برويد وساير دستورها را صادر كنيد .اگراحساس كرديد بيش از اندازه دور شده ايد به فاصله 180 سانتيمتري بازگرديد وببينيد كودك درخواست شما را انجام مي دهد يا نه .

پاسخ : اگر كودك بار اول پاسخ نداد قدري صبر كنيد . اگر اسباب بازي اشتباهي به شما داد به آرامي آن را سر جاي خود بگذاريد ودستورخود را تكرار كنيد . اگربه دادن اسباب بازي اشتباه ادامه مي دهد يا بدون اينكه دستوري به اوبدهيد بقيه اسباب بازي ها را هم به شما مي دهد صرفا آن ها را بپذيريد.

درزمان مناسب ديگري كه توجه كودك به چيزديگري است مثل كاري كه درمورد كودكان 1تا 5/1 ساله انجام مي داديد ،يك صداي زير درآوريد و... تا مطمئن شويد با برگشتن به سوي شما پاسخ مي دهد .

اقدام : اگر پاسخ داده شده مشخص نيست ، بدون معطلي اورا به پزشك نشان دهيد .

انجام مقدماتي آزمون شنوايي كودكان دو تا سه ساله : مقداري اسباب بازي روي ميز بچينيد وسپس نام آنها را به ترتيب به كودك بگوييد وازاو بخواهيد كه آنها را يكي يكي به شما بدهد سپس قاشق را دركاسه بگذاريدوبگوييد ” قاشق را در كاسه مي گذارم ” اكنون به فاصله 180 سانتيمتري برويد

ودهان خود را با مقوا بپوشانيد . با صداي آهسته وگفتگومانند ازاوبخواهيد اسباب بازي ها را يكي يكي به داخل كاسه بگذارد سپس به فاصله 3 متري برويد وبخواهيد كه همه آنها را به غير از يكي دوباره بيرون بياورد . ازاوبپرسيد چه چيزي داخل كاسه مانده است .

پاسخ : اگر كودك به اين آزمون پاسخ نداده از يك گفتگوي ساده استفاده كنيد يا به چند شي اشاره كنيد ونام آن ها را بگوييد . با لغات ساده اي مثل : گل ، شانه ، موز، دستمال ، ابرو ، تلفن ، ماهي ، آينه ، ميزميتوان شناخت اكثر حروف با صدا وبي صدا را آزمود .

اقدام : اگرشنوايي كودك طبيعي به نظر مي رسد ولي قادر به كنار هم گذاشتن لغات براي تشكيل جملات پيچيده نيست اورابه سنجش شنوايي ببريد .

[Himmler 22,171]

ازمون رینه :در این ازمون از دیپازون های ۵۱۲و ۲۵۶ هرتز استفاده می شود که در آن یک بار دیاپازون مرتعش را در مقابل مجرا (موازی با مقطع کرونال استخوان فرونتال) قرار می دهیم در مرحله بعد همان دیاپازون را بر روی زائده ماستوئید فرد قرار می دهیم و از فرد می خواهیم که در کدام حالت صدا را بلند تر می شنود در حالت طبیعی فرد صدا را در حالت اول (مقابل مجرا)بلند تر می شنوا که نشان از سالم بودن سیستم انتقال است البته به طور نسبی و اگر فرد صدا را در حالت دوم (پشت گوش) بلندتر شنید تست منفی و سیستم انتقالی وی دچار مشکل است.نکته قابل ذکر آن است این تست فقط وضعیت سیستم انتقال گوش را نشان می دهد و هیچ اطلاعی از وضعیت گوش داخلی نمی دهد.بنابراین نتایج تست رینه به دو صورت است:رینه مثبت:سیستم انتقال سالم

رینه منفی:عدم سلامت سیستم انتقال

[Himmler 22,171]

موقعيت هايي كه ممكن است همراه با كم شنوايي رخ دهد

 اختلالات استخواني ماهيچه اي در جمجمه حفره ي دهاني صورت گوش خارجي يا مياني

 بيماري هاي ماهيچه اي اسكلتي مثل اختلالات رشد

 بيماري هاي پوستي

 بيمار ي هي قلبي عروقي

 اختلالات متابوليكي مثل ديابت

 عقب ماندگي ذهني

 اختلالات رفتاري يا رواني

 اختلالات يادگيري مربوط به خواندن و نوشتن

 آسيب هاي سيستم عصبي

 بيماري هاي چشمي

 بيماري هاي كليوي

 اختلال رشد

وضعيت شنوايي والدين

 

95 درصد كودكان مبتلا به كاهش شديد تا عميق شنوايي والدين با شنوايي طبيعي دارند.

 احتمالا چنين والديني زبان اشاره نمي دانند و همچنين تمايلي به عضويت در فرهنگ كم شنوايان نشان نمي دهند.

 آن ها مجبورند اطلاعات بيشتري در زمينه ي كم شنوايي و توانبخشي شنوايي كسب كنند و به يادگيري زبان اشاره اقدام نمايند

[Himmler 22,171]

علل کم شنوایی

کم شنوایی انتقالی

کم شنوایی حسی عصبی

کم شنوایی امیخته

علل محيطي كاهش شنوايي حسي عصبي

 فاكتور هاي مؤثر بر وضعيت شنوايي كودك قبل از تولد:

 عفونت هاي رحمي سيتومگالوويروس سرخجه ويروس هرپس

 تولد نارس

 ديابت مادر

 نسبت فاميلي ميان والدين

 مسموميت دارويي

 آنوكسي

 سيفليس

علل كم شنوايي حسي عصبي حين تولد

 علت هاي كاهش شنوايي حين تولد به دلايل :

 آنوكسي

 پرولاپس بند ناف

 لخته شدن خون در مغز كودك

 انقباضات شديد رحمي

 استفاده از فورسپس

[Himmler 22,171]

علل كم شنوايي حسي عصبي پس از تولد

 كاهش شنوايي پس از تولد اغلب به علت مننژيت يا مصرف داروهاي اتوتوكسيك رخ مي دهد.

 ساير علل محيطي پس از تولد:

 سرخك، انسفاليت آبله مرغان آنفولانزا اوريون

علل ژنتيكي كم شنوايي حسي عصبي

 به نظر مي رسد 50 درصد كم شنوايي هاي حسي عصبي در كودكان ناشي از عوامل ژنتيكي باشند.بيش از 400 نوع از كم شنوايي هاي حسي عصبي با منشا ژنتيكي تشخيص داده شده اشت.

 و با افزايش تحقيقات در زمينه ي ژنتيك و پروژه يژنوم انساني انواع جديد نيز در حال تشخيص هستند.

 كم شنوايي ارثي مي تواند به صورت اتوزوم غالب و مغلوب و يا بصورت وابسته به جنس بروز نمايد

[Himmler 22,171]

راهنماي اطفال براي تشخيص و درمان كاهش شنوايي لرثي

 ALOUD مي تواند به متخصص كودكان در تشخيص و درمان كاهش شنوايي ارثي كمك كند:

 A :درباره ي سابقه خانوادگي سؤال كنيد

 L :مشاهده:يك معاينه ي فيزيكي دقيق به منظور مشاهده ي يافته هاي فيزيكي قابل مشاهده در برخي انواع كم شنوايي

 o :كسب اطلاعات مناسب شامل اديوگرام تجزيه ادرار ct اسكن استخوان تمپورال

 U:مشاوره با متخصصين گوش حلق بيني متخصص چشم كودكان مشاوران ژنتيك و روانشناسان

 D :تعيين يك بر نامه ي مناسب براي كودكان شناسايي شده.با توجه به ميزان اختلال شنوايي كودك خانواده ممكن است نياز به اطلاعاتي در ارتباط با مجموعه آموزشي و شيوه ي ارتباطي داشته باشند.

 اگر كودك ناشنواست فراگيري زبان اشاره براي برقراري ارتباط و تحصيل در مدارس خاص نا شنوايان توصيه مي شود.

كم شنوايي آميخته و انتقالي

 شايعترين علت كم شنوايي انتقالي و آميخته اتيت مياني است كه دومين بيماري شايع در كودكان است.

 اتيت مياني التهاب گوش مياني است كه اغلب با ترشح مايع مشخص مي شود.

 اتيت ماني ممكن است منجر به يك كاهش شنوايي مايم تا متوسط بخصوص در فركانس هاي پايين گردد.



[Himmler 22,171]

اطلاعاتي درباره ي كودكان آمريكا و اوتيت مياني :

 50 درصد كودكان در سال اول تولد و 80 درصد پس از تولد به اتيت مديا مبتلا شده اند.

 اتيت مياني در كودكان آفريقايي 2 تا 4 بار كمتر از كودكان سفيد پوست بود ه است.

 اتيت مديا شايع ترين علت مراجه ي كودكان زير 15 سال به پزشك است.

 درمان هاي جراحي گوش مياني شايع ترين علت بي هوشي عمومي كودكان است.

غربالگري:

 حداقل 2 علت ممكن است كه والدين را مجبور كند كه كودك را نزد اديولوژيست ببرند:

 1.رد شدن در غربالگري

 2.وقتي كه كودك به صدا هايي كه ديگران پاسخ مي دهند پاسخ نمي دهند.

 تشخيص سريع و طراحي برنامه ي درماني مناسب اهميت دارد.

 شنوايي در 3 سال اول زندگي فرد حياتي است كودك در اين دوران رشد طبيعي گفتار و زبان را طي مي كند.

[Himmler 22,171]

آلودگی صوتی، یکی از مشکلات رایج در شهرهای بزرگ است که عواقب زیانباری برای شهروندان به بار می‌ آورد. همچنین کارگران در واحدهای صنعتی و استفاده‌کنندگان از وسایل پخش موسیقی دستی ممکن است در معرض مشکلات شنوایی ناشی از سر و صدای زیاد قرار گیرند. نقصان شنوایی ناشی از سر و صدا یا "ترومای آکوستیک"، مهم ترین علت قابل ‌پیشگیری ناشنوایی دایمی است.

اما چگونه دریابیم که در معرض خطر این عارضه هستیم و در مقابل آن چه کنیم؟

[h=2]تقسیمات گوش[/h]گوش به سه قسمت تقسیم می ‌شود: امواج صوتی ابتدا وارد "گوش خارجی " می‌ شوند که چیزی بیش از یک مجرای غیر فعال جمع‌آوری صداست. در مرحله بعد، این امواج به پرده صماخ برخورد می‌ کنند و سبب ارتعاش آن می ‌شوند. این ارتعاشات از طریق زنجیره‌ای از استخوان‌های کوچک به گوش میانی منتقل می‌ شود. در نهایت، در گوش داخلی این ارتعاشات به "حلزون" می ‌رسند که با ردیفی از سلول‌های مویی ظریف یا مژک‌ها پوشیده شده است. ارتعاشات ناشی از صدا، نیرویی را بر مژک‌ها وارد می ‌آورد که به صورت تکانه‌های الکتریکی ترجمه و از راه عصب شنوایی به مغز منتقل می ‌شود. اما این مژک‌ها دارای ساختمان‌های ظریفی هستند. صداهای بیش از حد بلند، نیروی شدیدی ایجاد می‌ کند که می‌ تواند به سلول‌های مویی صدمه بزند. این سلول‌ها در برابر آسیب‌های خفیف می ‌توانند بهبود پیدا کنند، اما آسیب‌‌های شدید این سلول‌های عصبی را خواهند کشت و سبب نقصان دایمی شنوایی خواهند شد.

صداهای بسیار بلند به گوش صدمه خواهند زد، اما برخی از افراد نسبت به دیگران به آسیب صوتی حساس‌ترند. علاوه بر تفاوت‌های ژنتیکی، عوامل محیطی مانند سیگار کشیدن و قرارگیری در معرض فلزات سنگین مانند سرب و حلال‌ها هم ممکن است نقشی در این قضیه داشته باشند.

[Himmler 22,171]

[h=2]چقدر بلند؟[/h]شدت صدا با واحد دسی‌بل اندازه‌گیری می ‌شود، هر چه شماره دسی‌بل‌ها بیشتر باشد، صدا بلندتر است.

توانایی یک صدا در آسیب‌زدن به گوش، بستگی به مدت قرار گرفتن در معرض صدا و نیز شدت صدا دارد. برای مثال، تاثیر چهار ساعت قرار گرفتن در معرض صدایی با بلندی 88 دسی‌بل، به همان اندازه هشت ساعت قرار گرفتن در معرض صدای 85 دسی‌بل است. صدای یک شلیک گلوله منفرد به اندازه 40 ساعت شنیدن صدایی به بلندی 90 دسی‌بل است

[Himmler 22,171]

اما چه اندازه بلندی صدا برای شنوایی شما خطرناک است؟

 

همانطور که گفته شد، هم شدت صدا مهم است و هم زمان قرارگیری در معرض صدا. صداهای زیر 75 دسی‌بل اصولا بی‌ خطر محسوب می ‌شوند، اما هشت ساعت قرارگرفتن در معرض صدای در حد 85 دسی‌بل ممکن است خطرناک باشد.

علایم هشدار دهنده

 

اغلب نقصان شنوایی ناشی از سر و صدا، با بروز مشکل در شنیدن صداهای با فرکانس بالا آغاز می ‌شود و سپس با شدت یافتن آن، فرکانس‌های پایین‌تر هم شنیده نمی ‌شوند. هر دو گوش اغلب به اندازه یکسان گرفتار می ‌شوند، اما ممکن است یک گوش به منبع صدای آسیب‌رسان نزدیک تر باشد، بنابراین نقصان شنوایی ایجاد شده ممکن است شکل نامتقارن به خود بگیرد. هنگامی که شنوایی شما در اثر سر و صدا از بین برود، دیگر قابل برگشت نیست و تنها راه علاج، استفاده از سمعک است. سمعک هر صدایی را که عصب شنوایی شما هنوز می ‌تواند تشخیص دهد، تقویت می ‌کند. برای همین مهم است که نشانه‌های اولیه نقصان شنوایی ناشی از سر و صدا تشخیص داده شود.

اگر گوش‌های شما پس از قرار گرفتن در معرض سر و صدا زنگ‌ بزند یا وزوز کند، به معنای آن است که این صدا آنقدر بلند بوده است که توانسته به شنوایی شما آسیب بزند و اگر این سر و صدا سبب دردناک ‌شدن شنوایی یا نشنیدن و دور شدن صداها برای ساعت‌ها و روزها شود، به معنای آن است که سلول‌های مژکی گوش شما از هم اکنون دچار مشکل شده است.

اگر شما باز هم در معرض سر و صدا قرار گیرید، احتمالا دچار ناشنوایی دایمی خواهید شد.

[Himmler 22,171]

چه کسانی در معرض خطر هستند؟

 

هرکسی در معرض صدای بلند قرار گیرد، احتمال آسیب شنوایی در او وجود دارد. اگر صدای پس‌زمینه‌ای در محیط موجب شود که شما برای فهماندن منظورتان به فردی که در فاصله ی نیم متری از شما قرار دارد، فریاد بزنید، این سر و صدا آنقدر بلند هست که به شنوایی شما آسیب برساند. شایع‌ترین علت ناشنوایی ناشی از سر و صدا، برخی مشاغل است. کارگران ساختمانی، آتش‌نشانان، مأموران پلیس، کار گران کارخانه، کارکنان نظامی، کشاورزان و رانندگان کامیون در معرض خطر هستند. طرفداران تیم‌های ورزشی که در استادیوم‌ها حضور پیدا می ‌کنند، نیز اغلب سر و صدای زیادی تولید می ‌کنند و این سر و صدا ممکن است کارگران استادیوم و طرفداران تیم‌ها را در بسیاری از بازی‌ها در معرض خطر قرار دهد. موسیقی‌دانان هم در معرض خطر هستند. بسیاری از نوازندگان موسیقی کلاسیک از گوشی در حین اجراهای ارکستری استفاده می ‌کنند.

استریوهای شخصی یک تهدید خاص برای نسل جوان‌ است. طول عمر زیاد باتری این استریو‌ها، به معنای آن است که ساعت‌ها می ‌توان به آنها گوش داد و ظرفیت بالای آنها امکان شنیدن مداوم موسیقی را فراهم می ‌آورد. هدفون‌های درون گوشی که امروزه جایگزین هدفون‌های بزرگ روی گوشی شده‌اند، این مشکل را با متمرکز کردن مستقیم صدا بر روی گوش بدتر می ‌کنند.