منشأ آوازخواندن پرندگان و زبان‌آموزی پیچیده انسان‌ها

[- Nahal - 47858]

به نظر می‌رسد همان ژنی که در پرنده‌ها آواز خواندن را امکان‌پذیر می‌سازد، در انسان‌ها توانایی زبان‌‌آموزی و در کنار آن، یادگیری‌های پیچیده را فراهم کرده است. آیا ما وضعیت پیچیده خود را مدیون این ژن هستیم؟

 

بهنوش خرم‌روز: بر اساس مطالعات جدید،‌ ژن اف.او.ایکس.پی.2 که در حال حاضر،‌ بهترین توضیح‌دهنده تکامل زبانی در انسان است،‌ می‌تواند به مغز انسان، امکان یادگیری‌های پیشرفته‌تر را نیز داده باشد.

به گزارش

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

کریستیان شرایوایز و همکارانش در موسسه ماکس پلانک، نسخه انسانی این ژن را در موش مورد بررسی قرار داده‌اند.

آنها در مطالعه خود، موش‌هایی را که دارا یا فاقد این ژن انسانی بودند،‌ مورد بررسی قرار داد تا ببیند آیا می‌توانند در مازها، نشانه‌ها را دنبال کنند یا نه. بعد از 8 روز، موش‌هایی که دارای ژن انسانی بودند، بهتر از سایرین از عهده مازها برمی‌آمدند و نشانه‌ها را سریع‌تر یاد می‌گرفتند. بنابراین نتایج مطالعه نشان می‌دهند که نسخه انسانی این ژن می‌تواند به شکل‌گیری ارتباط‌ها در مغز کمک کند و بدین ترتیب، امکان حرکت‌های پیشرفته‌تر و یادگیری پیشرفته‌تر را فراهم آورد. این توضیح احتمالا به ما می‌گوید که نقش ژن‌ها در شکل‌گیری و تکامل زبان در حدود نیم میلیون سال پیش، چه بود.

جهش‌های اف.او.ایکس.پی.2 برای اولین بار توسط محققی دیگر در همین موسسه در مطالعه‌ای که بر روی افرادی که با هم نسبت خانوادگی داشتند انجام می‌شد،‌ کشف شد. در آن زمان مطالعه نشان داد که افراد این خانواده‌ها به دلیل این که یک ژن،‌ به درستی عمل نمی‌کرد،‌ دچار مشکلاتی زبانی بودند.

اما ژن اف.او.ایکس.پی 2 فقط مخصوص به انسان‌ها نیست و طیف وسیعی از موجودات دیگر هم همین ژن را در بدن خود دارند. مطالعه دیگری بر روی پرنده‌های آوازخوان نشان می‌دهد که وقتی محققین این ژن به خصوص را در ظهور محدود می‌کنند،‌ پرنده‌ها در تولید صداهای مخصوص به گونه خودشان دچار مشکل می‌شوند.

اد یانگ،‌ نویسنده حوزه علم به این نکته اشاره می‌کند که نقش ژن اف.او.ایکس.پی.2 در تکامل انسان، احتمالا بیش از تنها تنظیم زبان بوده و به احتمال زیاد، ایجاد ارتباط‌های بنیادی بین نورون‌هاب عصبی مغز را هم در بر می‌گرفته است.

در مجموع،‌ به نظر می‌رسد که اف.او.ایکس.پی 2 یکی از قطعات گمشده پازل تکامل زبان در انسان‌ها باشد. در واقع،‌ چنین تصور می‌شود که این ژن، سایر ژن‌هایی را کنترل می‌کند که توانایی یک موجود زنده برای یادگیری مهارت‌های حرکتی خاص را بر عهده دارند.