به نفر بعد یک شعـر هدیه کـن...

[نفحات 1,395]

یادت نمی رود ز خیالم مگر به مرگ 

ذکرت نمی رود به زبانم مگر به خیر ...

[leo.unique 432]

دیگران از صدمه اعدا همی نالند و من

از جفای دوستان گریم چو ابر بهمنی

سست عهد و سرد مهرند این رفیقان همچو گل

ضایع آن عمری که با این سست عهدان سر کنی

دوستان را می نپاید الفت و یاری ولی

دشمنان را همچنان بر جاست کید و ریمنی

کاش بودندی به گیتی استوار و دیرپای

دوستان در دوستی چون دشمنان در دشمنی

رهی

[نفحات 1,395]

در عصر سفلگان که به ناحق سواره اند

دارد سری بلند که پایش پیاده است

از بندگی بری‌ست، مبادا گمان کنی

غیر از خدا به پای کسی سر نهاده است

[moham@d 172]

مگر تو بی خبری کاندر این مقام ترا

چه دشمنان حسودند و دوستـان غیور

بکوش تا به سلامت به مامنی برسی

که راه سخت مخوف است و منزلی بس دور