sookut 13735 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 آذر، ۱۳۹۰ آنکه خرس بکشت،معلم بود؟ حتماً اکثر مردم در جریان کشتار سَبُعانه و وحشیانه شکار خرس ماده در سمیرم قرار گرفته‌اند که اخیراً صورت گرفته آن هم توسط آدمی که این عمل را دست آویز تفریح و سرگرمی قرار داده و گویا بعد از پاره کردن شکم خرس ماده و بیرون آوردن توله‌ها آنها را سوزانده. منظره خرس شکم پاره و ناله توله‌ها آنچنان رقت انگیز است که نه به وصف قلم درآید و نه به شرح کلام .جالب برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام اینکه این آقا بروایتی معلم است واقعاً وای بحال کودکان جامعه‌ای که معلمانش از این قماش باشند. در حالیکه در دنیای امروز نهایت سعی را در حفظ و نگهداری نسل گونه های مختلف حیات وحش حتی گرگ و روباه می نمایند و از جنگل های انبوه آفریقا تا صحرای یخ زده سیبری، انواع و اقسام تحقیقات و پژوهش ها را در مورد آنها انجام می دهند و متحمل زحمات و دردسرهای بزرگی می‌شوند و هزینه‌های هنگفتی را صرف این تحقیقات می‌کنند مثلاً خانمی ده سال تحقیق در مورد گوریل های آفریقای مرکزی انجام داده و در حالیکه افراد دیگری در مورد رفتار گونه های مختلف حیات وحش در نقاط مختلف دنیا مشغول انواع بررسی و پژوهش هستند آنوقت ما جواز کشتار برای حیات وحش که ثروت ملی است صادر می‌کنیم آنهم برای افرادی که پای بند هیچ اصولی نیستند و عدم‌اشان برای جامعه بهتر از وجودشان است. کار آنها هیچ انگیزه اقتصادی و دفاعی ندارد انگیزه آنها فقط برای عقده گشایی و مطرح کردن درون مال مال از تعفن و گنداب نفس پرستی اشان است و بس . حیوانات بر عکس تبلیغات غلطی که در طول تاریخ توسط آدمهای ناآگاه حتی ادبا و شعرا صورت گرفته هرگز به کسی حمله نمی کنند مگر اینکه به قلمروشان تجاوز شود و یا بیش از حد گرسنه باشند و دفاع از قلمرواشان حق مسلم آنهاست مگر ما انسانها بخاطر یک وجب خاک و یا دست‌یابی به چند صباح ریاست و یا چنگ زدن به اندک جیفه دنیایی در طی قرون متمادی از آغاز پیدایش انسان تا کنون مرتکب اینهمه خونریزیها، و جنایت های وحشتناک نشده‌ایم؟ دست اندازی بیرحمانه بشر به طبیعت و لذت جویی بی حد و حصر آدم‌ها آنچنان توازن طبیعت را بهم زده که عکس العمل قهر آمیزش را برانگیخته و اثرش را امروزه بصورت دگرگونی در عدم تعادل در فصول، جاری شدن سیل ها، وزش طوفان های ویرانگر و آلودگی‌های غیر قابل تحمل و بیماریهای ناشناخته می بینم. اگر ادعای ما درمورد ایمان بخدا و مخلوقاتش درست باشد و ادعایی توخالی نباشد باید به آفریده هایش احترام بگذاریم و از این همه ظلم و ستم به مخلوقات بی دفاع و مظلوم خدا اجتناب کنیم و قوانین محکمی را برای جلوگیری از اعمال خلاف و نابخردی‌‌اند که فقط به صرف تفریح و سرگرمی صورت می‌گیرد و حیات وحش کشور را از بین می برد و نابود می کند وضع کرده و باجرا بگذاریم با شناختی که از این مناطق دارم شرورترین متجاوزین به حیات وحش و محیط زیست در مناطق دنا – کهکیلویه – سمیرم – آباده و بطور کلی منطقه بین شهرضا تا یاسوج و آباده تا یزد و بافق سکونت دارند و جای نهایت تاسف است که این روزها صحبت از مجازات محیط بانی است که به صرف دفاع از محیط زیست این مرز و بوم در برخورد با چند شکارچی قاچاق گرفتار شده و سال‌هاست که بخاطر انجام وظیفه دور از زن و فرزند خویش همچنان در بند است. جنگلبانان و محیط بانان از خادم ترین و زحمت کش ترین طبقات اجتماعی هستند که نه تنها حمایت چندانی از آنها نمی شود بلکه با محدودیت ها و تنگناهایی در انجام وظیفه روبرو هستند. به عبارت دیگر ما به محیط زیست بیشتر بصورت حاشیه‌ای می‌نگریم تا یک مسأله ملی. مشکل دیگر صدور جواز شکار است و فرهنگ غلطی که هیچ توجیه منطقی ندارد اکثر دارندگان جواز نه دغدغه گله و رمه دارند و نه دفاع از خود – آری روزگاری جلگه‌ها و دشتهای کشور پر ازگله و رمه بود ولی امروز که دیگر نه گله‌ای است نه رمه‌ای و ماشین و موتور حتی در دورترین روستاها جای اسب و قاطر را گرفته. داشتن تفنگ آنهم با جواز برای عشایری که شهرنشین شده و خود مصرف کننده گردیده معنی ندارد. امیدواریم مسئولین در میان دغدغه‌های گوناگونی که دارند گوشه چشمی به این طبیعت واقعاً مظلوم و اسیر انسانهای ظالم داشته باشند نمی‌دانم اگر نوح که با کشتی اش آنهمه حیوانات مخلوق خدا را از سیل نجات داد و امام رضای عزیز ما که ضامن آهو شد وضع اسف بار حیات وحش بی زبان و کشتار بی رحمانه آنها را در روزگار ما، مشاهده می کردند چه می‌گفتند؟ آن هم در کشوری که پرچم‌اش و نام‌اش به جمهوری اسلامی مزیّن است باید فرهنگ سازی کنیم و بهمه بفهمانیم که کوه- جلگه، تپه، دریا و دریاچه و جنگل ثروت ملی هستند و متعلق به کشور جمهوری اسلامی ایران یعنی همه مردم است هیچکس حق تجاوز و تعدّی بدانها را ندارد ساختن کاخ و قصر و هر نوع ساخت و ساز در آنها و تجاوز بدانها غیر قانونی بوده و تخلف محسوب می‌شود و هر کس که از قانون و مقررات مربوط به حفظ و نگهداری ثروت ملی تخطی نماید متجاوز است و در قبال کشور، مردم و نسل‌های آینده مسئول است و باید پاسخگوی قوانین مربوط بدان باشد و مجازات گردد و الا دچار لعن و نفرین این نسل و نسل‌های آتی قرار خواهد گرفت. س- شیرزادی مدرس دانشگاه 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده