Mahsa.Gha 6571 ارسال شده در 8 بهمن، 2011 راستش مدتهاست که این موضوع فکر منو مشغول کرده! اینکه چقدر میتونید تو این جامعه ای که پر شده از دروغ و فریب به دیگران اطمینان کنی... حالا این اطمینان میتونه اطمینان به یک دوست ، اطمینان به یک همکار یا همکلاسی و... اما این وسط مهمتر از همه اطمینان به همسر و شریک زندگیه! حالا چه اونها که ازدواج کردن و چه اونها که مجردن دوس دارم که صادقانه به این سوال ج بدن. شما تا چه حد میتونید به طرف مقابلتون اطمینان کنید؟؟؟ 13
alimec 23102 ارسال شده در 8 بهمن، 2011 بستگی به موضوع داره مثلا بعضی چیزها رو حتی به مادرم نمیگم و اینکه فقط نباید به اینکه طرف دروغگو هست و... توجه کرد. بعضی چیزها رو حتی به فرد راسگو ... هم نباید گفت... 4
titi.kh 1793 ارسال شده در 8 بهمن، 2011 من به همون اندازه که به خودم اطمینان می کنم به طرفم هم اعتماد می کنم... چون اینو که هر عملی عکس العملی داره و... رو خیلی قبول دارم... 4
Fo.Roo.GH 24356 ارسال شده در 8 بهمن، 2011 من اصولا ادم بدبینی نیستم به دیگران اما نسبتا دیر اعتماد میکنم در حالت کلی این طور میشه گفت که معتقدم همه خوبن تا وقتی خلافش ثابت نشه...خلافش هم برای خودم اثبات بشه کافیه، یعنی کافیه حسی که راجع بهش مطمئن باشم رو بگیرم حساب یه سری مسائل دستم میاد.... 4
Himmler 22171 ارسال شده در 8 بهمن، 2011 راستش مدتهاست که این موضوع فکر منو مشغول کرده!اینکه چقدر میتونید تو این جامعه ای که پر شده از دروغ و فریب به دیگران اطمینان کنی... حالا این اطمینان میتونه اطمینان به یک دوست ، اطمینان به یک همکار یا همکلاسی و... اما این وسط مهمتر از همه اطمینان به همسر و شریک زندگیه! حالا چه اونها که ازدواج کردن و چه اونها که مجردن دوس دارم که صادقانه به این سوال ج بدن. شما تا چه حد میتونید به طرف مقابلتون اطمینان کنید؟؟؟ اونایی که مجردن و شریک زندگی ندارن نسبت به کی ؟؟؟ 3
alimec 23102 ارسال شده در 8 بهمن، 2011 اونایی که مجردن و شریک زندگی ندارن نسبت به کی ؟؟؟ اووووووف حالا اینقده گیر نده:vahidrk: نسبت به دوست ختر دوست پسر مادر دایی.... 3
Himmler 22171 ارسال شده در 8 بهمن، 2011 اووووووف حالا اینقده گیر نده:vahidrk: نسبت به دوست ختر دوست پسر مادر دایی.... اها نسبت به دایی اطمینان کافی دارم :texc5lhcbtrocnmvtp8 3
Aartemis 6639 ارسال شده در 8 بهمن، 2011 من مجردم ! بخوام درصد بگم این طوری میشه ! غریبه 20 % همسر 90% 7
Himmler 22171 ارسال شده در 8 بهمن، 2011 من مجردم ! بخوام درصد بگم این طوری میشه ! غریبه 20 % همسر 90% 10 % همسر چرا نه ؟؟ 1
felorans666 12046 ارسال شده در 8 بهمن، 2011 اینکه چقدر میتونید تو این جامعه ای که پر شده از دروغ و فریب به دیگران اطمینان کنی... تقریبا کم حالا چه اونها که ازدواج کردن و چه اونها که مجردن دوس دارم که صادقانه به این سوال ج بدن. شما تا چه حد میتونید به طرف مقابلتون اطمینان کنید؟؟؟ خوب وقتی احساس کنی که طرفت یه جورایی روراسته ... کم کم اطمینان و اعتماد پیدا می کنی :JC_thinking: ... این احساسم به مروز زمان و معاشرت داشتن پیش میاد ... 5
Waffen 15118 ارسال شده در 8 بهمن، 2011 اگر نتونم اعتماد کنم اسم اون طرف رو دوست نمیزارم... اون چه زندگی وحشتناک و فاجعه باری هست که توش نتونم حتی به همسرم هم اعتماد کنم... من به تمام کسانی که بهم نزدیکند اطمینان و اعتماد کامل دارم... تا زمانی که یک بار مسئله ای پیش بیاد که بهم ثابت بشه ارزش این رو ندارند و اون موقع حذفشون میکنم... 8
Mahsa.Gha 6571 مالک ارسال شده در 9 بهمن، 2011 بستگی به موضوع داره مثلا بعضی چیزها رو حتی به مادرم نمیگمو اینکه فقط نباید به اینکه طرف دروغگو هست و... توجه کرد. بعضی چیزها رو حتی به فرد راسگو ... هم نباید گفت... منظورم از اعتماد کردن این نیس که رازهات رو به کسی بگی. منظورم در کل در جامعه است. این بحثیه که مدتهاس تو ذهنمه.راستش من کمتر به کسی اعتماد میکنم.و اطرافیانم هم میتونم بگم که مثل خودم هستن.دوستانی که در اطرافم دارم خیلی هاشون به دلیل همین جامعه نابسامانی که داریم حتی حاضر نیستن به ازدواج فکر بکنن. من اگر هم به کسی اعتماد کنم این اعتمادم هم 100 درصد نیس. 2
alimec 23102 ارسال شده در 9 بهمن، 2011 منظورم از اعتماد کردن این نیس که رازهات رو به کسی بگی.منظورم در کل در جامعه است. این بحثیه که مدتهاس تو ذهنمه.راستش من کمتر به کسی اعتماد میکنم.و اطرافیانم هم میتونم بگم که مثل خودم هستن.دوستانی که در اطرافم دارم خیلی هاشون به دلیل همین جامعه نابسامانی که داریم حتی حاضر نیستن به ازدواج فکر بکنن. من اگر هم به کسی اعتماد کنم این اعتمادم هم 100 درصد نیس. بله متوجه هستم و درکتون می کنم ولی بعضا ناچار میشیم به اعتماد مثلا موقع رانندگی: نکنه خودروی عقبی بزنه بهم / نکنه خودروی کناری بزنه بهم / نکنه راننده ی جلویی زیاد خورده باشه نکنه... با این شرایط و افکار میشه رانندگی کرد؟ مسلما نه پس مجبوریم به اعتماد... مثال فوق و امثالهم می تونه راهکاری باشه برای .... 1
Mahsa.Gha 6571 مالک ارسال شده در 9 بهمن، 2011 اونایی که مجردن و شریک زندگی ندارن نسبت به کی ؟؟؟ بالاخره هرکسی تو زندگیش با یک سری افراد مراوده داره. در کل در جامعه چطور و تا چه حدی به دیگران اعتماد میکنی. اگر روزی نیت بکنی که کسی رو به عنوان شریک آینده ات انتخاب کنی چطور این اعتماد رو نسبت بهش پیدا میکنی؟ 1
Mahsa.Gha 6571 مالک ارسال شده در 9 بهمن، 2011 بله متوجه هستم و درکتون می کنم ولی بعضا ناچار میشیم به اعتماد مثلا موقع رانندگی:نکنه خودروی عقبی بزنه بهم / نکنه خودروی کناری بزنه بهم / نکنه راننده ی جلویی زیاد خورده باشه نکنه... با این شرایط و افکار میشه رانندگی کرد؟ مسلما نه پس مجبوریم به اعتماد... مثال فوق و امثالهم می تونه راهکاری باشه برای .... شما درست میگی.اما این اعتمادی که شما ازش صحبت میکنی اعتمادیه که هیچ ارتباطی به شما نداره چون شما در انتخاب اون ماشین جلویی دخیل نیستی.اون ماشین به صورت اتفاقی در مسیر حرکت شما قرار میگیره.و شما باید با خونسردی ازش بگذری.اما وقتی تو کسی رو باید انتخاب کنی که تا آخر عمرت باید در کنارش باشی(البته تو این زمونه آخر عمر شده یه تمسخر چون به 2روز نکشیده تموم میشه) چطور به طرفت اعتماد میکنی؟ 1
تک ستاره 524 ارسال شده در 9 بهمن، 2011 من به مردا تو هر سنی اعتماد ندارم. البته نی نی کوچولوها استثنا هستن اعتماد به اونا هیچ جوری تو کتم نمیره نمیگم همه مردا مطلقا بد هستن ولی نمیتونم بهشون اعتماد کنم. نمیدونم چرا؟ 2
Mahsa.Gha 6571 مالک ارسال شده در 9 بهمن، 2011 اینکه چقدر میتونید تو این جامعه ای که پر شده از دروغ و فریب به دیگران اطمینان کنی... تقریبا کم حالا چه اونها که ازدواج کردن و چه اونها که مجردن دوس دارم که صادقانه به این سوال ج بدن. شما تا چه حد میتونید به طرف مقابلتون اطمینان کنید؟؟؟ خوب وقتی احساس کنی که طرفت یه جورایی روراسته ... کم کم اطمینان و اعتماد پیدا می کنی :JC_thinking: ... این احساسم به مروز زمان و معاشرت داشتن پیش میاد ... معاشرت؟ مرور زمان؟ گاه افرادی رو میبینی که سالها با هم دوست بودن و نتونستن همدیگه رو بشناسن. راستش من نمونه های موردی تو اطرافم زیاد دیدم و همین هم باعث شده به کل نسبت به اطرافیانم بد بین باشم... نه اینکه یه بند به طرف مقابلم گیر بدم نه ... اما یک نظریه ای دارم و اون هم اینه که به هیچکس اعتماد کامل نکن اما بهش فرصت بده تا اعتمادتو به خودش جلب بکنه و اگر تو این کار موفق نشد و لغزشی داشت به کل رهاش کن.
alimec 23102 ارسال شده در 9 بهمن، 2011 شما درست میگی.اما این اعتمادی که شما ازش صحبت میکنی اعتمادیه که هیچ ارتباطی به شما نداره چون شما در انتخاب اون ماشین جلویی دخیل نیستی.اون ماشین به صورت اتفاقی در مسیر حرکت شما قرار میگیره.و شما باید با خونسردی ازش بگذری.اما وقتی تو کسی رو باید انتخاب کنی که تا آخر عمرت باید در کنارش باشی(البته تو این زمونه آخر عمر شده یه تمسخر چون به 2روز نکشیده تموم میشه) چطور به طرفت اعتماد میکنی؟ در مورد نیمه گمشده که کتاب "پسران مریخی و دختران ونوسی" دکتر جان گری رو بخونید اگه متاهل هستین کتاب "مردان مریخی و زنان ونوسی" جان گری رو بخونید در مورد زندگی زناشویی نوشته بحث اعتماد هم هست.... اما در یه حوزه وسیع تر یکی از حکمت های امام علی ع: "هرگاه نیکوکارى بر روزگار و مردم آن غالب آید ، اگر کسى بر دیگرى گمان بد برد ، در حالى که از او عمل زشتى آشکار نشده ستمکار است ، و اگر بدى بر زمانه و مردم آن غالب شود و کسى به دیگرى خوش گمان باشد، خود را فریب داد." یعنی با این شرایط وضعیت شما بی اعتمادی شما طبیعی است و درست ولی نگفته: بدگمان باشید گفته: خوش گمان نباشید 1
Mahsa.Gha 6571 مالک ارسال شده در 9 بهمن، 2011 در مورد نیمه گمشده که کتاب "پسران مریخی و دختران ونوسی" دکتر جان گری رو بخونید اگه متاهل هستین کتاب "مردان مریخی و زنان ونوسی" جان گری رو بخونید در مورد زندگی زناشویی نوشته بحث اعتماد هم هست.... اما در یه حوزه وسیع تر یکی از حکمت های امام علی ع: "هرگاه نیکوکارى بر روزگار و مردم آن غالب آید ، اگر کسى بر دیگرى گمان بد برد ، در حالى که از او عمل زشتى آشکار نشده ستمکار است ، و اگر بدى بر زمانه و مردم آن غالب شود و کسى به دیگرى خوش گمان باشد، خود را فریب داد." یعنی با این شرایط وضعیت شما بی اعتمادی شما طبیعی است و درست ولی نگفته: بدگمان باشید گفته: خوش گمان نباشید بد گمان نیستم اما اعتماد 100 درصد به هیچ کس ندارم. یعنی به قول شما خوش گمان نیستم. 1
Mahsa.Gha 6571 مالک ارسال شده در 9 بهمن، 2011 من به مردا تو هر سنی اعتماد ندارم. البته نی نی کوچولوها استثنا هستناعتماد به اونا هیچ جوری تو کتم نمیره نمیگم همه مردا مطلقا بد هستن ولی نمیتونم بهشون اعتماد کنم. نمیدونم چرا؟ اینها تماما بر میگرده به اوضاع نابسامانی که متاسفانه کل جامعه رو در برگرفته. این عدم اعتماد مدت زمانی تنها در مورد آقایون مطرح بود اما تو این جامعه ای که ما الان توش هستیم متاسفانه نسبت به خانم ها هم وجود داره. اما باز هم چون آقایون در جامعه با آزادی بیشتری با دیگران در ارتباط هستن و بخاطر موقعیتی که دارن اعتماد کردن بهشون خیلی سختتره.
ارسال های توصیه شده