رفتن به مطلب

ارسال های توصیه شده

فلانی چون پدرته یا مادرته یا بزرگتره فامیله یا...باید بهش احترام بذاری.احترامش واجبه!

این جمله هممون خیلی شنیدییم.

 

اصلا چیزی به نام احترام واجب درسته؟حتی اگه طرف شما براتون احترامی قائل نشه؟

احترام گذاشتن میشه به نسبت فامیلی و سن و سال واجب دونست؟(حالا هر کی میخواد باشه و هر کاری کرده باشه)

ملاک شما برای احترام گذاشتن به دیگران چیه؟

تا حالا شده به خاطر این قانون!! با کسی که تمایل ندارید رفت و امد و مراوده داشته باشید؟

لینک به دیدگاه

احترام بزرگتر واجبه بخصوص پدر و مادر و...

ولی این احترام یه چیز کاملا دو طرفه هست.

 

تا حالا شده به خاطر این حرف با کسی که تمایل ندارید رفت و امد و مرادوده داشته باشید؟

 

من متوجه این سوالتون نشدم... :ws38:

احترام گذاشتن به هر کس دلیل رفت و امد داشتن با اون نیست.

ممکنه به خیلیا به سبب سن و سال و... احترام بگذاریم ولی رابطه ی خیلیگرم و نزدیکی باهاش نداشته باشیم.

لینک به دیدگاه

ولی من متوجه این سوالتون نشدم... :ws38:

احترام گذاشتن به هر کس دلیل رفت و امد داشتن با اون نیست.

ممکنه به خیلیا به سبب سن و سال و... احترام بگذاریم ولی رابطه ی خیلیگرم و نزدیکی باهاش نداشته باشیم.

اتفاقا خیلیا تو این معذوریت گیر میکنن مثلا از یکی خوششون نمیاد ولی به این دلیل که بزرگه فامیله باهاش رفت و امد دارن.

این معذوریتها مخصوصا تو جامعه ما خیلی زیاده

لینک به دیدگاه
اتفاقا خیلیا تو این معذوریت گیر میکنن مثلا از یکی خوششون نمیاد ولی به این دلیل که بزرگه فامیله باهاش رفت و امد دارن.

این معذوریتها مخصوصا تو جامعه ما خیلی زیاده

 

خب بنظر من واقعا احمقانه ست که کسی بخواد به این دلیل با کسی رفت و آمد کنه. البت تو چنین رابطه ای چیزی که خیلی بچشم میخوره تظاهره که بشخصه متنفرم ازش.

خودم که اینطوری نیستم احترام رو حفظ میکنم ولی اگه از کسی خوشم نیاد اصلا طرفش نمیرم... :a030:

لینک به دیدگاه

یه وقتایی مجبوری با کسایی که هیچ علاقه ای هم بهشون نداری با احترام برخورد کنی چون سن و سالی ازشون گذشته و این نشونه ادب خودمونه

من خودم کسایی رو که خیلی دوست دارم زیاد بهشون محبت میکنم

اما با بعضی ها راحت نیستم

بی احترامی هم نمیکنم

اما احساسات هم خرجشون نمیکنم

لینک به دیدگاه
یه وقتایی مجبوری با کسایی که هیچ علاقه ای هم بهشون نداری با احترام برخورد کنی چون سن و سالی ازشون گذشته و این نشونه ادب خودمونه

من خودم کسایی رو که خیلی دوست دارم زیاد بهشون محبت میکنم

اما با بعضی ها راحت نیستم

بی احترامی هم نمیکنم

اما احساسات هم خرجشون نمیکنم

همین کسایی که بهشون علاقه ای نداریم و برای ما اون ارزشی که باید قائل بشن نمیشن اونوقت برخوردتون چه طوریه؟(دلیل قانع کننده ای هم برای اینکارشون ندارن)

اگه این افراد پدر و مادر ما بشن اونوقت چی؟

لینک به دیدگاه
همین کسایی که بهشون علاقه ای نداریم و برای ما اون ارزشی که باید قائل بشن نمیشن اونوقت برخوردتون چه طوریه؟(دلیل قانع کننده ای هم برای اینکارشون ندارن)

اگه ای افراد پدر و مادر ما بشن اونقت چی؟

مجبوری دق کنی ولی حرف نزنی (شکلک مو کشیدن)

لینک به دیدگاه
فلانی چون پدرته یا مادرته یا بزرگتره فامیله یا...باید بهش احترام بذاری.احترامش واجبه!

این جمله هممون خیلی شنیدییم.

 

اصلا چیزی به نام احترام واجب درسته؟حتی اگه طرف شما براتون احترامی قائل نشه؟

احترام گذاشتن میشه به نسبت فامیلی و سن و سال واجب دونست؟(حالا هر کی میخواد باشه و هر کاری کرده باشه)

ملاک شما برای احترام گذاشتن به دیگران چیه؟

تا حالا شده به خاطر این قانون!! با کسی که تمایل ندارید رفت و امد و مراوده داشته باشید؟

mysmilie_11.gif

من به شخصه برا مقام استاد خیلی احترام قائلم حالا استاد درسی ورزشی ...

واجب مستحب مباح مکروه حرام رو کار ندارم

ولی کاش به همون اندازه که جمله ای مث:احترام بزرگتر واجبه" سر زبانهاست جملاتی مث:

"شما بزرگین پس بزرگواری کنید کوتاه بیاین ببخشید" نیز تکرار بشه و از اذهان پاک نشه:ws37:

لینک به دیدگاه
فلانی چون پدرته یا مادرته یا بزرگتره فامیله یا...باید بهش احترام بذاری.احترامش واجبه!

این جمله هممون خیلی شنیدییم.

 

اصلا چیزی به نام احترام واجب درسته؟حتی اگه طرف شما براتون احترامی قائل نشه؟

احترام گذاشتن میشه به نسبت فامیلی و سن و سال واجب دونست؟(حالا هر کی میخواد باشه و هر کاری کرده باشه)

ملاک شما برای احترام گذاشتن به دیگران چیه؟

تا حالا شده به خاطر این قانون!! با کسی که تمایل ندارید رفت و امد و مراوده داشته باشید؟

 

نه چیزی به نام احترام واجب وجود نداره... هیچ احترامی واجب نیست...

هیچ دلیلی هم نداره آدم با دشمنش دوستی کنه یا به کسی که بهش احترام نمیزاره احترام بزاره...

نه نباید اینطور باشه... احترام نه به پست و مقام و نه به درجه و موقعیت ربطی نداره... احترام برای هیچ کسی و هیچ چیزی رزرو شده نیست... احترام رو افراد با رفتار و اعمالشون به دست میارند... اگر لیاقتش رو داشته باشند دیگران بهشون احترام میزارند...

مسئله اینجاست که چه کسی میتونه مشخص کنه کی لیاقت چی رو داره... این بحثش جداست...

رفتار و تفکرشون برای من ملاک هست...

نه به هیچ وجه... حداقل برای مدت طولانی نه...

لینک به دیدگاه

احترام، واجب، باید، نباید ..... کلمات اصولا برای انتقال مفاهیم ب کارمی رن . برداشت افراد گاهی متفاوت ه .

 

 

احترام چیزی نیست ک من ب کسی بزارم . من ب خودم احترام می زارم. شخصیت خودم رو حفظ می کنم. :yes:

 

فرضیه: دارین داره می رین . یکی سرش رو می یاره بیرون فش می ده !!

 

برخورد 1: با من بود ؟! عجب ادم بی منطقی ها ( با خودم می گم، نیازی نداره داد بزنم . ) ....

 

برخورد دوم : به من احترام نذاشت : ای فلا فلان شده . ای ..... (فحش های صد برابر بدتر :whistle:.)

 

برداشتتون چیه ؟ تو حالت دوم شما احترام فردی رو ک لیاقت نداشته نگه نداشتین . اما آیا با بلند داد زدن و جواب دادن احترام خودتون رو حفظ کردین؟!!

 

من ب جای شما جواب نمی دم. خودتون فکر کنین .

 

 

و اما احترام ب دشمن، تا زمانی ک احترام(همون ارامش ه ) حفظ کنی. یعنی جلوی غلبه احساسات بر ذهنت رو گرفتی . ذهن می تونه ب خوبی تصمیمی گیری کنه. بارها شنیدین ک موقعی عصبانیت چیزی نکین . یا می گن توی مبارزه باید طرف رو عصبانی کنی. این طوری مغز دستور نمی ده. احساسات دستور می ده و ب راحتی قابل نفوذه .:a030:

 

در یک کلام. احترام همون حفظ ارامش ه . نه تظاهر . کاری رو نمی خواین انجام ندین .

 

رک باشین و صادق اما بی ادب!!! نه .

 

 

ب عنوان مثال : من ب فلانی احترام می زارم. اما دوست ندارم زمان م رو با اون بگذرونم . ترجیح می دم برم سینما .( دلایل منطقی وصریح)

 

نه اینکه فلانی خیلی چاقه . کچله . بی ..... :icon_pf (34):و .... من نمی خوام وقتم رو باهاش بگذرونم .

دو جمله رو با هم مقایسه کنید . تصمیم گیری با شما

 

و اما جواب اینکه پس احترام لازم ه یا نه .

ب نظرم نمایان و مشهوده .

 

واما این سوال ک سوال خیلی قشنگیه

همین کسایی که بهشون علاقه ای نداریم و برای ما اون ارزشی که باید قائل بشن نمیشن اونوقت برخوردتون چه طوریه؟(دلیل قانع کننده ای هم برای اینکارشون ندارن)

اگه ای افراد پدر و مادر ما بشن اونقت چی؟

خیلی فکر کردم.

بسته به عمق مسئله، سخت و دوشوار می شه ؛ راهکار بالا اینکه من همیشه احترام خودم رو حفظ کنم و رک و با ادب باشم شاید برایچنین مشکلاتی با عمق سطحی جواب گو باشه اما برای عمیق ترش ..... ........

 

ب امید ایرانی روشن .:rose:

لینک به دیدگاه

اصلا چیزی به نام احترام واجب درسته؟حتی اگه طرف شما براتون احترامی قائل نشه؟

 

من که تا حالا احترام واجب نشنیدم.... احترام ارزش اخلاقیه که می تونم بگم اگه دو طرفه باشه که عالیه...

 

احترام گذاشتن میشه به نسبت فامیلی و سن و سال واجب دونست؟(حالا هر کی میخواد باشه و هر کاری کرده باشه)

 

من به شخصه به همه احترام می زارم، فامیل و غیر فامیل نداره، همیشه سعی می کنم احترامم به افراد مسن بیشتر باشه

 

ملاک شما برای احترام گذاشتن به دیگران چیه؟

 

همه انسانن و نیاز به احترام دارن، من حتی جواب بی احترامی رو با احترام دادم.... من احترام خودمو همیشه می زارم حالا این طرفه که با جوابش شعور و شخصیت خودشو نشون می ده

شاید بخندی من حتی به حیوان ها هم احترام می زارم... هر موجودی احساس داره و باید به شخصیت وجودیش احترام گذاشت

 

تا حالا شده به خاطر این قانون!! با کسی که تمایل ندارید رفت و امد و مراوده داشته باشید؟

 

اون که صد البته، همیشه انسان هایی هستن که با رفتارها و کاراشون ادم رو از خودشون زده می کنن.... ولی چه کنی مجبوری تحملشم کنی... :ws37:

لینک به دیدگاه

اگه بچه داشته باشی و خدای نکرده بچت مریض بشه و دلتو آشوب کنه شب تا صب نخوابی سعی کنی کاری کنی که اون راحت بخوابه... وقتی از بیماریش رنج میبره از ناراحتی بخوای بمیری... وقتی بزرگ شدی نگرانت باشن که با کی دوست میشی با کی رفت و آمد میکنی بیرون از خونه چیکار میکنی... اونوقت میفهمی پدر و مادرت حتی اگه درکت نکنن یا باهات بد رفتاری کرده باشن بازم بخاطر عذابی که کشیدن تا تو این قدی بشی نه تنها قابل احترامن بلکه احترامشون هم واجبه...

 

ماها بزرگ میشیم شخصیتمون شکل میگیره اعتقادات و عقاید خودمونو پیدا میکنیم بعد بعنوان یه آدم مستقل تو روابط با پدر و مادر مشکل پیدا میکنیم بعدش اون همه دل نگرانی هارو فراموش میکنیم و میگیم هر کاری کردن برا خودشون کردن...

 

بیچاره پدر و مادر... :ws37:

لینک به دیدگاه
نه چیزی به نام احترام واجب وجود نداره... هیچ احترامی واجب نیست...

هیچ دلیلی هم نداره آدم با دشمنش دوستی کنه یا به کسی که بهش احترام نمیزاره احترام بزاره...

نه نباید اینطور باشه... احترام نه به پست و مقام و نه به درجه و موقعیت ربطی نداره... احترام برای هیچ کسی و هیچ چیزی رزرو شده نیست... احترام رو افراد با رفتار و اعمالشون به دست میارند... اگر لیاقتش رو داشته باشند دیگران بهشون احترام میزارند...

مسئله اینجاست که چه کسی میتونه مشخص کنه کی لیاقت چی رو داره... این بحثش جداست...

رفتار و تفکرشون برای من ملاک هست...

نه به هیچ وجه... حداقل برای مدت طولانی نه...

 

چه جواب متفاوتی!

این نوع برخورد هزینه زیادی داره اونم توی جامعه ما با این نظام فکری

 

رک باشین و صادق اما بی ادب!!! نه .

 

همین صداقت خیلیها به پای بی احترامی میذارن.حتی یک انتقاد ضروری(چیزی که عرف هم قبولش کنه)مخصوصا اگه پای به بزرگترا باشه به پای همین حرف میذارن.

 

ب عنوان مثال : من ب فلانی احترام می زارم. اما دوست ندارم زمان م رو با اون بگذرونم . ترجیح می دم برم سینما .( دلایل منطقی وصریح)

همین دوست نداشتن درروابط خانوادگی کشور ما تعریف نشدست و اونو پای یه چیز دیگه حساب میکنن!

اگه این افراد فامیل نزدیک شما باشن باز هم اینکارو میکنید؟

خیلی فکر کردم.

بسته به عمق مسئله، سخت و دوشوار می شه ؛ راهکار بالا اینکه من همیشه احترام خودم رو حفظ کنم و رک و با ادب باشم شاید برایچنین مشکلاتی با عمق سطحی جواب گو باشه اما برای عمیق ترش ..... ........

 

 

 

 

دقیقا این قسمت بیشتر سواله.که اونوقت تکلیف چیه؟

اکثر مشکلاتم ازینجا میاد...که یک حد تحمل نشدنی بوجود میاد

لینک به دیدگاه
چه جواب متفاوتی!

این نوع برخورد هزینه زیادی داره اونم توی جامعه ما با این نظام فکری

 

بله داره... ولی برای هر چیزی باید هزینه ای پرداخت...

لینک به دیدگاه

بچه ها یه خواهش!

لطفا احترام و ادب رو تعرف کنید!!!

 

شاید به نظرتون مسخره بیاد ولی این چند روز این دو واژه خیلی منو درگیر خودش کرده و به شدت به کمکتون نیاز دارم!!

 

الان دیدم خیلیها صحبت از احترام گذاشتن کردن و مثلا گفتن رک باش و صادق اما بی ادبی نکن!!! اما خیلی ها همین رک بودن و صداقت رو نمیپسندن و اون رو بی ادبی و بی احترامی و توهین میدونن!

واسه خیلی ها اینکه صرفا معیار اینه که یکی ناراحت بشه یا خلاف انتظار و توقعش حرفی بشنوه (درصورتیکه به حق باشه) میشه بی ادبی و بی احترامی و توهین اما ایا این توهینه و این معیار درسته؟؟

 

میدونید بعضی واژه ها هست که ما خیلی راحت به کار میبریم و معیار قرارشون میدیم ولی مفهومش پیش همه متفاوته!

و وقتی تو جامعه میخوای برخورد کنی معیار دقیقی براش وجود نداره

یکی بهش بگی بالا چشمت ابروئه چون انتظارشو نداشته یا شاید بقیه بهش نگفتن ویا دوست نداره بشنوه اون رو به حساب توهین و بی احترامی و بی ادبی میدونه! اما یکی دیگه نه!!

 

 

اما واقعا

بی ادبی چه رفتاریه؟

احترام چه حالتیه؟

مرز این دو کجاست؟

و معیار سنجش و تمییز دادنش در چیه؟

لینک به دیدگاه
بچه ها یه خواهش!

لطفا احترام و ادب رو تعرف کنید!!!

 

شاید به نظرتون مسخره بیاد ولی این چند روز این دو واژه خیلی منو درگیر خودش کرده و به شدت به کمکتون نیاز دارم!!

 

الان دیدم خیلیها صحبت از احترام گذاشتن کردن و مثلا گفتن رک باش و صادق اما بی ادبی نکن!!! اما خیلی ها همین رک بودن و صداقت رو نمیپسندن و اون رو بی ادبی و بی احترامی و توهین میدونن!

واسه خیلی ها اینکه صرفا معیار اینه که یکی ناراحت بشه یا خلاف انتظار و توقعش حرفی بشنوه (درصورتیکه به حق باشه) میشه بی ادبی و بی احترامی و توهین اما ایا این توهینه و این معیار درسته؟؟

 

میدونید بعضی واژه ها هست که ما خیلی راحت به کار میبریم و معیار قرارشون میدیم ولی مفهومش پیش همه متفاوته!

و وقتی تو جامعه میخوای برخورد کنی معیار دقیقی براش وجود نداره

یکی بهش بگی بالا چشمت ابروئه چون انتظارشو نداشته یا شاید بقیه بهش نگفتن ویا دوست نداره بشنوه اون رو به حساب توهین و بی احترامی و بی ادبی میدونه! اما یکی دیگه نه!!

 

 

اما واقعا

بی ادبی چه رفتاریه؟

احترام چه حالتیه؟

مرز این دو کجاست؟

و معیار سنجش و تمییز دادنش در چیه؟

 

مسئله ی جالبی رو مطرح کردید... من همین رو چندین بار توی تاپیک ها گفتم... هیچ کس هم هیچ توجهی نکرد...

الان مد شده که هر کس از هرچی خوشش نمیاد میگه شما توهین کردی... به خود من چندین بار این حرف رو زدند... در حالی که من هرگز به هیچ کسی توهین نکردم... فقط حرفم رو روشن و رک گفتم...

این مسئله با دین دار ها خیلی دیده میشه...

 

در حقیقت هیچ معیاری برای سنجش اینکه چه چیزی توهین هست وجود نداره... هرکس یک دید و نظری داره... از نظر من توهین رفتار زننده و استفاده از کلمات زشت هست... از نظر من کلماتی مثل بی شعور و نادان هم توهین نیستند حتی... از اونجایی که بی شعوری یک حالت روانی هست که در خیلی ها دیده میشه و وجود داره... من اینطور به قضیه نگاه میکنم...

به هر حال روش من این هست که حرفم رو میزنم... بدون توهین به کسی ولی رک و پوست کنده... اگر اون فرد ناراحت شد این دیگه مشکل من نیست و به من هیچ ربطی نداره و اون فرد هم آزاد هست در مورد من هر فکری که دوست داره بکنه...

در مورد خودم من به ندرت پیش میاد که از حرف کسی ناراخت بشم... مگر همونطور که گفتم حرف زشتی بهم بزنه...

لینک به دیدگاه
مسئله ی جالبی رو مطرح کردید... من همین رو چندین بار توی تاپیک ها گفتم... هیچ کس هم هیچ توجهی نکرد...

الان مد شده که هر کس از هرچی خوشش نمیاد میگه شما توهین کردی... به خود من چندین بار این حرف رو زدند... در حالی که من هرگز به هیچ کسی توهین نکردم... فقط حرفم رو روشن و رک گفتم...

این مسئله با دین دار ها خیلی دیده میشه...

 

در حقیقت هیچ معیاری برای سنجش اینکه چه چیزی توهین هست وجود نداره... هرکس یک دید و نظری داره... از نظر من توهین رفتار زننده و استفاده از کلمات زشت هست... از نظر من کلماتی مثل بی شعور و نادان هم توهین نیستند حتی... از اونجایی که بی شعوری یک حالت روانی هست که در خیلی ها دیده میشه و وجود داره... من اینطور به قضیه نگاه میکنم...

به هر حال روش من این هست که حرفم رو میزنم... بدون توهین به کسی ولی رک و پوست کنده... اگر اون فرد ناراحت شد این دیگه مشکل من نیست و به من هیچ ربطی نداره و اون فرد هم آزاد هست در مورد من هر فکری که دوست داره بکنه...

در مورد خودم من به ندرت پیش میاد که از حرف کسی ناراخت بشم... مگر همونطور که گفتم حرف زشتی بهم بزنه...

دقیقا!!

 

و متاسفانه منم دقیقا همینم

یعنی حرفمو میزنم.

خیلی هم رک متاسفانه!

یعنی بدبختانه اصلا نمیتونم با لغات بازی کنم و به نظرم خیلی هم بی معنیه اینکار! همیشه ساده ترین و واضحترین حالت بهترین و قشنگترین حالته.

ولی میبینم خیلیها فقط دوست دارن قربون صدقشون رفت و مجیزگوشون بود تا برخوردتو احترام بدونن!!

و وقتی مثل بقیه اهل ریا و زبون بازی نیستی مدام به بی ادبی و بی احترامی متهم میشی!!!

اگه موردی رو که به کرات اتفاق افتاده به روی کسی بیاری و بگی اینطوری و اشتباست، میگه نیش و کنایه میزنی و متلک میگی و توهین کردی حرمت شکنی کردی و ...!!!

یا چون فقط لحن جدیه همینطور!

واقعا لحن جدی توهینه؟ ا حرمت شکنی؟!!!! بحث جدی رو که نباید مسخره بازی دراورد و حرف زد!

 

منم فکر میکنم لفظ زشت نباید بکار برد. و فقط در این حالت میشه توهین. ولی وقتی دلیلی هست برای گفتن اون حرف چه توهینی وجود داره؟

به یکی میگی دروغگو! میگه توهین کردی! ولی هزار و یک دلیل و مدرک برای اثبات دروغگوییش هست!! پس این دیگه توهین نمیشه هست؟!

 

 

من توهین رو اینطور تعریف میکنم:

نسبت دادن صفتی دروغ و اشتباه به کسی بدون هیچ دلیل و مدرکی!

لینک به دیدگاه

تا یه حدی تاثیر گذاره ؛ اگه یه بچه به من بگه "هوی یارو" احتمالا کتکش میزنم ، اما اگه یه پیرمرد بگه بهش میگم این چه وضع حرف زدنه آقا ، یعنی تفاوت ها در این حد نه احترام به اون صورت که بزنه تو سرت و هیچی نگی ، احترام فقط اعضای درجه 1 خانواده واجبه به نظر من ؛ چه کوچیکتر چه بزرگتر

از کسی هم که خوشم نیاد باهاش رفت و آمد نمیکنم ؛ چه بزرگتر چه کوچیکتر

 

یکی از دوستان گفته بود احترام استاد واجبه ، بله احترام استاد واجبه ، اگه استادی باشه ؛ استاد ورزش میخواد باشه یا استاد تحلیل 2 اگه باهام بی احترامی بکنه جوابشو میدم ، استادی که احترام متقابل بلد نباشه میخوام کلا نباشه ، رو این موضوع استاد خیلی حساسم خیلی هم با استادا سر این موضوع دعوام شده:whistle:

لینک به دیدگاه
دقیقا!!

 

و متاسفانه منم دقیقا همینم

یعنی حرفمو میزنم.

خیلی هم رک متاسفانه!

یعنی بدبختانه اصلا نمیتونم با لغات بازی کنم و به نظرم خیلی هم بی معنیه اینکار! همیشه ساده ترین و واضحترین حالت بهترین و قشنگترین حالته.

ولی میبینم خیلیها فقط دوست دارن قربون صدقشون رفت و مجیزگوشون بود تا برخوردتو احترام بدونن!!

و وقتی مثل بقیه اهل ریا و زبون بازی نیستی مدام به بی ادبی و بی احترامی متهم میشی!!!

اگه موردی رو که به کرات اتفاق افتاده به روی کسی بیاری و بگی اینطوری و اشتباست، میگه نیش و کنایه میزنی و متلک میگی و توهین کردی حرمت شکنی کردی و ...!!!

یا چون فقط لحن جدیه همینطور!

واقعا لحن جدی توهینه؟ ا حرمت شکنی؟!!!! بحث جدی رو که نباید مسخره بازی دراورد و حرف زد!

 

منم فکر میکنم لفظ زشت نباید بکار برد. و فقط در این حالت میشه توهین. ولی وقتی دلیلی هست برای گفتن اون حرف چه توهینی وجود داره؟

به یکی میگی دروغگو! میگه توهین کردی! ولی هزار و یک دلیل و مدرک برای اثبات دروغگوییش هست!! پس این دیگه توهین نمیشه هست؟!

 

 

من توهین رو اینطور تعریف میکنم:

نسبت دادن صفتی دروغ و اشتباه به کسی بدون هیچ دلیل و مدرکی!

 

پس من و شما کاملا، صد در صد در این زمینه مثل هم فکر میکنیم...

 

آرچی خانوم به نظر من شما باید به این خصوصیاتی که پررنگ کردم افتخار کنی... نه تنها سعی نکن اونها رو از بین ببری بلکه به نظر من دیگران هم باید از این رفتار شما الگو برداری کنند...

 

من هم دقیقا مثل شما برخورد میکنم... نه اینکه نمیتونم زبون بازی کنم یا الکی قربون صدقه ی کسی برم... خیلی خوب هم میتونم... ولی نمیخوام... این کار درست هست و اینطور باید برخورد کرد... اگر دیگران توان شنیدنش رو ندارند مشکل اونهاست نه من و شما... بهتره هر کسی با افرادی مثل خودش رفت و آمد داشته باشه...

من به شخصه به این رفتار خودم افتخار میکنم...

 

نه به هیچ وجه لهن جدی توهین به کسی نیست...

 

منم مثل شما فکر میکنم زمانی که کسی شعور نداره یا دروغ گو هست یا سواد نداره نسبت دادن این مسائل به اون اصلا توهین نیست... بلکه بیان واقعیت هاست...

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...