مقاله ورودي ها و خروجي هاي مديريت ريسك

[Cinderella 9,897]

اصطلاح GIGO اصطلاح معروفي است . اين اصطلاح نشانه ي مخفف عبارت "ورودي آشغال خروجي آشغال " “Garbage In Garbage Out” مي باشد. معمولا در صنعت IT استفاده مي شود و نشان مي دهد كه خروجي يك سيستم كامپيوتري به خوبي ورودي آن است. حتي بهترين برنامه نيز نمي تواند اطلاعات بي معنايي بگيرد و خروجي معناداري تحويل دهد. البته دامنه استفاده از اصطلاح GIGO گسترده تر از كامپيوترهاست. تقريبا درستي و بي نقصي خروجي هر سيستم يا فرايندي بستگي به درستي و بي نقصي ورودي آن دارد- با يك استثنا كه مغز انسان است (حداقل گاهي اوقات). و "ورودي آشغال خروجي آشغال " “Garbage In Garbage Out” قطعا مي تواند در فرايند مديريت ريسك نيز به كار برده شود.

يك تغيير اخير در GIGO آن را به "ورودي آشغال خروجي نيكو " “Garbage In Gospel Out” تبديل كرده است. اين عبارت گرايش مردم را به پذيرش خروجي از يك سيستم بدون اينكه آن را بحراني بدانند توصيف مي كند. معمولا به اين دليل كه ما راه توليد خروجي توسط سيستم را نمي دانيم، حتي اگر ورودي آشغال باشد باز به خروجي اش اعتقاد داريم. اين موضوع گاهي اوقات "اعتقاد كوركورانه" ناميده مي شود. "ورودي آشغال" در فرايند ريسك مي تواند در فقدان اهداف توافق شده، ضعف يا كاهلي در شناسايي ريسك يا استفاده از پاسخ هاي ريسك نامناسب باشد. معناي"خروجي نيكو" رفتاركردن با خروجي ها به عنوان مواردي درست و لغزش ناپذير و بي نياز از ترجمه و تعبير يا قضاوت مي باشد.

البته معناي سومي نيز براي GIGO وجود دارد – "ورودي نيكو خروجي آشغال" " out “Gospel In Garbage - در جايي كه سيستم داده هاي خوبي مي گيرد ولي چيزهاي نادرستي توليد مي كند يا محاسبات اشتباهي انجام مي دهد، بنابراين نتايجش نادرست است. اين حالت در فرايند ريسك معمولا از كمبود زمان، منابع يا توجه به مديريت ريسك، استفاده از ابزارها و تكنيك هاي نامناسب يا كمبود مهارت ناشي مي شود.

چگونه مديريت ريسك مي تواند از اين سه مشكل پرهيز كند؟ شايد حل كردن مشكل سوم از همه ساده تر باشد، چراكه "ورودي نيكو خروجي آشغال" مي تواند با استفاده از يك سيستم مديريت ريسك سالم همراه با كاركنان آموزش ديده و ابزارهاي امتحان پس داده حل شود.

هم "ورودي آشغال خروجي آشغال " و هم "ورودي آشغال خروجي نيكو " مي تواند با به كار گرفتن دو ***** در فرايند ريسك مهار شود:

۱- تصديق ورودي . به معني پرسيدن سؤالهايي درباره داده هاي تغذيه شده به فرايند مديريت ريسك. آيا داده ها كامل اند؟ آيا بروز هستند؟ آيا مي توانيم به آنها اعتماد كنيم؟ آيا تحت تاثير تصورات نادرست، فرضيات و ديدگاهي محدود هستند؟ آيا دقيق اند؟ آيا مرتبط اند؟ و مهم تر از همه اينكه آيا درست اند؟

۲- صحه گذاري خروجي . اينجا خروجي هاي فرايند مديريت ريسك را بررسي مي كنيم تا ببينيم آيا درست اند؟ آيا با انتظارات ما خوانايي دارند (و اگر ندارند چرا؟) آيا يكديگر را نفي نمي كنند؟ (و اگر مي كنند چرا؟) آيا روند (trend) واضحي از نتايج قبلي وجود دارد؟ آيا ما مي توانيم استفاده از نگرش ها و رويكردهاي ديگر را دوباره بررسي كنيم؟ و آيا مي توانيم بر اساس نتايج با اطمينان واكنش نشان دهيم؟

تصديق كار ساده اي نيست چراكه ضرورتا ورودي هاي فرايند مديريت ريسك غير قطعي اند. تصديق ورودي ها با قضاوت هاي ذهني درباره ماهيت ريسك درگير مي شود: احتمال وقوع و شدت آن ممكن است چقدر باشد و چه پاسخ هايي مناسب اند. ولي به هر حال ما بايد درباره بالا بودن كيفيت ورودي هاي مديريت ريسك اطمينان حاصل كنيم.

و گرچه ممكن است خروجي هاي مديريت ريسك گاهي تعجب برانگيز يا مغاير هم باشند ولي اگر فرايند مديريت ريسك مربوطه صحيح باشد بايد هميشه اين حس را ايجاد كنند. ما نبايد از درگير شدن با فرضيات و آزمايش خروجي ها پيش از استفاده از آنها همچون پايه اي براي تصميمات و اقدامات بترسيم.

بنابراين تصديق ورودي (آيا آن درست است؟) و صحه گذاري خروجي (آيا حسي ايجاد مي كند؟) مي تواند در برابر خطر GIGO حمايت كننده باشد. اين خطرات مي توانند واقعي باشند ولي مي توان بر آنها غلبه هم كرد، و آنها نبايد ما را از اجراي فرايند مديريت ريسك در پروژه ها يا تجارتمان بازدارند. در پايان ذكر اين نكته لازم است كه يك چيز خطرناك تر از GIGO وجود دارد و آن NINO مي باشد: "هيچ ورودي هيچ خروجي" “Nothing In Nothing Out”

اين نوشتار ترجمه مقاله

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

نوشته David Hillson ميباشد كه بنا بر اجازه رسمي مولف توسط رسول عبدالمحمدي به فارسي برگردانده شده است.