رفتن به مطلب

در منگنه ای از ندانم کاری ها برای دریاچه ارومیه


sookut

ارسال های توصیه شده

در منگنه ای از ندانم کاری ها برای دریاچه ارومیه

عبدالحسین طوطیایی*

 

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

خبر اختصاص 900 میلون دلار برای نجات دریاچه ارومیه از طرف دولت بیش از آنکه دلسوختگان خشک شدن دریاچه را که همه مردم کشور و عاشقان بستر حیات در دنیا هستند را شادمان سازد، شاید که مدیران و مجریان توزیع و هزینه این اعتبار کلان را خوشحال نمود .

شادمانی آنان مانند کارگزاران سور و سات های مراسم مرگ می باشد که شاید ناله و شیون صاحبان عزا برای آنان نوید رونقی و ممد معیشتی دیگر باشد. اما دور از انصاف است اگر که بخواهیم در این شرایط، این کارگزاران را مورد نقد و تحقیر قرار دهیم. به هر حال خدمات آنان در هنگامه عزا و اندوه هرگز از قدر و ضرورتشان نمی کاهد. اما هشداری و تذکری که باید نگاه نقد و خرده از شیوه رایج دگرگون نموده و از فرصت این خشکی مرگ زا در اندیشه بقای حیات و زندگانی باشیم که هنوز برای آنچه مانده است شاید بتوانیم.

براستی اصلی ترین اثر انگشت در تراژدی خشک شدن دریاچه ارومیه در دستان گنهکار چه گروه و کسانی است؟ آیا موج اعتراض تنها به سمت دولت و اهرم های اجرایی و قانونگذار نشانه کردن می تواند از بار مسئولیت ما بکاهد؟ اگر اصلی ترین دلیل خشک شدن دریاجه احداث 35 سد بر روی آبهای ورودی به آن باشد پرسشی که همه معترضین امروز را مخاطب قرار خواهد داد اینست که آیا چنین اجرای وسیع و لجام گسیخته ای مگر در کوتاه مدت به وقوع پیوست؟

باید اذعان نمود از زمانی که آمار سدهای ساخته شده به تفاخری برای سازندگی بیشتر در کارنامه ها ارائه می شد و هر صاحب اعتبار و اجرایی آمد تا با احداث سدی بلندتر و پر آب تر خیمه خود را در اردوگاه سازندگان کشوربه میخ بزند این خشکی از خود رخ نمایاند. به گمان راقم این سطور تمامی مردم کشورمان که سال هاست که شاهد فرو رفتن دریاچه در کام خشکی بوده و در برابر کشیدن تیغ توسعه بر گلوی این قربانی مظلوم چشم غفلت پوشیده اند باید به تاریخ و آینده این کشور پاسخ دهند.شاید واکاوی غفلت هایمان در آنچه بر این دریاچه گذشت بی توجهی ما را در ترآژدی هایی که در دیگر عرصه ها و پهنه های حیات در حال رخ دادن است مورد بازنگری قرار دهد.

اگر امروز می توانیم مویه کنان بر پیکر در حال احتضار دریاچه بایستیم و دولتی داشته باشیم که اعتباراتش را نه برنامه ریزی شده که مشت مشت خرج می کند و در برابر ناله های دلسوزان بستر حیات، مشتی هم از کیسه سخاوتش در می آورد تا با فشردن گلوی حیات حق آبه داران، تنفسی مصنوعی به دریاچه بدهد فردا با شمال کشور چه خواهیم کرد؟ خطه سبز دیروزی که اکنون بر سیمای ملکوتی اش میلیاردها تن بتن فرو کرده اند تا همچون عجوزه زشترو حتی دریا را که از دل رفته است از دیدگان هم بزداید که البته زدوده است. آیا معترضین فردای نابودی شمال می توانند از جیب بی دلار دولت های وقت خود مشتی از کرامتشان را دریافت کنند و مگر که غده بدخیم بتن که سراسر منطقه را گرفته است با داروی مسکن مشتی دلار درمان خواهد شد؟

سوگواران دریاچه ارومیه! در حقیقت ای همه مردم ایران، بدانید که ارزش این کانون حیات تنها در قالب مرز های جغرافیای استانی نمی گنجد و بیش از آنکه بر لبهای شور دریاچه دیروز بنشینید و ناله سردهید نگاهی فراگیر به موج نابودی بیافکنید که حتی با پر شدن دریاچه نیز تخم مرگ از کران تا کران کشور می پراکند و نیستی درو می کند. سازمان موسوم به حفاظت محیط زیست در مناسبات موجود هرگز دغدغه ای بیش از حیات متولیان توسعه در دولتش را ندارد. دولتی که تلقی اش از اشتغالزایی زوزه بولدوزورها و دود سیاه کارخانجات سیمانش است.

سیاهی که اکنون بر چهره طبیعت این سرزمین نقشی از اهریمن زده است. اهریمنی که برای مسافرین همیشه در جاده اش بوق سرعت می زند. مسافرینی که آرام و قرار از خانه و کاشانه گرفته و در جستجوی آرامش و هوا خوری در انبوه ترافیک جاده ها سرب به دم برده تا در فردایشان آلودگی بازدم کنند. فردایی که حنجره هایمان در اسارت غده های بدخیم نای فریاد زدن از دست خواهد داد. فریادی که امروز بر لبه های شور دریاچه تشنه کام خود می زنیم و مشتی دلار می ستانیم. دلاری که فردا در ته چاه های خشکیده نفتمان به یغما رفته است.

لطفا از لب دریاچه برخیزیم و همه جارا نگاه نماییم. از 300 هزار کشاورزی که در خشکی زاینده رود به اردوگاه بیکاران پیوسته اند، کارونی که در انتظار سرنوشت دریاچه ارومیه قرار از کف ربوده است و از غبطه ای که در اوج گردنه حیران به باکوییان می خوریم و از دشت ماهی دشت کرمانشاه که در زیر ستوران کارخانجات و سودجویان عربده جو و چه می دانم از همه طبیعت سبز دیروز ایران که اکنون دریاچه ارومیه شده است. دریاچه ای که شرق و غرب آگاهی و غفلت انسان این سرزمین از هم جدا می سازد.

*عضو هیات علمی بازنشسته سازمان تحقیقات کشاورزی

لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...