.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 فروردین، ۱۳۹۱ [TABLE] [TR] [TD=align: center] [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] اين خانه يكي از بانفوذترين معماری های قرن 20 است، خانه گروپيوس Gropius House اقامتگاهي برای والتر گروپيوس Walter Gropius و خانواده اش در طول دوره ی تصدی اش در دانشگاه هاروارد در اواسط دهه 1900 بود. در سال 1938 تكميل شد؛ خانه ی گروپيوس ، اولين پروژه ی انجام شده در ايالات متحده برای اين معمار مشهور بود.اين پروژه در لينكلن، ماساچوست واقع شده است. خانه تركيبي از زيبايي سنتي نيوانگلند و آموزه های مدرنيستي باهاوس Bauhaus بود. اين خانه به فاصله تقريبا 1 ساعت تا بوستون، ماساچوست و دانشگاه هاروارد واقع شده است. گروپيوس سايتي را در شهر لينكلن برای نزديك بودن به آكادمي دخترش انتخاب كرد . سايت خانه، در مجاورت جاده ی اصلي مستقر شده ،كه جاده از شهر جدا مي شود ، سايت درميان مزارع، جنگل ها و درختان ، و خانه های روستايي قرار گرفته است. يكي از نگراني های اصلي كه دغدغه ی ذهني گروپيوس بود، در حاليكه مدرن ، توليد انبوه، عناصر پيش ساخته به طرح را نيز مطرح مي كند، بوم گرايي زيبا شناسي خانه های روستايي اطراف نيو انگلند بود . خانه در ميان جنگ و گسترش جنبش معماری مدرن به ايالات متحده قرار گرفته است، خانه ی گروپيوس يك ساختمان نسبتا معتدل است كه مقياس و هويت مصالح را با مناطق اطرافش حفظ مي نمايد. نمای خانه تركيبي است مشترك از آجر و توفال سقف محلي ساخته شده با پنجره های فلزی و بلوك های شيشه ای كه حس پايداری و تعادل ميان قديم و جديد، سنتي و مدرن ، انگلستان و اروپا را فرا مي خواند. با اين وجود در حاليكه ارتباطش با سنت را حفظ مي نمايد، گروپيوس يك زيبايي مدرنيست در مصالح محلي را با رنگ كردن خانه به طور كامل با رنگ سفيد تحميل مي كند كه با پنجره های فلزی رنگ شده و بلوك های شيشه ای تركيب مي شود ، اينكه جسمي خارجي در منظره قرار گرفته است، به نظر كمي لوكوربوزيه ای مي آيد. در توجه به درون خانه، گروپيوس معماری بومي نيو انگلند را در نظر نمي گيرد، بلكه درون خانه تركيبي از قطعات ساخته شده از باهاوس و مبلمان مارسل بروئر Marcel Breuer است. مشابه كارهايي بود كه به طور همزمان در اروپا اتفاق مي افتاد؛ خانه يك سازماندهي فضايي باز را به خدمت مي گرفت كه نور در سراسر خانه و از طريق پنجره های بزرگ ***** شود. مشابه خارج خانه، گروپيوس از يك پالت رنگ مينيماليستي در سراسر داخل خانه متشكل از سياه ، سفيد ، خاكستری كم رنگ استفاده كرد و زمين خانه را تنها با پاشيدن ضعيف رنگ قرمز بوجود آورد، كه در سراسر خانه يافت مي شود. زماني كه خانه ی گروپيوس تكميل شد، جنبشي را در ميان جامعه ی معماران، و همچنين در منطقه ی نيو انگلند، ايجاد كرد .از اينرو اين خانه اولين نشانه از آنچه در سبك بين الملل در نظر گرفته شد، بود و در محيط های مسكوني آمريكا پديدار شد. ارزيابي گروپيوس: "همانطور كه عمل من ، وقتي كه من اولين خانه ام را در آمريكا ساختم- كه مال من بود، من آنرا يك نقطه برای جذب تصوراتم ساختم. اينها از ويژگي هاي معماري سنتي نيو انگلند است ، كه من آنرا هنوز زنده و مناسب يافتم. اين تلفيقي است از روح منطقه ای با رويكردی معاصر كه برای طراحي خانه ای ارائه شد كه من در اروپا با زمينه آب و هوايي ، فني و رواني كاملا متفاوتش هرگز نساختم" . خانه ی گروپيوس خانه ای برای گروپيوس و خانواده اش تا زماني كه وی در سال 1969 فوت كرد، بود .كه پس از آن رسما به صاحب اصلي زمين كه توسط گروپيوس سند زده شده بود، واگذار شد و كارهای وی زمين آن خانم را برای ديگر معماران جهت ايجاد بناهای مشابه بنای گروپيوس گشود. در سال 2000 ، خانه به نقطه ی عطف ملي تبديل شد ، كه گواهي تاثيرگذاری بر زندگي كاری گروپيوس است. معمار: والتر گروپيوس ؛مكان: لينكلن، ماساچوست، ايالات متحده ؛سال پروژه: 1937-1938 [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [TR=class: Break] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [TR] [TD] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه گروپيوس- والتر گروپيوس [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 5 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 22 فروردین، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] این مجموعه با نام قبلی مرکز کنوانسیون نیپون به ماکوهاری میس (لغتی آلمانی است که به معنای کسب تجارت است) معروف است و دومین مرکز کانونشن در توکیو ژاپن محسوب میگردد. این مجموعه توسط یکی از معماران مشهور ژاپنی به نام فومیهیکوماکی طراحی شد و ساخت آن در سال ۱۹۸۹ به اتمام رسید. این مرکز در گوشه ی شمال غربی اداره ی چیبا در توکیوی شرقی قرار گرفته دارد . حال و هوای فضای داخلی میس و سالن های نمایشگاهی بزرگ این مجموعه را تبدیل به فضای مناسب و عظیم برای برگزاری مراسم های باشکوه از جمله نمایشگاه های های –تک و شوهای بازرگانی کرده است. این مجموعه با ۴ طبقه تقریبا مساحتی ۱،۰۰۰،۰۰۰ فوت مربع را اشغال کرده که شامل ۱۱ سالن نمایش، یک سالن کنفرانس و سالن برگزاری مراسم با گنجایش ۹۰۰۰ نفر میباشد. خرپای فولادی سالن برگزاری مراسم ، دهانه ای بالغ بر ۱،۸۰۰ فوت را پوشانده است. هرچند کل این مجموعه از بتن پیش ساخته و یک فریم فولادی سازه ای ساخته شده است؛ اما طراحی هر فضا بگونه ای است که با شیوه ای متمایز ، فضاهای مستقل ، پویا وانعطاف پذیری را که پاسخگو به نیازهای نمایشگاه های مختلف با محصولات متنوع باشد ، را بوجود آورده است. با مقیاس سازه ای به این عظمت، تکنیک های مختلف معمآری استفاده شد تا فضاهای داخلی این مجموعه را وسیع تر و راحت تر کرده است . حجم خالصو کلی میس میتواند مرکز کانونشن را در رده ی مگا استراکچرها (سازه های غول آسا) قرار دهد، اما دیتیل های معماری اجرائی دقیق ،مقیاس عظیم کل حجم را به دیتیل های ظریف با مقیاس انسانی تبدیل کرده است. این دیتیل ها، در مقایسه با مقیاس عظیم کل پروژه ، مقیاسی مناسب و معقولی را در طبقه همکف بوجود آورده است. ماکی جوایزملی و بین المللی بسیاری دریافت کرده است که از شاخص ترین آن ها میتوان به : جایزه سازمان معمارآن ژاپن (سال ۱۹۸۵)، جایزه سازمان معماران آمریکائی ری نولدز (سال ۱۹۸۷) و جایزه پریتزکر در سال ۱۹۹۳ اشاره کرد [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۲: سازه و مقیاس انسانی مجموعه [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۳: فضای داخلی و یکدست نمایشگاه های این مجموعه [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۴: ماکوهاری میس [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 4 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 اردیبهشت، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] مرکز هنری دانشگاه ییل در سال 1974 کامل شد ، سال مرگ کان و 23 سال پس از همسایگی اش ، گالری هنری دانشگاه ییل تمام شد . یک تغییر تئوریکی و سبکی سر تا سر در یک منظره قابل رویت می باشد . بر خلاف بیشتر گالری ها ، طراحی سریع برای گالری هنر انگلیسی دانشگاه ییل برای نیاز های خیلی ویژه و خاص خوانده شد . پروژه مشتمل بود بر مکانی برای نمایشگاه و انبار و ذخیره سازی برای نقاشی ها ، مجسمه سازی ، طراحی ها و چاپ ها ، یک مجموعه کتاب های کمیاب ، یک کتابخانه تحقیقاتی ، یک بایگانی عکس، یک تالار کنفرانس ، کلاس های درس ، کارگاه ها و دفتر های کار و امکانات مکالمه و گفتگو . نمونه نو گرایی کان طرح سازه بر اساس یک خطوط در رشته های مربعی به هم وصل شده و مشرف به یک مکان محوطه محصور ( حیاط ) مرکزی استفاده می شود . حیاط های داخلی گالری ها ی فوقانی به طور طبیعی از طریق محوطه های سقفی رشته ای روشن شده اند. عقیده ی کان بر روی گالری ها سر تا سر یک حوضه طراحی موسسه ای توسعه یافته بود . او باور داشت که موزه ها باید حاکی از وجود باشند ، موزه باید به خاطر اشیا و دارائی هایش مورد تجلیل قرار گیرند و به خوبی نمایش داده شوند . موزه باید بتواند به راحتی گسترش یابد و کاملا آزاد باشد . [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مرکز یال برای هنر انگلیسی _ لویی کان [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 4 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 اردیبهشت، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] معماری مدرنیستی به طور متداول به سودمندگرا بودن و بیشتر از همه بدون مفهوم بودن معروف است.آن چنان که می تواند در هر زمینه و بستری قرار داده شود و هنوز پا برجا به اصول علمی و نیازهای عملی بماند . اما ساختمان مجلس ملی بنگلادش لویی کان در داکا یک مثال خارق العاده معماری قرن نقل شده به عنوان یک بخش معماری بوی بنگالی می باشد . ساختمان مجلس ملی در سال 1982 به عنوان یکی از برجسته ترین کارهای هندی کان قرار می گیرد. اما همچنین به عنوان یک اثر تاریخی سمبلی برای حکومت بنگلادش به شمار می رود . ساختمان انجمن ملی در سال 1959 توسط حکومت پاکستان به عنوان یک توسعه برای اداره مرکزی پارلمانی شان به طور مفهومی و عقیده ای تصور شد . آن اجرا نشد تا سال 1962 که لویی کان برای طراحی اداره مرکزی حکومتی گماشته شد . اما در مارس 1971 ساخت عمارت متوقف شد ، هنگامیکه بنگلادش از پاکستان اعلام استقلال کرد. به طور ابتکاری کان قصد به ساخت یک ساختمان عظیم تاریخی را داشته بود . اما پس از اینکه بنگلادش به طور رسمی از فرمانروایی پاکستانی در دسامبر 1971 شکست خورده پروژه از مرزهای کالبدی خود فراتر رفت و بیشتر به سمبلی از دموکراسی و غرور و مباهات برای بنگالی تبدیل شد . ساختمان سرانجام در سال 1982 با بیش از دو برابر برآورد ابتدایی یعنی 32 میلیون دلار هزینه به اتمام رسید. همانگونه که عصر و دوره ساختمان مجلس ملی گیرا و با شکوه است طراحی لویی کان همچنین بیشترین جنبه فریبنده پروژه را داراست . پروژه بر قوامی عمیقاً بنیادی و ریشه ای که در مفهوم پردازی اش ریشه دارد ، شهروندگرا و درگیر با بوم بنگال می باشد . طراحی کان برای مصالح ساده محلی که به آسانی موجود بوند و می توانستند در روش های تشخیصی و واضع مشابه اجرا و پیاده شوند . که در مقابل آب و هوای بیابانی خشن و ناملایم درست کردن یک ساختمان مدرن را نسبت به یک زمینه غیر مدرن و قدیمی متفاوت به طور دیگر حفاظت خواهد کرد . [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] مجتمع کامل و بی عیب به واسطه ریخته شدن بتون با مرمر جواهر نشان شده سفید در مکان ساخته شد. چیزی که هست نه تنها یک اظهار قدرت و حضور نوگرائی و مدرنیستی هست اما بیشتر یک عهد و پیمان به مصالح و ارزش های محلی می باشد. جرم خالص (حجم عمود) مجلس ملی مقیاس شده تاریخی و دریاچه مصنوعی اطراف ساختمان به عنوان یک عایق و جداکننده طبیعی و سیستم خنک کننده عمل می کند که همچنین شروع به خلق فضائی که جذاب و وضعیت های نور رسانی می کند. [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] شکل های هندسی برپاشده بر روی منظرهای متفاوت نمای خارجی یک تأثیر نمایشی و مهیج به سرتاسر ترکیب ساختمان می افزاید. [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] شکل های هندسی مختصری از برپائی اشکال و تصاویر در فرهنگ سنتی بنگالی هستند که در خلق یک اتحاد و یگانگی هویت های فرهنگی قدیم و جدید معنی می شوند. و به علاوه سرویس دادن روشنائی دیوارها و یک سیستم کنترل محیطی طبیعی برای درونی . برای کان نور یک جنبه (نمود) مهم در طراحی یک ساختمان بود ، نه فقط به عنوان یک روش برای روشن ساختن . یک مکان ، اما بیشتر روشنائی (ادراکی ، تصوری ، خیالی ) به عنوان یک خالق مکان. [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] در مجلس من یک عامل نوردهنده به درونی طرح را معرفی و مطرح کردم. اگر شما یک سری ستون ها را ببینید شما می توانید بگوئید که انتخاب ستون ها یک انتخاب در نور است. ستون ها مانند سه بعدی هائی مکان های روشنائی را تنظیم می کنند. هم اکنون درباره آن دقیقا در معکوس فکر کنید و فکر کنید که ستون ها تهی و خیلی بزرگتر هستند و دیواره هایشان می توانند نور خودشان را بدهند. آن گاه تهی ها اتاق هائی هستند و ستون سازنده روشنائی هست و می تواند نور را روی اشکال مجتمع ببرد و پشتیبان مکان ها باشد و نور را به مکان بدهد. من در حال کارکردن برای توسعه عامل به این قبیل وسعت و اندازه هستم که آن یک نهاد شاعرانه شود جائی که زیبائی خودش را خارج از مکانش در ترکیب دارد. در این روش آن قابل قیاس با ستون سه بعدی می شود که مثل یک روشنائی دهنده عمل می کند که من در بالا به آن اشاره کردم. سخنان Louis kahn [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مجلس ملی بنگلادش _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مجلس ملی بنگلادش _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مجلس ملی بنگلادش _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مجلس ملی بنگلادش _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مجلس ملی بنگلادش _ لویی کان [/TD] [/TR] [/TABLE] منبع 4 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 29 اردیبهشت، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd][/TD] [TD=align: center] کاتدرال سنت ماری در توکیو یکی از بهترین نمونه های معماری مدرن ژاپن است که توسط کنزو تانکه (اولین معمار ژاپنی که جایزه پریتزکر را دریافت کرد) طراحی و ساخته شده است. طرح این پروژه ، طرحی بین مدرنیسم و متابولیسم ، آبستره و سمبلیک، نمای صاف –براق و فضای داخلی خشن و تاریک و به زبان سا ده تر طرحی بین شرق و غرب قلمداد میشود. به جرات میتوان گفت که این کاتدرال یکی از نمونه هائی است که به زمان خاصی تعلق ندارد. پیش زمینه : اولین کاتدرال توکیو در دوران نئوکلاسیک (سال ۱۸۹۹)از چوب ساخته شد، (هنوز تعدادی از این نمونه کلیساها در ژاپن است مانند کلیساهای شهر ناگاساکی یا میجی مورا ). این کلیساها قبل از سال ۱۹۲۰ که تبدیل به یک کاتدرال شوند ، در واقع شبیه کلیساهای کوچک رستنگاههای مبا لغ مذهبی فرانسوی بودند. در آن زمان عبادت کنندگان برای از ورود به کلیسا باید کفش های خود را در میآوردند (مانند وقتی که میخواستند وارد معبد بودا شوند). در جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵ این کاتدرال به کلی ویران شد. در سال ۱۹۶۶ مسابقه ای برای طراحی کاتدرالی جدید پایه گذاری شد که نهایتا طرح کنزو تانکه کهشامل مشخصه های کلیساهای قرون وسطی اروپائی را در بر میگرفت ، برنده شد. کنزو تانکه میگوید: "بعد ازآنکه کلیساها(کلیساهای اروپائی ) فضاهای با عظمت و برخواسته بر فراز آسمان را در نمای بیرونی و همزمان با آن با فضای رمز آلود و جادویی را در داخل دارا بودند ؛ من سعی کردم در این کلیسا فضای جدیدی را بوجود آوردم که همه ی مشخصه های اینگونه کلیسا ها ،ازعظمت شکوهشان با کشیدگی به سوی آسمان گرفته تا فضای رمز آلود داخلی را ، دارا باشد.که نهایتا این کاتدرال ، ۱۵،۰۹۸ مترمربعی و با گنجایش ۶۰۰ صندلی در سال ۱۹۶۳-۶۴ ساخته شد. موقعیت :یکی از مواردی است که در مورد کلیسا مرا مجذوب میکند کاراکتر "منزوی کلیسا" است. مخصوصا در مقایسه با کاتدرال های دیگر کاتولیک در اروپا، آمریکای لاتین و خود آسیا (منظورم فیلیپین است) ، و برخلاف سنت مرسوم غربی، در مقابل ورودی کاتدرال، میدان یا فضای عمومی باز وجود ندارد. کلیسا در کنار یک بزرگراه و در پشت ساختمان های دیگر واقع شده است که فقط میتوان سایز و مقیاس فوق العاده اش را از پل پیاده مجاورش مشاهده کرد. شاید بتوان گفت که این کاراکتر برگرفته از کاراکترمنزویِ بسیاری از معابد ژاپنی و شاید اندک رابطه ای با نقش کلیساهای کریستین در زندگی روزانه ژاپنی ها داشته باشد(چون فقط ۱% از کل جمیعت ژاپن کریستین هستند). پروژه: این کلیسا مانند بسیاری از کلیساهای قدیمی کاتولیک پلان صلیبی شکل دارد. بازو های این صلیب به ترتیب ۵۵.۵ و ۴۰ متر هستند. در تضاد با آنچه که در غرب میبینیم، تانکه شیب بازوهای صلیبی این کلیسا را تا ارتفاع ۳۴.۴ متر بالا برده است. طرح بندی پلان این کلیسا ، الماس گون است که گوشه های آن به رئوس صلیب که دارای ۸ منحنی (که مخروط هایپربولیک نام دارد)است، متصل میشوند. در این مرحله ، تلاش معمار برای تبدیلِ ساختمان به ساختمانی یادمانی با بکار بردن از بتن و سازه فولادی برای این منحنی ها به وضوح قابل درک است.( مشابه استادیم ورزشی المپیک توکیو در سال ۱۹۶۴ که تقریبا همزمان با ساخت این کاتدرال بود). در واقع این تکنیک قبلا در ساختمان های برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام مانند "مجمع قانونگذاری چاندیگار " بکار بسته شده بود. در حالیکه نمای خارجی فلزی این ساختمان مخصوصا در روزهای آفتابی تابستانی چشم ها را به خود جلب میکند ، فضای داخلی با بافت و رنگ بتن اکسپوز خشن خودنمائی میکند. این شیوه که مشابه کانسپت ژاپنی "وبی سابی" است که حس رضایت و نهایت زیبائی مربوط به چیزهای اکسپوزد را بیان میکند در کار بسیاری از معماران دیگر مانند موزه نور تادو آندو دیده میشود. بتن اکسپوز ، سمبل کانسپت مذهبی است. در این ساختمان معمار سعی کرده که قدرت ماورائی را در لوای فرم تندیسگونه ای به تصویر بکشد. دیوارهای بتنی در محل تلاقی اشان نمایش درماتیکی از نوری که از پنجره های بالاترین نقطه کلیسا واز اطراف پلان صلیبی شکل به درون می تابد را به نمایش میگذراند . (مانند استفاده مشابه از نور توسط رافائل مونیو در کاتدرال لس آنجلس). زیباترین جذابیت کلیسا، فضایی تندیسوارانه و به یادماندنی آن است. دربعضی از مراسم ها ، نورپردازی و شوی موزیک به فضای جذاب داخلی کلیسا اضافه میشود که زیارت کنندگان تجربه ای استثنائی را تجربه میکنند. [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd][/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۲: کاتدرال سنت ماری در توکیو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۳: کلیسای اورا در ناگاساکی (کلیسای کاتولیک ) [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۴: پروسه اجرائی سازه ی بزرگ بتنی کلیسا [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۵: محل قرارگیری کلیسا [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۶ : نقشه محل قرارگیری کلیسا [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۷: کاتدرال سنت ماری در توکیو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۸: یکنواختی و درخشندگی نمای خارجی [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۹: فضای داخلی کلیسا [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۱۰:بافت خشن بتن اکسپوزد و بیان عقاید وابی سابی [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۱۱: جزییات محل تلاقی [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۱۲: جزییات محل تلاقی [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۱۳: خلق نور، حجم و بافت توست تانکه در فضای داخلی کلیسا [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۱۴: تاثیر نور در سالن کلیسا [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۱۵: پاکی و خلوص ایجاد شده توسط نور [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۱۶: کپی مجسمه میکلانژ "لاپیتا ". مجسمه اصلی در باسیلیکا سنت پیتر در واتیکان است. نوری طبیعی که از بالا بر این مجسمه میتابد یک حال و هوای درماتیکی به مجسمه داده است. [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۱۷: نورپردازی داخل کاتدرال [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۱۸: نورپردازی داخل کاتدرال [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] تصویر ۱۹: نورپردازی داخل کاتدرال [/TD] [/TR] [/TABLE] منبع 2 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 11 خرداد، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] در سال 1965 لویی کان توسط آکادمی اکستر فیلیپس برای طراحی یک کتابخانه گماشته شد . آکادمی خیلی سختگیر و دقیق در شناساندن نوع ساختمان که آن ها می خواستند بود . یک بیرون آجری و خشتی برای جور بودن با ساختمان های اطراف و یک درونی با ایده آل برای مطالعه . " کیفیت یک کتابخانه ، از طریق الهام و القای یک دانشگاه برتر و جذب دانش آموزان برتر ، موثر بودن یک مدرسه را معین می کند . نه مثل گذشته یک انبار انحصاری کتاب ها و مجله ها . کتابخانه مدرن یک آزمایشگاه برای پژوهش می شود . یک گوشه نشینی و انزوای ساکت و آرام برای مطالعه ، خواندن و تفکر و بازتاب ، مرکز فکری و عقلانی جامعه ، از دیدگاه لویی کان بشمار می رفت." از طبقه اول یک مجموعه بزرگ پله های سنگی به سمت طبقه اول بالا می رود . در حال بالا آمدن یک فرد می تواند فورا رابطه فضا های مراجعه و قفسه های کتاب را مشاهده کند . کان این منظر و سیما را مهم یافت بنا براین که دیدن کنندگان می توانند به آسانی نقشه ی ساختمان را به محض ورودشان بفهمند. زیبایی در معماری طبقه اول ، بهر حال چیزی هست که شهرت کتابخانه اکستر را می دهد . طبقه های فوقانی شامل قفسه های کتابخانه برای 250000 جلد کتاب ، یک آزمایشگاه کامپیوتر ، یک فضای تماشا برای نوار های ویدئوئی و DVD ها ، فضا های شنیداری برای موسیقی ، دفتر های کار برای استفاده اعضای دانشگاه و استادان و 210 کابین طراحی شده خاص برای دانش آموزان می باشد . وقتی در سال 1972 این بنا کامل شد کان در مواجهه با همه خواسته های آکادمی در میان اصول طراحی خودش موفق بود . [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کتابخانه اکستر فیلیپس _ لویی کان [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 خرداد، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] برود زینکی «لوئی کان» به خاطر الهامات فرهنگی و خلق مکانی با معماری مدرن مشهور است. ممکن است مثل بعضی از پروژه های دیگر در دنیا مشهور نباشد. اولین کلیسای واحد و کامل در راچستر، نیویورک که یکی از آثار گیرا و جذاب کان می باشد. با تکمیل تا حدودی بعد از موسسه سالک در سال 1976 در این ساختمان، جایگزین کلیسای قبلی که توسط ریچارد آبجون موسس AIA گردید که ملی شد . اولین کلیسای واحد که با طراحی مدرن و با ارزش های سنتی موحد که جامعه را ارتقاء می بخشد و درقلب هر کس ساختمان محراب را ترسیم می کند. بروس کولمن موقعی که کان در ابتدا شروع به عضوگیری اعضای انجمن می کرد، پیشوای روحانی آرمان و دلایل منطقی کلیسای واحد و مستقل و مشارکتی علم و مذهب را توضیح می داد. این ملاقات ها موجب شد کان شروع به ترسیم یک تخته سیاه کند که علائمی از ادغام کلیسا با علم را نمایان کند. در چشمان او، علامت سوالی بر روی تخته سیاه علامت محراب است که همه سوالات جهان در آن اتفاق می افتد و مثل سوار شدن فردی که در کشتی زندگی سوار می شود و میخواهد به حقیقت برسد. حقیقتی که طی فرایند طبیعی زندگی به وقوع می پیوندد. درجاهایی اطراف محراب کان کلاس های درسی را برای مدرسه و تعلیم داده است. این گونه کلاس های درسی نشانگر سوالات برانگیخته ذهن افراد بود. کلاس های درسی و محراب به وسیله یک قطعه متحرک که اطراف محراب را می پوشانید پل زده شده و همه شیوه های افکار و اعتقادات کلیسای موحد به شکلی همگرا به ذهن می آید و با جایگاه معماری الهیات و خداشناسی همراه با محلی برای یادگیری، تفکر، سوال پرسیدن و کشف و جست و جو. اولین کلیسای واحد مشابه همه پروژه های کان یک خاصیت واثر تاریخی به همراه دارد. کلیسا و مدرسه در منطقه راچستر و مکان و موقعیت برجسته به حساب می آیند. آجرکاری و بتون ریزی به ساختمان نما و جلوه خاصی می دهد، اما طراحی پرهزینه و سنگین تاریخی فضای داخلی آن به ویژه مکان ها عبادت آن بسیار روشن می نماید. چون کلاس های درس در پیرامون ساختمان قرار دارند، حس نظم و قاعدگی در کلاس های درس پرنور و روشن می دهد. نمای بیرونی قالب های پنجره موجب کنترل نور در کلاس های درس می شود و نور متعادل می گردد. مجزا بودن کلاس ها موجب شده بین کلاس ها فضا برای نشستن و گشت و گذار دانش آموزان و بچه ها فراهم گردد. محراب که در مرکز ساختمان قرار دارد موجب هدایت نور به داخل ساختمان می شود. برج های کناری عاملی جهت تغییر نور گردیده و با تغییر فصول نیز تغییر می یابد. در تمام معماری کان، نور مهم ترین جزء طراحی محسوب می شود اما شیوه به کارگیری و طراحی محراب با مواد خاصی جلوه خاصی بدان بخشیده است. مواد ساده به کار رفته که نیاز به هیچگونه نمای دیگر نمی باشد. اومعتقد است نمای سیمان با تخته های چوبی برای این کار کافی است که حالت عرفانی و هنری با نور و نمای ساختمان به دست آمده است. سیمان و آجر با کیفیت حالت تابان و درخشندگی و با رنگ روشن را جلوه می نماید. گرچه اولین کلیسای واحد، یکی از ساختمان های مشهور کان نمی باشد با این حال بسیار جذاب و گیراست. طراحی با سیمان و سیستم های نور طبیعی از جمله مشخصه های معماری کان می باشد و کلیسای واحد یکی از ظریف ترین نمونه هایی است مبنی بر اینکه چگونه معماری می تواند اثرات قابل تبدیل داشته باشد، نه تنها نور و طراحی بلکه درک تئوریکی و ساختار مجدد استفاده از فضا هم می تواند شاخص باشد. [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] اولین کلیسای واحد _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] اولین کلیسای واحد _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] اولین کلیسای واحد _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] اولین کلیسای واحد _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] اولین کلیسای واحد _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] اولین کلیسای واحد _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] اولین کلیسای واحد _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] اولین کلیسای واحد _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] اولین کلیسای واحد _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] اولین کلیسای واحد _ لویی کان [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 خرداد، ۱۳۹۱ [TABLE=class: BorderBox] [TR] [TD=align: center][TABLE] [TR] [TD=align: center][TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] لوئی کان به دلیل ادغام سبک بین المللی و شاعر بودن او در معماری اش اثر گذاشته است. لوئی کان به طور قابل ملاحظه ای یکی از معماران درخور تحسین قرن بیستم می باشد. او همراه با کار مهندسی و پیمانکاری بدین کار می پرداخت که او را قادر می ساخت طراحی های نوآورانه و اصلاحات و تعمیرات جدید به لحاظ ساختاری را ترتیب دهد. یکی از کارهای معروف او، گالری هنری دانشگاه ییل در ینوهیون است که وقتی او کارشناسی در معماری مدرسه ییل بود آن را طراحی کرد. این پروژه بین سال های 1951 تا 1953 ساخته است. کان معماری اش نوعی تبدیل و انتقال سنتی و قدیمی به معماری مدرن امروزی بود چرا که او در تعریف مجدد معماری موفق بود و این ساختمان نقطه عطفی از تاریخ معماری موزه آمریکایی به حساب می آید. طبق نظر محقق پارتریستا کامینگز ، کان ساختار، مواد و شاید قدرت خلاقیت خاصل خود را داشت و کار او در موزه هنری ییل ادعا ها و باورهای پیاه معماری هم در سطح واژه ها و هم در سطح عمل نمایان می سازد. این گالری هنری به آثار تاریخی بعد از جنگ جهانی دوم را پاسخ می دهد و نسل او در ادغام فضا و نور خلاقیت او را در این کار نشان می دهد چرا که زاویه نور وارد شده بر ساختمان در مواقع مختلف از روز فرق می کند. هنگام راه رفتن از کنار خیابان و مشاهده دیوارها و نمای ساختمان دانشگاه بافت آجر و سیمان صرف را می بینید که به طور هنرمندانه ای کنار هم قرار گرفته همراه با پنجره ای شیشه ای و سطوحی طبیعی و دست نخورده را جلوه می نماید. درِ جلویی در گوشه تورفتگی به شکل مربع مستطیل و با الگوی روزنه های شیشه ای متصور می شود. این در به مجموعه ای از اتاق های زیر شیروانی در طبقه اول منتهی می شود که بعد از آن وارد راهروها، آسانسور کنار راهرو می شویم. محیطی که قابلیت انعطاف داشته که بخشی از آن به عنوان موزه هنری و بخشی به عنوان یک استادیو برای دانشجویان معماری طراحی شده است. از مشخصه های مهم این ساختمان فرورفتگی های بتونی چهار ضلعی است که موجب شده کف سالن به عنوان سقفی برای سالن دیگر عمل نماید و ارتفاع کف تا کف دیگر سالن مجزای دیگر را بسازد و راهرو و پله آن ها را به هم مرتبط سازد. اخیرا گالری هنری 44 میلیون دلار جهت تعمیر و اصلاح بدان اختصاص داده شده است و امیدواریم سیستم های ساختمان با طراحی مطلوب به روز شود. از جمله مشخصه های قابل توجه در تعمیر، جایگزینی دیوارها، پنجره های ساختمان با سیستم جدید است. طرح بندی فضای باز گالری و حیاط بیرونی در این نوسازی موجب شده معماری سبک قدیم و اولیه خود را همراه با دالان ها و راهروهای داخل سالن حفظ کند. رئیس دانشگاه ییل، ریچارد. سی. لوین می گوید که این نوسازی منظره معماری را حفظ کرده و نیازهای حال و آینده گالری با برآورده می سازد. معماری معروف نیویورک جفری کیفر می گوید کار کان در حقیقت توانایی پیاده کردن باورهایش در ساختمان را می رساند. [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [TR] [TD] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] گالری هنری دانشگاه ییل _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] گالری هنری دانشگاه ییل _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] گالری هنری دانشگاه ییل _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] گالری هنری دانشگاه ییل _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] گالری هنری دانشگاه ییل _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] گالری هنری دانشگاه ییل _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] گالری هنری دانشگاه ییل _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] گالری هنری دانشگاه ییل _ لویی کان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] گالری هنری دانشگاه ییل _ لویی کان [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [TD] [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 4 تیر، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] یکی از اولین پروژه های معمار باوهاوسی، والتر گروپیوس، این کارخانه در آلفلد آلمان قرار دارد، که محصولاتی برای صنعت کفش تولید می کرده است. این کارخانه عمدتا از آجر ساخته شده و اتفاق مهم در این ساختمان راه پله است که فاقد هر گونه ستون در گوشه ها بود. این ساختمان دارای پنجره ها بزرگ است، که پیشرفتی در ساختن کارخانه به حساب می آید. والتر گروپیوس توسط کارل (Benscheidt) ، صاحب کارخانه راش مورد حمایت قرار داشت. اکنون اینجا یک موزه کوچک است، که اطلاعاتی در مورد داستان این محل ارایه می دهد. از سال 2011 این محل بخشی از میراث جهانی یونسکو است. [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] کارخانه کفش سازی فاگوس، والتر گروپیوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کارخانه کفش سازی فاگوس، والتر گروپیوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کارخانه کفش سازی فاگوس، والتر گروپیوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کارخانه کفش سازی فاگوس، والتر گروپیوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کارخانه کفش سازی فاگوس، والتر گروپیوس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کارخانه کفش سازی فاگوس، والتر گروپیوس [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 11 تیر، ۱۳۹۱ [TABLE=class: BorderBox] [TR] [TD=align: center][TABLE] [TR] [TD=align: center][TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] خانه ی بوردو به صورت منفرد بر فراز یک تپه ی انباشته از درختان جنگلی، در جنوب شرقی شهر بوردو فرانسه واقع شده و دید مناسبی به دورنمای شهر و حاشیه ی رودخانه ی گارونه دارد. پروژه ی بوردو به سفارش شخصی که در یک حادثه ی رانندگی مجروح شده و از صندلی چرخ دار استفاده می کند ساخته شده است. به همین دلیل یک بالابر نسبتا بزرگ وظیفه ی انتقال و حرکت افراد در بین سطوح مختلف خانه را بر عهده دارد. این بالابر علاوه بر آن که به عنوان یک محیط کار طراحی شده، در امتداد قفسه ی بزرگی از کتاب به بالا و پایین در حرکت خواهد بود. سلسه مراتب عملکردی در این پروژه به این شکل است که از معبر منتهی به حیاط و درب ورودی در زیر دیوار محوطه قرار دارد و با رمپی که به صورت مصنوع طراحی شده در حیاط به تراز همکف پروژه خواهد رسید . درب ورود و مسیری که در امتداد آن طراحی شده ، جهان خارج را از محیط داخل جداکرده است، محیط داخل به شکلی دقیق، با ابعاد هندسی و به واسطه ی ذهن انسان طراحی شده و در مقابل آن، جهان خارج بی نظم و بدون قاعده ای یکپارچه به صورت طبیعی خلق شده است . این اختلاف و تضاد را به صورت مشابه در ساختمان های نئوکلاسیک قرن هجدهم نیز می توان مشاهده کردو به این ترتیب مخاطب پروژه همواره در فضایی مملو از نور خورشید و شفافیت بصری مناسبی رو به جهان خارج مواجه خواهد شد. فضا و ساختار پروژه کولهاس به گونه ای است که به واسطه ی تفکرات و ایده های مطرح شده ی لوکوربوزیه، توانسته است تا با رویکردی متفاوت فضای سیالی را در تراز همکف و محیط پیرامون خود به نمایش بگذارد . در پروژه ی فارنزورث میس ون دروهه نیز ویژگی مثبت آن سطح و بام مسطح خانه از زمین است، کولهاس نیز همین رویکرد را به شکلی متفاوت و همسو با اندیشه های لوکوربوزیه، و البته بدون طراحی پیلوت در پروژه ی خود دخیل کرده است . در نگاه نخست به نظر می رسد جعبه ی بتنی صلب به طرف پایین فشار داده می شود تا سقف همانند یک بالن به سمت آسمان پرواز نکند!در واقع سقف به وسیله ی تکیه گاه بزرگی به شکل یک تیر آهن در امتداد خود و لنگری که وزن سقف در جهت دیگربه خودگرفته است پایدار ومستحکم در جای خود قرارگرفته است .و معمار در این میان ترفند های بسیاری را به کاربرده است تا احساسی از شفافیت و سبکی در خانه ارائه کند و این احساس را تنها با حذف جلوه ی ظاهری سازه در پروژه خود برقرار کرده است . زمان و تغییرپذیری در این پروژه را می توان بر اساس نیاز افراد در مواجهه با عملکرد های متفاوت و همچنین تعامل در جهت تغییر فصول به شیوه های مختلفی پاسخ داده شده است . این تطبیق پذیری کارکرد فضا را می توان در اندیشه ی ایجاد " اتاق ناهارخوری تابستانه " در انتهای جداره ی غربی ساختمان در طبقه ی فوقانی و یا " اتاق ناهارخوری زمستانه " در فضای داخلی طبقه ی اول مشاهده کرد . در نگاه آخر می توان گفت ،فرانک لوید رایت تلاش داشت تا مفاهیم بی شماری از قبیل واقع بینی، طبیعت محور بودن معماری، توجه به جوهره ی زندگی و تعاملات اجتماعی و همچنین بی آلایش بودن معماری بومی را ترویج دهد . در حالی که رم کولهاس در مقابل خلق یک بیان شخصی از معماری، ساختگی بودن را (در مقابل طبیعت محور بودن) ، تضاد و پیچیدگی را همسو با اندیشه ی زبان معاصر در معماری ترویج و گسترش داد. ساختمان بوردوی رم کولهاس نیز اثری است که آگاهانه با واژگون ساختن قوانین و انتظارات مخاطب خود در جهت ارائه ی این اندیشه قدم بردارد . این رویکرد بیش از هر چیز به واسطه ی تلاش معمار در خلق تغییرپذیری در فضای معماری، مهارت او در جهت ساختن نگرشی متفاوت به جهان پیرامون و نیز امکان بروز آن به وسیله ی هنر مصنوع معماری شکل گرفته است . [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [TR] [TD] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] خانه ی بوردو – رم کولهاس [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [TD] [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 20 تیر، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] هنساویرتل، محله ای کوچک ما بین پارک تیرگارتن و رودخانه اسپری در بخش مرکزی شهر برلین است. این محله تقریبا به طور کامل در طول جنگ جهانی دوم تخریب شده بود، اما به عنوان پروژه مسکونی توسط گروهی متشکل ازمعماران بین المللی مانند آلوارو آلتو، آگون ايرمن، والتر گروپیوس، اسکار نیومایر، آرنه جاکوبزن و ... به نام اینتربائو ۱۹۵۷ (IBA 1957)، بازسازی شد. کل مجموعه در حال حاضر به عنوان بنای تاریخی محافظت می شود. این محله نام خود را از خیابان های خود بخاطر شهر های هانسا، می گیرد. (هانساویرتل) این مرکز محله شامل بازارچه ای کوچک، کتابخانه و تئاتر می شود. ایستگاه مترو هانساپلاتز در سال ۱۹۵۷ ساخته شده است اما خط U9 ، منتهی به محله قبل از ۱۹۶۱ باز نشد. بعضی از ساختمان های گروندرزیت در شمال راه آهن استدبن(قسمتی از محله) باقی مانده اند. خیابان آلتونار، بعد از خیابان های آلتونا و هامبورگ منتهی به ستون پیروزی، المانی تاریخی، می شود. همچنین کاخ بلوو محل اقامت رییس جمهور آلمان در نزدیکی همین محله است. [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] هنساویرتل [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] هنساویرتل [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] هنساویرتل [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] هنساویرتل [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] هنساویرتل [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] هنساویرتل [/TD] [/TR] [/TABLE] منبع 3 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 تیر، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] در زمان شورش لیندن و در فضای عجیب این دوره،مجموعه ی یادبود و المان مکدانیوم احیا شده بود . این اثر در سال 1974 با طراحی جردن گلابُلوُ***کی و ایسکرا گلابُلوُ***کی ساخته شد؛ مکدانیوم، المانی مکدونالدی از استقلال و مدرنیستِ بیانِ آزادی است . در سال 1903، گروهی از مکدونالدی های شجاع، مبارزه علیه امپراتوری اوتومن را برعهده داشتند در این میان صحبت از جنبشی بود که به سوی ایجاد آزادی کشور مکدونالد هدایت می شد . در این راستا، این ساختمان 70 سال بعد در سی امین سالگرد مجمع ضد فاشیستیِ نجاتِ مکدونالد و هفتادویکمین سالگرد شورش لیندنساخته شد . با نگاهی به شهر کروسِوو، مکدانیوم در غالب قلب دریچه داری به همراه 10 پنجره ی سقفیِ شیشه رنگی ظاهر شده است که از حجم خالص و آرامِ مدور آن برخاسته است . ظاهربصری مجموعه ی یادبود که 16 هکتار زمین را پوشانده است، با زنجیرهای شکسته ای شروع می شود، با حفره و موزاییک های سرامیکی ادامه می یابد و با ساختمان ویژه ای به پایان می رسد . [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] مکدانیوم - جردن گلابُلوُ***کی و ایسکرا گلابُلوُ***کی [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مکدانیوم - جردن گلابُلوُ***کی و ایسکرا گلابُلوُ***کی [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مکدانیوم - جردن گلابُلوُ***کی و ایسکرا گلابُلوُ***کی [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مکدانیوم - جردن گلابُلوُ***کی و ایسکرا گلابُلوُ***کی [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مکدانیوم - جردن گلابُلوُ***کی و ایسکرا گلابُلوُ***کی [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مکدانیوم - جردن گلابُلوُ***کی و ایسکرا گلابُلوُ***کی [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مکدانیوم - جردن گلابُلوُ***کی و ایسکرا گلابُلوُ***کی [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 28 تیر، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] شما به سادگی نمی توانید چیز جدیدی به این مکان اضافه کنید. شما ناچارید آن چه اطراف خود می بینید و آنچه به روی زمین ایجاد کرده را جذب نمایید و شیفته آن شوید و سپس آن دانش را در تفکر به روز خود جهت تفسیر آنچه می بینید به کار ببرید. این فلسفه تادائو آندو در طراحی ماشین مقصود می باشد. چرا که او به طبیعت و رابطه بین فضاهای درونی و بیرونی ساختمان هایش توجه می نماید. با شیب به سمت یک رودخانه کوچک درکنار درختان ، عنصر طبیعت در همه معماری تادائو آندو در تجارب عالی او در کلیسایش به روی آب در توماسوی ژاپن مشخص می باشد. به سمت غرب، کلیسا به وسیله صخره ها و درختان احاطه شده و یک هتل در نزدیکی آن به سمت شرق قرار دارد. این کلیسا به شکل دو مکعب مستطیل در جلوی یک استخر بزرگ که به سمت رودخانه طبیعی کوچک می رود واقع شده است. مکعب مستطیل بزرگتر به شکل یک عبادت گاه کوچک می باشد و به ورودی آن با مکعب مستطیل کوچکتری با پلکان نیمه مارپیچ برخورد می کند. به منظور جداسازی کلیسا از هتل که پشت آن قرار دارد دیوار اِل مانندی در امتداد مسیر جنوبی و شرقی ساختمان تا امتداد لبه استخر کشیده شده است. جهت ورود به ورودی کلیسا، بازدید کننده ها بایستی از یک مکعب مستطیل شیشه ای و آهنی در قسمت پایانی شمالی وارد شده و که چهار صلیب بتونی بزرگ در آن قرار دارد که منظره ای خیره کننده را ترسیم می کند. این مسیر به این چهار صلیب ختم شده و سپس به سمت پایین به پلکانی مارپیچ تاریکی متصل و سپس به مکعب مستطیل بزرگتر در عبادتگاه کوچک در زیر می رسید. در مدخل ورودی به عبادتگاه کوچک، بازدیدکنندگان منظره استخر و درختان اطراف و صخره ها را از طریق یک دیوار شیشه ای می توانند مناظره کنند. سه دیوار دیگر از بتون ساخته شده اند که یک چهارچوب آهنی صلیب در وسط استخر و حوض قرار دارد. موفقیت آندو در ارائه منظورش در طراحی یک فضای مقدس از طریق مسیر ورودی بر مبنای آیین و مراسم دینی و غیرمستقیم همراه با شکل اِل مانند دیوار کلیسا را به عنوان فضایی منزوی و پرت و حمایت شده جدای از هتل پشت آن مجزا و متصور می سازد. محیط طبیعی اطراف کلیسا تجربه مسرت بخش ماه های بین دسامبر تا آوریل را وقتی که زمین پوشیده از برق است اضافه می نماید. این عبادتگاه کوچک یکی از مکان های مطلوب برای برگزاری آیین ازدواج برای زنان جوان و مراسم های ازدواج در هر سال می باشد. دیوار شیشه ای بزرگ بیشتر مواقع جهت مقابله با خسارات آب و هوایی بسته می باشد اما در مراسم ها و آیین ها باز می باشد که مهمانان با دنیای طبیعی نامشخص بیرون از پنجره ها احساس یگانگی می کنند. [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسا بر روی آب_ دتادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسا بر روی آب_ دتادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسا بر روی آب_تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسا بر روی آب_تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسا بر روی آب_تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسا بر روی آب_تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسا بر روی آب_تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسا بر روی آب_تادائو آندو [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 3 مرداد، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] در شهر کوچک ایباراکی ، 25 کیلومتری بیرون اوساکای ژاپن ، یکی دیگر از کارهای معماری برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام یعنی کلیسای نور قرار دارد. کلیسای نور دارای چهارچوب فلسفی آندو بین طبیعت و معماری را از طریق شیوه ای که نور می تواند ادراک فضایی جدید را خلق و تعریف نماید و اگر نتوان گفت بیش تر از آن با ساختارهای سیمانی آن منصور می سازد. این ساختمان در سال 1989 تکمیل گردید . کلیسای نور نوعی نوآوری در ترکیب کلیسا در ایباراکی است. کلیسای جدید در اولین مرحله در سال 1989 طراحی و ساخته شده و با طراحی مجدد محیط بعدا در سال 1999 تحت طراحی زیباشناختی آندو تکمیل تر گردید. از نظر آندو ، کلیسای نور نوعی معماری دوگانه یعنی ماهیت دوگانه توپر / خالی ، نور / تاریکی ، محوطه بسته / محوطه باز و آزاد می باشد . این دوگانگی یکی فشای بدون تزیین و خالص را منصور می سازد . برخورد نور و توپر بودن موجب حس معنویت و جدایی از دنیا می شود. بکارگیری مواد سیاه به این دوگانگی در فضا افزوده است . ساختار سیمانی و بتونی باعث تفکیک نمای کلیساهای سنتی و زیباشناختی آن شده است. در کنار یک بیرون آمدگی از نمای جلویی شرقی، کلیسا از پوسته و بدنه بتونی تشکیل شده است. این بتون موجب تیرگی و افتادگی کلیسا شده است که نوعی تواضع و فروتنی را نشان می دهد. به عنوان میراثی از حداقل معماری، دیوارهای جلویی سمت شرقی علایم معنوی و عرفانی را در کلیسا ارائه می دهد. به طور وسعی می توان گفت کلیسای نور آندو نمایی کوچک از موجودیت مذهبی تا نمایی از یک صلیب است که به طور به هم ریخته نامعلوم و تعریف نشده می نماید. گرچه بیش از شش دیوار و سقف وجود ندارد، تمام سطح طراحی نوعی زیبایی را می نماید که توسط آندو در ساختمان به ظاهر نامعین جلوه می کند. به عنوان یک ساختار مدرن و کوچکی از کلیسای نور می توان نوعی خلوص در معماری را با جزئیات آن یافت کرد. حجم انبوهی از بتون به نظر قسمتی از این آرایش بنیاد ساختاری نمی باشد. روزنه ها و اتصالات بتون با دقت و مهارت نجاران و درودگران ژاپنی همراه با معماری آندو موجب سطحی صاف و مسطح و به طور دقیق در امتداد اتصالات صورت گرفته است به طوری که روزنه های بتون به شکل کاملی در امتداد با برآمدگی کنار شرقی کلیسا ادامه می یابد. ساختار بتونی نوعی استحکام در توجه آندو به سادگی و حداقل زیبایی است. گرچه شیوه ای که بتون ریخته شده و شکل گرفته کیفیت درخشان را در مواجه با نور طبیعی نشان می دهد. قرار دادن نمای جلوه ی شرقی در طرح آندو موجب عبور نور به داخل ساختمان از اوایل صبح تا کل روز شده که خاصیت معنوی به دیوارهای بتونی داخلی و در کل به تمام محوطه آن شده است. شیوه نوردهی آندو در کلیسای نور باعث شده مواد مادی حالت غیرعادی، تاریکی به روشنایی و روشنایی داخل فضا تبدیل گردد. "در همه کارهای من، نور عامل کنترل کننده مهم محسوب می شود. من فضاهای محصور شده بوسیله روزنه های حاکی از دیوارهای بتونی ضخیم ایجاد می کند. دلیل اصلی آن ایجاد مکانی برای افراد و ناحیه ای برای هر شخصی در جامعه می باشد. موقعی که عوامل بیرونی محیط یک شهر نیاز به دیوار جمعیت حصارکشی دارد. عوامل درونی بایستی به طور ویژه کامل و رضایت بخش باشند." [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسای نور ـ تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسای نور ـ تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسای نور ـ تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسای نور ـ تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسای نور ـ تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسای نور ـ تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسای نور ـ تادائو آندو [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسای نور ـ تادائو آندو [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 مرداد، ۱۳۹۱ [TABLE=class: BorderBox] [TR] [TD=align: center][TABLE] [TR] [TD=align: center][TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] در سال 1931، بزرگترین مسابقه ی بین المللی برای طراحی کاخ شوروی در مسکو برگزار شد . ورود معمار فرانسوی، لوکوربوزیه، بیشترین تصدیق را با خود به همراه داشت ولی کمیته ی استالین آن را به دلیل ماهیت بسیار سیاسیِ عملکردِ هیئت منصفه اش انتخاب نکرد . برای درک این بازتعریف در معماری، باید به سال 1931 بازگردیم که مسابقه ی طراحی کاخ جدید شوروی را اِلمان " رنسانس ایتالیایی " برنده شد با وجود معمارانی همچون لوکوربوزیه، والتر گروپیوس و دیگر معماران مطرح آن روزها؛ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام واکشی اش، تاثیری عمیق بر آثار شوروی از همان زمان تا هجوم نازی ها با خود به همراه داشت . لوکوربوزیه پیش از این نیز برای شوروی ها، معماری های قابل توجهی را به انجام رسلنده بود که اخرین این طراحی ها برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام است که در سال 1933 ساخته شد . طراحی لوکوربوزیه شامل دوتالار گردهمایی اصلی در دو ضلع روبه روی سایت است؛ هر کدام با سقفی پوشانده شده است که خط آسمانی جدید را به مسکو عرضه کند . تالار اصلی سقفی کرو مانند دارد که سیم هایی از قوسِ سهمی وار و عظیم الجثه آن راساکن نگه داشته اند . تالار کوچک تر سقفی زیک زاک شکل دارد و ردیفی از تیغه های بزرگ بتنی آن را نگه داشته اند . تالار بزرگتر با گنجایش 15,000 نفر و تالار کوچک تر با ظرفیت 6,500 نفر طراحی شده بود؛ اتاق های رختکن و راهروهای بزرگ بدون پله ای در این مجموعه قرار دارد که حرکت روان سیل جمعیت را نخواهد شکست . صحنه ی سالن گردهمایی به اندازه ای بزرگ است که تمام 15,000 نفر می توانند در آن حضور یابند . این مجموعه فضاهاهای دیگر همچون کتابخانه و سرویس های ارتباطی را نیز شامل می شود . مدلی که لوکوربوزیه برای ارائه ی این طرح ساخته بود اکنون در مجموعه ای دائمی، در موزه هنرهای مدرن نیویورک به نمایش درآمده است . [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [TR] [TD] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] نمای پلانیمتریک کاخ شوروی [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کاخ شوروی – لوکوربوزیه [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کاخ شوروی – لوکوربوزیه [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کاخ شوروی – لوکوربوزیه [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کاخ شوروی – لوکوربوزیه [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کاخ شوروی – لوکوربوزیه [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [TD] [/TD] [/TR] [/TABLE] منبع 3 لینک به دیدگاه
*Cloudy sky* 22513 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 مرداد، ۱۳۹۱ برخلاف ویژگی های قبلی پروژه های پیتر آیزنمن خانه ی شماره VI شامل بی نظمی، ابهام و بدون هیچ تطابقی با خانه های سنتی می باشد. در حقیقت خانه هیچ شباهتی به یک منزل معمولی و منطقی ندارد. آیزنمن یکی از اعضای شرکت پنج نیویورکی این خانه را بین سال های 1975-1972 برای خانم و آقای ریچارد فرانک که آثار این معمار را علارغم اینکه به وی لقب معمار مقوایی و نظریه پرداز داده بودند، بسیار مورد تحسین و تمجید قرار می دادند، طراحی کرد. این موضوع به آیزنمن فرصت داد تا تئوری خود را به اجرا بگذارد و یکی از مشهورترین و سخت ترین خانه ها را در ایالت متحده آمریکا بنا کند. این خانه در مکانی مسطح واقع در کارنوال است که خانه ی شماره VI همانند یک مجسمه بر روی زمین اطراف استاده است. این طرح برگرفته از یک پروسه ی مفهومی و ذهنی است که از یک شبکه آغاز شده است. آیزنمن این شبکه را اصلاح کرد و از این رو خانه به چهار بخش تقسیم شد و در هنگام تکمیل ساختمان خود این بنا می توانست یک فرآیند طراحی بی نظیر و بی سابقه محسوب شود. بنابراین عناصر ساختاری کار آشکار بودند واز این رو این فرآیند مشهود بود اما همیشه قابل درک و فهم نبود. به این ترتیب این خانه به تحقیق و مطالعه ای میان ساختار واقعی و تئوریکی تبدیل شد. این اثر به طور متناسب و کارآمد با استفاده از یک سیستم محافظتی و نورپردازی ساده ساخته شده است. با این وجود برخی ستون ها یا پرتوهای نوری هیچ نقش ساختاری را ایفا نمی کنند و تنها به منظور ارتقا و بهبود هرچه بیشتر طرح ذهنی و مفهومی ساختمان پدید آمدند. برای مثال یک ستون در بالای میز غذاخوری آشپزخانه معلق است که حتی به زمین هم نمی رسد. در سایر فضاها پرتوهای نور به هم می رسند اما یکدیگر را قطع نمی کنند، و بدین ترتیب یک مجموعه ی حمایتی یا حفاظتی پدید می آورند. رابرت گاتمن در خصوص این خانه چنین نوشته است "بسیاری از این ستون ها نفش حفاظتی و استقامتی در نقشه ی ساختمان را ایفا نمی کنند، اما وجود دارند مثل شکاف های موجود در دیوارها، سقف و کف که بیانگر نقشه ی ساختمان تا سیستم هندسی و ریتمیک اعتقادی و ذهنی آیزنمن را برجسته و آشکار می سازند." ساختار این خانه با شبکه ی آیزنمن به منظور بیان طرحی که بتواند ایجاد فضاهای داخلی را با یک سری برنامه و نقشه که یکدیگر را خنثی می کنند هماهنگ است. با نادیده گرفتن نظر و عقیده تشکیل این کار ویژه، آیزنمن فضاهایی خلق کرده است که به خوبی نورپردازی شده اند اما برای یک زندگی معمولی غیر متعارف و عجیب می نماید. کارهای وی برای کاربران ایجاد سختی و دشواری می کند از این رو آن ها مجبورند خود را با معماری نوین آن وقف دهند و دائما از رشد معماری آگاه باشند. برای مثال در اتاق خواب اصلی یک شکاف شیشه ای وجود دارد که از کف تا سقف کشیده شده و اتاق را به دو قسمت تقسیم می کند، بدین ترتیب اجبارا تخت ها به طور جداگانه در دو طرف اتاق وجود دارند به گونه ای که زن و شوهر مجبورند جدا از هم روی تخت های جداگانه بخوابند. یکی دیگر از جوانبی که ایجاد کنجکاوی می کند یک پلکان برعکس و فاقد عملکرد میباشد، عنصری که محورهای خانه را به تصویر می کشد و برای جلب توجه به رنگ قرمز رنگ آمیزی شده است. جنبه های بسیار دیگری نیز وجود دارد که در زندگی معمولی اخلال ایجاد می کنند مانند ستونی که در بالای میز غذاخوری معلق است و میزها را از هم جدا کرده و همچنین یک حمام ساده که تنها راه دسترسی به آن با عبور از اتاق خواب میسر می شود. به همان اندازه که طراحی این خانه برای ساکنین آن ایجاد مزاحمت می کرد آیزنمن قادر بود به طور مداوم به کاربران بیاموزد که چگونه می توانند از طریق معماری اطرافشان زندگی خود را تحت تاثیر قرار دهند. بدین ترتیب او در ایجاد یک خانه هم به عنوان یک ساختمان و هم در جایگاه یک اثر هنری فردی موفق بود اما تغییر اولویت ها در هر مورد منجر به ایجاد یک اثر هنری شد. وی یک خانه ساخت که در آن انسان مجبور است در یک اثر هنری یک مجسمه ی پیرو از یک اثر هنری زندگی کند و با توجه به خواسته های متقاضی که از زندگی در آثار هنری و شعرگونه ی آیزنمن لذت می برند، این خانه یک اثر بسیار موفق محسوب می شود. موقعیت: کارنوال – کانکتیکات سال اجرای پروژه:1975-1972 تصاویر: برگرفته از New Jersey Institute Technology برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 3 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 11 مرداد، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام در سال 1931 مسابقه ی طراحی برای کاخ شوراها را بازگشایی کرد . 272 پلان، شامل 24 معمار خارجی، به همراه نام معمارانی همچون لوکوربوزیه، والتر گروپیوس یا آلبرت کان دریافت شد . هیئت داوران -که استالین آن ها را برگزیده بود- بوریس آیُفان، ایوان ژولتووسکی و معمار انگلیسی جوان، هکتور همیلتون را در قالب 3 برنده اول انتخاب کردند . ویژگی مشترک این سه معمار آن بود که آن ها صریحا از معماری آوان گارد قرن های بیستم فاصله گرفته بودند و ادعا می کنند؛ سبک نئو کلاسیک التقاطی که نوع کاملش به نام " برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام " شناخته می شود؛ به شکل سبک برجسته قرن سی ام در می آمد و به همین دلیل، استالین را معماران اروپایی آوان گارد به تلخی سرزنش می کردند . لوکوربوزیه و زیگفرید گودیون، رهبران سیام، اظهار داشتند که " این انتخاب هیئت داوران حمله ای اشکار و مخالف است و خیانتی فجیع به جوهره انقلاب و تفکرِ پنج ساله است ". استالین که با این کلمات طعنه آمیز شیوه خود را تغییر نمی داد، طرح بوریس آیُفان را انتخاب کرد که در آن هم تعدادی از تغییرات را پیشنهاد کرد . کاخ شورا ها با 425 متر ارتفاعش قصد داشت به شکل بلندترین ساختمان اروپا شناخته شود و حتی اکنون نیز، 100 متر از برج فدرال بلندتر است که قرار بود بعد از تکمیلش بلندترین ساختمان روسیه باشد. کاخ شورا ها قرار بود در محل کلیسای جامع کریست شوروی ساخته شود . این کلیسا بعد از تصویب طرح ها منفجر شد ؛ فقط برای تمیز کردن این آثار مخروبه یک سال زمان نیاز بود . بخش های سالم پوسته مرمرینش رابرای پوشاندن دیوارهای ایستگاه مترو، در نزدیکی ساختمان، به کار بردند؛ بعد از کاخ شورا ها نام گذاری شد و همچنین در سال 1957 به نام کروپوتکینسکایا تغییر کرد؛ همان زمانی که آن ها پلان کاخ را رها کرده بودند . نیمکت های این مجموعه هم به همان ایستگاه مترو داده شد . بخش مرمرین پوشش که با نام قهرمانانِ جنگ بزرگ میهن پرستان در سال 1812 تزیی شده بود؛ برای سنگفرش کردن معابر در پارک های مسکو به کار برده شد . پی های کاخ در سال 1939 گذاشته شد ولی ساخت طبقه اول در جریان وقوع جنگ متوقف شد . سازه آهنین آن را در سال های 1941 - 1942 برای حفاظت شهر به کار بردند و فونداسیون آن با آب های زیرزمینی پر شد . بعد از جنگ، آن ها برای ادامه ی دوباره آن برنامه یزی کردند و استالین هم در سال 1947 ساختمان " برج های بلند " یا " برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام " را سفارش داد . به طوری که آن ها بر " اصل " خود تمرکز کردند، کاخ شورا ها به شکل مرکز ایده آلشان درآمده بود و طرح شان را به خط آسمان ناموجود ساختمان ارجاع می دادند . به هر حال، این ساختمان هیچ وقت دوباره به روی کار نیامد . در سال 1958 رهبر شوروی از اجرای این پروژه دست کشید و بقایای آن به استخر بزرگ روبازی در شهر تبدیل شد . [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] کاخ شورا ها - بوریس آیُفان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] محتوای این پروژه را این چنین می توان تصور کرد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] محتوای این پروژه را این چنین می توان تصور کرد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مقایسه کاخ شورا از نظر ارتفاع با ساختمان های هم دوره و کلیساهای آن زمان [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] مقایسه ساختمان با دیگر اثار آن دوره [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] نمایی از زمین کاخ برای ساخت فونداسون [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] نمایی از سایت اختصای یافته به مجموعه " هفت خواهر " [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] کلیسای جامع کریست شوروی در اواخر قرن 19 [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] دید هوایی کلیسای جامع کریست شوروی در سال 1930 و در سمت راست آن یادمان الکساندر سوم را تخریب کرده اند [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] سایت کاخ شورا ها که به استخر بزرگ روبازی تبدیل شده است [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] نمای کنونی سایت کاخ به همراه بافت اطراف ان [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 18 مرداد، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] والالدمیر تاتلین هنرمندی است که اثرش موضوع آخرین کتاب -منتشرشده ی بعد از مرگ- نوربرت لینتون بوده است؛ او شخصی ایده الیست در آن سال های آرمانی به حساب می آید . تاتلین متولد سال 1985 در شهر خارکف پرورش یافت؛ شهرصنعتی گسترده ای بود که مرکز تفکر انقلابی در امپراتوری رومانف نیز بود . در سن چهارده یا پانزده سالگی، او به دریا گریخت و اگرچه بعدها در جریان مدارس هنری آموزش یافت، این آزادیِ سفر، اصولی را در کارهای اخرش باقی گذاشت و موضوعی که برای او بسیار اهمیت داشت، آفرینش بالقوه هنر برای کشف کردن، تجسم بخشیدن و الهام بخشیدن این خوش بینیِ سال های تجربه اش بود . دو پروژه مشهور او –که هیچ کدام از آن ها، هیچ وقت درک نشدند- ایمان او به آزادی و هماهنگی را منعکس می کند . یکی از آن ها برجی عظیم بود که ساختمانی کاربردی و درعین حال اِلمانی شهری بود و دیگری مجموعه ای از پروتوتایپ هایی بودند که امکان پرواز تکی انسان را فراهم می کرد؛ دوچرخه ای هوایی که هدفش بردن انسان ها به سطحی بالاتر به سمت آینده ای بهتر بود . برج تاتلین که بیشتر به نام اِلمان سه گانه بین المللی مشهور است، پرآوازه ترین خلاقیت او را باقی گذاشت . این اثر در سال 1919 در غالب المانی برای انقلاب بلشویک به کار گرفته شد که فقط دو سالِ قبل به وقوع پیوسته بود . به همین دلیل لینتون معتقد است که فقط در نگاهی گذرا، این پروژه بر ضد زمینه جنگ داخلی، کمبود غذا، وحشت سیاسی و بیماری های واگیر دار طراحی شده بود ازآنرو این جسارت هنرمند را زیبا تلقی می کرد . کاری که او طراحی کرده بود قرار بود بلندترین و خلاقانه ترین ساختمان دنیا باشد و با وجود اِلمان هایی همچون برج ایفل در پاریس (که تاتلین آن را دیده بود) و نمایشِ مشهور قرن هفدهم متعلق به برج بابل، طراحی آتاناسیوس کیچر، اثری مشهود به نظر می آمد . با نگاهی بر کنتراست تعمدی موجود در اِلمان ها و مجسمه های بی فایده و مرده رژیم قبلی باید گفت، این اثر مجموعه ای فانکشنال شامل یک تالار بزرگ کنفرانس، اتاق های ملاقات ( این ساختمان اداره کل بین المللی کمونیست بود) و فضایی برای نمایش فیلم و انتشار پیام های برادری، هماهنگی و صلح بود (ردیف های بالایی در غالب دیرک های رادیو نیز کابرد داشت) . شگفتیِ تکنولوژی از یک سو و حرکت گردشی این اِلمان از سوی دیگرآن را بسیار شاخص کرد؛ از این رو هر یک از چهار فضای کاربری اصلی، با چهارچوبی آزاد، آویزان بودند و هر یک با سرعتی متفاوت ولی قابل پیش بینی می چرخیدند . در این جا، به همان اندازه که پویایی دوره ای نوپا را منعکس می کند، توانست ماهیتِ حرکتِ آهسته ساعت و تقویم را نیزمنتقل کند؛ شاید حتی به شکل مفهومِ کیفی ستاره ها و فضا نیز به حساب آید . در آخر باید گفت اِلمان سه گانه بین المللی مبارزه ای دموکراتیک با قدرت استبدادی را به موجودیت رساند که تاتلین پذیرای آن بود . اگر چه ویکتور اسکولووزکی آنگاه که مدل تاتلین را دیده بود بر این باور بود که " این اِلمان ساخته آهن، شیشه و دوران است " . [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] اِلمان سه گانه بین المللی - والادمیر تاتلین [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] اِلمان سه گانه بین المللی - والادمیر تاتلین [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 شهریور، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] در سال 1948 لوکوربوزیه از طرف شهرداری ازمیر برای تدوین طرح توسعه شهر انتخاب شد. طرح لوکوربوزیه هسته تاریخی شهر را با تمام تاریخچه ی 3500 ساله اش نادیده گرفت، نهایتا طرح تصویب نشد و لوکوربوزیه مجبور به استعفا گردید و حتی هزینه های صرف شده اش نیز به وی بازگشت داده نشد. خطهای محوی از طرح او باقی مانده اند، که غالبا مربوط به زمین هایی است که به نمایشگاه بین المللی تخصیص یافته است. طرح او که صرفا رگه هایی از ان در حاشیه های خلیج پیاده شده است به واقع برای شهری که امروز 4 میلیون نفر جمعیت دارد ناکافی بوده است و این خود گواه شکست نگاهْ از بالای مدرنیته در حوزه برنامه ریزی و در مواجه با جغرافیاهای غیر غربی است. [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] ترسیماتی از طرح توسعه لوکوربوزیه برای ازمیر [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] ترسیماتی از طرح توسعه لوکوربوزیه برای ازمیر [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] ترسیماتی از طرح توسعه لوکوربوزیه برای ازمیر [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] ترسیماتی از طرح توسعه لوکوربوزیه برای ازمیر [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] ترسیماتی از طرح توسعه لوکوربوزیه برای ازمیر [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] ترسیماتی از طرح توسعه لوکوربوزیه برای ازمیر [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] ترسیماتی از طرح توسعه لوکوربوزیه برای ازمیر [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
.FatiMa 36559 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 شهریور، ۱۳۹۱ [TABLE=width: 0%] [TR] [TD=colspan: 3] [/TD] [/TR] [TR] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [TD=align: center] "بغداد اخر دنیاست"، این را لوکوربوزیه می نویسد، او همچنین در مورد کارش در بغداد به این نکته اشاره می کند که"وظیفه من به عنوان معمار در این پروژه این است که کارفرمایم را به دردسر نیاندازم و سرانجام کار را بر سریری ناگوار مقرر نکنم" و البته این تنها اتفاقی بود که برای طرح استادیوم ورزشی بغداد افتاد. مجموعه ای از اتفاق ها ساخت پروژه را از زمان ارائه طرح به حکومت عراق در سال 1957، 25 سال به تعویق انداخت، یعنی زمانی که صدام حسین قدرت را در عراق به دست گرفته بود و برای نشان دادن عظمت خود این سازه بتنی را ساخت، در ان زمان 17 سال از فوت لوکوربوزیه نیز گذشته بود. لوکوربوزیه یکی از اولین معماران غربی ای بود که از سوی کارْگروه توسعه عراق که در زمان شاه فیصل دوم تشکیل شده بود، مسئول چند پروژه در بغداد گردید، پروژه هایی که همگی شان در راستای مدرنیزاسیون پایتخت تعریف شده بودند. طی دهه 1950، معمارانی همچون فرانک لوید رایت، والتر گروپیوس، جیو پنتی و بعدها رابرت ونتوری و دنیس اسکات براون مسئول طراحی چند پروژه کلان مقیاس در پایتخت شدند. استادیومی که لوکوربوزیه طراحی کرد بخشی از طرح بزرگتری بود به نام شهر ورزش که در راستای تلاش های ناموفق بغداد برای کسب میزبانی المپیک 1960 ـ که در رم برگزار شد ـ تعریف گردید. استادیوم که به واقع تدقیق روایت حاکم بر تعامل میان عراق و مدرنیسم را نشان می دهد، به علت بسته بودن فضای سیتسی، مدت ها به فراموش خانه تاریخ سپرده شده بود، حتی بسیاری نمی دانستند که ایا این اثر ساخته شده است یا نه؟ تا اینکه در سال 2005 سیسیلیا پیری، دانشجوی مقطع دکترا حین تلاش هایش برای تدوین رساله اش در مورد معماری مدرن در بغداد این اثر را یافت، او با بنیاد لوکوربوزیه تماس گرفت، پس از مرور دقیق بیش از 500 پیش طرح ساخته نشده از لوکوربوزیه، مسئولین بنیاد مدارکی مستند را یافتند که نشان می داد، این طرح متعلق به لوکوربوزیه است. لوکوربوزیه که در بسیاری موارد، با این پیش فرض که تاریخ فرایندی رو به جلوست و حتما منتج به خیر خواهد شد، فرشته توسعه و پیشرفت را بر فراز بافت های تاریخی می افراشت، حالا خود نیازمند نگاه محافظان تاریخی است، تاریخ این بار به صورت کمدی حادث شده است. [/TD] [TD=bgcolor: #cdcdcd] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [TR] [TD=class: DataListItem] استادیوم ورزشی طراحی شده توسط لوکوربوزیه در بغداد [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده