اروميه، اين دولت و اين آزمون

[sookut 13735]

اروميه، اين دولت و اين آزمون

ناصر کرمي- درباره درياچه اروميه دولت در هفته گذشته يک کار خيلي خوب انجام داد، و يک کار قابل تامل هم در دست انجام دارد که اميدواريم دراين باره شنواي آراي کارشناسان باشد. کار خوب موضوع تخصيص بودجه يک ميليارد دلاري مهار ريزگرد به حل مشکل درياچه اروميه است.(ضرورت اين موضوع ماه گذشته در همين ستون ذکر شده بود.آنچه که اکنون اميدوارمان مي کند به تداوم گفتگوي کارشناسي با دولت).

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

اين يک ميليارد ماجرايي طولاني دارد. در ابتدا صراحتاً گفته شده بود اين مبلغ صرف بيابانزدايي در عراق با هدف کاهش ورود ريزگرد به ايران مي شود. بعد از اعتراض گسترده کارشناسان، گفته شد نه، اين پول با همان هدف اما در ايران هزينه مي شود. در حالي که معلوم نبود چگونه مي شود ريزگردي را که از بيرون مي آيد با پروژه هايي در داخل کشور مهار کرد. حالا گفته مي شود که بخش اعظم اين پول صرف نجات درياچه اروميه خواهد شد. اين تصميم خوب، که هم مانع اتلاف بيت المال مي شود و هم به حل بحراني ترين مشکل محيط زيست ايران کمک مي کند، البته جاي تقدير دارد. اما تصميم قابل تامل دولت، طرح پمپاژ آب از ارس به درياچه اروميه است. طرحي که مشخص نيست به فرض اجراي آن چقدر در احياي اين درياچه نقش داشته باشد، در حالي که آثار سوء آن بر زيستبوم هاي پهناور و کم نظيري مثل مراکان، ارسباران و دشت مغــان غير قابل انکار است. واقـــــــعاً دولت مي خواهد براي نجات درياچه اروميه تير خلاص شليک کند به نيمه شمالي استانهاي آذربايجان غربي و شرقي و اردبيل؟همچنانکه ذکر شد تجربه آن يک ميليارد دلار مي گويد که نمي توان از گفتگوي کارشناسي با دولت نااميد بود. ديدگاه فني در اين باره فقط متعلق به مهندسان سيويل "پروژه دوست" ! وزارت نيرو نيست و خوب است که دولت به نظرات ديگران هم گوش بدهد.

سرانجام : بحران درياچه اروميه را سه عامل ايجاد کرده است: الف) سد سازي بي رويه ب)ميانگذر درياچه ج ) کشاورزي بدون ضابطه و ناپايدار. دولت کنوني مسئول ايجاد هيچکدام از اين سه مشکل نيست. پس نبايد به هيچ وجه معذب و شرمگين باشد از خلع اثر چند تا از سدهاي موجود، برچيدن ميانگذر فعلي و تغيير نظام کشاورزي منطقه . دولت اگر چه مي تواند از اتهام بسط بحران درياچه اروميه دامن به سلامت برکشد،اما دستيازي به طرح هاي پر هزينه و مخرب (و بي فايده) و همچنين تعلل در جبران اشتباهات قبلي، آن را شريک مي کند در همه قصورهايي که باعث شده پهنه وسيعي از طبيعت ايران در معرض نيستي و ويراني قرار بگيرد. ماجراي درياچه اروميه براي دولت کنوني آزموني کم اهميت تر از موضوعاتي مثل انرژي هسته اي و هدفمندي يارانه ها نيست.