SH E I KH 18713 اشتراک گذاری ارسال شده در 16 شهریور، ۱۳۹۰ هزینه های پرداخت شده عدم فرهنگ شهرنشینی عیسی ذکائی برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
SH E I KH 18713 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 شهریور، ۱۳۹۰ سال هاست که مسائل و مشکلات شهر و شهر نشینی از دغدغه های اساسی متولیان امر ، کارشناسان و طراحان شهری بوده و همچنان نیز از محورهای اساسی طراحی شهری برطرف نمودن این معضلات می‌باشد. زیبائی شهرها، هماهنگی اجزای تشکیل دهنده آن، کارایی مناسب آنها، امکان استفاده مناسب شهروندان از عناصر شهری از بعد منظر و رفاه و کارایی از مهمترین عوامل شهری می‌باشند. شهر تهران که حاصل سال ها رشد و نمو در مسیر ناموزون، بدون توجه به روابط منطقی بین اجزای آن می‌باشد، راحتی و آسایش شهروندان میسر نکرده که در واقع خطرات ایجاد شده آن بیش از امنیت آن می‌باشد که البته در سال های اخیر سعی شده تا این تعادل بیشتر به سمت آسایش و امنیت سوق پیدا کند. اما در این کلاف تو در تو و سردرگم سعی می‌کنیم از زاویه دیگری به مسئله بنگریم. ما اکنون شهری داریم با مسائل و مشکلات بسیار که چه بخواهیم و چه نخواهیم در آن باید زندگی ، کار و فعالیت و اوقات فراغت خود را بگذرانیم. در واقع ما وارث معضلاتی هستیم که گریزی از آن به نظر نمی‌رسد و باید با تعامل و همکاری در بهبود و اصلاح معضلاتش تلاش کنیم ، در واقع باری بیش از آنچه که هست بر آ ن نیافزائیم. مثالی می‌زنیم، مشکلات ترافیکی و حجم بیش از حد وسایل نقلیه در سطح شهر بر کسی پوشیده نیست. کمبود مسیرهای پیاده در بسیاری از نقاط شهر، کم عرض بودن آنها، نا همواری کلی معابر، چه سواره و چه پیاده، عدم روشنایی، عدم وجود مسیرهای نامناسب رفت و آمد معلولین و سالمندان و هزاران مسئله دیگر نگفته. نیز می‌دانیم که ترمیم و اصلاح کمبودها و نواقص اشاره شده، هزینه دارد که باید متحمل و پرداخت شود، جای سوال نیز دارد که در شهرداری ها بودجه ای جهت این اصلاحات در نظر گرفته شده است یا خیر ؟ پاسخ سوال واضح و روشن و کلمه « خیر » می‌باشد. چرا ؟ پاسخ این سوال را با مثالی دیگر مرور می‌کنیم. عبور از عرض خیابانها می‌باید تنها از تقاطع ها و محل خط کشی عابر پیاده صورت گیرد و عبور از بزرگراه ها نیز به طور کلی غیر قانونی و مخاطره آمیز است، لذا استفاده از زیرگذر و روگذر به طور اکید و جدی لازم می‌باشد. در کشور ما و علی الخصوص در کلان شهر تهران کم توجهی به قوانین و مقررات شهری کاملاً عادی شده و علیرغم صرف هزینه های بسیار جهت تبلیغ در خصوص آموزش همگانی از سوی نیروهای انتظامی، راهنمایی و رانندگی و رسانه ها همگانی (نوشتاری و صدا و سیما) همچنان رعایت نمی‌شود! متولیان امر برای این مسئله چاره ای نیافتند. جز ایجاد موانع عبوری جهت متخلفین شهر تهران، ساخت نرده های فلزی در جزیره میانی بزرگراه هاو کناره خیابان های داخلی و ورودی میادین- ساخت جداول جداکننده مسیر حرکت و وسایل نقلیه و... که باعث می‌شود هزینه های عمرانی و اجرایی در جای خود به کار گرفته نشوند! یک بررسی کلی هزینه های اجرایی حفاظ کشی و جداسازی معابر را مشخص می‌سازد. - هزینه جداسازی معابر سواره در دو لاین جدول کاری با بتن پیش ساخته به فواصل 60 سانتی متر به ازای هر متر طول معادل 115.000 ریال - هزینه حصار کشی فلزی جهت جداسازی معابر پیاده و سواره به ازای هرمترطول معادل 300.000 ریال - هزینه اجرای هر مترمربع آسفالت رویه به ضخامت حدود 7 سانتی متر معادل 45.000 ریال و به عبارت دیگر، معادل سازی هزینه های لازم و هزینه های غیر ضروری در سطح شهر بصورت زیر نمایان می‌شود : - با حذف یک متر طول جدول کاری بتنی در دو لاین (جهت جداسازی سواره ) می‌توان حدود 6 مترمربع روکش آسفالت انجام داد. - با حذف یک متر طول نرده کشی (جدا سازی معابر پیاده و سواره) می‌توان حدود 7 مترمربع روکش آسفالت انجام داد. با مقایسه هزینه های صرف شده جهت جلوگیری از تخلف شهروندان (پیاده و سواره) به این اصل می‌رسیم که چنانچه فرهنگ شهر نشینی و شهروندی خود را (با تمام مشکلات شهری موجود) بالا برده و تقویت کنیم. قادر خواهیم بود تا این مبالغ هنگفت را در جای خود هزینه کنیم تا معضلات موجود به حداقل خود برسد و شاهد شهری زیبا و عاری از آهن کشی و بتن کاری های معابر باشیم. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده