بهترین سن برای ازدواج از دیدگاه شما(لطفا همه شرکت کنن)

[EN-EZEL 13039]

با سلام

این تاپیک رو به این منظور رو برقرار کردم تا بینیم دوستان چه سنی رو برای ازدواج مناسب میدونن

در کشور ما سن ازدواج داره بالا میره برای همین دوستان عزیز علاوه بر ذکر محدوده سنی مورد نظر خود علت این انتخاب رو نیز بیان کنن

با تشکر

[EN-EZEL 13039]

من از خودم شروع میکنم

من محدوده 30 تا 40 رو انتخاب میکنم چون انسان همه شرایطش برای ازدواج فراهم میشه و میتونه توقعات همسر و فرزندانش رو رو بر آورده کنه و خدای نکرده شرمنده اونا نمیشه

در این سن ترس از ازدواج هم وجود نداره و آدم راحت میتونه هر کسی رو که دوست داره برای ازدواج انتخاب کنه

[قاصدکــــــــ 20162]

ممنون دوست عزيز بابت اين تاپيك ..

 

اما به نظر من اين سن مي تونه در جنسيت هاي و شخصيت هاي مختلف متفاوت باشه .

 

البته شايد ب طور ميانگين 25 تا 30

 

اما اگر پاي مسئله ي مهم تري به نام عشق در ميون باشه .. همه چيز تغيير مي كنه .

[Abo0ozar 8637]

جاوید جان من برای خودم ٢٥ تا ٣٠ ایده آل ترین سن برای ازدواج میبینم.

 

و البته برای خانم ٢٠ تا ٢٥.

 

شاید از لحاظ مادی تو سالهای اول زندگی مشکل داشته باشم ولی یه مسئله مهمتر اینه که دیگه با پسرم ٤٠ سال اختلاف ندارم. این خیلی مهمه. زندگی گسانی که اختلاف سنی کمی با پدر و مادرشون دارن شیرینتر از کسانی هست که اختلاف سنی بالا دارن. کسی که سالشه و بخواد ازدواج کنه چه چیزی برای بچش میتونه فراهم کنه. تو این سن به جای اینکه پدر دست فرزند رو بگیره و بلند کنه و سر پا نگه داره، پسر به ناچار مجبور دست پدر رو بگیره و سر پا نگه داره.

 

بابام میگه یکی از مواردی که الان باعث پیشرفت هستن اینه که رود ازدواج کردم و با پسرام اختلاف سنی ندارم. ما الان میتونیم کنار بابامون کار کنیم و فشار چندانی بهش نیاد. ولی کسی که ٤٠ ساله ازدواج میکنه باید یه تنه تا ٦٥ سالگیش کار کنه. بعد از این سن فکر نکنم توانایی زنده موندن رو هم داشته باشه چه برسه به فعالیت. این یعنی از دست دادن پشتوانه فرزند. و این روند شکست مدام سراغ ادم میاد.

 

به نظرم ٢٠ تا ٣٠ بسته به جنسیت بهترین فرصت هست

[soheiiil 24251]

با این مدیر جان بالایی که اسمشو نمیدانم موافقم ....ولی یه نکته باید مد نظر باشه .......هرانسانی که به بلوغ فکری رسید واجد شرایط ازدواجه.....قبل و بعد این برهه همواره خطرناکه همراه با هنجار های روانی ....

[Fahim 9563]

جاوید جان من برای خودم ٢٥ تا ٣٠ ایده آل ترین سن برای ازدواج میبینم.

 

و البته برای خانم ٢٠ تا ٢٥.

 

شاید از لحاظ مادی تو سالهای اول زندگی مشکل داشته باشم ولی یه مسئله مهمتر اینه که دیگه با پسرم ٤٠ سال اختلاف ندارم. این خیلی مهمه. زندگی گسانی که اختلاف سنی کمی با پدر و مادرشون دارن شیرینتر از کسانی هست که اختلاف سنی بالا دارن. کسی که سالشه و بخواد ازدواج کنه چه چیزی برای بچش میتونه فراهم کنه. تو این سن به جای اینکه پدر دست فرزند رو بگیره و بلند کنه و سر پا نگه داره، پسر به ناچار مجبور دست پدر رو بگیره و سر پا نگه داره.

 

بابام میگه یکی از مواردی که الان باعث پیشرفت هستن اینه که رود ازدواج کردم و با پسرام اختلاف سنی ندارم. ما الان میتونیم کنار بابامون کار کنیم و فشار چندانی بهش نیاد. ولی کسی که ٤٠ ساله ازدواج میکنه باید یه تنه تا ٦٥ سالگیش کار کنه. بعد از این سن فکر نکنم توانایی زنده موندن رو هم داشته باشه چه برسه به فعالیت. این یعنی از دست دادن پشتوانه فرزند. و این روند شکست مدام سراغ ادم میاد.

 

به نظرم ٢٠ تا ٣٠ بسته به جنسیت بهترین فرصت هست

 

موافقم

[M!Zare 48037]

نمیشه سن مشخصی روگفت.بستگی به شخص و خصوصیاتش داره.ولی 24-26 مناسبترینه.چون شور زندگی رو دارن

زن و مرد قراره مکمل هم باشند.دوست هم.لذت با هم ساختن خیلی بیشتر از تلاش تنهاست.مگه قراره انسان چند سال عمر کنه.

[Mohammad Aref 120452]

من هم 25 تا 30 رو انتخاب کردم.

به نظر من سن بالا همون مشکلاتی رو داره که ابوذر ذکر کرد. اما سن پایین هم معمولاً باعث میشه یه سری مشکلات تو زندگی پیش بیاد. مگه اینکه هر دو طرف واقعاً به بلوغ فکری کامل رسیده باشن و شرایط زندگی مشترک رو داشته باشن.

البته الان وضعیت اقتصادی هم یکی از مسائلی شده که تو سن ازدواج خیلی تأثیر میذاره. اینکه قبلاً سن ازدواج پایین بود هم اینکه کمتر کسی به دانشگاه میرفت که همین مسئله حداقل 4سال سن رو پایین میاره و نکته مهم دیگه اینکه فکر و خیال مشکلات اقتصادی و به وِیژه مسکن کمتر بود و توقعات هم کمتر بود.

اینا باعث شده تا به طور نسبی سن ازدواج تا حدودی بالا بره.

[Yuhana 12780]

من هم 25 تا 30 رو انتخاب کردم.

ولی باز هم نمیشه گفت که ازدواج سن خاصی داره.

بالاخره باید دید هر کس در چه سنی آمادگیه لازم رو پیدا میکنه. یکی زیر 20 سال و یکی هم بالای 40 سال.

این برمیگرده به ظرفیت پذیرش مسئولیت هر کس.

ولی من که خودم با 27 یا 28 موافقم بیشتر.

[Anooshe 11040]

من هم با 25 تا 30 موافقم

البته آقایون رو تا 35 هم بهشون فرصت میدیم

کلا زیر 25 سال چه واسه پسر چه دختر خیلی زوده

فکر می کنم همه باید به یه سنی برسن تا از خیلی موارد ثبات شخصیتیشون رو پیدا کنن و از همه مهمتر خودشون رو خوب بشناسن که بعدا برای شناخت طرف مقابلشون هم دچار مشکل نشن

[راه سبز امید 1331]

من نمیگم کدومو انتخاب کردم :4chsmu1:

[mim-shimi 25686]

به نظر من 20 تا 25

البته بستگی به بلوغ دو طرف و شرایط فکریشون داره و اینکه چقدر آمادن برا مسئولیت پذیری

[Turtoise 876]

ببینید اصلا سن مهم نیست .. شما 30 سالگی ازدواج کنید ... اما همه جوره از نظر عقلی و مالی امادگیشو داشته باشید ....

 

یکی می بینید که هم از لحاظ عقلی و هم از لحاظ مالی تو 20 سالگی اماده میشه (مثل علی صادقی -- بازیگر مشهور ایرانی که همه هم میشناسیمش... اون تو 17-18 سالگی ازدواج کرد و الان هم متاهله) یکی تو 30 سالگی ... مهم اینه که اولا دو طرف همدیگر رو بخوان و بتونن درک درستی از هم داشته باشن ... و دوم اینکه از لحاظ عقلی و مالی به حد خودش برسن

 

 

با تشکر

[amin 202 مهمان]

شرمنده که دیر جواب دادم.متن زیرو من 2-3روز نوشته بودم.ولی بعلت قطعیه سایت نمیتونستم بزنم تو تاپیک.

من از خودم شروع میکنم

من محدوده 30 تا 40 رو انتخاب میکنم چون انسان همه شرایطش برای ازدواج فراهم میشه و میتونه توقعات همسر و فرزندانش رو رو بر آورده کنه و خدای نکرده شرمنده اونا نمیشه

در این سن ترس از ازدواج هم وجود نداره و آدم راحت میتونه هر کسی رو که دوست داره برای ازدواج انتخاب کنه

حاجی منم به طور کامل باهات موافقم.با این که 20-21سالمه ولی از الان که میشینم فکر میکنم،همون رِنجِ سنّیه 30-40برا ازدواج من مناسبه.

چون حداکثر تا 26-27سالگی تحصیلاتم تموم میشه(البته با احتساب ارشد) یه یه سالی هم علافی برای پیدا کردن شغل(البته من اگر ارشدم تموم شه،از سربازی معاف میشم!)

اگر خیلی خوش شانس باشم توی سنه 28-29 صاحب شغلی در خور منش میشم.حالا بزاریم 30سال!

یعنی من،یه جوونه 30سالم که الان از صفر میخوام شروع کنم.ولی چون تازه کارمو هیچ گونه سابقه شغلی ندارم،به مراتب حقوقمم کمتره.اونم میزاریم دور و بره 1تومن!(فرض کنیم تو یه شرکت خصوصی استخدام شدم)

تا الان همه ی شرایط برای جوونی مثل من ایده آل در نظر گرفته شده.حالا شرایط متزلزله جامعه و نبود امنیت شغلی و مالی و جانی به کنار!

بگیم اون شرکت هم از خود مایه میزاره و حقوق مارو 3ماه به 3ماه نمیده.درست 28اُمه ماه میریزه تو حساب.:w139:

من،الان زنده ام و میخوام ازدواج کنم.میرم فکر میکنم ببینم واسه ازدواج چه چیزایی لازمه.

1.باید یه خونه اجاره کنم.جاش نباید خیلی پرت باشه و متراژشم در حده قابل قبول(70متر)باشه.اجارشم میشه:دورو بره 300-400 تومن.(البته تو تهران)

موند 600-700تومن.

2.یه ماشین.یه پرایدم بنداز تو حساب.اونم قسطاش میشه 200تومن.

موند 400-500تومن.

3.بیمه! بیمه ی ماشینو از کار افتادگیو ... جمعاً میشه 200تومن!

موند 200-300تومن.

4.پول آب،برق،گاز و تلفنو موبایل.همه با هم جمعاً 100تومن.

موند 100-200تومن.

اِ.........1تومن چی شد؟:JC_thinking:

میبینم 1تومن جواب نمیده.میرم سراغ یه شغل دوم.فرض کنیم یه 300-400تومنم ازون به جیب میزنم(مثلاً مسافر کـُشی!):smiley (18):

خوب.تا الان شد 400-500 تومن.خوشبختانه خوشه سومی هم شدیم.به ما هم رایانه تعلق نمیگیره!:TAEL_305:

ماه به ماهم پول آب و برق و گاز زیاد میشه.تا جایی که فقط 200-300تومن میمونه برامون.البته.خدمات شهرداری یادم رفت.40-50تومنم اون.

موند 150-250تومن.

بازم کمه.میرم سراغ شغل سوم. ازینم یه 200تومنی به زور بدست میارم!:smiley-gen165:

موند 350-450تومن.

حالا همه ی شرایط برای ازدواج کامله الاّ خورد و خوراک!

گوشت کیلویی از 10تومن هست تا 20تومن!

مرغم که قربونش برم.در خوشبینانه ترین حالت 4تومن گیرت میاد.یعنی تو هر بار که میری خرید،یه 200-300تومنی پیاده میشی!

میمونه 50-150تومن.عمراً یه زن کمتر از300تومن تو ماه خرج داشته باشه.حالا اگر بچه دارم بشی که نور علی نوره! میدونی پوشاک بچه چنده دیگه؟

خلاصه تا الانش،مو به مو رد میکنیم.صفر تومنم میمونه واسه پساندازمون!(امید به ارث پدریمون!)

حالا رسیدیم به مشکل اساسی....تورم!:TAEL_14:

امسال بانک مرکزی اعلام کرده که تورم 14درصد بوده و تا پایان سال جاری به 11درصد میرسه.

(البته حقم دارن.چون جنسا انقدر گرون شدن که دیگه جایی برای رشد تورم نمونده!)

ولی با مدیریت و سیاست بسیار درستی که مسوولامون دارن،به نور و قوه ی الهی،داریم تحریم میشیم!

تحریم هم کمه کم یه 20درصد تورم ایجاد میکنه.پس تورمم شد 30درصد!

حالا اگر به بانک مرکزی اعتماد کامل داشته باشیم.تورم حاصل از خوشه موشه هارم بیخیال!

یعنی حقوقه 1و600یه من سال بعد میشه1و100تومن.حالا با احتساب افزایش کرایه ماشین و پاداشیو اضافه حقوق،میرسه به 1و300تومن.یعنی من هر سال 300تومن پسرفت میکنم!

من بطور موشکافانه تمام مسایل رو بررسی نکردم چون میدونم که از حوصله ی جمع خارجه و بسیاری از احتمالات رو صفر در نظر گرفتم.متن بالا یه حساب سرانگشتی از آینده ی یک جوان 21ساله بود.که اتفاقی شرایطش به شرایط من نزدیکه!

نمیخوام شمارو به ازدواج بدبین کنم.امیدوارم که ازدواج به قول قدیمیا برکت بیاره.یه نکته ای هم که باید بهش دقت بشه اینه که:تواناییه هر فرد بسته به تلاشش برای رسیدن به اهداف بلند مدتش متفاوته.شاید من از اینی که هستم تواناتر باشم.یا شایدم نباشم.

ولی شرایط زندگی با میزان تلاش ما رابطه ی مستقیم داره.

انشاا... که همه ی شما عزیزان ساپُرت مالی داشته باشید.چون تو این دوره و زمونه،از صفر شروع کردن خیلی سخته!!

یه جمله هم از یه بزرگواری بگمو برم.اون بزرگوار میگه:بد نیست که در برخی موارد بجای دیدن نیمه پر لیوان،نیمه ی خالیه لیوانو ببینیم!

مثلاً در مسائل اقتصادی فقط باید نیمه خالیه لیوان رو دید.باید ریسک کرد ولی نه در حدی که مال باخته محسوب بشیم.اگر همیشه به نیمه پره لیوان عادت کنیم،دیگر خطاهای زندگی قابل پیش بینی نخواهند بود!

البته شرایط سنی برای خانوم ها بسته به خواست شخص برای داشتن میزان استقلال اقتصادی متفاوته.

[Ali.Akbar 9300]

من 20-25 را انتخاب کردم

[Yuhana 12780]

من 20-25 را انتخاب کردم

آی شولوخ!!!

زوده هااااااااااااااا

[@نیوشا 752]

به نظر من 25 تا 30 مناسبه

چون هم جوونی هم پر انژی و پر انگیزه و قابل انعطاف ولی از 35 به بالا شاید از یک سری موارد کامل تر باشی ولی بسیاری از مزایای جوونی رو از دست دادی

[A1000A 2214]

بعد از 40 سال

[mamooshak 8194]

اول اينكه نميشه براي تمام افراد يه رنج سن رو مشخص كرد، چون بعضي ها خيلي زود به سن ازدواج ميرسن و بعضي ها هم ديرتر!!

اما به نظر من براي دخترها (با توجه به جامعه‌ي كنوني) سن 23-25 سن ايده‌عالي هست و براي پسرها هم سن 26-30

من با سن ازدواج دختر زير 20سال مخالفم كلا... تقريبا اكثر كسايي كه زير 20 سال ازدواج ميكنن معيار درست و صحيحي براي زندگي ندارن... يعني به اون پختگي كه بايد برسن نرسيدن (البته همه رو نگفتم!)

پسرهاهم همينطور... اكثرا سن زير 24سال شرايط و پختگي لازم براي اداره‌ي زندگي رو ندارن

تمام اينايي كه گفتم با توجه به شرايط جامعه‌ي كنوني هست و نظر شخصيِ بنده با توجه به نمونه‌هاي بيشماري كه اطرافم تاالان ديدم

[mamooshak 8194]

اگر خیلی خوش شانس باشم توی سنه 28-29 صاحب شغلی در خور منش میشم.حالا بزاریم 30سال!

یعنی من،یه جوونه 30سالم که الان از صفر میخوام شروع کنم.ولی چون تازه کارمو هیچ گونه سابقه شغلی ندارم،به مراتب حقوقمم کمتره.اونم میزاریم دور و بره 1تومن!(فرض کنیم تو یه شرکت خصوصی استخدام شدم)

 

ببخشيد من كاملا مخالف صحبت‌هاي شما هستم!!!

نميگم سن 30 تا 40 سالگي براي ازدواج قطعا بد يا خوب هست... اما مطمئنا خيلي از گزينه‌هاي خوب رو از دست دادي!!

سنت هم بالا رفته... به قول خودت تا بخواي بري سر خونه و زندگيت تقريبا شدي 40 ساله و توي سن 40 سالگي تقريبا هيچي نداري!!

بعدشم قراره پدر بشي و اختلاف سني زيادي با بچه ات پيدا ميكني... اين خودش واقعا مصيبت هست!

ممكنه الان بهش اهميت ندي، اما پيش خودت فكر كردي كه همين الان، تو با پدرت چقد اختلاف سني داري؟ خب اگه اين اختلاف سني هر چي كمتر باشه به نفع توئه...

اين تنها يه مشكل هست

بعدشم ، شما در دوران تحصيل خيلي راحت ميتوني شغل هم داشته باشي....

همزمان با اتمام درست يه پس‌اندازه هم داري كه ميتوني بلافاصله زندگيت رو شروع كني

زندگي رو هر چقدر سخت بگيري سخت ميگذره

البته من كاملا قبول دارم كه شرايط اقتصادي جامعه ي ما، بخصوص زندگي در تهران واقعا مصيبت شده!!!

همون اجاره خونه اي كه گفتي واقعا كمر شكن هست، اما راه علاجش ازدواج دير نيست!

تمام مشكلات رو هم قبول دارم... اما متاسفانه كسي نيست كه دلش براي ما بسوزه، فقط بايد خودمون فكر باشيم... اگه الان كه سنت كمه به خودت كمي سختي بدي، مطمئنا خيلي زودتر از اوني كه فكرشو بكني آسايش و راحتي رو بدست مياري

الان اگه فشرده درس بخوني و كار كني، زودتر ميتوني زندگي‌اي كه قراره 10سال با تاخير آغاز كني رو آغاز ميكني!

البته معذرت ميخوام كه دخالت كردم :rose: