سیندخت 18786 اشتراک گذاری ارسال شده در 8 شهریور، ۱۳۹۰ حرص نخورید. ناراحتی را نبلعید. همان طور که از خوردن غذای مانده و فاسد پرهیز می کنید از جذب کردن و بلعیدن حرف های مفت و مزخرف پرهیز کنید. نگذارید حرف هایی که به نظر خودتان صحیح نمی آید و چرند است، ذهن تان را خراب کند و باعث شود که دچار تهوع فکری شوید. اگر دلخورید بیان کنید. اگر می ترسید ترس تان را به زبان بیاورید. اگر عصبانی هستید عصبانیت تان را نشان دهید. اگر دوست دارید ورزش کنید، ورزش کنید. اگر هم از ورزش بیزارید، ورزش نکنید. اتفاقی نمی افتد. گریه دارید؟ گریه کنید. مفاهیمی مثل خویشتن داری و سکوت و بردباری را بگذارید کنار. این ها ارزش هایی ست که اگر سرکوب شوند انسان را تبدیل به یک موجودی می کنند که نمونه هایش را در جامعه کم نیست. همه آن ها تعاریفی دارند و اندازه ای. خویشتن داری در همه جا، سکوت برابر هر موضوعی و بردباری در برابر هر عملی معنا ندارد. ناراحتی ها را باید ابراز کرد و گرنه بعدها می شود کابوس، می شود تیک عصبی، تنگی نفس، خارشِ تن، می شود دسیسه چینی و بهانه جویی، ناخن و لب جویدن و تند تند پاها را تکان دادن . از گذشته فرار نکنید و آن را بپذیرید. با خود مهربان باشید و اشتباهات و غفلت ها را به خودتان ببخشید. نگذارید ظلم و جفای دیگران در گذشته از شما یک قربانی بسازد. در نقش قربانی رفتن گاه برای بعضی می شود همه محتوای زندگی شان. سال ها در عزای خود می نشینند و هیچ چیزهم تغییر نمی کند. از گذشته فرار نکنید اما در گذشته هم غرق نشوید و در سوگ روزهای خوب از دست رفته ننشینید. هیچ زمانی جذاب تر از زمان حال نیست. از خودتان به اندازه توانایی تان انتظار داشته باشید. سعی کنید حد توانایی تان را بشناسید. بیشتر ما حد توانایی خود را نمی شناسیم و به همین خاطر همیشه از حد توانایی خود فراتر می رویم. ممکن هم هست در کاری موفق بشویم اما چون از توان خود بیشتر مایه گذاشته ایم، زود دچار خستگی و دلزدگی می شویم. سعی نکنید دختر و پسر خوب برای پدر و مادر، خواهر خوب، برادر خوب، عروس خوب، داماد خوب، پدر خوب، مادر خوب و همسر خوب باشید. فقط سعی کنید خودتان باشید. این خیلی خوب بودن ها عاقبت کار دست آدم می دهد. آدم گاهی می رود توی نقش هایی که نقش واقعی خودش نیستند و از من واقعی اش خیلی فاصله گرفته اند. بهتر است دیگران شما را نپسندند تا این که هر روز به جای خود در آینه چهره کسی را ببینید که از شما سوال می کند: راستی تو کی هستی؟ 11 لینک به دیدگاه
الهام. 8079 اشتراک گذاری ارسال شده در 8 شهریور، ۱۳۹۰ واقعا! نقش بازي كردن آدمو از خودش دور مي كنه... البته خيليا هم نميفهمن كه دارن نقش بازي مي كنن...انگار ديگه خودشونم خودشونو يادشون رفته! 7 لینک به دیدگاه
Atre Baroon 19624 اشتراک گذاری ارسال شده در 8 شهریور، ۱۳۹۰ برام سخته به یکی بگم از دستت ناراحتم هرچند اون خودش از چشام میفهمه!!! 6 لینک به دیدگاه
s_solhjou 1598 اشتراک گذاری ارسال شده در 8 شهریور، ۱۳۹۰ واقعا قبول دارم .به نظرم همش درست بود! من بیشتر مواقع خودم هستم اما بعضی مواقع که خودم نیستم خیلی عذاب می کشم اینکه زمانه حال رو بفهمیم و درک کنیمم خیلی خیلی مهمه 4 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده