sookut 13735 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 مرداد، ۱۳۹۰ چالش مصلحت امنیت با سلامت! متولی اصلی شماره گذاری خودروها در کشور کدام ارگان است؟به عبارت دیگر کدام نهاد، تصمیم گیرنده اصلی در این زمینه است و زور بیشتری دارد؟ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام طی روزهای اخیر اخبار بسیاری درباره توقف شماره گذاری خودروهای پراید به گوش رسید که البته در نهایت شکل عملی به خود نگرفت چرا که عملا امکان توقف شماره گذاری پرتیراژترین خودروی کشور که سالانه 700 هزار دستگاه از آن تولید و روانه بازار می شود، وجود ندارد. از اواخر سال گذشته موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران به خودروسازان داخلی هشدار داده بود که نسبت به نصب کیسه ایمنی هوا اقدام کنند.این موسسه تهدید کرده بود که در صورت عدم نصب ایربگ،خودروها شماره گذاری نمی شوند. راهنمایی و رانندگی ناجا نیز طی یکی دو هفته گذشته روی نصب ایربگ تأکید داشت و از توقف شماره گذاری برخی خودروها خبر داد. عمده هشدارهای این دو ارگان به تجهیزات ایمنی خودروها مربوط می شود و هیچ نشانی از الزام خودروسازان به رعایت استاندارد های زیست محیطی موجود نیست. تاکنون هیچ مقام مسوولی از پلیس راهنمایی و رانندگی یا موسسه استاندارد خبر از توقف شماره گذاری یک خودرو به دلیل عدم رعایت استانداردهای زیست محیطی نداده و برای رفع معایبش اولتیماتوم صادر نکرده است.انگار که تنها ایمنی نبودن خودرو به مرگ و تصادف می انجامد و آلایندگی ناشی از خودروها اصلا خطرناک و کشنده نیست. عجیب آنکه سازمان محیط زیست که در کنار وزارت صنعت و تجارت،دو ضلع دیگر مربع تصمیم گیر شماره گذاری خودروها را تشکیل می دهد،خود را کنار کشیده است.دقت روی جوابیه هایی که سازمان محیط زیست به نشریات می دهد،بعضا حاوی نکات جالب و در عین حال نگران کننده ای است. بر اساس قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا (مصوب 3/2/1374 مجلس شورای اسلامی) سازمان محیط زیست،موظف به نظارت بر روند رعایت استانداردهای آلایندگی مصوب بر روی تمامی وسائط نقلیه است. آنچنان که در متن قانون یاد شده به صراحت عنوان شده، این سازمان موظف به کنترل روند رعایت استانداردهای زیست محیطی بوده که در عمل، با توجه به استانداردهای مصوب، پس از اطمینان از رعایت این استانداردها، نسبت به صدور مجوز شماره گذاری کلیه وسائط نقلیه اقدام می کند. آزمون های آلایندگی (یا به عبارت دیگر تست های آلایندگی) بر اساس رویه و روش های برگرفته از متون استاندارد طی چندین مرحله انجام و در نهایت پس از احراز تمامی مراحل، مجوز شماره گذاری خودروها از سوی این سازمان صادر می شود و پس از شماره گذاری نیز باید مستمرا از تولیدات نمونه برداری شده و تست آلایندگی انجام پذیرد. در حال حاضر استاندارد مورد عمل سازمان حفاظت محیط زیست جهت خودروهای تولیدی نو استاندارد آلایندگی یورو2 است که قرار است از ابتدای سال آینده به یورو4 برسد. الزام در جهت نصب مبدل های کاتالیستی و نیز تغییر سیستم سوخت رسانی خود روها از کاربراتور به انژکتور، از جمله موضوعاتی است که باید در کنار دیگر مسایل زیست محیطی مورد توجه سازمان محیط زیست قرار گیرد چرا که در صورت عدم اجرای هر یک از این موارد، عملا امکان احراز هیچ یک از مراحل استانداردهای زیست محیطی امکان پذیر نخواهد شد. اما در جوابیه سازمان محیط زیست به نشریات،بعضا مشاهده شده که ضمن پذیرش تمامی موارد فوق،این سازمان خود را به نوعی کنار کشیده و مسوولیت را بر دوش سایر نهادها گذارده است. مثلا این سازمان مدعی است که "مصوبات و دستورالعمل های فراوانی موجود است که نشان از مسوولیت دستگاه و یا نهادی دیگر به غیر از سازمان حفاظت محیط زیست دارد، وزارتخانه هایی نظیر صنایع و معادن، نفت، موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران ونیز سازمان بهینه سازی مصرف سوخت کشور از جمله مسوولان و متولیانی هستند که ضروری است در این خصوص وارد شوند." این در شرایطی است که سازمان محیط زیست می تواند از اختیارات خود در حوزه قانون استفاده کند و همان طور که راهنمایی و رانندگی اجازه شماره گذاری خودرو را به دلیل عدم رعایت مسایل ایمنی نمی دهد،مجوز شماره گذاری خودروهای آلاینده را صادر نکند؛اما به نظر می رسد همه چیز تحت قانون نانوشته اما موثر "مصلحت"مدفون شده است. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده