*Mahla* 3410 اشتراک گذاری ارسال شده در 27 مرداد، ۱۳۹۰ فرابورس چيست؟ بازار مالی بر اساس ساختار سازمانی به بازار بورس و بازار فرا بورس تقسیم می شود.بازار فرا بورس ازابتداي سالهاي دهه هفتاد ميلادي،در کشورهاي صنعتي مدرن پا به عرصه وجود نهاد و جالب اينکه، حجم معاملات انجام شده در اين بازار ها در بسياري از موارد بسيار گسترده تر از بورسهاي معمولي بود. بازار فرابورسی بازار بدون مرکزیت مشخص است که شرکت کنندگان از طریق تلفن؛ یا ابزارهای الکترونیکی دیگر، خرید و فروش را انجام می دهند. . برخی تفاوتهای این بازار با بازار بورس عبارتند از : -همانطور که از نام آنها برمی آید، بازار خارج از بورس هیچ مکان فیزیکی متمرکز و خاصی ندارد که داد و ستد کنندگان یا متخصصین همچون بورس های کلاسیک گرد هم آیند. قوانین استاندارد اقلام مورد مبادله در بازار فرا بورس انعطاف‌پذیر می‌باشند.یعنی قوانین معمولا ناشی از توافق طرفین می باشد ساعات کار بازار فرا بورس از انعطاف‌پذیری بیشتری برخوردار است بورس رسمی برای فعالان در این بازار مزایایی از قبیل شفافیت قیمت‌ها و کاهش ریسک را به دنبال دارد در صورتی که در بازارهای فرابورسی با توجه به اینکه شرایط معاملات با نظر طرفین قرارداد تعیین می‌گردد، این شرایط به صورت کامل وجود ندارد. سطح فعلی امکانات الکترونیکی، انجام معاملات 24 ساعته را امکان پذیر می نماید که بدون شک، در مقایسه با یک بورس، مزیت عمده ای محسوب شده و برای داد و ستد کنندگان از قاره های مختلف نیز، شکل تفاوتهای سازمانی بین قاره ها را از بین می برد. -در برخی موارد به کارگزاران در بازارهای فرابورس" کارگزار -معامله گر" می گویند،چرا که او میتواند اقلام معاملاتی را به حساب و مخاطره خود، خرید و فروش کند (معامله گر) و یا اینکه به عنوان نماینده، اقلام معاملاتی را به حساب و مخاطره دیگران بخرد یا بفروشد و وقتی بعنوان نمایندگی فعالیت میکند، در قبال خدمات ارائه شده، برای خرید یا فروش اوراق بهادار یا سایر اقلام از مشتریان خود، حق العمل یا کمیسیون (کارمزد) دریافت می کند. شخص یا مؤسسه، صرف نظراز اینکه حق العمل دریافت میکند یا نه، چنانچه سفارشات را به حساب و مخاطره دیگران انجام دهد، بعنوان نمایندگی عمل کرده است. کارگزار- معامله گر روی اقلامی که مشتری قصد خرید آنرا دارد، در مورد سفارشات به یکی از سه طریق زیر عمل می کند: در صورتیکه کارگزار – معامله گر روی اوراق بهاداری یا کالایی که مشتری قصد خرید یا فروش آن را دارد، او وظیفه بازارسازی(مارکت میکینگ) را عهده دار باشد میتوان آن آیتم را از موجودی خود به مشتری بفروشدیا از او بخرد. ممکن است کارگزار – معامله گر سفارشی را دریافت کند که برای آن آیتم بازارسازی نمی کند، در اینصورت او میتواند بعنوان نماینده مشتری عمل کرده و آن آیتم را از معامله گر دیگری که روی آن بازارسازی می کند و یا شخصی که صاحب آیتم بوده و قصد فروش آنرا دارد، خریداری کند یا به او بفروشد. وقتی کارگزار – معامله گر سفارشی را دریافت میکند، میتواند آن اوراق بهادار یا کالا یا ارز را از معامله گر دیگری که روی آن بازارسازی میکند و یا شخصی که صاحب آن آیتم میباشد، به حساب خود خریداری کرده و سپس به مشتری خود بفروشد 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده