sookut 13735 اشتراک گذاری ارسال شده در ۲۰ مرداد، ۱۳۹۰ کوه های مریخی چابهار برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام اگر از چابهار به سمت گواتر بروید، بعد از 40 کیلومتر رانندگی به منطقه ای می رسید که به کوهستان ها شباهت دارد. این منطقه شبه کوهستانی به «کوه های مینیاتوری» نامگذاری شده اما به خاطر شباهتی که به کوه های سطح ماه دارد از قدیم به آن «کوه های مریخی» می گفتند. این منطقه به عنوان منطقه حفاظت شده و از طرفی به دلیل مهجور ماندن استان و سیستان و بلوچستان تا کنون از گزند تخریب در امان مانده است. 3 لینک به دیدگاه
sookut 13735 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۲۰ مرداد، ۱۳۹۰ بزرگ بودن استان سیستان و بلوچستان که نيازي به توضيح ندارد؛ نگاهي به نقشه ايران بياندازيد. در مورد ديدني بودن آن فقط به چند جاذبه اشاره مي‌کنیم که در ايران، منحصر به این استان است: آتش‌فشان نيمه فعال تفتان، گِل‌فشان‌هاي متعدد، گاندو (نام بلوچي براي کروکوديل) و مردمي با فرهنگ و چهره‌اي خاص که در بردباري و کنار آمدن با شرايط دشوار کم مانند هستند. اين منطقه، غني است زيرا مرزي طولاني با درياي عمان دارد و راه به اقيانوس هند؛ خاک هم بسيار دارد و اگرچه آب کافي ندارد، اما آفتاب خوبي دارد و اگر منابع آبي موجود درست مديريت شوند و سهم‌مان از هيرمند گرفته شود، مي‌توان کشاورزي پر رونقي در آن جا راه انداخت و انواع ميوه‌هاي گرمسيري را پرورش داد. اما ... اين استان فقير است، زيرا بالاترين يا يکي از بالاترين نرخ‌هاي رشد جمعيت را در کشور دارد، بنيان اقتصاد بومي آن در زير فشار تغييرات اقليمي و خشک سالي‌هاي پياپي و طولاني خرد شده است و از مديريت نادرست در رنج است. در چابهار، در کنار جامعه اکثرا فقير بومي، منطقه آزاد اقتصادي را مي‌توان ديد که ساختمان‌ها و بازارها و اسکله نوساز (و البته، معماري بي‌هويت) آن نشان از تلاش مديراني دارد که در آرزوي درمان دردهاي منطقه با نسخه‌هاي «آزاد سازي» و خصوصي‌سازي هستند، بي آنکه به ملزومات اين کار مجهز باشند. در محدوده منطقه آزاد، بقاياي کم فروغي از شهر باستاني «تيس» قرار دارد و ويرانه‌هاي يک قلعه پرتقالي بر فراز تپه‌اي. کشور پرتقال پيشنهاد مرمت اين قلعه را به خرج خود داده است، اما ايران به دلايلي اين پيشنهاد را نپذيرفته‌است و در عوض آن را به دست هم ميهنان «گنج ياب» سپرده‌ايم که پي‌ها و ديوارهاي آن را کنده و از بین می برند. تکه ای از مریخ در ساحل دریای عمان کوه های موسوم به مريخی که مهم ترین هدف نوشتار ما بوده، نمونه بارز خلاقیت الهی در ترسیم جاذبه های گردشگری است. از چابهار که به سوي گواتر (در گويش محلي: گوادر، به کسر دال) مي‌رويم، در حدود کيلومتر 40 و 50 کوه‌هاي کم ارتفاعي را مي‌بينيم که چاک چاک هستند و شکل‌هاي نامانوس دارند و هيچ پوشش گياهي ندارند. اين کوه‌ها که به خاطر غير عادي بودن‌شان، به «کوه‌هاي مريخي» یا «کوه های مینیاتوری» شهرت يافته‌اند، نمونه‌هاي بدبوم ( معادل واژه انگليسي Badland) هستند که پديده بوم شناختي ويژه‌اي است. بدبوم سرزمين کم باران و مرتفعي است که ميزان رطوبت و باران آن براي رشد گياهان کافي نيست و از نظر کشاورزي و ايجاد چراگاه بي‌ارزش است. در اغلب اين سرزمين‌ها، صخره‌هايي که سر آنها عمدتا بر اثر فرسايش عريان شده است ديده مي‌شوند. آنچه که در بلوچستان به «کوه‌هاي مريخي» معروف شده و نيز تا حدي کلوت‌هاي بيابان لوت، در واقع بدبوم هستند، شکل‌هاي نامانوس (و به همين دليل، جالب توجه) اين پديده‌ها، ناشي از فرسايش سريع در برابر باد و باران است که بر خلاف فرسايش‌هاي آرام و طبيعي، مهلتي براي رويش گياهان باقي نمي‌گذارد و سرزمين را دندانه دندانه و پر از لبه‌ها و چاک‌ها نشان مي‌دهد. همچنين، مقاومت نايکسان لايه‌هاي زمين، در اين منطقه‌ها گاه سبب شکل‌گيري ستون‌هايي با کلاهک‌هايي بر سر يا کوه‌هايي که گويي با چاقو سر آنها را بريده‌اند، مي‌شود. وجود اين كوه‌ها با توجه به منظره كاملا متفاوتي كه در سمت راست جاده و رو به‌سوي دريا وجود دارد، باعث مي‌شود تا يكي از زيباترين جاده‌ها و مناظر طبيعي استان سيستان و بلوچستان به‌وجود آيد كه به دليل عدم معرفي، كمتر مورد بازديد قرار گرفته‌اند. كوه‌هاي مريخي مناظري از کوه‌هاي کره ماه را براي انسان تداعي مي‌کنند و جنس رسوبي آنها و همچنين فرسايش خاص كوه‌ها موجب ايجاد شيارها و تراش‌هاي زيبايي شده است که گويي نقاشي ماهر آنها را به تصوير کشيده است. تالاب های صورتیِ از سوی خط رنگ تقريبا سفيدرنگ کوه (چيزي ميان طوسي و سفيد) با واريزه‌هاي بسيار در پاي آن، وجود گرما و حرارت و شرجي هوا و رطوبت نسبتا بالا و سوي ديگر آن دريا که به‌اين منظره آغوش گشوده است، مناظري رويايي و تخيلي را در ذهن بيننده پديد مي‌آورد. همين منظره منحصربه‌فرد كه جاده چابهار ـ گواتر آن را به دو نيم تقسيم كرده، باعث شده تا اين جاده به يكي از زيباترين جاده‌هاي ايران تبديل شود. يك‌سو كوه‌هاي مخروطي مريخي با آن رنگ خاكستري خيال‌انگيز و سوي ديگر درياي سبز و ماسه‌هاي اندكي سرخ با درختچه‌هاي بياباني در كرانه آن. دشت كه در ميان جاده آبگير مي‌شود، تالاب‌هايي را پدپد مي‌آورد، كه در سوي دريا صورتي است و در سوي كوه خاكستري مايل به سفيد. جايي كه به آن تالاب صورتي مي‌گويند. اين جاده كه با سراشيبي‌ها و سربالايي‌هاي بسيار، نمايان شدن گاه‌به‌گاه دريا در سمت چپ و نظاره منظره از ارتفاع، از جاذبه‌هاي خاص گردشگري در استان سيستان و بلوچستان است. باران و باد، کوه ساختند رشته کوه‌هاي مريخي که فقط در مناطق جنوبي استان سيستان و بلوچستان واقع شده است، توانسته ترسيم‌گر يک جاذبه طبيعي زيبا باشد. اين کوه‌ها در زمان‌هاي گذشته به زيرخروارها خاک مدفون بوده و امروزه با گذشت زمان، مشاهده مي‌شوند. در اثر تغييرات جوي و آب و هوايي و باران‌هاي موسمي، خاک‌ها از روي آنها به دامنه‌ها ريخته شده و چهره اصلي اين کوه‌ها نمايان شده است. در این پهنه مشاهده مي‌شود که برخي مواقع ارتفاع این کوه ها تا پنج متر مي‌رسد و در ديگر نقاط اين بيابان‌ها، بعضاً بلندي این قله ها تا 100 متر و حتي بيشتر هم ديده مي‌شود. جنس اين پديده از مقاومت خاصي برخوردار است، به‌طوري‌که بالا رفتن از آن به مثال بالا رفتن از صخره است. شکل‌هاي نامانوس اين پديده‌ها، ناشي از فرسايش سريع در برابر باد و باران است که بر خلاف فرسايش‌هاي آرام و طبيعي، مهلتي براي رويش گياهان باقي نمي‌گذارد و سرزمين را دندانه دندانه و پر از لبه‌ها و چاک‌ها نشان مي‌دهد. همچنين، مقاومت ناهمسان لايه‌هاي زمين، در اين منطقه‌ها گاه سبب شکل‌گيري ستون‌هايي با کلاهک‌هايي بر سر يا کوه‌هايي که گويي با چاقو سر آنها را بريده‌اند، مي‌شود. با رسيدن به دهكده صيادي «تيس» منظره كوه‌هاي مريخي در كنار جاده به پايان مي‌رسد. قدمت اين روستا به دو هزار و 500 سال قبل مي‌رسد و در كتاب «فتوحات اسكندر مقدوني» به عنوان «تيز» مشهور بوده و به مرور زمان به تيس تبديل شده است. تيس بندر تجاري فعالي بوده است كه به وسيله مغول‌ها ويران شده است. مریخ ایران ثبت می شود؟ هنوز زمان درازی از ثبت باغ های ایرانی در یونسکو نگذشته و همان زمان قرار بود که ایران پرونده جنگل های حرا را برای ثبت به یونسکو بفرستد. مقامات ایران پرونده را پس گرفتند اما قرار شد بار دیگر به صورت کامل تر این پرونده به سازمان فرهنگی و آموزشی ملل متحد برود. هنوز معلوم نیست یونسکو قصد دارد حرا را به عنوان میراث طبیعی جهانی ثبت کند یا نه. نماینده اش در تهران گفته بود بیشتر علاقه مندند جنگل های هیرکانی را ثبت کنند. اما شاید پیشنهاد ثبت کوه های مریخی به عنوان میراث طبیعی جهانی را یونسکو بدون حرف و حدیث بپذیرد. منطقه ای که در اسناد داخلی هم تنها به عنوان منطقه حفاظت شده به ثبت رسیده و علاوه بر این بی مهری هایی که به استان سیستان و بلوچستان شده، باعث شده تا این منطقه از نظرها دور بماند و تخریب نشود. شاید ثبت مریخ ایران باعث شود تا دست کم توجه مسئولان کشوری به استان سیستان و بلوچستان بیشتر شود و بی مهری ها و کم مهری ها را کم کند. 3 لینک به دیدگاه
* v e n o o s * مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در ۲۰ مرداد، ۱۳۹۰ من این کوه ها رو از نزدیک دیدم؛ تو مسیر کنارک به چابهار ؛ خیلییییی جالبن , همش سوراخ سوراخ بودن لینک به دیدگاه
sookut 13735 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۲۰ مرداد، ۱۳۹۰ ven۰۰۰s_۶۸ گفته است: من این کوه ها رو از نزدیک دیدم؛ تو مسیر کنارک به چابهار ؛ خیلییییی جالبن , همش سوراخ سوراخ بودن خوش به حالت من ندیدم ولی از عکس معلومه که خیلی قشنگ و زیبان لینک به دیدگاه
* v e n o o s * مهمان اشتراک گذاری ارسال شده در ۲۰ مرداد، ۱۳۹۰ sookut گفته است: خوش به حالتمن ندیدم ولی از عکس معلومه که خیلی قشنگ و زیبان اوهووووم ؛ بیشتر برا من جالب بودن لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده