Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 مرداد، ۱۳۹۰ اغلب مسئولان بر این باورند که رونق اقتصادی یک مکان، به وجود پارکینگ های وسیع و مجهز وابسته است. به همین دلیل با وجود نیاز به صرف هزینه های هنگفت، طراحی مکان های عمومی بیشتر با محوریت پارکینگ صورت می گیرد و برنامه ریزان از پرداختن به ویژگی های اصلی مکان های همگانی یعنی افزایش تعاملات اجتماعی و همگرایی شهروندان که موجب پویایی و نشاط شهر می شود غافل شده اند. این پندار نادرست، موجب شده که مشاغل و اصناف گوناگون نیز برای افزایش فضای پارکینگ با هم به رقابت بپردازند و هرساله مبلغ زیادی از درآمدهای جامعه را به ساخت یا گسترش پارکینگ اختصاص دهند، تا آنجا که در برخی شهرها، پارکینگ موجود حتی بیش از میزان مورد نیاز است. هرچند دسترسی مناسب به پارکینگ، یکی از نگرانی های شهروندان در سفرهای درون شهری است، اما نبود آن مانع از رفتن مردم به مکان های عمومی همچون بازارها، بوستان ها و گردشگاه ها نخواهد شد. در برنامه ریزی های شهری بایستی به این نکته توجه شود که ایجاد مکان مناسب برای گذران اوقات فراغت مردم از ساخت پارکینگ برای خودروهای آنان نیز مهمتر است. بنابراین باید به دنبال راهکارهایی بود که علیرغم جلوگیری از گسترش پارکینگ ها، همچنان مردم را به حضور در اماکن عمومی ترغیب کند. دانلود مقاله 4 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده