MOJTABA 77 8304 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 مرداد، ۱۳۹۰ 1- آموزش دوچرخه سواری دوچرخه سواری راحت و بدون خستگی با توجه به وضعیت قرارگرفتن صحیح شما بر روی دوچرخه ودر صورتی كه با تكنیك های خاص راندن توام شود, می تواند با كمترین خستگی,بیشترین تفریح را داشته باشد. گرفتن فرمان دوچرخه در دست داشتن ناحیه صاف فرمان دوچرخه : گرفتن این ناحیه از (ناحیه صاف فرمان) فرمان دوچرخه در حین دوچرخه سواری سبب خواهد شد تا قامت شما بالاتر آمده بدن شما آسوده وراحت باشد. این وضعیت برای راندن در سرعت متعادل (نه زیاد) مناسب است و به عنوان مثال در هنگامیكه مسیر شما طولانی و مسطح و یا در شیبهای طویل و نه خیلی تند قرار می گیرد استفاده می گردد دردست داشتن ناحیه ترمز دوچرخه در این حالت بدن قدری به جلو خمیده شده یا در افزایش سرعت و یا هنگام بالا رفتن از تپه های كوتاه وضعیت مؤثرتری را در این شرایط سبب می شود. در داست داشتن ناحیه خمیده فرمان دوچرخه این حالتی است كاملاً خمیده به جلو كه باعث می شود از تمام بدن در حالتی مانند بالا رفتن ازشیب و یا سریع راندن و نیز برای شیب های تند و همچنین رسیدن به حداكثر سرعت بهره گرفت . ترمز كردن در مسیر صاف دراین نوع مسیرها برای ترمز گرفتن ,ابتدا از ترمزهای عقب دوچرخه استفاده نمایید و سپس ترمزهای جلو را بگیرید، دقت نمائید كه اصول صحیح و ایمن ترمز كردن آن است كه در هنگام ترمز گرفتن چرخ ها قفل نشوند (نیروی وارده برتایرها بیش از نیروی رانش به جلو نباشد) در پیچها و مسیرهای غیر صاف درهنگام ورود به پیچ ها و مسیرهای منحنی در اثر سرعت زیاد ناشی از گریز از مركز، پیش دستی نموده و سرعت رابه اندازه كافی كم كنید.ترمزگیری بعد از ورود شمابه داخل پیچ باعث می شود تا با فشار زیاد وارده بر چرخ ،دوچرخه شما از حالت تعادل خارج شود. در هنگام پایین آمدن از سراشیبی سرعت در هنگام پائین آمدن از سراشیبی بایستی با ترمز كردن های كوتاه و گاه به گاه كنترل شود ،ترمز ناگهانی در این هنگام خطر قفل شدن چرخها و در نتیجه به هم خوردن تعادل دوچرخه سوار را افزایش می دهد. در شرایط بارندگی باران میزان چسبندگی تایرها را به جاده كاهش میدهد و آب و گل موجود در میان بلوكه های ترمز سبب كاهش نیروی ترمزگیری می گردد. در چنین شرایطی خسارات وارده ناشی ازگل و لای موجود روی بلوكه های ترمز سبب كاهش كارائی ترمزها شده و به نحوی كه بایستی قدری زودتر از مواقع معمول عمل ترمزگیری انجام شود. تعویض دنده در زمان دوچرخه سواری در مقابل باد ویا هنگامی كه مسیر طولانی را ركاب خواهید زد،پاهای شما خیلی زود شروع به احساس سنگینی و فشار می نمایند در این حالت بایستی دنده را سبكتر نموده وبه حركت خود ادامه دهید. در مسیر شیبها یا سر بالائی ها تعویض دنده سریع پیش از رسیدن به شیب و حرکت دادن بدن به سمت بالا که توام با سبک کردن وزن بدن برروی ماهیجه های پا می باشند به میزان موثرتری توانائی دوچرخه سوار را در حرکت در سربالایی افرایش می دهد. در مسیرسرازیری وپائین آمدن از سرازیری ها رفتن به دنده بالاتر (سنگین) برای آسانتر ركاب زدن و همزمان با تنظیم سرعت حركت پدال در پائین آمدن از سرازیری ها,بهتر است چرا كه در دنده های سبك چرخش پا كه بدون راندمان (غیر مفید) حركت می كند زیاد می شود و در نتیجه خطر از دست دادن تعادل در اثر این نوع حركت پا بسیار بالا می رود (چرخش هرز گرد با سرعت بالا). ۲-یادگیری اصول اولیه دوچرخه سواری تفریحی: بعضی روزها استفاده متداول و هر روزه از تاكسی،قطار شهری و یا وسائط نقلیه شخصی و اتوبوس برای رفتن به خرید ،مدرسه و كار زیادجالب و دوست داشتنی به نظر نمی آید در عوض دوچرخه سواری با طیف وسیعی از روشها و تكنیك های راندن ودور زدن و توقف كردن صحیح میسر است. جاده مسطح (صاف) در این نوع مسیرها نیازی به اینكه بدن خیلی متمایل به جلو قرارگیرد،نیست چرا كه دید شما را هنگام دوچرخه سواری بسیار كم می كند و در مقابل خطرات احتمالی سرعت عكس العمل شما را پائین می آورد. در مسیر دادن هیل (سرازیری تند) در شرایط سرازیری تند جاده، به طور مداوم و كوتاه از ترمزها (به طریقی كه قبلا اشاره شد )بایستی استفاده كنید به طوریكه سرعت شما در حدود ۱۰،كیلومتر ویا كمتر شود. این روش را برای سرازیری های پر پیچ و خم نیز به كار می رود. علیرغم اینكه به دلیل خستگی ناشی از بالا آمدن از تپه نتوانید سرعت را درست تخمین زده و كنترل نمائید با این وجود دوچرخه را در این مسیر رها نكرده و سرعت پایین آمدن را تنظیم نمائید. بالا رفتن ازتپه سعی كنید برای بالا رفتن از تپه ، سینه (قسمت فوقانی بدن) را به سمت جلو كشیده و كمر را نیز به طرف عقب وپشت زین بیرون دهید (عقب ببرید)، این كار بایستی همزمان با نیرو وارد كردن به پدال صورت پذیرد، بعبارتی ضمن فشار دادن بدن و سینه به جلو كمروپشت را به عقب كشیده و همزمان وزن بدن را روی پدال قرار دهید تا حركت دوچرخه سوار به این شكل به سمت بالا موثرتر و كارآمدتر شود. حركت در گوشه ها در این محل ها خروج به سمت بیرون مسیر دایره ای (یا به عبارتی طی مسیر دایره ای)یا بیرون كشیدن بدن از مركز دایره تئوری فرار در مواجه با كنجها و یا مسیرهای دایره ای تقریبا برای همه دوچرخه سواران شناخته شده است.(برای تعادل بیشتر در سرعت بالابه هنگام پیچیدن،بایستی بدن به سمت داخل (مركز پیچ ) خم گردد. ولی این تكنیك برای راندن در سرعتهای بالا و طی مسیرهای دوار و در شرایطی میسر است كه از طرف مقابل عبوری صورت نپذیرد .به عبارتی در سرعت بالا شما بایستی قوس بزرگتر از مسیر را طی نمایید. در جاده های معمولی و یا مسیرهای عمومی برای عبور از پیچها از كاهش سرعت به میزان مناسب پیش از ورود به پیچهای تند ویا گردنه ها اطمینان حاصل كنید. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده