Waffen 15118 ارسال شده در 25 مهر، 2011 من چیزی توی زندگیم نیست که مخفی باشه و توی گلوم مونده باشه و نگفته باشم... من همیشه توی زندگیم با خودم (و دیگران حتی) رو راست بودم و همیشه شکست هام رو قبول کردم و همیشه هر چیزی که بوده بیان کردم... ولی تاثیر مثبتی نداشته... شایدم داشته و من خیر ندارم... 8
Fakur 9754 ارسال شده در 25 مهر، 2011 من چیزی توی زندگیم نیست که مخفی باشه و توی گلوم مونده باشه و نگفته باشم... من همیشه توی زندگیم با خودم (و دیگران حتی) رو راست بودم و همیشه شکست هام رو قبول کردم و همیشه هر چیزی که بوده بیان کردم... ولی تاثیر مثبتی نداشته... شایدم داشته و من خیر ندارم... کمترین تاثیرش اینه که شما یک انسان مثبت به تمام معنی هستید. این که تاثیر کمی نیست. 6
Waffen 15118 ارسال شده در 25 مهر، 2011 کمترین تاثیرش اینه که شما یک انسان مثبت به تمام معنی هستید. این که تاثیر کمی نیست. مرسی داداش فکور... خوب از لحاظ اخلاقی میتونه نکته ی مثبتی باشه ولی منظورم تاثیر این ها در زندگی خودم بود از نظر روانی و روحی... حقیقتش من اصلا نمیدونم آیا باید انتظار داشته باشم که چنین رفتاری تاثیری مثبت روی فرد داشته باشه یا خیر... 5
Fakur 9754 ارسال شده در 25 مهر، 2011 مرسی داداش فکور... خوب از لحاظ اخلاقی میتونه نکته ی مثبتی باشه ولی منظورم تاثیر این ها در زندگی خودم بود از نظر روانی و روحی... حقیقتش من اصلا نمیدونم آیا باید انتظار داشته باشم که چنین رفتاری تاثیری مثبت روی فرد داشته باشه یا خیر... زندگی انسان رو هم همین اخلاق و رفتارش میسازه. شوهر خواهر من تو سربازیش 5 سال اسیر بود تو عراق. اینشون از بس از لحاظ اخلاقی خوبه که میگفتن هیچکس اونجا بهش تو نگفت. حتی عراقی ها هم اذیتش نکرده بودند. همه همرزمانش هم ازش راضی بودن و هستن. کاری هم برای کسی انجام نداده. فقط اخلاقش خوبه. تاثیرات رو ما نمیتونیم ببینیم چون باهاش زندگی میکنیم. مثل هوا میمونه که مدام تنفس میکنیم ولی یادمون نمی افته اما هست. 5
eder 13732 ارسال شده در 25 مهر، 2011 زندگی انسان رو هم همین اخلاق و رفتارش میسازه. شوهر خواهر من تو سربازیش 5 سال اسیر بود تو عراق. اینشون از بس از لحاظ اخلاقی خوبه که میگفتن هیچکس اونجا بهش تو نگفت. حتی عراقی ها هم اذیتش نکرده بودند. همه همرزمانش هم ازش راضی بودن و هستن. کاری هم برای کسی انجام نداده. فقط اخلاقش خوبه. تاثیرات رو ما نمیتونیم ببینیم چون باهاش زندگی میکنیم. مثل هوا میمونه که مدام تنفس میکنیم ولی یادمون نمی افته اما هست. دقیقا تاثیراتش بقدری ریزن که آدم متوجهه عظمتشون نمیشه همین نکات ریزه که شخصیت انسان ها رو میسازه 4
hilda 13376 ارسال شده در 25 مهر، 2011 اعتراف میکنم که زیاد اشتباه کردم ... زیاد اعتماد کردم ... زیاد حساب کردم... اما زیاد نشناختم.. زیاد خطر کردم... و بی جا... اعتراف میکنم هیچوقت منطقی نبودم ... و ضربه خوردم ... 6
eder 13732 ارسال شده در 25 مهر، 2011 امیدوارم اعترافایی که بچه ها اینجا میکنن رو دیگه تکرار نکنن:icon_gol: 5
pari daryayi 22938 مالک ارسال شده در 27 مهر، 2011 من تا وکیلم نیاد حرف نمیزنم کیوان رو صدا کنید بیاد ایشون حرف بزنه:persiana__hahaha: 2
هولدن کالفیلد 19946 ارسال شده در 27 مهر، 2011 اعتراف كردن بسته به شرايط و موقعيت زماني و مكاني ارزشش متفاوته تازه جايگاه كسي كه اعتراف ميكنه هم خيلي مهمه براي همين هر اعترافي ارزش شنيدن و گفتن نداره ..در ضمن تو دنياي اينترنت كه نه موقعيت خاصي داره نه جايگاه ادماش مشخص و معلومه به نظرم خيلي بي معني مياد كسي بخواد اعتراف كنه
ارسال های توصیه شده