اندیشه 2345 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 تیر، ۱۳۹۰ اکثر خانواده ها بدون اطلاع از جنبه های روانشناسی و فقط بر اساس تفکرات خود و رفتارهایی که از والدینشان آموخته اند به تربیت فرزندان خود مبادرت می ورزند .متاسفانه بسیاری از والدین در آینده و هنگام بزرگ شدن فرزندشان می گویند ما غذا ی خوب لباس مناسب مدرسه خوب و همه چیز برای فرزندمان آماده کردیم ولی نمی دانیم چرا اینگونه شد . در زیر به بررسی انواع رفتارهای والدین و تاثیر آن بر روان فرزندان در آینده ذکر شده است : رفتار / نتیجه اگر کودک همواره مورد انتقاد قرار گیرد / محکوم کردن را یاد می گیرد اگر کودک با پرخاشگری زندگی کند / جنگ و دعوا را یاد می گیرد اگر کودک با ترس زندگی کند / نگران بار می آید اگر کودک با دلسوزی و ترحم زندگی کند / یاد می گیرد برای خودش احساس تأسف کند اگر کودک با استحضاء زندگی کند / خجالتی بارمی آید اگر کودک با خجالت زندگی کند / احساس گناه می کند اگر کودک با تشویق و دلگرمی زندگی کند / مطمئن و متکی به خود بار می آید اگر کودک در محیطی که صبر و تحمل در آن است زندگی کند / یاد می گیرد صبور و شکیبا باشد اگر کودک با تمجید دیگران زندگی کند / یاد می گیرد قدر دان باشد اگر کودک با تأیید دیگران زندگی کند / یاد می گیرد خودش را دوست بدارد اگر کودک با شناخت و آگاهی زندگی کند / یاد می گیرد هدف دار زندگی کند اگر کودک با مشارکت زندگی کند / بخشندگی و سخاوت را یاد می گیرد اگر کودک با شرافت و انصاف زندگی کند / یاد می گیرد به خود و اطرافیانش وفادار باشد اگر کودک با رفاقت زندگی کند / یاد می گیرد دنیا محل زیبایی برای زندگی است اگر کودک با آرامش و صفازندگی کند / در آینده از سلامت روان بر خوردار است… 3 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 تیر، ۱۳۹۰ اگر [/url]کودک با تمجید دیگران زندگی کند / یاد می گیرد قدر دان باشد اگر کودک با تأیید دیگران زندگی کند / یاد می گیرد خودش را دوست بدارد اگر کودک همواره مورد انتقاد قرار گیرد / محکوم کردن را یاد می گیرد تمجید وتشویق همیشه مهم است ؟ یا در حدی و در موقعیت هایی خاص ؟ انتقادچطور ؟ 2 لینک به دیدگاه
اندیشه 2345 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 31 تیر، ۱۳۹۰ تمجید وتشویق همیشه مهم است ؟ یا در حدی و در موقعیت هایی خاص ؟انتقادچطور ؟ تشویق مهمه اما اگر کودک کاری ناپسند مثل یه جور فحش را یاد میگیرد همون لحضه با ترش روئی یا اخم ما تنبیهش میکنیم ....تشویق هم مراتب و مراحلی داره که در تاپیکی جدا میارم ... انتقاد اگر غیر منطقی و نابجا باشه حتما مخرب و آسیب رسان است ... بعضی از خانواده ها از زمین و زمان ایراد میگیرن ...دید محدودی دارن و کارشون فقط تخریب شخصیته کودکان تو این خانواده یاد میگیرن فقط انتقاد کنن و دید محدودی دارن اصطلاحا بلوغ فرهنگی پائینه 3 لینک به دیدگاه
pari daryayi 22938 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 تیر، ۱۳۹۰ تمجید وتشویق همیشه مهم است ؟ یا در حدی و در موقعیت هایی خاص ؟انتقادچطور ؟ انتقاد و تنبیه وقتی مفیده که عمل جایگزین و خوب همراه با آن به کودک آموزش داده بشه یعنی وقتی از یه کاری می خواین انتقاد کنین همون لحظه رفتار مناسب رو بهش آموزش بدین و سعی کنید اون رفتار رو تقویت کنید به جای اینکه فقط از رفتار بد انتقاد کنید یا تنبیه کنید تمجید و تشویق بهترین نتیجه را وقتی می دهد که نسبی و متغیر باشد به این معنی که فقط در یک موقیت خاص نباشه بلکه غیر قابل انتظار باشه تا کودک همیشه رفتار خوب را برای گرفتن پاداش و تشویق انجام دهد 3 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 تیر، ۱۳۹۰ تشویق مهمه اما اگر کودک کاری ناپسند مثل یه جور فحش را یاد میگیرد همون لحضه با ترش روئی یا اخم ما تنبیهش میکنیم ....تشویق هم مراتب و مراحلی داره که در تاپیکی جدا میارم ...انتقاد اگر غیر منطقی و نابجا باشه حتما مخرب و آسیب رسان است ... بعضی از خانواده ها از زمین و زمان ایراد میگیرن ...دید محدودی دارن و کارشون فقط تخریب شخصیته کودکان تو این خانواده یاد میگیرن فقط انتقاد کنن و دید محدودی دارن اصطلاحا بلوغ فرهنگی پائینه :icon_gol: انتقاد و تنبیه وقتی مفیده که عمل جایگزین و خوب همراه با آن به کودک آموزش داده بشهیعنی وقتی از یه کاری می خواین انتقاد کنین همون لحظه رفتار مناسب رو بهش آموزش بدین و سعی کنید اون رفتار رو تقویت کنید به جای اینکه فقط از رفتار بد انتقاد کنید یا تنبیه کنید تمجید و تشویق بهترین نتیجه را وقتی می دهد که نسبی و متغیر باشد به این معنی که فقط در یک موقیت خاص نباشه بلکه غیر قابل انتظار باشه تا کودک همیشه رفتار خوب را برای گرفتن پاداش و تشویق انجام دهد :icon_gol: اینجا نکته ای ظریف هست . ایا باید کن ومکن ها را کلا حذف کرد و بجایش عملی که شایسته است به او یاد داد یا اینکه این دو باید موازی باشند یا اینکه اون عمل بهتر باید اموزش داده شود و مقایسه بین انکه والدین فکر میکنند بهتر است و انچه کودک انجامش داده را به کودک سپرد ؟؟(3سوال در هم ادغام شده ) 2 لینک به دیدگاه
pari daryayi 22938 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 تیر، ۱۳۹۰ اینجا نکته ای ظریف هست . ایا باید کن ومکن ها را کلا حذف کرد و بجایش عملی که شایسته است به او یاد داد یا اینکه این دو باید موازی باشند یا اینکه اون عمل بهتر باید اموزش داده شود و مقایسه بین انکه والدین فکر میکنند بهتر است و انچه کودک انجامش داده را به کودک سپرد ؟؟(3سوال در هم ادغام شده ) ببینید یه مثالی می زنم مثلا یه کودکی از مدرسه میاد لباسش رو به جای اینکه سر جاش بذاره پرت می کنه روی زمین شما بجای اینکه فقط بهش بگی لباست رو روی زمین پرت نکن و خودت اون رو برداری باید همون لحظه ازش بخوای لباس رو برداره و سر جاش رو نشون بدی و خودش اینکار رو انجام بده اگه باز هم تکرار شد باید لباسش رو بدین دستش بره بیرون در بایسته دوباره بیاد توی خونه و بجای اینکه لباس رو بندازه روی زمین مستقیم ببره توی اتاق و سر جاش این یه نوع تربیت از نوع نظریه رفتاری است که به نوعی شبیه به رفتار شکل دهی می مونه وقتی لباس رو سر جاش گذاشت شما تشویقش می کنی چند بار که این کار رو بکنه خود به خود از در که میاد میره کار درست رو انجام می ده 2 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 تیر، ۱۳۹۰ ببینید یه مثالی می زنممثلا یه کودکی از مدرسه میاد لباسش رو به جای اینکه سر جاش بذاره پرت می کنه روی زمین شما بجای اینکه فقط بهش بگی لباست رو روی زمین پرت نکن و خودت اون رو برداری باید همون لحظه ازش بخوای لباس رو برداره و سر جاش رو نشون بدی و خودش اینکار رو انجام بده اگه باز هم تکرار شد باید لباسش رو بدین دستش بره بیرون در بایسته دوباره بیاد توی خونه و بجای اینکه لباس رو بندازه روی زمین مستقیم ببره توی اتاق و سر جاش این یه نوع تربیت از نوع نظریه رفتاری است که به نوعی شبیه به رفتار شکل دهی می مونه وقتی لباس رو سر جاش گذاشت شما تشویقش می کنی چند بار که این کار رو بکنه خود به خود از در که میاد میره کار درست رو انجام می ده ببینید سوال رو با همین مثال شما تکرار میکنم وقتی کودکی به انصورت لباسش رو نامنظم جایی میذاره کدام رفتار بهتره ؟ ایا انکه شما گفتین یا اینکه من خودم لباسم را در جای مناسب بیاویزم و به او مستقیم یا غیر مستقیم بگویم که اینکه من انجام میدم درسته ؟؟ فرق این دو اینه که در حالتی که شما فرموردین کودک اگر چه میاموزد اما مورد عتاب و خطاب قرار میگیره و در حالت دیگه نه ( البته تشویق در هر دو حالت همونه که شما گفتین باشه ) 2 لینک به دیدگاه
اندیشه 2345 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مرداد، ۱۳۹۰ ببینید سوال رو با همین مثال شما تکرار میکنموقتی کودکی به انصورت لباسش رو نامنظم جایی میذاره کدام رفتار بهتره ؟ ایا انکه شما گفتین یا اینکه من خودم لباسم را در جای مناسب بیاویزم و به او مستقیم یا غیر مستقیم بگویم که اینکه من انجام میدم درسته ؟؟ فرق این دو اینه که در حالتی که شما فرموردین کودک اگر چه میاموزد اما مورد عتاب و خطاب قرار میگیره و در حالت دیگه نه ( البته تشویق در هر دو حالت همونه که شما گفتین باشه ) قطعا اول والد باید خود کننده عملی که قصد تشویق اونو داره باشد ....شما فکر کن مادری به بچه اش یاد میده دروغ نگه اما خود مادر دروغ میگه حالا کودک در یه جور تعارض قرار میگیره ... در حقیقت اول خانواده باید رفتارم ناسب را به کار ببرد در رابطه با خود سپس اونو در کودک تقویت کنند... 1 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مرداد، ۱۳۹۰ قطعا اول والد باید خود کننده عملی که قصد تشویق اونو داره باشد ....شما فکر کن مادری به بچه اش یاد میده دروغ نگه اما خود مادر دروغ میگه حالا کودک در یه جور تعارض قرار میگیره ...در حقیقت اول خانواده باید رفتارم ناسب را به کار ببرد در رابطه با خود سپس اونو در کودک تقویت کنند... الان جواب را گرفتم مرسی 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده