مستند این ادعا کجاست؟؟؟؟؟!!!

[sookut 13,735]

مستند اين ادعا کجاست؟

ابتدا: بلندپايه ترين مقام اجرايي کشور طي هفته گذشته دو بار در دو سخنراني محتلف مدعي شده است که " پيش از آغاز جنگ آبي توسط سلطه گران در زمين، اين جنگ در آسمان آغاز شده است و آنها رطوبت ابرها را تخليه و از بارش باران در مناطق ما جلوگيري مي کنند..." (روزنامه اعتماد- صفحه 12- شنبه 4تير) تکرار موضوع و تاکيد برآن از سوي ايشان احتمالاً نشان از دستيابي به مستندات علمي تازه اي در اين باره دارد، که هنوز قاطبه اقليم شناسان جهان از آنها بي اطلاع هستند. با توجه به اشاره هفته هاي قبل يکي از وزراي ايشان درزمينه چند برابر شدن توليد علم در ايران و رسيدن کشور ما به صدرنشينان فهرست کشورهاي توليد کننده علم و فناوري، شايد مستندات ادعاي مذکور هم از تجليات و نمايه هاي اين ادعا باشد، ادعايي که به هزار دليل براي اقليم شناسان و هواشناسان و جغرافيدانان غافلگير کننده و شگفت انگيزاست.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

بعد: مدل بارش در کشوري مثل ايران چندان پيچيده نيست. بارش ها در ايران عمدتاً حاصل برخورد دو جريان مرطوب مديترانه اي و سرد سيبريايي بر فراز منطقه عمومي شمال غرب کشور هستند. جبهه اي که از برخورد اين دو جريان درست مي شود، بارش هايي ايجاد مي کند که کل نيمه هاي شمالي و غربي کشور را در بر گرفته و زبانه هاي آن تا کرمان هم کشيده مي شود. جريان سيبريايي غالباً جهت، شدت و ميزان رطوبت و دماي قابل پيش بيني و مشخصي دارد، اما جريان مديترانه اي با توجه به مسير حرکت آن از الگوي اقليم شناختي پيچيده تري پيروي مي کند. عمده رطوبتي که در ايران فرو مي بارد، منشاء آزوري دارد، آزور مجموعه جزايري است در شمال اقيانوس اطلس. جرياني که از اين ناحيه برخاسته و سمت شرق را پيش مي گيرد با عبور از روي خشکي ها، خشکتر، با عبور از فراز مديترانه مرطوبتر، در برخورد با جريان هاي آفريقايي گرمتر و در برخورد با جريانات شمال اروپايي سردتر مي شود. در حال حاضر با فناوري هاي نوين هواشناسي کل تغييراتي که جريان آزوري تا رسيدن به ايران طي مي کند قابل پيش بيني است. هر کارمند حتي تازه کار سازمان هواشناسي به خوبي هر جريان هوايي را که از ناحيه آزور به سمت شرق حرکت مي کند، مي تواند تحت نظارت دقيق قراردهد. با ترکيب اطلاعات به دست آمده از ايستگاه هاي سينوپتيک کل مسير و بر اساس مدل سازي کامپيوتري کاملاً قابل پيش بيني است که چنين جريان هوايي چند روز بعد به ايران مي رسد و ميزان رطوبت و دماي آن تا رسيدن به ايران، ثانيه به ثانيه، بله ثانيه به ثانيه، چه تغييري پيدا مي کند.لابد مستندي که در اختيار مقام بلند پايه مذکور است، نشان مي دهد که مکرراً در ساليان اخير اين توده هاي هوا قبل از اينکه به ايران برسند از مسير اصلي خود منحرف شده يا رطوبت آنها با فناوري هاي پيچيده اي تخليه شده است. اين در حالي است که بر اساس باورهاي مسلم کنوني دانش اقليم شناسي چنين چيزي امکان ندارد، زيرا: الف) بشر هنوز توان تکنولوژيکي براي تغيير مسير جريان هاي بزرگ هوا با ايجاد باران هاي مصنوعي در سطح وسيع ندارد. بارش مصنوعي فقط روي لکه هاي کوچک ابرآن هم با هزينه خيلي بالا و مطلقاً فاقد توجيه اقتصادي امکان پذير است. ب) چنين پروژه اي، يعني تصميم يک کشور خارجي براي جلوگيري از ورود جريان هاي باران زا به ايران، به راحتي توسط هر هواشناسي که يک مانيتور متصل به شبکه جهاني اطلاعات هواشناسي دسترس داشته باشد، در هر لحظه قابل کشف است. مي توان گفت از نظر امکاني که براي نظارت و پايش وجود دارد، سرقت رطوبت يک جريان جوي دشوارتر از سرقت گنجينه موزه ملي جواهرات ايران است. ج ) به فرض محال اگر هم دولت هاي غربي چنان تواني داشته و سازمان هواشناسي ما هم در همه اين سالها خواب مانده باشد، ترديدي نيست که چنان پروژه اي مصداق تخلفات زيست محيطي بين المللي بوده و از سوي نهادهاي جهاني با ممانعت قانوني روبرو مي شود. د) خيلي از مناطق دنيا با يکديگر در جنگ وجدال هستند، اما تا حالا هيچ کشوري ادعا نکرده که از سوي کشوري ديگربا "جنايت اقليمي" (به معناي دزديدن رطوبت ابرها) روبرو شده است. کشورهايي مثل کوبا، کره شمالي و ... نيز که با اغلب همسايگان و ديگر کشورهاي جهان سر جنگ و جدال دارند تا کنون هرگز چنين ادعايي نکرده اند.

سرانجام: آنچه که گفته شد، البته ناقض تاثير انسان در بروز بحران هاي اقليمي و طبيعي نيست. انسان با فعاليت هاي مخربي مثل دستکاري کوته بينانه در نظام هيدورشناختي زمين، سدسازي بي ضابطه، نابودي جنگلها، توسعه بيابانزايي، گسترش فرسايش خاک و .. مي تواند با قهقراي محيط زمينه ساز نابودي اقتصاد ملي و حتي تمدن و فرهنگ بومي بشود. اما اين فعاليتها غالباً منشاء و خاستگاهي داخلي دارند. آن مقام بلند پايه محترم با قدري دقت در محيط پيرامون مي تواند نمونه هايي بسيار آشکار و گسترده را در اين باره مشاهده کنند. احتياجي به زحمت نظارت بر سرنوشت توده هواي که از آزور به سمت ايران راه افتاده، نيست.