ضرب المثل های ایرانی (الف تا ی)

[*Polaris* 19606]

روزه خوردنشو دیدم، ولی نماز کردنش را ندیده ام.

 

ریش و قیچی هر دو در دست شماست.

 

روی گدا سیاهه ولی کیسه ‌اش پره.

 

روغن چراغ ریخته وقف امامزاده.

 

رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز _ تا داد خود از کهتر و مهتر بستانی.

 

روغن روی روغن میره،بلغور،خشک میمونه.

 

[*Polaris* 19606]

زبان خوش، مار را از سوراخ بیرون می آورد.

 

زبان سرخ سر سبز میدهد بر باد _ بهوش باش که سر در سر زبان نکنی.

 

زبان گوشت است به هر طرف که بچرخانی میچرخد.

 

زخم زبان از زخم شمشیر بدتر است.

 

زدی ضربتی، ضربتی نوش کن.

 

زرد آلو را میخورند برای هسته ‌اش.

 

زرنگی زیاد فقر می آورد.

 

زرنگی زیاد مایه جوان مرگی ست.

 

ز عشق تا به صبوری هزار فرسنگ است.

 

[*Polaris* 19606]

دلی که عاشق و صابر بود مگر سنگ است؟

 

زعفران که زیاد شد به خورد خر می دهند.

 

زمانه ایست که هر کس به خود گرفتار است.

 

تو هم در آینه حیران حسن خویشی.

 

زمانه با تو نسازد، تو با زمانه بساز.

 

زمستان رفت و رو سیاهی به زغال ماند.

 

زن بلاست، اما الهی هیچ خانه‌ ای بی‌ بلا نباشد.

[*Polaris* 19606]

زن راضی، مرد راضی، گور پدر قاضی.

 

زنگوله پای تابوت.

 

زن نجیب گرفتن آسونه، ولی نگهداریش مشکله.

 

زن و شوهر جنگ کنند، ابلهان باور کنند.

 

زنی که جهاز نداره، این همه ناز نداره.

 

زورش بخر نمیرسه پالون خر را بر میداره.

 

زور داری،حرفت پیشه.

 

زور دار پول نمیخواد، بی ‌زور هم پول نمیخواد.

 

زیر اندازش زمین است و رواندازش آسمون.

 

زیر پای کسی پوست خربزه گذاشتن.

 

زیر کاسه نیم کاسه ایست.

 

زیره به کرمان میبره.