Saman_88 8062 اشتراک گذاری ارسال شده در 16 اردیبهشت، ۱۳۹۰ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام توجه داشته باشید که کودک خانواده دیگر، کودک شما نیست و ممکن است با قوانین متفاوتی در خانه خود روبرو باشد و حتی خانواده‌اش استانداردهای متفاوتی داشته باشند. از طرف دیگر همه کودکان و نیز والدین نگاه یکسانی به رفتارهای نامناسب ندارند. مثلا جست‌وخیز زیاد کودکان در برخی خانواده‌ها «تحرک طبیعی» آن‌ها تلقی می‌شود و در برخی دیگر، از آن با «بی‌تربیتی و آزادی مفرط کودکان» یاد میکنند مردمک برای افراد مختلف به‌خصوص والدینی که خود دارای کودک هستند ادب کردن فرزند دیگری در حضور یا غیاب پدر یا مادر او چالش بزرگی است. به عنوان یک اصل کلی می‌توان گفت که ادب کردن کودک خانواده‌ای دیگر در غیبت آن‌ها نباید به هیچ رو حالت خشن داشته باشد. کتک زدن، فریاد کشیدن و یا هر شکل دیگر انضباط همراه با پرخاشگری کاملا مردود است. در اصلی دیگر می‌توان به طور کلی گفت که ادب کردن کودک دیگری صرفا باید به صورت یادآوری قوانین موجود در خانه میزبان باشد و به مواردی محدود شود که با هدف پیشگیری یا پایان‌بخشیدن به خشونت میان کودکان باشد. در صورت وجود خشونت یا پرخاشگری کلامی بین کودکان به‌خصوص اگر والدین کودک دیگر حضور ندارند باید مداخله کرد. در چنین مواردی می‌توانید به صورتی آرام از کودک بخواهید رفتارش را متوقف کند. گاهی ممکن است نیاز باشد تا کودکان را از هم جدا کنید یا حتی به کودکی که ناراحت شده فرصت دهید تا در محلی خلوت به آرامش برسد. ضمنا باید آماده باشید تا بعدا به والدین کودک جزئیات امر را بگویید. ادب کردن کودک در حضور والدین او موضوع زمانی جدی‌تر و چالش‌انگیزتر می‌شود که شما در شرایطی قرار می‌گیرید که کودکی را در حضور والدینش ادب کنید. اصل کلی در چنین مواردی این است که به علت حضور والدین، باید از ادب‌کردن فرزند دیگری پرهیز کرد مگر این‌که خطر اعمال خشونت وجود داشته باشد. در موارد دیگر شاید صرفا لازم باشد تا قوانین موجود درخانه خود را به کودک به صورتی مثبت گوشزد کنید ولی به او «نه» نگویید. مثلا اگر کودک در خانه می‌دود و این رفتار از سوی شما پذیرفتنی نیست می‌توانید به او بگویید:«ما تنها بیرون از خانه می‌دویم» ولی نگویید: «در خانه ندو.» در مثالی دیگر می‌توان به کودک گفت: «ما نوشیدنی را فقط در آشپزخانه می‌خوریم» و بهتر است نگوییم: « اینجا آب نخور.» این حق شماست که استانداردهای منطقی برای کودکان مهمان خود داشته باشید اما سعی کنید قوانین را طوری بگذارید و به گونه‌ای بگویید که چگونگی رفتار را به کودک بیاموزد و نه این‌که به صورت مخالف‌خوانی جلوه کند. توجه داشته باشید که کودکان کوچک ممکن است ندانند که قوانین موجود در خانه‌ها می‌تواند از خانه‌ای به خانه دیگر متفاوت باشد. در چنین مواردی معمولا از شما پرسش میکنند. سوال کودک را تعبیر به «جواب پس دادن» و بی‌ادبی نکنید بلکه باب گفت‌وگو را با او بازکنید و برایش توضیح دهید که چگونه قوانین موجود در خانه‌ها می‌تواند با یکدیگر فرق کند. حتی شما می‌توانید برای بازکردن باب گفت‌وگو با او از کودک در باره قوانین خانه آن‌ها بپرسید. چنین درس‌هایی برای کودکان و در مسیر اجتماعی شدن آن‌ها بسیار آموزنده است. وقتی شما در حضور پدر یا مادری هستید که رفتار کودکشان نیاز به توجه و تذکر دارد و آن‌ها متوجه نیستند می‌توانید مثلا این‌گونه موضوع را مطرح کنید: «به علی و رضا نگاه کن. مثل این‌که داره دعواشون می‌شه، فکر می‌کنی هرکدوم به بچه‌مون تذکر بدیم یا بهتره یکی‌مون با موضوع برخورد کنه؟» به این ترتیب شما به والدین کودک که شاید اصلا موضوع را نفهمیده باشند فرصت داده‌اید که خود، فرزندشان را به شیوه خودشان ادب کنند. اما اگر والدین هم‌چنان بی‌اعتنا باقی ماندند و این امر بارها ادامه یافت به نظر می‌رسد ادامه دوستی بین این دو کودک با شرایط سختی روبه‌روست. مهربان بودن شرط ادب کردن است شما به هنگام ادب کردن کودک دیگری همواره باید لحن مهربانی داشته باشید و گفت‌وگو با کودک را در این زمینه کوتاه کنید. سعی کنید فقط قانون را بگویید یا رفتار نامناسب را متوقف کنید. مثلا: «ما هر اسباب‌بازی که با آن بازی می‌کنیم سرجاش می‌ذاریم و سراغ یکی دیگه می‌ریم» یا «سارا این ساعت تلویزیون تماشا نمی‌کنه» یا «این ساعت مادر بزرگ خوابه، ما در خانه نمی‌دویم.» اگر رفتار نامناسب متوقف نشد سعی کنید علت آن را بیابید. معمولا باید توضیح قابل قبولی برای آن وجود داشته باشد. مثلا کودکی که بیش فعال است ممکن است نتواند به مدت نسبتا طولانی بنشیند و به آرامی بازی کند. گاهی نیز علت موضوع آن است که کودکان به‌شدت هیجان‌زده اند و نیاز دارند به طریقی آرام شوند. تماشای یک فیلم کوتاه و آرام، ترتیب یک بازی آرام با حضور یک بزرگ‌تر، دادن یک خوراکی و درخواست از آن‌ها در خوردن آن در حالت نشسته و آرام و یا حتی جدا کردن آن‌ها از یکدیگر و دادن کتاب عکس‌دار برای تماشا کردن نمونه‌هایی از این شیوه‌ها هستند. البته چنین شرایطی معمولا در مهمانی‌ها، جشن‌های تولد، یا زمانی پیش می‌آید که کودکان دو یا چند خانواده با یکدیگر در حال بازی هستند. در صورتی که کودک به‌خصوصی را می‌شناسید که در تجمع کودکان معمولا مشکل‌آفرین است سعی کنید حداقل یکی از اعضای دیگر خانواده او مثلا مادرش را نیز دعوت کنید تا در کنار کودک باشد. توجه داشته باشید که کودک خانواده دیگر، کودک شما نیست و ممکن است با قوانین متفاوتی در خانه خود روبرو باشد و حتی خانواده‌اش استانداردهای متفاوتی داشته باشند. از طرف دیگر همه کودکان و نیز والدین نگاه یکسانی به رفتارهای نامناسب ندارند. مثلا جست‌وخیز زیاد کودکان در برخی خانواده‌ها «تحرک طبیعی» آن‌ها تلقی می‌شود و در برخی دیگر، از آن با «بی‌تربیتی و آزادی مفرط کودکان» یاد میکنند. پس با درک وجود تفاوت در عرصه‌های مختلف به ارتقای تربیتی همه کودکان یاری رسانید. 8 لینک به دیدگاه
shahdokht.parsa 50877 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 اردیبهشت، ۱۳۹۰ خیلی سخته اینکار:icon_pf (34): 5 لینک به دیدگاه
a_Farzad 913 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 اردیبهشت، ۱۳۹۰ موضوعه جالبیه ولی به نظر من 90% مواقع نتیجه ای نداره به بچه ایکه اینکارا رو میکنه یا میگن بی ادب یا بچه ای که اداب معاشرت بلدنیست یعنی نه روی تربیتش وقت گذاشتن نه بهش یاددادن تو مهمونی چه جوری باشه صاحبخونه تذکر بده ولی مامانش یه لبخند به بچه تحویل بده اون بچه کارشو ادامه میده(معمولا والدین اینجور بچه ها اصــــــــــــــــــــــــلا تذکر نمیدن خونســـــــــــــــــردن) به نظر بنده پدر.مادر باید تربیت بچشون عین نفس کشیدن براشون مهم وحیاتی باشه یکی از دوستای خانوادگیمون پسر4سالشو که فوق العاده شیطون و... هست رو وقتی کار بدی میکنه میگه برو روی صندلی 2 مین بشین البته ایرانی جماعت به تربیت بچش نمیرسه ولی بچه دیگرانو بلده تربیت کنه:icon_pf (34): ممنون از تاپیکت 6 لینک به دیدگاه
shaden. 18583 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 اردیبهشت، ۱۳۹۰ موضوعه جالبیهولی به نظر من 90% مواقع نتیجه ای نداره به بچه ایکه اینکارا رو میکنه یا میگن بی ادب یا بچه ای که اداب معاشرت بلدنیست یعنی نه روی تربیتش وقت گذاشتن نه بهش یاددادن تو مهمونی چه جوری باشه صاحبخونه تذکر بده ولی مامانش یه لبخند به بچه تحویل بده اون بچه کارشو ادامه میده(معمولا والدین اینجور بچه ها اصــــــــــــــــــــــــلا تذکر نمیدن خونســـــــــــــــــردن) به نظر بنده پدر.مادر باید تربیت بچشون عین نفس کشیدن براشون مهم وحیاتی باشه یکی از دوستای خانوادگیمون پسر4سالشو که فوق العاده شیطون و... هست رو وقتی کار بدی میکنه میگه برو روی صندلی 2 مین بشین البته ایرانی جماعت به تربیت بچش نمیرسه ولی بچه دیگرانو بلده تربیت کنه:icon_pf (34): ممنون از تاپیکت با این قسمت نوشتت که قرمز کردم مخالفم هیچ چیزی صد در صد و مطلق نیست اما کلا چون هر خانواده ای تربیت خاص خودشو داره شاید تحمل بچه دیگری براش سخت باشه چه بسا تربیت بچه خودشو کامل میدونه و نقص و تو تربیتهای دیگه میبینه 6 لینک به دیدگاه
a_Farzad 913 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 اردیبهشت، ۱۳۹۰ با این قسمت نوشتت که قرمز کردم مخالفمهیچ چیزی صد در صد و مطلق نیست اما کلا چون هر خانواده ای تربیت خاص خودشو داره شاید تحمل بچه دیگری براش سخت باشه چه بسا تربیت بچه خودشو کامل میدونه و نقص و تو تربیتهای دیگه میبینه ممنون از توجه شما دقیقا.موافقم منم نگفتم همه ولی منظور اکثریت بود ولی به نظر بنده رعایت اداب معاشرت خانواده هایی که در یک جامعه زندگی میکنند در یک شهر و در یک .... زیاد با هم متفاوت نیست درمتن بالا دویدن ویا نوشیدنی رو از سر میز اینور اونور بردن مثال زده اینها مواردی است که به تربیت خاص یک خانواده محدود نمیشه وهمه میدونن که کار اشتباهیه مثلا هورت کشیدن غذا- بادست غذا خوردن-دراوردن پا از کفش و... رو همه مون بدوبی احترامی به طرف مقابل میدونیم به نظر بنده ارزشها در هر خانواده متفاوته ولی فکر نمیکنم برای مثال در یک خانواده اگر بچه به وسایل گرانقیمت دست بزند کار درست ودرخانواده دیگر ان را کاراشتباهی بدانند کار اشتباه اشتباه است وربطی به خانواده های مختلف ندارد 5 لینک به دیدگاه
saray89 3064 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 اردیبهشت، ۱۳۹۰ من که اعصاب بچه لوسو ندارم :w00: و جلوی والدین خودش هم براحتی ادبش میکنم 3 لینک به دیدگاه
morvaridtalaee 2591 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 تیر، ۱۳۹۰ سلام ادب کردن فرزند دیگران کار ما نیست که ... وظیفه ی پدر مادرشه بعدش اگه در حضور پدر ومادر بچه رو خرد کنید در وحله اول خودتون رو بد نام می کیند بعدش بچه گناه داره دلش صافه اگه از ما دلش بشکنه خدا زود مارو عذاب میکنه 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده