omid vakili 6395 اشتراک گذاری ارسال شده در 6 اردیبهشت، ۱۳۹۰ حسن احمدي * منيرالسادات شهابي ** چكيده يكي از معضلاتي كه بافتهاي تاريخي شهرها با آن روبرو هستند، فرسودگي كالبدي و عدم استحكام و ايمني بناهاي اين بافتها است. اين بافتها كه از سرمايه‌هاي ملي و هويت بخش شهرهاي ما هستند، سالهاست كه مورد بي‌توجهي و بي‌مهري قرار گرفته‌اند و عملاً تلاشي جدي و پيگير براي حفظ و ارتقاء كيفيت آنها صورت نمي‌گيرد. براي پيشگيري از فرسايش هر چه بيشتر اين بافتها و در نهايت تخريب و انهدام آنها ضروري است تمهيداتي انديشيده شده و اقدامات اساسي صورت گيرد. چرا كه اگر اين بافتها تخريب شوند علاوه بر صدمات جاني و مالي به ساكنين آنها، ضربه جبران ناپذيري بر هويت و تاريخ شهرها وارد مي‌شود. از طرفي مداخله در بافتهاي كهن در هر شكلي كه باشد، دخالت در بافتي زنده و زندگي مردمان است؛ از اينرو بدون مشاركت فعال ساكنين اين بافتها راه به جايي نمي‌برد. اما عليرغم اينكه مقاومت و استحكام بنا تأثير جدي بر زندگي و امنيت جاني ساكنين آن دارد؛ ليكن به نظر مي‌رسد ساكنين تمايل چنداني براي مشاركت در استحكام بخشي و مقاوم سازي محل سكونت خود ندارند. عدم آگاهي و نداشتن اطلاعات كارآمد، عدم توان مالي، طرز تلقي شكاكانه مردم نسبت به نتايج طرح‌هاي دولتي و . . . مي‌توانند از جمله دلايل عدم مشاركت مردم باشد. از طرفي تا به امروز رويكرد مسئولين به مشاركت شهروندان رويكردي ابزاري و مقطعي بوده است؛ در حاليكه مشاركت فعال امري فراتر از تأمين مالي بوده و يا منحصر به يك پروژه خاص نمي‌شود. از اينرو افزايش مشاركت نيازمند گسترش فرهنگ مشاركتي در سطح مسئولين و مردم مي‌باشد. با چنين رويكردي اين مقاله درصدد است تا ضمن شناختي همه جانبه از مشاركت و علل عدم تمايل مردم به مشاركت در زمينه مقاوم سازي و استحكام بخشي بافتهاي تاريخي شهرها راهكارهايي براي تقويت انگيزه‌هاي مشاركت و نيز ساختار و بستر لازم براي اين مهم ارائه دهد. وازه های کلیدی:بافت تاریخی،فرسودگی، مقاوم سازی،مشارکت دانلود 7 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده