Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 اردیبهشت، ۱۳۹۰ از نظر فيلسوفان، حركت مولد ايجاد دو عنصر زمان و مكان است. ريشه و شالودة اوليه نگاه به زمان و مكان در هنر ايران باستان و هنر ايران اسلامي، يكسان بوده است. عرفاي اسلامي اعتقاد دارند كه عوالم وجود به ترتيب به سه دسته كليِ «محسوس، مثالي و معقول» تقسيم مي شود. عالم مثال به اين جهت كه بين دو عالم مجرد (معقول) و مادي (محسوس) قرار دارد، داراي هر دو خواص مادي (از جهت قابل رؤيت بودن) وغير مادي (از جهت غير قابل لمس بودن) است. عالم مثال از اين جهت كه علت عالم مادي است، همواره مورد توجه هنرمند ايراني بوده است. فضاي نگارگري ايراني، فضاي عالم مثال است. در ترسيم اين فضاي مثالي، محدود نبودن به زمان و مكان مادي سبب مي شود نگارگر قادر باشد در يك زمان، اشياء و اماكن را از چند زاويه مختلف رؤيت كند. مطلق بودن زمان در اين فضا، سبب ترسيم تمامي اوقات (حتي صحنه هاي شب) در نوري يكدست، يكنواخت و منتشره شده است. عدم محدوديت به زمان و مكان فيزيكي در نگار گري ايراني، امكانات بيان بصري بيشتري در اختيار هنرمند نگارگر قرار مي دهد. کلیدواژه‌ها : زمان، مكان، نگارگري ايراني، پرسپكتيو، عالم مثال. ، Time, Place, Iranian painting, Perspective, Spiritual world. نویسنده: گلناز كشاورز ، دكتر مصطفي گودرزي دانلود مقاله 1 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 29 آبان، ۱۳۹۲ سلام متاسفانه قابل دانلود نبود ممنون. لینک سالمش اینه: دانلود مقاله 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده