Mohammad Aref 120454 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 فروردین، ۱۳۹۰ ابراهيم سلطان فرزند شاهرخ تيموري از سال بر افتادن اسكندر سلطان پسر عم خود در شيراز يعني سال 817 هجري تا سال 838 هجري كه درگذشت، حاكم فارس و اصفهان بود. در زمان او مكتب نگارگري شيراز دوره ديگري از شكوفايي و كمال هنري را تجربه كرد و اين شكوفايي بر اثر هنرپروري او بود. خود ابراهيم سلطان در هنر خطاطي مهارت ويژه اي داشت و آثاري از خوشنويسي او تا به امروز در شيراز و مجموعه ها و موزه ها باقي مانده است. در اين مقاله تجربه هاي هنرپروري و هنرورزي وي از لابلاي متون مكتوب و مصور فحص و ارزيابي مي شود و كيفيت هنري مكتب شيراز مورد بررسي قرار مي گيرد. نخست احوال وي در مقام هنرپرور و هنرمند روشن مي گردد و سپس تشكيلات كارگاه هنري او با توجه به فرمان كلانتري كتابخانه خواجه نصيرالدين محمد مذهب بازسازي و بازنگري مي شود و در نهايت آثار بازمانده از دورة هنرپروري او شناسايي و معيارها و موازين هنري آنها محل بررسي و ارزيابي قرار مي گيرد. حضور ابراهيم سلطان در شيراز سده نهم هجري اين شهر را در مكتب نگارگري و هنرورزي آن جاودان كرد. در حقيقت بخش مهمي از مكتب نگارگري شيراز باز بسته به هنرپروري ابراهيم سلطان است كه گاه از نظر مفاهيم و ميدان فعاليت وي در اين قلمرو به پاي هنرپروري برادرش بايسنقر ميرزا در هرات مي رسد و در واقع بازتاب سر راست از نظام احساسي و هنري او در چارچوب نظام سياسي اش در شيراز است. کلیدواژه‌ها : ابراهيم سلطان بن شاهرخ ، شاهنامه ابراهيم سلطان ، ظفرنامه ابراهيم سلطان ، كتيبه هاي ابراهيم سلطان ، قرآن ابراهيم سلطان ، Ibrahim sultan ، Zafarnama ، Ibrahim sultan’s Qur’an ، Ibrahim sultan’ s Shahnama ، calligraphy of Ibrahim sultan نویسنده: دكتر يعقوب آژند برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده