مکان های گردشگری قزوین

[Mohammad Aref 120452]

 

 

قزوین یکی از قدیمی ترین شهرهای ایران هستش که آثار گردشگری مختلفی از قلعه ها، کاخ ها، کلیساها، امامزاده ها، خانه های قدیمی، گرمابه ها، کاروانسراها، آب انبارها و موزه ها مختلف می باشد.

 

در این تاپیک قصد داریم آثار و مکان های گردشگری این شهر رو براتون معرفی کنیم. از دوستان عزیزی هم که آشنایی بیشتری با این شهر دارن، خوشحال میشیم تو این زمینه کمک کنن.

 

 

در ابتدای امر هم لازم دیدم نقشه گردشگری اونو براتون بذارم:

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[Mohammad Aref 120452]

قلعه الموت

 

قلعه الموت در شمال غربی استان قزوین ودر نزدیكی روستای گازرخان واقع شده است. این قلعه شهرت خود را به واسطه حسن صباح مروج مذهب اسماعیلیه در دوره سلجوقی بدست آورده است.حسن صباح چهره مرموز و نابغه سیاسی تاریخ، پس از رانده شدن از دربار ملك شاه سلجوقی نزد فاطمیان مصر به فراگیری اصول مذهب اسماعیلیه پرداخته و در مدت كوتاهی داعی كبیر شد. او پس از بازگشت، ایران را به جهت پیداكردن مقری برای فعالیت خود زیر پا نهاد، انتخاب او الموت بود.

 

قلعه الموت یکی از قلعه‌های منحصر به فرد تاریخی در ایران است.

قلعه الموت در شمال شرقی روستای گازرخان(قصر خان) و بر فراز صخره ای به ارتفاع ۲۱۶۳ متر از سطح دریا که بلندی صخره از زمین‌های پیرامون خود 200 متر و گسترده دژ 20000 متر مربع می‌باشد قرار دارد. این کوه از نرمه گردن (میان نرمه‌لات و گرمارود) شروع شده و به طرف مغرب ادامه پیدا کرده است. صخره‌های پیرامون قلعه که رنگ سرخ و خاکستری دارند، در جهت شمال شرقی به جنوب غربی کشیده شده‌اند. پیرامون دژ از هر چهار سو پرتگاه است و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی است که کوه هودکان با فاصله‌ای نسبتاً زیاد بر آن مشرف است. . این قلعه یکی از جاذبه‌های گردشگری استان قزوین محسوب می‌شود.

 

 

معماری قلعه الموت

قلعه الموت را مردم محل «قلعه حسن» می‌نامند. این قلعه از دو بخش غربی و شرقی تشکیل شده است. هر بخش، به دو بخش: قلعه پایین و قلعه بالا تقسیم شده است که در اصطلاح محلی، آنها را «جورقلا» و «پیازقلا» می‌نامند. طول قلعه حدود یک صد و بیست متر و عرض آن در نقاط مختلف بین ده تا سی و پنج متر متغیر است. دیوار شرقی قلعه بالا یا قلعه بزرگ که از سنگ و ملاط گچ ساخته شده است، کم‌تر از سایر قسمت‌ها آسیب دیده است. طول آن حدود ده متر و ارتفاع آن بین چهار تا پنج متر است. در طرف جنوب، در داخل صخره اتاقی کنده شده که محل نگهبانی بوده است. در جانب شرقی این اتاق، دیواری به ارتفاع دو متر وجود دارد که پی آن در سنگ کنده شده و پشت کار آن نیز از سنگ گچ بنا شده است و نمای آن از آخر می‌باشد. در جانب شمال غربی قلعه بالا نیز دو اتاق در داخل سنگ کوه کنده‌اند.

در اتاق اول، چاله آب کوچکی قرار دارد که اگر آب آن را کاملاً تخلیله بکنند، دوباره آبدار می‌شود. احتمال می‌دهند که این چاله با حوض جنوبی ارتباط داشته باشد. در پای این اتاق، دیوار شمالی قلعه به طول دوازده متر و پهنای یک متر قرار دارد که از سطح قلعه پایین‌تر واقع شده است و پرتگاه مخوفی دارد. در جانب جنوب غربی این قسمت قلعه، حوضی به طول هشت متر و عرض پنج متر در سنگ کنده‌اند که هنوز هم بر اثر بارندگی‌های زمستان و بهار پر از آب می‌شود. در کنج جنوب غربی این حوض، درخت تاک کهن‌سالی که هم‌چنان سبز و شاداب است، جلب توجه می‌کند. اهالی محل معتقدند که آن را «حسن صباح» کاشته است.

این قسمت از قلعه، به احتمال زیاد، همان محلی است که حسن صباح مدت سی و پنج سال در آن اقامت داشته و پیروان خود را رهبری می‌نموده است. در جانب شرقی قلعه، پاسداران قلعه و افراد خانواده‌های آنها ساکن بوده‌اند در حال حاضر، آثار کمی از دیوار جنوبی این قسمت باقی مانده است. در جانب شمال این دیواره، ده آخور برای چارپایان، در داخل سنگ کوه‌کنده شده است. گذشته از آثار دیوار جنوبی، دیوار غربی این قسمت به ارتفاع دو متر هم چنان پابرجاست؛ ولی از دیوار شرقی اثری دیده نمی‌شود. در این سمت، سه آب انبار کوچک در دل سنگ کنده‌اند و چند اتاق نیز در سنگ ساخته شده که در حال حاضر ویران شده‌اند. بین دو قسمت قلعه؛ یعنی قلعه بالا و پایین، میدانگاهی قرار دارد که بر گرداگرد آن، دیواری محوطه قلعه را به دو قسمت تقسیم کرده است. در حال حاضر، در میان میدان آثار فراوانی به صورت توده‌های سنگ وخاک مشاهده می‌شود که بی‌شک باقی مانده بناها و ساختمان‌های فراوانی است که در این محل وجود داشته و ویران گشته‌اند.

به‌طور کلی باید گفت، قلعه‌الموت که دو قلعه بالا و پایین را در بر می‌گیرد، به صورت بنای سترگی بر فراز صخره‌ای سنگی بنا شده و دیوارهای چهارگانه آن به تبعیت از شکل و وضع صخره‌ها ساخته شده‌اند؛ از این رو عرض آن به‌خصوص در قسمت‌های مختلف فرق می‌کند. از برج‌های قلعه، سه برج گوشه‌های شمالی و جنوبی و شرقی هم‌چنان برپای‌اند و برج گوشه شرقی آن سالم‌تر است. دروازه و تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی قرار دارد. مدخل راه منتهی به دروازه، از پای برج شرقی است و چند متر پایین‌تر از آن واقع شده است. در این محل، تونلی به موازات ضلع جنوب شرقی قلعه به طول شش متر و عرض دو متر و ارتفاع دو متر در دل‌سنگ‌های کوه کنده شده است. با گذشتن از این تونل، برج جنوبی قلعه و دیوار جنوب غربی آن، که روی شیب تخته سنگ ساخته شده است، نمایان می‌گردد.

این دیوار بر دشت وسیع گازرخان که در جنوب قلعه قرار دارد، مشرف است؛ به نحوی که دره الموت رود از آن دیده می‌شود. راه ورود به قلعه با گذشتن از کنار برج شرقی و پای ضلع جنوب شرقی، به طرف برج شمالی می‌رود. از آنجا که راه ورود آن در امتداد دیوار، میان دو برج شمالی و شرقی، واقع شده است استحکامات این قسمت، از سایر قسمت‌ها مفصل‌تر است و آثار برج‌های کوچک‌تری در فاصله دو برج مزبور دیده می‌شود. دیوارهای اطراف قلعه و برج‌ها، در همه جا، دارای یک دیوار پشت‌بندی است که هشت متر ارتفاع دارد و به موازات دیوار اصلی بنا شده است و ضخامت آن به دو متر می‌رسد. از آنجا که در تمام طول سال، گروه زیادی در قلعه سکونت داشته و به آب بسیار نیاز داشته‌اند؛ سازندگان قلعه با هنرمندی خاصی اقدام به ساخت آب انبارهایی کرده‌اند و به کمک آب‌روهایی که در دل سنگ کنده‌اند، از فاصله دور، آب را بر این آب انبارها سوار می‌نموده‌اند.

در پای کوه‌الموت، در گوشه شمال شرقی، غار کوچکی که از آب رو مجرا‌های قلعه بوده، دیده می‌شود. آب قلعه از چشمه «کلدر» که در دامنه کوه شمال قلعه قرار دارد، تأمین می‌شده است. مصالح قسمت‌های مختلف قلعه، سنگ (از سنگ کوه‌های اطراف)، ملات‌گچ، آجر، کاشی و تنپوشه هایی سفالی به قطر ۱۰ سانتی‌متر است. آجرهای بنا که مربع شکل و به ضلع بیست و یک سانتی‌متر و ضخامت پنج سانتی‌مترند، در روکار بنا به کار برده شده‌اند. در ساختمان دیوارها، برای نگهداری دیوارها و متصل کردن قسمت‌های جلو برج‌ها به قسمت‌های عقب، در داخل کار، کلاف‌های چوبی به‌طور افقی به کار برده‌اند. از جمله قطعات کوچک کاشی که در ویرانه‌های قلعه به دست آمده، قطعه‌ای است به رنگ آبی آسمانی با نقش صورت آدمی که قسمتی از چشم و ابرو و بینی آن کاملاً واضح است. امروزه در دامنه جنوبی کوه هودکان که در شمال کوه قلعه‌الموت واقع شده است، خرابه‌های بسیاری دیده می‌شود که نشان می‌دهد روزگاری بر جای این خرابه‌ها، ساختمان‌های بسیاری وجود داشته است.

در حال حاضر، اهالی محل خرابه‌های این محوطه را دیلمان‌ده، اغوزبن، خرازرو و زهیرکلفی می‌نامند. همچنین در سمت غرب قلعه، قبرستانی قدیمی معروف به «اسبه کله چال» وجود دارد که در بالای تپه مجاور آن، بقایای چند کوره آجرپزی نمایان است. در قله کوه هودکان نیز پیه‌سوزهای سفالین کهن به دست آمده است. سال بنای قلعه‌الموت در کتاب نزهه‌القلوب حمدالله مستوفی، دویست و چهل و شش ه - .ق ذکر شده که هم‌زمان با خلافت المتوکل خلیفه عباسی می‌باشد.

 

 

تخریب قلعه الموت

این قلعه در شوال ۶۵۴ هجری قمری به‌دستور هلاکو به آتش کشیده و ویران شد و از آن پس به‌عنوان تبعیدگاه و زندان مورد استفاده قرار گرفت. همچنین از سال ۹۳۰ هجری قمری و ابتدای حکومت شاه طهماسب صفوی تا سال ۱۰۰۶ هجری قمری قلعه کالبدی سالم داشته است.

متاسفانه حفاری‌هایی که در دورهٔ قاجار برای یافتن گنج در قلعهٔ الموت انجام شده، سبب ویرانی آن شده‌است.

 

[Mohammad Aref 120452]

تصاویری از قلعه الموت

 

 

 

[Mohammad Aref 120452]

دریاچه اوان

 

از جاذبه‌های طبیعی گردشگری استان قزوین كه هرساله گردشگران زیادی را به سوی خود جذب می‌كند، دره چشم نواز الموت است كه در میان آن دریاچه زیبای اوان همچون نگین درخشانی خودنمایی می‌كند.

الموت در شمال شرقی شهر قزوین با بیش از ‪ ۸۸۶‬كیلومتر مربع وسعت قرار گرفته‌است، این منطقه كه سرزمینی كوهستانی و به شكل دره‌های پیاله شكل است از شمال به مازندران و رامسر، از جنوب و شرق به قزوین و كوههای طالقان و از غرب به طارم‌سفلی محدود و منتهی می‌شود.

به‌سبب ویژگی‌های طبیعی منحصر به‌فرد، تنوع آب و هوایی با اقلیم كوهستانی، مرطوب حاشیه دریای خزر، معتدل و سرد را در الموت شاهدیم و این مزیت موجب جذب گردشگران به منطقه شده است.

بارش‌های فراوان فصلی كه گاهی سیلابی است و نیزبارش مناسب برف زمستانی كه گاهی به چند متر می‌رسد، منابع آبی فراوانی را در الموت به وجود آورده كه باعث ایجاد رودهای متعدد و دریاچه زیبایی در این دره شده است.

در این میان "دریاچه اوان" از زیباترین مناظر طبیعی منطقه به‌شمار می‌آید كه این دریاچه در حلقه چهار روستای اوان، دربن، زوار دشت و زرآباد و در ارتفاع یك هزار و ‪ ۸۰۰‬متری از سطح دریا واقع شده است.

این دریاچه به شكل حفره‌ای است كه عمیق‌ترین بخش آن با عمق هفت و نیم متر در جنوب شرقی آن واقع شده است.

این دریاچه با بیش‌از ‪ ۷۰‬هزار مترمربع مساحت از هیچ رودخانه‌ای آب دریافت نمی‌كند،بلكه آب آن از طریق چشمه‌های كف دریاچه و نزولات آسمانی تامین می‌شود و قلیان دایمی آن باعث صافی و زلالی آب دریاچه شده است.

از سرریز آب دریاچه نیز رود كوچكی ایجاد می‌شود كه آب آن مورد استفاده كشاورزان روستاهای "كوشك" و "آیین" است.

درتابستان این دریاچه محل ماهیگیری، آب تنی و قایق‌سواری ودر پاییز مامن پرندگان مهاجر مانند "قو" "غاز" و "مرغابی" است و در زمستان نیز با توجه به سرمای هوا و یخ زدن سطح آن، دریاچه قابلیت ورزشهای زمستانی مانند اسكی و اسكیت را دارد.

این دریاچه تاثیر مطلوبی در محیط پیرامونی خود داشته و باعث شده تا در حاشیه آن گونه‌های گیاهی ازجمله خانواده گرامینه و لگومینیوزه، گون، كنگر، شیرین بیان و همچنین نی‌بن، خوشاب و چنگال‌آبی از گیاهان شناور دریاچه رشد كند.

حیات وحش این آبخیز شامل كل، بز، پلنگ، خرس قهوه‌ای، روباه، شغال، گرگ، گراز، عقاب، فاخته، داركوب، شنگ، گربه وحشی، دال، دلیچه، شاهین، جغد، سبز قبا، زاغی، انواع گنجشك سانان، قورباغه، لاك پشت و خرچنگ است و متاسفانه نسل بز و كل به علت شكار بی‌رویه و تخریب زیستگاه آنان كاهش چشمگیری یافته است. همچنین این دریاچه زیستگاه انواع آبزیان ازجمله "قزل‌آلای رنگین"، "كپور" و "اردك ماهی" می‌باشد.

طبیعت زنده و چشم‌اندازهای دل‌انگیز كوهستانی، غارهای شگفت‌انگیز "اكوجان" (حاجت خانه)، مناظر طبیعی سفیدآب، كوشك‌در، هیر،سپوهین،تلاتر،سیلك، درخت‌های كهنسال،چشمه‌های آب معدنی، رودهای زلال گرمارود، اندج‌رود، الموت‌رود، خارود، تار و لات، سردرود و اربدیان كه همگی به شاهرود می‌ریزند مجموعه‌ای كم‌نظیر و جذاب برای گردشگران داخلی و خارجی به‌شمار می‌رود كه هر یك از آنها می‌تواند شوق سفر را در دلها برانگیزاند

اعتقادی وجود دارد مبنی بر اینكه این دریاچه بازمانده دریاچه بزرگ «كاسپین» است. دلیلی كه برای این مدعا می آورند تغییریافتگی نام كاسپین به قزوین است. تلفظ درست نام دریاچه ovan است. به معنی محل گرد آمدن آب.

 

 

 

اگر در حوالی پایتخت یا شهرهای شمالی کشور زندگی می کنید، بهترین گزینه شما برای سفری یک روزه در تعطیلات داغ این روزها، شهر قزوین است. کافی است بار و بندیلتان را جمع کنید و خود را برای یک روز گشت و گذار در طبیعت قزوین آماده کنید. قزوین با دریاچه اوان، قلعه الموت و طبیعت زیبای ارتفاعاتش حرف های زیادی برایتان خواهد داشت! دریاچه اوان بعد از قلعه الموت معروفترین میراث طبیعی قزوین به شمار می رود. دریاچه ای که در نیمه‌های شمالی الموت و در دامنه‌های خشچال، مانند زمردی درخشان می‌درخشد و با چشم‌اندازی منحصربه‌فرد چشم هر بیننده‌ای را به خود خیره می‌كند. این دریاچه تنها از آب چشمه‌های زیرزمینی موجود در بستر دریاچه تغذیه می‌كند و بخش ناچیزی از آن هم هنگام بارندگی تامین می‌شود.

 

آب این دریاچه به حدی صاف و زلال است كه در فصل تابستان در محل ماهیگیری می‌توان ماهی‌ها را كه در عمق كمی از سطح آب شنا می‌كنند، دید. هرچند كه بی‌توجهی برخی ماهیگیران، مسافران، گردشگران و قایقرانان باعث آلودگی سطحی بخش‌هایی از آن شده است.

اما هنوز هم این دریاچه زلال در تابستان پذیرای شناگران و قایق‌سواران، در پاییز مأمن پرندگان مهاجر مانند قو، غاز، مرغابی و در زمستان با توجه به یخ‌زدن سطح آن باب طبع اسكی‌بازانی که به دنبال یک تجربه لذتبخش هستند!

اما برای رسیدن به این دریاچه باید از مسیر اصلی الموت حدود 10 كیلومتر دور شوید و از جاده‌ای آسفالته به روستای زرآباد برسید. در كنار این روستا دریاچه مستطیل شكل اوان پیداست، این دریاچه همچنین در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد قرار دارد.

اگر گذارتان به اوان افتاد بد نیست بدانید که علاوه بر اقامتگاه های قزوین، فضای كافی هم برای چادر زدن جهت استراحت در طبیعت وجود دارد. علاوه بر این می توانید روی خانه های اجاره ای روستاهای اطراف هم حساب کنید تا سفرتان رنگ و بوی اکوتوریستی بیشتری بگیرد!

 

 

 

[Mohammad Aref 120452]

تصاویری از دریاچه اوان

 

 

 

 

[Mohammad Aref 120452]

ادامه تصاویر دریاچه اوان

 

 

 

[Mohammad Aref 120452]

ادامه تصاویر دریاچه اوان

 

 

 

[Abolfazl_r 20780]

یه نکته راجع به استان قزوین بگم که جالبه و اون اینه که فاصله بین کوهستان و طبیعت سر سبز و گاها جاهایی که همیشه برف وجود داره تا شنزارها و بیابان بی علفش کمتر از 100 کیلومتره.

 

الموت آب و هوای فوق العاده خوبی در ماه های اردیبهشت و خرداد داره. محصول اصلی این منطقه گیلاس، فندوق و گردو هست. یه جشنی هم هر ساله در منطقه الموت برگزار میشه تحت عنوان جشن فندوق.

[Abolfazl_r 20780]

 

طبیعت بیابانهای قزوین کمتر شناخته شده است. ولی واقعا شبهای زیبا و پر ستاره ای داره که چشم انسان رو به آسمان خیره میکنه.

[Abolfazl_r 20780]

کوهین در جاده قزوین - رشت (مزارع گندم دیم پس از برداشت)