sookut 13735 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 فروردین، ۱۳۹۰ پروژه 7 ميليارد يورويي اشتوتگارت 21 به نفع 300 اصله درخت متوقف ميشود!!! شوك زيست محيطي به طبيعت ايران امسال با آتش سوزيهاي گسترده در جنگل هاي غرب و شمال كشور آغاز شد، آنجا كه هكتارها جنگل بكر زاگرس طعمه آتش گرديد و آنگاه جنگل هاي گلستان در مناطق مختلف نوبت به نوبت گرفتار حريق شد. علت اين آتش سوزيها هنوز به طور دقيق مشخص نشده است، اما مسئولان ترجيح مي دهند طبيعي بودن و ايجاد آتش تحت تاثير جريانات هوا را پررنگتر از بقيه عوامل جلوه دهند. در ميانه وقوع آتش سوزي در جنگل هاي زاگرس و درست پيش از آنكه آتش سوزي در جنگل هاي شمال جدي شود اتفاق ديگري در نوشهر افتاد تا اينبار ساخت يك جاده كمربندي بهانه اي براي تخريب كهنسالترين باغ اكولوژيك ايران و خاورميانه باشد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام آنهايي كه اهل فن هستند باغ اكولوژيك نوشهر را همواره با باغ فلورانس در ايتاليا و كيو در لندن مقايسه مي كنند، البته پيش از آنكه با مجوز فرمانداري و همكاري سازمان بنادر و كشتيراني، 8 هكتار از اين باغ نابود شود. جولان شكارچيان عرب براي به دام انداختن پرندگان ايراني مورد علاقه شان امسال نيز جزء خبرهاي آزاردهنده زيست محيطي بود، درست مثل خبر اعطاي مجوز اكتشاف نفت در دشت كوير آن هم با موافقت سازمان حفاظت محيط زيست! وقتي مجوز اين اكتشاف داده شدو چيني ها پيمانكار اين پروژه معرفي شدند به جز دوستداران طبيعت و البته انگشت شمار مسئولان سازمان حفاظت محيط زيست كه معمولا اعتراضاتشان نمي تواند جلوي پروژه هاي اين چنيني را بگيرد، صداي اعتراض از جايي بلند نشد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام اگر پيشبيني ها و بررسي هاي كارشناسان اكتشاف در اين منطقه درست باشد پس از استخراج نفت تنها 100 ميليون دلار درآمد عايد ايران مي شود، درحاليكه اين مبلغ در ازاي تخريبي كه بر يكي از مهمترين پارك هاي ملي و زيستگاههاي حيات وحش ايران تحميل مي شود قابل اعتنا كردن نيست. اما اگر 100 ميليون دلار درآمد در ذهن بعضي ها رقم بزرگي است، شايد بشود با شبيه سازي موقعيتي نسبتا مشابه در آلمان به بي ارزشي 100 ميليون دلار پي برد. بيشتر از يك سال است كه مردم اشتوتگارت آلمان در براي اجراي يك پروژه 7 ميليارد يورويي موسوم به اشتوتگارت 21 مقاومت مي كنند. اعضاي سازمانهاي مردم نهاد زيست محيطي اين كشور در مقابل ماشين هاي سنگين راهسازي كه براي قطع درختان آمده اند دراز مي كشند. حتي شبها در همان منطقه مي مانند چون نگرانند كه با اجراي اين پروژه 300 اصله درخت نابود شود. حتما 300 اصله درخت در نظر مردم و مسئولان ما رقم بي ارزشي است، چون در ايران هكتار هكتار جنگل نابود مي شود و اگر كسي دم بزند ضد پيشرفت شناخته مي شود. اما آيا خشك شدن درياچه هاي اروميه، بختگان، پريشان، هامون، جولان ريزگردها در آسمان، مرگ گونه هاي جانوري و بالاخره آلودگي هوا كه معمول زنجيره اي از بي تدبيريهاست نيز مي تواند به اندازه قطع 300 درخت برايمان بي ارزش باشد؟ منبع:نشريه آموزش پژوهشي هفت روز كشاورزان شماره 45 6 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده