EOS 14528 اشتراک گذاری ارسال شده در 10 فروردین، ۱۳۹۰ یه روز یه ترکه ....... خیلی شجاع بود، خیلی نترس.. ؛اسمش ستار خان بود، شاید هم باقر خان.. ؛ یکه و تنها از پس ارتش حکومت مرکزی براومد، جونش رو گذاشت کف دستش و سرباز راه مشروطیت و آزادی شد، فداکاری کرد، برای ایران، برای من و تو، برای اینکه ما یه روزی تو این مملکت آزاد زندگی کنیم. یه روز یه رشتیه ...... اسمش میرزا کوچک خان بود، میرزا کوچک خان جنگلی؛ برای مهار کردن گاو وحشی قدرت مطلقه تلاش کرد، برای اینکه کسی تو این مملکت ادعای خدایی نکنه؛اونقدر جنگید تا جونش رو فدای سرزمینش کرد. یه روز یه لره ...... اسمش کریم خان زند بود، موسس سلسله زندیه؛ ساده زیست، نیک سیرت و عدالت پرور بود و تا ممکن می شد از شدت عمل پرهیز می کرد. یه روز یه قزوینه ...... به نام علامه دهخدا ؛ از لحاظ اخلاقی بسیار منحصر بفرد بوده و واژه نامه پارسی گرانبهایی برای ما بر جا نهاد. *************************** روزگاری ما همه با هم بودیم...، ترک و رشتی و لر و اصفهانی و... ـ تا اینکه یه عده رمز دوستی ما را کشف کردند و قفل دوستی ما را شکستند... ؛ حالا دیگه ما برای هم جوک می سازیم، به همدیگه می خندیم!!! ـ این از فرهنگ ایرانی به دور است. ـ بیایید باهم بخندیم، نه به هم هر وقت سخن از انسانيت و برابري است،همه ما ژست تو خالي مي گيريم و از دلاوري هايمان مي گوييم، اما بجاي اين توصيف هاي توخالي : اميدواريم تمامي ايراني ها دست از نژاد پرستي بردارند. 7 لینک به دیدگاه
الهام. 8079 اشتراک گذاری ارسال شده در 10 فروردین، ۱۳۹۰ تركا خيلي باهوشن...رشتيا خيلي غيرتين... اين جوكا نقطه قوت هر مليتي رو نشونه گرفته...انگار از سر حسادت باشه... لینک به دیدگاه
ayhan 2309 اشتراک گذاری ارسال شده در 10 فروردین، ۱۳۹۰ خیلی زیبا بود.......یکی از دلایل عدم موفقیت ما همین عدم اتحاده...... ولی اون روز ها دیگه بر نمیگرده...............:icon_pf (34): لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده