مقاله اثر اعتياد جنسي بر روي روابط زوج ها و راه هاي درمان آن

[peyman sadeghian 30,244]

اثر اعتياد جنسي بر روي روابط زوج ها و راه هاي درمان آن ^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^ در اين برنامه بيشتر روي صحبتمان با افرادي است که در رابطه زناشويي و يا رابطه جنسي متعهد با فردي هستند اما به اعتياد جنسي هم دچار هستند. مي خواهيم ببينيم که اعتياد جنسي اين افراد چه اثري روي رابطه شان مي گذارد و اينکه بايد چه نکاتي را در مورد رابطه شان در نظر بگيرند و در نهايت درمانهايي را هم براي حل اين مشکل پيشنهاد کنيم. اول اشاره اي مي کنيم به اينکه در شرايطي که يکي از طرفين دچار اعتياد جنسي هست بر سر طرف مقابلش چه ميايد چون همانطوري که مي دانيم در خيلي از موارد اعتياد جنسي، فرد معتاد اصلا نمي داند و يا نمي تواند درکي از حال شريک جنسي اش داشته باشد. عکس العمل هاي طرف مقابل: - بي تفاوتي؛ اينکه طرف مقابل فرد معتاد خودش را پس مي کشد و ديگر برايش مهم نيست چه در رابطه شان مي گذرد. - شريک جنسي ممکن است رابطه جنسي بيشتري برقرار کند که بتواند شريک جنسي اش را از اعتيادش منحرف کرده و دوباره به سمت خودش جذب کند. - رابطه جنسي شان سرد مي شود و ممکن است خودش را مقصر بداند و فکر کند که به خاطر مشکلات ازدواجشان بوده که همسرش به سمت آن اعتياد کشيده شده است. يا مي ترسد رابطه جنسي داشته باشد که مبادا شريک جنسي اش به خاطر اعتيادش رابطه جنسي پرخطري را تجربه کرده باشد و از او بيماري هاي مقاربتي بگيرد. - انکار؛ قبول اينکه همسرش دچار اين مشکل شده آسان نيست. - شوک؛ اگر به يکباره متوجه اين عادت شريک جنسي اش بشود ممکن است دچار شوک بشود (مثلا در مورد اعتيادهاي اينترنتي). - در مواردي که فرد به بيش خواهي جنسي دچار است. مثلا هر روز طلب رابطه جنسي مي کند. همسرش ممکن است احساس کند که مورد سوء استفاده جنسي قرار گرفته که اثرات روحي نامطلوب آن را در برنامه هاي پيش شرح دادم، ممکن است احساس عصبانيت شديد کند و در نهايت ديگر نتواند زندگي با همسرش را تحمل کند. - همسر فرد به نقش والد در مي آيد و مي خواهد مشکل همسرش را حل کند که اين تعادل رابطه شان را بر هم مي زند. چون فردي که به اعتياد جنسي مبتلا است در قالب بچه خطاکار و همسرش در قالب والد سرزنش کننده مي شود و مدام به سئوال کردن از او مي پردازد که مثلا کجا بودي؟ چکار کردي؟ فلان ساعت خانه باش و غيره. اما زماني مي رسد که فردي که در قالب کارآگاه رفته، متوجه مي شود که رودست خورده و همسرش هنوز هم به رفتار جنسي خارج از قائده خود ادامه مي دهد و اين مي تواند يک بحران شديد در رابطه به وجود بياورد. در اين حالت نه تنها رابطه زناشويي زوج به کل از بين مي رود بلکه همسر فرد معتاد هم ممکن است به چک کردن و کنترل وي معتاد شود، يعني به جاي اينکه فرد اول اعتياد جنسي اش مداوا شود فرد دوم هم دچار اعتياد فکري و رفتاري مي شود و مشکل دو چندان مي شود. مهارتهايي که در رفتار درماني شناختي به افراد آموخته مي شود: - فرد مدتي روي خودش کار مي کند که اصلا ريشه مسئله اش را متوجه بشود و بعد تشويق مي شود که هر وقت آماده بود با شريک زندگي اش و يا کسي که با او زندگي مي کند موضوع را در ميان بگذارد و معمولا اين مرحله اگر زير نظر مشاور روانشناس باشد بهتر است چون بايد همزمان با ناراحتي هاي روحي که براي شريک جنسي فرد هم پيش مياد مواجه شد و آنها را تحت مشاوره قرار داد وگرنه ممکن است رابطه زوج از هم بپاشد. - به فرد آموزش داده مي شود که در زمان هاي معيني از روز با خودش خلوت کند و اگر جاي ساکتي دراز بکشد و يا در موقعيت راحتي بنشيند و تمرين هاي تمرکز و آرامش بخش انجام دهد مثلا فقط بر روي نفس هايش تمرکز کند. - عوض کردن سبک زندگي فرد به نوعي که فرد کم تر در معرض مواد تحريک کننده باشد و در فعاليت هاي فيزيکي (ورزشي) و معنوي شرکت کند. مصرف الکل و مواد مخدر يا محرک را کم يا قطع کند. - روش هاي کنترل عصبانيت (در مواقعي که فرد مي خواهد به عادتش برگردد اما مي خواهد خودش را کنترل کند). - فراگيري اينکه چه موقع در مقابل خواسته هاي دروني بايستيد و به طور خلاصه در نه گفتن مهارت پيدا کنيد. نکته هايي که در طول دوره درمان بايد در نظر داشت: - در طول دوره درمان هرچه زودتر شريک زندگي در جريان قرار بگيرد و او را همراهي کند بهتر است، چون نه تنها درمان موثر است بلکه مي شود روي رابطه زوج ها هم کار کرد چون مراحل متعددي را از زمان تشخيص تا ترک کامل بايد طي کنند که روي رابطه شان اثر مي گذارد و همسر فرد هم به حمايت احتياج دارد. - زماني که فرد در دوران ترک است ممکن است از رابطه جنسي مشمئز بشود و يا در بر قراري رابطه جنسي حالت عصبانيت داشته باشد که با رابطه جنسي شان تداخل کند. - مهم اين است که همسر فرد بداند که نمي تواند او را تحت کنترل دربياورد. در سال 1992 پژوهشي انجام شد که نشان مي دهد که در بين خانمها و آقايان تفاوتهايي از اين نظرها وجود دارد. مردها بيشتر ناراحت مي شوند که زن ها در رابطه جنسي باشند تا عاطفي، ولي زن ها بيشتر از اينکه همسرشان در رابطه عاطفي با زن ديگري باشد ناراحت مي شوند تا اينکه صرفا رابطه جنسي داشته باشد. مراحلي که زوج ها در دوران ترک تجربه مي کنند: 1 - الگوهاي قبلي دعواها و کدورتها بر مي گردد و اختلافات زوج ها بالا مي گيرد. بايد روي رابطه شان هم کار کنند نه اينکه فقط بر روي فرد معتاد تمرکز کنند. 2 - هنگامي که مشکل اعتياد فرد حل مي شود، مشکلات ديگر جنسي زوج ها رو مي شود. 3 - برگشت رابطه زوج ها به صورت عادي مدتي زمان مي برد، چون مدت ها بوده که روي موضوع سومي که اعتياد فرد مقابل بوده تمرکز کرده بودند و حالا دوباره بايد بر روي رابطه شان تمرکز کنند مثل کسي که مدتي است راه نرفته و دوباره راه رفتن تا مدتي برايش سخت است. 4 - طرفين در زمان هاي متفاوت به نقطه اي مي رسند که بتوانند به رابطه شان متعهد باشند. 5 - حلقه دوستانشان متفاوت مي شود و ممکن است در طول اين زمان تعدادي از دوستانشان را از دست بدهند. 6 - در برخي موارد وقتي که مشکل اعتياد جنسي حل مي شود اعتيادها و وسواسهاي فکري و رفتاري ديگر از جمله خوردن و خريد کردن و غيره ممکن است در هر کدام از طرفين ظهور پيدا کند که در واقع وجود داشته اما به واسطه مهم تر بودن اعتياد جنسي به چشم نمي آمده است. 7 - بعضي اوقات افراد در دوران ترک دورابه به عادت خود بر مي گردند و دعواها و حالت شک همسر هم بر مي گردد و باز قضيه از اول تکرار مي شود تا فرد دوباره به مرحله ترک برسد که اين فرايند مي تواند خيلي خسته کننده و مايوس کننده باشد براي هر دو طرف. در اين هنگام بودن يک نفر سوم و يا يک حلقه حمايتي مي تواند به زوج در پشت سر گذاشتن اين دوران کمک کند. 8 - در بين بعضي زوج ها آنقدر فرد ترک مي کند و دوباره آن عمل را تکرار مي کند که نه تنها شريک جنسي فرد اطمينانش را از دست مي دهد بلکه خود فرد هم از خودش نا اميد مي شود که آيا اصلا مي تواند اين اعتياد را ترک کند يا خير. اما با کمي اعتقاد و خودباوري زوجها نه تنها مي توانند اطمينان و اعتمادشان را نسبت به هم و رابطه شان بدست بياورند و حتي رابطه شان به سطحي عميق تر وارد مي شود و زوج زندگي صميمانه تري را تجربه خواهند کرد چون مرحله به اين سختي را به کمک هم پشت سر گذاشته اند و موفق شده اند. يک موردي را هم در آخر اشاره کنم که بعضي از اعتيادهاي جنسي مثل داشتن رابطه مکرر و پرخطر با افراد خياباني را مي شود براي هميشه کنار گذاشت اما در بعضي موارد ديگر مثل اعتياد به خودارضايي کردن، فرد بايد ياد بگيرد که اين عمل را چطور در حد اعتدال نگهدارد وگرنه ترک کردن خودارضايي بطور دائم خيلي عملي نيست و براي افرادي که در رابطه جنسي هم نيستند خيلي توصيه نمي شود، به خصوص براي مردها به دليل اينکه نياز به خارج کردن مايع مني ساخته شده در بدن وجود دارد. ما معمولا توصيه ميکنيم حداقل تا 6 ماه از داشتن رابطه جنسي خود داري کنيد که کنترل فکر و رفتارتان را بدست بياوريد و بعد کم کم در حد 1 يا 2 بار در هفته لمس آلت را به آهستگي شروع کنيد که به حساسيت اعصاب اين منطقه عادت کنيد و بدون فشار زياد و دفعات غيرقابل کنترل هم بتوانيد به لذت جنسي برسيد. اگر شما در رابطه جنسي باشيد مي توانيد دوران 1 تا 3 ماه را بدون رابطه جنسي طي کنيد (البته با موافقت شريک جنسي تان) و بعد از اين دوران رابطه جنسي را به صورت دخول با شريک جنسي تان داشته باشيد اما از هرگونه تحريک جنسي ديگر مثل خودارضايي متقابل و غيره خود داري کنيد تا به الگوي جديد رفتاري عادت کنيد. ¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤ برگرفته شده از BBCPersian.com