گفت و گو در مورد اینکه چرا ارتباط خوبی بین صنعت و دانشگاه وجود نداره؟

[Hossein.B 3666]

با سلام خدمت شما عزیزان می خواستم یک گفت و گو در این مورد انجام بشه تا کسانی که مدرک دانشگاهی دارند اما هیچ ارتباطی با صنعت نداشتند و مثل من بیگانه هستند یه چیزایی یاد بگیرند ازکسانی که در صنعت تجربه دارند خواهش می کنم که بگن که چه چیزهایی برای وارد شدن به صنعت نیازه که دانشجویی مثل من برای ورود سر در گم نباشه

[Prof.Eng 1862]

بهترین کاری که می توانید انجام دهید خواندن دروس دانشگاه به بهترین نحوه ممکن است. دروس تخصصی رشته خودتان را به خوبی فرابگیرید. تابستان سال سوم و چهارم را هم کمی به فراگیری نرم افزار مربوط به زمینه ای که فکر می کنید در آینده در آن مشغول بکار می شوید اختصاص دهید.

همه در شروع کار نیاز به زمان دارند تا با جو کاری، نحوه کار مهندسی و ... آشنا شوند. نگران نباشید.

[Hossein.B 3666]

ممنون از کمکتون ولی مشکل من اینه ترم 8 هستم نه درسامو درست درمون خوندم نه نرم افزار انچنانی بلدم آخه میدونی چیه من این تاپیک رو واسه همین نوشتم که چرا ما در حین درس خوندن با صنعت ارتباط نداریم تا هم اون چیزایی رو که میخونیم ملموستر باشه و هم انگیزه ایجاد کنه برای بیشتر درس خوندن و یادگیری نرم افزارهای مفید و مربوطه الان دارم یه سری نرم افزار یاد می گیرم اما تا حدی بیشتر نمی تونم یادبگیرم چون نه پشتش انگیزه هست نه کاری فقط یه سری چیزایه تئوریکه باید یاد بگیریم البته این مشکل خیلی بزرگه و مشکل عدم پیشرفت در صنعته در حالی که ما بدون اغراق قویترین دانشجوها داریم ولی هیچ بهره ای از همه تفکر نمیگیریم بازم ازت ممنونم که کمک کردی :ws2:

[Prof.Eng 1862]

سلام

صحبت کردن در مورد وضعیت اسفناک علم و صنعت در ایران بحثی بی فایده است. وضعیت علمی بسیاری از دانشجویان امروزی از درخواست های جزوه و پروژه و ... ای که در این سایت و نمونه های مشابه آن بسیار دیده می شود روشن است! در مورد وضعیت صنعت ما هم که در آن روابط، زد و بند، ارجحیت منافع شخصی و فردی (در برابر منافع گروه، شرکت و ...)، عدم وجود فرهنگ کار گروهی، عدم تعهد به کار موج می زند روشن تر!

 

ناامیدتان نمی کنم ولی باید اعتراف کرد که وضعیت بسیار خرابتر از آن است که با گله و شکایت حل شود. خلاصه بگویم باید بسیار مواظب خودتان باشید تا روحیه کاری و انرژی بسیار ارزشمندی که در وجودتان دارد را قربانی موارد بالا نکنید. بسیار اندکند کسانی که ارزش خودشان، ارزش کار و ارزش وقت را بالاتر از این می دانند که به جرگه افراد مصداق بالا نپیوندند. بسیار باید مواظب باشید تا روزمرگی برخی از محیط های کاری شما را بدون آنکه متوجه باشید دچار پوسیدگی علمی و بدتر از آن پوسیدگی فرهنگی کند. اگر چشم هایتان را خوب باز کنید در همان روزهای اول کاری در هر محیطی که باشید افرادی را خواهید دید که مصداق کلمات بالا هستند یا مثل یک ماشین شده اند که صبح تا شب شان در تمام روزهای سال یکی است، یک ساعت از وقت شان مفید نیست! یا در پی منافع شخصی شان هستند، و حتی از کار کردن دیگران هم بخاطر به خطر افتادن جایگاه بی ارزششان که برایش بسیار ارزش قایلند جلوگیری می کنند!

 

بسیار ارزشمند و خوب است که به فکر روابط صنعت و دانشگاه هستید. اما وقتی وارد صنعت شدید متوجه می شوید که تقریبا چنین رابطه ای بی معنا و مسخره است. اغلب اساتید دانشگاه های ایران(در حوزه مهندسی)، کسانی هستند که بطور مستقیم تا درجه دکترا پیش رفته اند بنابراین تجربه کار درستی در صنعت ندارند تا زبان صنعت را بفهمند. کسانی هستند که نهایت کارشان مقاله دادن در فلان کنفرانس معتبر خارجی است اما اگر از آنها یه کار مهندسی درخواست شود در انجام آن ناتوانند.

از طرفی صنعت ما هم در اکثر حوزه ها هنوز به جایگاهی نرسیده است که مشکلش فقط توسط تحقیق دانشگاهی که تنها کاری است که اساتید ایرانی بلدند حل شود! تقریبا تمام راهی که صنعت ما قرار است برود قبلا توسط کشورهای صنعتی طی شده و علم آن تولید شده است (به جز موارد بسیار اندکی که ایران واقعا جزو پیشروان است و اغلب مهندسی هم نیستند).

بنابراین می بینید که با این وضعیت صنعت کمتر مشکلی دارد که نیاز به اساتید دانشگاه داشته باشد و اساتید کمتر تجربه و سابقه صنعتی دارند تا با زبان مهندسی مورد قبول صنعت (که دور از تئوری پردازی است) را بدانند و بکار گیرند.

 

در طول سابقه 15 ساله کار مهندسی، می توانم نمونه های متعددی از سعی و تلاش اساتید دانشگاه در برقراری ارتباطی برایتان بزنم که از طریق روابط و توصیه و ... پیگیری شده نه بر اساس نیاز صنعت و در نهایت بدلایل بالا به شکست انجام میده و یا نتیجه آنها چند برگ نوشته ای بوده است که چیزی جز تلف کردن هزینه و وقت برای صنعت نداشته و در کتابخانه و ... مشابه اغلب پایان نامه ها ارزشی بیش از خاک خوردن نداشته است.

 

دانشگاه ما از پایه مریض است و صنعت مریض تر. تنها کاری می توانیم بکنیم مواظبت از خودمان است تا به مرض آنها دچار نشویم. بیماری تئوری زدگی اساتید، بیماری بی تعهدی، رابطه بازی، روزمره گی، درجا زدن و بدتر از همه بیماری کارشکنی!

[Mr. Specific 43573]

واقعا هیچ ارتباطی بین دانشگاه و صنعت نیست

این یک واقعیته که باید باهاش کنار بیایم

بهترین کار همون استفاده از داشته هاست.. هر چی یاد گرفتی از دانشگاه.. البته این نظر منه چون من هرکسی رو که دیدم رفته سر کار مدرکش فقط جوازی برای ورودش به صنعت بوده و اونجا کلا با درس فرق میکنه....

[spow 44197]

دوست عزیز به عنوان کسی که الان 14 ساله همه نوع کاری رو تجربه کردم وحین کارکردنم تحصیلاتمو ادامه دادم تک تک حرفای اقای دکتررو با گوشت وپوستم لمس کردم

ازروابطی که به سادگی اب خوردن خط بطلانی میکشه بر وجود داشتن شما تا نادیده گرفته شدن توانایی ها وسطح سواد درمحیط کاری

دیدم ادمایی که به دلیل نداشتن مدرک معتبر درعین حالی که خدای فنی یک زمینه خاص هستند چگونه عزلت نشین شده اند وچگونه با کوچکترین تغییر مدیریتی کسانی از عرش به فرش رسیده اند وکسان دیگری راه قهقرارو پیمودن

با این همه

با مدرک دیپلم هم کارکردم

با مدرک فوق دیپلم استخدام شدم لیسانس مکانیک رو هم گرفتم والان دقیقا به خاطر همین مسایل با تمام علاقم به رشته مکانیک به دلیل اینکه ظرفیتی برای سطوح بالاترتحصیلاتی بدون داشتن روابط انچنانی وجودنداره رو به علوم انسانی اوردم هرچند به دلیل ماهیت شغلم(99درصد مشاغل از شما فقط یک چیز میخوان-بقول دکتر حسن زاده استاد دینامیک ما میخوان مسئول چند تا کلید روش خاموش بشید!!)هنوز با رشته های فنی درارتباط کاملم ولی فضای شغلی ادمو کاملا ایستا میکنه وهمه چیز وبازهم میگم همه چیز برمیگرده به استعداد وعلاقه وممارست شخص خودتون که چقدر بتونید دوام بیارید درمقابل این سیستمهای فرسایشی!

این خود شمایید که وظیفه دارید برعکس هفتاد میلیون نفر شنا کنید!

وظیفه سنگینی هست ولی اگر درزندگی خود به دنبال پویایی واستفاده از داشته هایتان هستید تنها راه همین هست یا راه ازموده شده استفاده از روابط عالی!

یک توصیه بسیار جالب درمقدمه کتاب طراحی اجزای شیگلی از زبان این استاد بی بدیل امده

سعی کنید مهندسی اچار به دست باشید تا حقوق بگیری ساده!

تاثیرش را درزندگی خودتان ودردرونتان فقط احساس خواهید کرد اما بعد از گذشت چندین سال از اینکه مثل همه نشده اید احساس رضایت خواهید نمود

شما بیماری هستید بین دو دکتر رو به موت که از علاج خودشان عاجزند ولی بالاخره روزی همه چیز تغییر خواهد کرد اما معلوم نیست عمر ما به دیدن ان روز قد بدهد یا نه ولی شما خودتون باشید واستوار

من هم براتون ارزوی کامیابی وموفقیت دراین عرصه رو میکنم ودراخر بازهم میگم گفته های دکتر تک تکشون مستند وکاراومفید هست سعی کنید از غلتیدن درورطه تکرار بپرهیزید

موفق باشیم

[silverydate 26]

کاملا موافقم اما این ایستادگی که فرمودین خیلی گرون تموم میشه.من در حال تجربش هستم امیدوارم مشکل همه حل بشه

ممنون از نظرات مفیدتون

[alilamir 17]

سلام به تمامي دوستان .

با نظرات همگي شما موافقم. ولي آيا تابحال به اين فكر كرده ايم كه ماچقدر در ايجاد اين رابطه موثر بوديم يا خواهيم بود. دوستان من 15 سال تجربه كار دارم . 10 سال تجربه مهندسي توربين كه تقريبا همه علوم در آن تجميه شده است. دوستان زيادي ديدهام. انواع مهندسين. دكترها و ... اما قريب به اتفاق فقط حرف ميزنيم . عملا هيچ كار درخور و شايسته اي انجام نميدهيم. فقط انتقاد ميكنيم چرا چنين چرا چنان . عزيزان همان كساني كهع در صنعت فعلي هستند تقريبا 80 در صد از افرادي مثل خودمان هستند جالب است همه اين دغدغه علمي نبودن صنايع و عدم ارتباط موثر را دارند ولي هيچ كاري نميكنند. به محض اينكه در محل كارشان قدري تثبيت شدن همه ايده ها را فراموش ميكنند .تنبل ميشوند. و ميشوند يك كارمند خنثي و روزگزران. عزيزان ما محبوريم و بايد همه همت كنيم و تك تك مسئوليم. از خودمان شروع كنيم و زياد انقادهاي كه بيشتر به خودمان برميگردد را تكرار نكنيم چراكه انگيزه را از ما ميگيرد.

عزيزان همت كنيد آينده ايران با تفكر و دستان ما شكل ميگيرد.

[Hossein.B 3666]

سلام به تمامي دوستان .

با نظرات همگي شما موافقم. ولي آيا تابحال به اين فكر كرده ايم كه ماچقدر در ايجاد اين رابطه موثر بوديم يا خواهيم بود. دوستان من 15 سال تجربه كار دارم . 10 سال تجربه مهندسي توربين كه تقريبا همه علوم در آن تجميه شده است. دوستان زيادي ديدهام. انواع مهندسين. دكترها و ... اما قريب به اتفاق فقط حرف ميزنيم . عملا هيچ كار درخور و شايسته اي انجام نميدهيم. فقط انتقاد ميكنيم چرا چنين چرا چنان . عزيزان همان كساني كهع در صنعت فعلي هستند تقريبا 80 در صد از افرادي مثل خودمان هستند جالب است همه اين دغدغه علمي نبودن صنايع و عدم ارتباط موثر را دارند ولي هيچ كاري نميكنند. به محض اينكه در محل كارشان قدري تثبيت شدن همه ايده ها را فراموش ميكنند .تنبل ميشوند. و ميشوند يك كارمند خنثي و روزگزران. عزيزان ما محبوريم و بايد همه همت كنيم و تك تك مسئوليم. از خودمان شروع كنيم و زياد انقادهاي كه بيشتر به خودمان برميگردد را تكرار نكنيم چراكه انگيزه را از ما ميگيرد.

عزيزان همت كنيد آينده ايران با تفكر و دستان ما شكل ميگيرد.

سلام مهندس جان..دقیقا همینطوره که شما میگین برای همین یه همچین تاپیکی زدیم تا از شما و امثال شما که تجربه زیادی دارین و در کنارش علمشم دارین کمک بگیریم تا بررسی کنیم چرا با این همه اساتید خبره دانشجوهای نخبه و صنعتگران حرفه ای ما هنوز اینجایم و ارتباط چندانی بینشون نیست ....اصلا کسی هست بین این دو قشر ارتباط برقرار کنه؟...یا ارتباط برقرار میشه و افرادی برای سود بیشتر این ارتباط رو قطع می کنن؟.....