هونگ گار کونگ فو

[MOJTABA 77 8304]

هونگ گار کونگ فو هم روش هاي بيروني و هم استيل هاي دروني دارد. در اين هنر رزمي، تکنيک هاي دست که شامل حرکات مستقيم، چرخشي و زوايه دار مي شوند مورد تأکيد بيشتري قرار دارند. در اين سبک هماهنگي و تطابق بين فنون و اجراي آنها همانقدر اهميت دارد که نحوه اجراء و اثر آنها. ارتفاع لگدهايي که در اين رشته به حريفان نواخته مي شود اکثراً از کمر اشخاص بالاتر نمي آيد و اجراي تکنيک هاي اين سبک در ابتدا بسيار سخت به نظر مي رسد اما لازم به ذکر است که در هونگ گار هم فنون نرم و هم فنون سخت به يک اندازه ديده مي شوند. اجراي فنون پيشرفته هونگ گار، بسيار پيچيده مي باشد. تحقيقات نشان داده اند که تکنيک هاي موجود در اين سبک باستاني چيني و نحوه اجراي فنون در آن از همه سبک هاي رزمي ديگر چيني متفاوت تر و تا حدي زيباتر است. ريشه هونگ گار به اولين معبد شائولين يا (Siu Ium) در استان هونان چين برمي گردد. سيستم شائولين از بودائيسم چوان که خود آميخته از بودائيسم دياما و تائوئيسم مي باشد مشتق مي گردد. با آغاز سال 500 ميلادي، فردي به نام Damo يک راهب هندي چير و دياما بود شروع به آموختن تمرين هاي تنفس به راهبان هندي کرد. اين عمل به آنها کمک نمود تا وضعيت جسماني و سلامت رواني خود را بهبود داده و بنابراين از لحاظ رومي به شرايط بهتري برسند، اين آموزش ها بعدها تبديل به يک سيستم سيال دفاع شخصي شد که اجراي آن از پرداختن به فنون قديمي آسانتر و مفيدتر بود.

تکنيک هاي موجود در اين هنر از حرکات حيواناتي نظير ببر، درناي سفيد، اژدها، مار و پلنگ تقليد شده بود.

تمامي اين حرکات براي حمايت از قلعه يا معبد هونان مورد آموزش راهبان قرار مي گرفت.