RAPUNZEL 10430 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 اسفند، ۱۳۸۹ جراحي زيبايي سينه سرطانزاست هر روز عوارض بيشتر و خطرناکتري از اين پروتزها کشف ميشوند. حدود 20 روز پيش بود که مسوولان بهداشت و سلامت آمريکا از ارتباط بين پروتزهاي سينه و نوع نادري از سرطان خبر دادند. طبق تحقيقات آنها در بافتهاي جديدي که اطراف پروتز رشد ميکند، احتمال ايجاد سرطان «لنفوم سلول بزرگ» وجود دارد... اين سرطان معمولا غدد لنفي و بافت پوست را درگير ميکند. البته تاکنون فقط 60 مورد از اين سرطان به دنبال پروتز سينه گزارش شده است. اما مقامات بهداشتي ميگويند اگر آمارگيري درستي انجام شود، مسلما تعداد اين موارد هم بيشتر خواهد شد. چون تقريبا 5 تا 10 ميليون زن در سراسر دنيا چنين پروتزهايي را استفاده ميکنند. سازمان غذا و داروي آمريکا (fda) هم از تمام پزشکان درخواست کرده در صورت برخورد با چنين موردي آن را فورا به اين سازمان اطلاع دهند. لنفوم سلول بزرگ ممکن است در ابتدا علايمي مانند درد، تورم يا حتي برجستگي تودهمانند داشته باشد. در بيشتر موارد هم بيماران با مشاهده چنين علايمي به پزشک مراجعه ميکنند. دکتر ويليام مايسل، مديربخش تجهيزات پزشکي سازمان غذا و داروي آمريکا ميگويد: «ما از تحقيق روي سرطان «لنفوم سلول بزرگ» در افرادي که پروتز سينه دارند، 2 هدف عمده را دنبال ميکنيم؛ يکي اينکه آيا افرادي با خصوصيت جسمي خاصي هستند که بيشتر در معرض ابتلا باشند؟ و ديگر اينکه چه نوع پروتزي خطر بروز سرطان را بيشتر ميکند؟» مطالعه روي 60 بيماري که تاکنون شناسايي شدهاند، نشان داده هيچ تفاوت معنيداري در اين 2 مورد وجود ندارد. يعني استفاده از پروتز سيليکوني يا ساليني خطر يکساني در شروع سرطان داشته است. علاوه بر اين هيچ تفاوتي نميکند که فرد پروتز را به قصد فرمدهي مجدد سينه پس از جراحي سرطان پستان استفاده کرده يا گذاشتن پروتز فقط به عنوان جراحي زيبايي صورت گرفته است. به هر حال اگر چنين مطالعهاي در طولانيمدت و روي تعداد زيادي از مصرفکنندگان اين پروتزها انجام شود، از لحاظ آماري ارزشمند خواهد بود. به گفته دکتر مايسل، سازمان غذا و داروي آمريکا قصد دارد با همکاري انجمن جراحان پلاستيک آمريکا مطالعهاي 10 ساله را روي صدها هزار زن آمريکايي پايهگذاري کند. البته يک گروه محقق آمريکايي از 3 سال پيش روي بيماري لنفوما به دنبال پروتز سينهاي مطالعه ميکردند. آنها در پايان مطالعه به اين نتيجه رسيدند که نشت سيليکون از اين پروتزها باعث تحريک سلولهاي اطراف ميشود. اين سلولها ممکن است پس از مدتي تبديل به سلولهاي سرطاني شوند. اما اين مساله به اين معنا نيست که پروتزهاي ساليني بيخطر هستند. چون در اين نوع پروتزها هم براي حفظ فرم پروتز، مقاديري سيليکون به کار ميرود. جالب اينجاست که ارتباط پروتزهاي سينه با بيماريهاي بدخيم يا حتي خوشخيم بارها و بارها در آمريکا مطرح شده است. دکتر جاسمينزين، فوقتخصص لنفوما در دانشکده پزشکي نيويورک ميگويد: «تاکنون مطالعههاي زيادي خطر بالقوه اين پروتزها را براي ايجاد بيماريهاي خطرناک نشان دادهاند. اما اين اولين بار است که سازمان غذا و داروي آمريکا اينقدر جدي وارد عمل شده است.» در سال 1992، سازمان غذا و داروي آمريکا، طي يک اقدام ضربتي همه پروتزهاي سيليکوني را از بازار فروش جمع کرد. علت اين اقدام درج نشدن ميزان کارايي و عوارض جانبي اين محصولات روي بستهبندي آنها عنوان شد. در آن زمان سازمان غذا و داروي آمريکا نگران ارتباط اين پروتزها با القاي بيماريهايي مانند سرطان يا لوپوس بود. البته در همان دوره گزارشهاي زيادي هم وجود داشت که نشان ميداد اين پروتزها پس از کاشته شدن پاره ميشوند و محتويات آنها زير بافت پخش ميشود.تحقيقاتي که در آن سال شروع شد و حدود 14 سال طول کشيد، نتوانست هيچ ارتباط معنيداري بين کاشت پروتز و ايجاد بيماريهاي ثانويه را اثبات کند. بنابراين در سال 2006، فروش و استفاده از اين محصولات دوباره آغاز شد. البته سازمان غذا و داروي آمريکا براي شرکتهاي سازنده اين پروتزها يک شرط گذاشته بود. آنها بايد در يک دوره 10 ساله، عوارض محصول را روي حداقل 40 هزار زن، بررسي و ثبت ميکردند. دکتر ديانا زوکرمن، عضو مرکز تحقيقات ملي زنان ميگويد: «اين تصميم سازمان غذا و داروي آمريکا خيلي هم عملي نيست، چون نميتوان اين تعداد افراد را قانع کرد براي مدت 10 سال به طور مرتب تحت معاينات و احتمالا آزمايشهاي پزشکي قرار بگيرند.» البته در واقعيت همچنين اتفاقي رخ داده. يعني شرکتهاي توليدکننده بهرغم شروع مطالعه، موفق به جمعآوري اطلاعات تعداد قابلقبولي از بيماران نشدهاند. منبع: تايم 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده