SH E I KH 18713 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 دی، ۱۳۸۹ به نظر من هم انتقال پایتخت از تهران کاری غیر اصولی و اشتباه است.پاک کردن صورت مساله کار همچین خارق العاده ای نیست. در ضمن من فکر می کنم صحبت از انتقال پایتخت بیشتر جنبه سیاسی داره تا حل مشکلات و مردم تهران. خیلی از مشکل ها تو مملکت هست که با هزینه های کمتر قابل حله اما مسئولین هیچ صحبتی ازشون نمی کنن. تهران تو این چند ساله نشون داده پتانسیل اغتشاش بالایی داره. بنابراین می خوان منتقلش کنن. در ضمن من با داشتن چند تا مرکز مخالفم که علت این امر در ناکارامدی و ضعف سیستم اداری کشور ماست. اگه چند تا پایتخت داشته باشیم باید واسه دادن چند تا نامه یا پیگیری یه موضوع به چند تا شهر سفر کرد که باعث مشکلات زیادی می شه.مخصوصا تو کار ما(اینو خودم تجربه کردم). نمی دونم محمد جان نظر من بر خلاف نظر شماست. من معتقدم باید تهران رو اصلاح کرد و این کار ما شهرسازاست.(البته اگه بقیه بزارن) و انتقال پایتخت تنها باعث مشکلات بیشتر میشه.( یادمون باشه که علاوه بر هزینه های سیاسیٰ،اجتماعی و... چه هزینه هنگفتی داره) ببین اگه شرایط مختلف را اصلاح کنیم داشتن دو مرکز به نظر من عالیه البته با اصلاح شرایطی که لازمه این تفکیک است. یه مثال خوب بزنیم. آمریکا دو مرکز یکی سیاسی و دیگری اقتصادی است. مشکلش چیه؟ (لطفا با دلیل) باید دید آیا امکان اصلاح هست؟ ببین آرمانگرایانه فکر نکن هان. با همین امکانات و محدودیتهایی که دارم فکر کن. یه چیزایی توی مملکت ما اشکال داره که شهرساز نیتونه درستش کنه اما در مورد تحقق پذیری طرحش باید مد نظر بگیره. حالا با همه این شرایط فک کنم تفکیک تححق پذیرتر باشه تا اصلاح تهران. ضمنا اگر هم تهران رو اصلاح کنیم آیندش چی بالاخره خوب رشد میکنه و فکر کنم اون موقع تفکیک لازم بشه. پس الآن بهتره این کار رو بکنیم. ضمنا یادمون باشه انتقال پایتخت با تفکیک اون متفاوت هست. البته این نظر شخصی بود. 3 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 13 دی، ۱۳۸۹ درسته باید تهران رو اصلاح کرد. شاید لفظ انتقال پایتخت درست نباشه. اما لازمه که یه سری ارگانها از تهران خارج بشه و از نقش هایی که داره کمتر بشه. تهران نمیتونه هم مرکز تجاری باشه هم سیاسی هم فرهنگی هم بین المللی هم نظامی هم ..... البته با این ساختاری که هست این تغییرات یه کار اشتباهه. چون به قول تو این نامه بازی ها اونقدر هست که واسه یه کار کوچیک باید از این شهر به اون شهر سفر کرد. 2 لینک به دیدگاه
Angel-Angel 538 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 دی، ۱۳۸۹ ببین اگه شرایط مختلف را اصلاح کنیم داشتن دو مرکز به نظر من عالیه البته با اصلاح شرایطی که لازمه این تفکیک است. یه مثال خوب بزنیم. آمریکا دو مرکز یکی سیاسی و دیگری اقتصادی است. مشکلش چیه؟ (لطفا با دلیل)باید دید آیا امکان اصلاح هست؟ ببین آرمانگرایانه فکر نکن هان. با همین امکانات و محدودیتهایی که دارم فکر کن. یه چیزایی توی مملکت ما اشکال داره که شهرساز نیتونه درستش کنه اما در مورد تحقق پذیری طرحش باید مد نظر بگیره. حالا با همه این شرایط فک کنم تفکیک تححق پذیرتر باشه تا اصلاح تهران. ضمنا اگر هم تهران رو اصلاح کنیم آیندش چی بالاخره خوب رشد میکنه و فکر کنم اون موقع تفکیک لازم بشه. پس الآن بهتره این کار رو بکنیم. ضمنا یادمون باشه انتقال پایتخت با تفکیک اون متفاوت هست. البته این نظر شخصی بود. مشکل اینه که اونجا امریکاست و اینجا ایران. تو این مساله من واقعیت رو نگاه می کنم نه حقیقت رو. ما مدیران توانمندی نداریم که از پس این کار بربیان یا به عبارت دیگر مدیر کارآمدی در راس نیست که بتونه این کارو انجام بده. درضمن دلیلی نداره اصلاح موجب رشد بشه. اصلاح مرکز در کنار توانمند سازی شهرهای درجه دو کاملا موثره(از نظر من) تصمیمات کشوری ما اعم از اقتصادی و ... خیلی سیاسی تر از امریکاست. 4 لینک به دیدگاه
SH E I KH 18713 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 دی، ۱۳۸۹ درضمن دلیلی نداره اصلاح موجب رشد بشه. اصلاح مرکز در کنار توانمند سازی شهرهای درجه دو کاملا موثره(از نظر من) من منظورم این بود که با گذشت زمان اگه چیز نکن کشور پیشرفت خواهد کرد و به تاثیر از آن پایتخت هم باید رشد کند هم کالبدی هم ... اما با این مسئله توانمند سازی موافقم. ما مدیران توانمندی نداریم که از پس این کار بربیان یا به عبارت دیگر مدیر کارآمدی در راس نیست که بتونه این کارو انجام بده. من هم به این دلیل میگم که فک کنم تفکیک از اصلاح تحققپذیرتر هست 3 لینک به دیدگاه
گـنـجـشـک 24371 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 دی، ۱۳۸۹ سلام اینو امروز خوندم،گفتم خوبه دربارش صحبت کنیم. کواکبیان ۶ دلیل برای انتقال این پایتخت به استان سمنان دارد و توضیح داد: سمنان بعد از استان البرز نزدیکترین استان به تهران است و این دلیل اول برای آمادگی این استان برای پذیرش پایتختی سیاسی کشور استوی دلیل دوم را وسعت بالای این استان عنوان کرد و گفت: سمنان ۵ برابر تهران وسعت دارد و به خوبی می تواند جمعیت بالایی را در خود جای دهد. به گفته نماینده مردم سمنان و مهدیشهر، شرایط آب و هوایی مناسب استان به عنوان یکی از دلایل دیگر برای پذیرش پایتخت سیاسی کشور است. کواکبیان گفت: با انتقال آبهای ورودی دریای خزر به این استان مشکل آب آشامیدنی نیز برطرف خواهد شد و افزود: علاوه بر این خصوصیات، استان سمنان بیش از ۴۸۰ سال پایتخت اشکانیان بود و شمال کشور را به جنوب و شرق را به غرب متصل می کند چرا که جاده تاریخی ابریشم از این استان عبور کرده است. عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی در مجلس با تاکید بر اینکه نیروی انسانی یکی از شاخصههای توسعه یافتگی است، گفت: مردم استان سمنان، مردمانی فرهیخته، با فرهنگ و نجیب هستند در نتیجه نیروی انسانی خوبی برای ایجاد پایتخت سیاسی کشور هستند. کواکبیان نکته دیگری را به دولت متذکر شد و اظهار داشت: استان سمنان به لحاظ گردشگری، صنعت، آموزش عالی و معدن از ظرفیتهای خوبی برخوردار است و لازم میدانم در سفر سوم، هیات دولت با مصوبات کلان عامل پیشرفت هر چه بیشتر استان شود و از مصوبات جزیی مانند انتقال پستها سازمانی بپرهیزند. 2 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 14 دی، ۱۳۸۹ خب طبیعتاً نماینده هر استان، علاقه منده که این طرح رو به استان خودش بکشونه و سعی میکنه مزایای استان خودشو بگه. ولی کلاً اینکه فقط بگن انتقال پایتخت سیاسی کار درستی نیست. باید اول ساختار اصلی و ساختار مدیریتی درست بشه، بعدش تفکیک نقش ها تو شهرهای مختلف که پتانسیلش رو دارن. 3 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 30 تیر، ۱۳۹۲ انتقال پایتخت بدون ارتقای جایگاه مدیریت شهری بیفایده است مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی نتیجه ارزیابی خود از موضوع انتقال پایتخت از تهران را منتشر کرد. به گزارش پایگاه خبری شهر الکترونیک، متن گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی که از سوی روابط عمومی این نهاد در اختیار رسانهها قرار گرفته، بدین شرح است: شواهد علمی و تجربی نشان میدهد که امروزه شهر تهران با آسیبهای جدی و فزایندهای مواجه است که نمودهای آن در ناکارآمدی تجهیزات زیرساختی و کالبدی، نابسامانیهای اجتماعی و اقتصادی و بسط آلودگی زیستمحیطی بهخوبی دیده میشود. استمرار این روند موجب کاهش کیفیت زندگی و تهدیدات مرتبط با ناپایداریهای مختلف در سطح کلانشهر تهران شده است. وجه دیگر این ناپایداریها، پیچیدگی و عمق پیامدهای آن است که ضرورت شناخت فراگیر و ژرفنگرانهای را میطلبد. اخیراً موضوع انتقال مرکزیت سیاسی بهعنوان یکی از سازوکارهای حل مشکلات پایتخت بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. محدودیتها، تبعات و آثار متعدد و پیچیدهای که موضوع انتقال پایتخت بههمراه دارد، این سؤال اساسی را مطرح میسازد که آیا جابجا نمودن مرکزیت سیاسی از شهر تهران و استقرار آن در مکانی دیگر رافع معضلات شهر تهران و برخورداری از یک پایتخت سامان یافته و به دور از آشفتگیهای کنونی تهران است. طرح «انتقال پایتخت» که با هدف مواجهه با چالشهای فعلی شهر تهران و در عین حال ایجاد پایتخت سیاسی و اداری و انتقال آن از تهران در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار گرفته است، فینفسه موضوعی بااهمیت و دارای ابعاد مختلف سیاسی، اقتصادی، اجرایی و مدیریتی است که باید مورد بررسی دقیق قرار گیرد. ارزیابی طرح 1. هدف اصلی از ارائه طرح، «تشکیل شورای عالی انتقال پایتخت» بهمنظور بررسی، جمعبندی مطالعات انجام شده درخصوص تراکمزدایی از شهر تهران و انتقال پایتخت سیاسی و اداری و انجام مطالعات ضروری بهمنظور تکمیل آنها با هدف امکانسنجی و ارائه راهکارهای برونرفت از وضع موجود، تبیین و ارزیابی، پیشبینی و تعیین پیشنیازها، راهبردهای پیشنهادی برای ساماندهی پایتخت و تهیه برنامههای اجرایی لازم، بررسی و جانمایی مکان مناسب برای انتقال پایتخت سیاسی و اداری، ساماندهی پایتخت جدید در افقهای زمانی کوتاهمدت، میانمدت و بلندمدت عنوان شده است. با توجه به مشکلات شهر تهران و لزوم مطالعه و بررسی برای برونرفت از این وضعیت، تشکیل شورا یا مؤسسهای برای این منظور امری ضروری تلقی میشود. 2. براساس آنچه در مقدمه توجیهی طرح آمده است، طراحان طرح ایجاد پایتخت سیاسی و اداری را بهعنوان یکی از راهبردهای اصلی برونرفت شهر تهران از وضع موجود قلمداد کرده و در همین رابطه تشکیل شورای عالی انتقال پایتخت را پیشنهاد کردهاند. طی دو دهه اخیر پیچیدگی و کثرت معضلات شهر تهران سبب شده تا بسیاری از تصمیماتی که با هدف کاستن از حجم مشکلات پایتخت اتخاذ و اجرا شدهاند به سرانجام مطلوب و مقبولی نرسند، در نتیجه از یک دیدگاه به نظر میرسد، ازجمله راهکارهایی که پایتخت کشور را از این مشکلات متعدد و مخرب نجات میدهد این است که پایتخت سیاسی و اداری به شهر دیگری انتقال یابد. 3. در ماده (2) طرح با هدف رفع مغایرت اصل (75) قانون اساسی حکمی آمده است مبنیبر اینکه اعتبارات مورد نیاز در لایحه بودجه سالیانه کل کشور پیشبینی و منظور خواهد شد. بهنظر میرسد این حکم رافع ایراد اصل (75) قانون اساسی نیست چرا که این اصل بیان میدارد، طرحهای قانونی که به تقلیل درآمد عمومی یا افزایش هزینه عمومی میانجامد، در صورتی قابل طرح در مجلس است که در آن طریق جبران کاهش درآمد یا تأمین هزینه جدید معلوم شده باشد. حال آنکه این طرح تأمین هزینه را به دولت واگذار کرده است. 4. با توجه به اینکه انتقال پایتخت به محل دیگر الزامات و تبعاتی دارد که پرداختن بدانها نیازمند استفاده از ابزارهای قانونی است، بنابراین در طرح پیشنهادی باید قید شود که چنانچه نتیجه مطالعات، مبتنی بر انتقال پایتخت باشد لازم است طرح یا لایحهای براساس مطالعات انجام شده تدوین و به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد. 5. در ماده (4) بر راهبرد شورا اشاره شده که با عنایت به دانستههای اطلاعاتی و اقتصادی فوقالعاده کلان این طرح، نظارت بر مطالبات و نتایج آن توسط مراکز پیشبینی شده در ماده (4) بسیار حائز اهمیت است و باید سازوکارهای نظارتی خاصی برای ارزیابی عملکرد و نتایج تحقیقات در نظر گرفت. جمعبندی و ارائه راهکار • با توجه به ضرورت انجام مطالعات جامع و جمعبندی مطالعات انجام شده در زمینه حل معضلات شهر تهران، تشکیل شورا یا مؤسسهای برای این امر ضرورتی محتوم است. • چنانچه نتیجه مطالعات و بررسیها مبتنیبر انتقال پایتخت سیاسی ـ اداری از شهر تهران باشد، لازم است طرح یا لایحهای براساس مطالعات انجام شده تدوین و به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد. • منبع تأمین هزینه طرح باید توسط مجلس شورای اسلامی پیشبینی شود تا مغایرت طرح با اصل هفتادوپنجم قانون اساسی رفع گردد. • ایجاد پایتخت سیاسی و اداری و انتقال آن از تهران یکی از راهکارهای حل معضلات شهر تهران است و در کنار آن باید سایر راهکارها نیز مورد توجه قرار گیرد. لذا ارتقای جایگاه مدیریت شهری با توجه به ابعاد زیر ضرورت دارد: ـ تمرکززدایی از نظام جغرافیایی، اداری و مالی کشور، ـ جلب مشارکت عمومی مردم برای مدیریت شهری، ـ بهبود و توسعه ساختار سازمانی و مدیریت منابع انسانی، ـ بهبود اوضاع مالی و اقتصادی از طریق ایجاد درآمدهای پایدار. منبع: پایگاه خبری شهر الکترونیک 2 لینک به دیدگاه
faaarnaz 5345 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 مرداد، ۱۳۹۲ سلب اختیار انتقال پایتخت از دولت انتقال پايتختاداري به پرند منتفي شد؟ طرح مجلس بعد از تصويب در كميسيونهاي اصلي و فرعي وارد كميسيون امنيتملي شد ابوترابي، طراح شورايعالي انتقال: انتقال پايتخت جزو اختيارات شخص اول نظام است دنیای اقتصاد: با پيشرفت مراحل تصويب طرحي كه زمستان سال گذشته توسط يك عضو هيات رییسه كميسيون قضايي مجلس براي «انتقالپايتخت» تدوين شد، هماكنون از يكسو تكاپوي دولتيها براي انتقال «پايتختاداري» به «پرند» از نفس افتاده و از سوي ديگر با تصويب نهايي طرح، اختيار انتقال از دولت سلب خواهد شد. مسوولان عاليرتبه استان تهران در دو سال اخير به شدت پيگير خروج برخي وزارتخانهها و دستگاههاي دولتي از پايتخت و استقرار آنها در شهر جديد پرند بودند تا ضمن توجيهپذير كردن ساخت 100 هزار مسكنمهر در اين منطقه از طريق انتقال مراكز شغلي، با انتقال پايتخت اداري از تهران حدود دوسوم جمعيت اين كلانشهر را كاهش دهند. اما طبق گفته طراح طرح «تشكيل شورايعالي انتقالپايتخت»، با موافقت كميسيون اصلي و برخي كميسيونهاي فرعي با تشكيل اين شورا، فعلا تصميم دولتيها براي انتقال پايتختاداري قابل اجرا نيست. ابوالفضل ابوترابي در اين باره به «دنياياقتصاد» گفت: اين طرح هماكنون در نوبت بررسي در كميسيون امنيتملي قرار دارد و حداكثر تا 5ماه آينده در صحن علني مجلس به راي گذاشته ميشود. در همين زمينه معاون عمراني استاندار تهران نيز به «دنياياقتصاد» گفت: طرح انتقال پايتختاداري به پرند به دليل نياز به هزينه و زمان زياد، بهكل منتفي شده است. به گزارش «دنياياقتصاد» آخرین خبرها از وضعیت طرحی که 6 ماه پیش از سوی نمایندگان مجلس برای بررسی اصولی آنچه سالها است در خصوص انتقال پایتخت مطرح است، حاکی است: هم اکنون این طرح در کمیسیون اصلی با اکثریت آرا پذیرفته شده و در حالی که در سایر کمیسیونهای فرعی نیز تصویب شده در حال طی آخرین مراحل آماده شدن برای طرح در صحن علنی مجلس است.به گزارش «دنیای اقتصاد»، اواخر بهمن ماه سال گذشته، به دنبال پررنگتر شدن برخی فعالیتهای دولت مبنی بر انجام مطالعاتی برای انتقال قطعی پایتخت اداری از تهران به شهر جدید پرند، طرحی از سوی نمایندگان مجلس با 52 امضا به هیات رییسه مجلس ارائه شد که در صورت تصویب، انتقال پایتخت از دست دولت خارج شده و کلیه مسائل مربوط به آن از بررسی تا اجرا در قالب شورایی ده نفره از بالاترین مقامات کشوری برنامهریزی و تصمیمگیری خواهد شد. براساس این طرح، شورای عالی انتقال پایتخت به ریاست رییسجمهور یا معاون اول وی تشکیل میشود که در آن علاوه بر حضور وزیر کشور به عنوان دبیر شورا، نمایندگان مقام معظم رهبری، مجمع تشخیص مصلحت نظام، شورایعالی امنیت ملی، نمایندگان مجلس و رییس سازمان پدافند عامل با نظارت دادستان کل کشور، حضور خواهند داشت. نظر كميسيون امنيتملي اکنون با گذشت 6 ماه از اعلام وصول این طرح از سوی هیات رییسه مجلس، عضو هیات رییسه کمیسیون قضایی و طراح طرح انتقال پایتخت در مجلس، به «دنیای اقتصاد» گفت: با تصویب طرح انتقال پایتخت در کمیسیون اصلی یعنی کمیسیون شوراها و امور داخلی و همچنین کمیسیون عمران مجلس به عنوان کمیسیون فرعی، این طرح هم اکنون برای بررسی و تصویب در دستور کار کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی کشور قرار گرفته است. ابوترابی با بیان اینکه طرح تشکیل شورای ده نفره برای انتقال پایتخت در کمیسیون یاد شده با اکثریت آرا تصویب شده است، افزود: با توجه به موافقت قریب به اتفاق نمایندگان مجلس با طرح مذکور، پیشبینی میشود حداکثر سه تا پنج ماه آینده این طرح به منظور تصویب نهایی در صحن علنی مجلس ارائه شود. وی تاکید کرد: تصویب این طرح به معنای اینکه اساسا انتقال پایتخت انجام میشود، نیست، بلکه براساس این طرح، اگر تصویب شود، شورای انتقال پایتخت به منظور بررسی این موضوع تشکیل شده و تصمیم گیری میکند. ابوترابی تصریح کرد: با این وجود، در نهایت هر تصمیمی که شورا اتخاذ کند باید به تایید مقام معظم رهبری برسد. در همه كشورها شخص اول تصميم ميگيرد عضو هیات رییسه کمیسیون قضایی مجلس با اشاره به برخی فعالیتهای اخیر دولت در راستای انتقال پایتخت اداری به پرند به «دنیای اقتصاد» گفت: دولت نمیتواند به تنهایی در این زمینه تصمیم بگیرد و عمل کند و در تمام دنیا نیز مباحث مربوط به پایتخت جزو اصول اساسی هر نظام سیاسی و در حوزه اختیارات شخص اول نظام یعنی رهبر است. وی افزود: به علاوه این امر به یک عزم و اراده ملی و فراقوه ای نیاز دارد و از سوی دیگر نیاز به قانون است و با بخشنامه و تصمیم صرف دولت نمیتوان تمام یا بخشی از پایتخت را منتقل کرد. ابوترابی با بیان اینکه در حال حاضر نمایندگان مجلس به این طرح نظر موافق دارند، توضیح داد: رویکرد کلی این طرح پاسخ به این سوال است که آیا انتقال پایتخت ضروری است یا خیر؟ وی ادامه داد: از سوی دیگر بحث انتقال پایتخت از سال 52 در کشور مطرح بوده اما طرح یا اقدامی اساسی در این سالها صورت نگرفته است که یکبار برای همیشه تکلیف این موضوع روشن شود. انتقال 10سال زمان ميبرد به گزارش «دنیای اقتصاد»، در حالی که طی یکسال گذشته بارها استاندار تهران و برخی از معاونان وی از قطعی بودن انتقال پایتخت اداری از تهران به پرند خبر داده بودند، این بار معاون عمرانی استاندار اعلام کرد: بحث انتقال پایتخت به پرند که استانداری تهران مصرانه آن را پیگیری میکرد، به کل منتفی شد. محمدرضا محمودی تصریح کرد: انتقال پایتخت اولا به بودجه ای هنگفت نیاز دارد و ثانیا نیازمند زمان کافی است که در حال حاضر نه بودجه کافی برای این امر موجود است و نه دولت دیگر زمانی برای این کار در اختیار دارد. وی با تاکید بر اینکه هزینه انتقال پایتخت بیش از تصوری است که پیش از این وجود داشت، خاطرنشان کرد: از طرف دیگر حداقل بیش از 10 سال زمان مورد نیاز است و انتقال دستگاههای اداری و وزارتخانهها به مکانی که ساختمانهای مناسب برای این منظور را ندارد، هم اکنون شدنی نیست. ظرفیت مشروط پرند برای انتقال پایتخت اما، یکی از مسوولان با سابقه در شهر جدید پرند با بیان اینکه تاکنون نظرخواهی مستقیمی از سوی مجلس در رابطه با انتقال پایتخت و همچنین طرحی که هم اکنون از سوی نمایندگان در دست بررسی است از مسوولان پرند صورت نگرفته است، به «دنیای اقتصاد» گفت: از نظر طرح جامع، هم اکنون مشکل زمین برای انتقال پایتخت به پرند وجود ندارد اما بخشی از این زمینها به لحاظ تقسیمات جغرافیایی در محدوده شهرستان رباط کریم و بخشی دیگر در محدوده شهریار قرار دارد که در صورت تصمیم برای انتقال پایتخت باید به پرند الحاق شود.وی مساحت زمینهای موجود پرند برای این منظور را 300 هکتار اعلام و تصریح کرد: اگر بیش از این میزان زمین مورد نیاز باشد نیاز به الحاقیه بخش دیگری از طرح جامع از حوزه شهریار به پرند است که ما هم با درنظر گرفتن این احتمال در حال حاضر پیگیریهای لازم را در این خصوص انجام داده و با وزارت کشور مکاتباتی انجام دادهایم. این مقام مسوول تاکید کرد: انتقال کل پایتخت به پرند امکانپذیر نیست، اما این شهر جدید از پتانسیل خوبی برای انتقال برخی از دستگاههای اداری و وزارتخانهها برخوردار است. وی شرط اصلی بررسی و تصمیمگیری در مورد انتقال پایتخت اداری به پرند را فراهم شدن تمام زیرساختها و خدمات در این شهر جدید دانست و خاطرنشان کرد: بررسی و امکان سنجی برای تشخیص اینکه پرند قابلیت انتقال پایتخت اداری را دارد یا نه، علاوه بر تامین خدمات و زیرساختها حداقل به یک برنامهریزی 4 ساله نیازمند است. شبکه اطلاع رسانی صنوف مسکن ایران 4 لینک به دیدگاه
faaarnaz 5345 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 مرداد، ۱۳۹۲ [TABLE=width: 100%] [TR] [TD=width: 96%][TABLE=width: 100%, align: right] [TR] [TD=width: 33%]کد خبر: 2006 [/TD] [TD=width: 33%] مجلس و شورای شهر [/TD] [TD=width: 34%] 1392/05/16 - 11:23 [/TD] [TD] [/TD] [/TR] [/TABLE] [/TD] [TD=width: 2%] [/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام انتقال پایتخت سیاسی و اعلام نظر مرکز پژوهش ها؛ چهار مشکل بزرگ کلانشهر تهران مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی «طرح انتقال پایتخت» را مورد بررسی کارشناسی قرار داد و طی گزارشی اعلام کرد که تهران با چهار مشکل بزرگ مواجه است و سیاست انتقال پایتخت باید به گونهای باشد که خدمترسانی اداری ـ سیاسی خدشهدار نشود. به گزارش گروه سیاسی شهرنوشت؛ طی سالهای اخیر تصمیمات و سیاستهای متعددی به منظور تسریع در اجرای اصل عدم تمرکز و سوق دادن سرمایه و کادرهای تخصصی از مراکز به مناطق مستعد، کاهش تراکم امور اداری در مرکز و کاهش جذابیت و روند مهاجرت به شهر تهران اتخاذ شده، اما بنا به دلایل مختلف هیچ یک از راهکارها یا به درستی و کامل اجرا نشدهاند و یا بنا به دلایلی نتوانستهاند نقش چشمگیری در کاهش معضلات شهر تهران ایفا کنند. بر این اساس اخیرا موضوع انتقال مرکزیت سیاسی که همواره به عنوان یکی از سازوکارهای حل مشکلات پایتخت مطرح بوده بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. با عنایت بر محدودیتها، تبعات و آثار بسیار متعدد و پیچیدهای که موضوع انتقال پایتخت به همراه دارد، سؤال مهم و اساسی این است که آیا جابهجا کردن مرکزیت سیاسی از شهر تهران و استقرار آن در مکانی دیگر تنها راهکار ممکن و اجتنابناپذیر رهایی از معضلات شهر تهران و برخورداری از یک پایتخت سامان یافته و به دور از آشفتگیهای کنونی تهران است؟ اجرای این راهکار چگونه و تا چه میزانی ضروری است؟ و آیا راهکار مذکور از قابلیت اجرایی لازم برخوردار است؟ در حالی که بسیاری از راهکارهایی که تاکنون در قالب بهبود نظام مدیریت شهر تهران مطرح شدهاند به دلایلی همچون عدم قابلیت اجرا در شرایط فعلی کشور و یا عدم برخورداری از حمایتهای لازم در مرحله اجرا به سرانجام مطلوب نرسیدهاند، صحبت از راهکار انتقال پایتخت که از هزینههای اجرایی بسیار بیشتری نسبت به سایر راهکار برخوردار بوده و تبعات ناشی از آن نیز تا حد زیادی روشن نیست مستلزم بررسیهای همهجانبه و گستردهای است. مرکز پژوهشها در ادامه نظر کارشناسی و راهکار پیشنهادی خود را در مورد طرح انتقال پایتخت از تهران بدین شرح اعلام کرد: 1ـ راجع به طرح انتقال پایتخت ـ با توجه به ضرورت تشکیل شورای عالی به منظور مطالعه و بررسی برای اتخاذ راهکارهای لازم برای برون رفت از وضعیت موجود شهر تهران، تصویب کلیات طرح توصیه میشود. ـ در ماده (4) طرح بر راهبرد شورا اشاره شده که باید سازوکارهای نظارتی لازم برای ارزیابی عملکرد و نتایج تحقیقات در نظر گرفت. - چنانچه نتیجه مطالعات و بررسیها مبتنی بر انتقال پایتخت سیاسی ـ اداری از شهر تهران باشد، لازم است طرح یا لایحهای بر اساس مطالعات انجام شده تدوین و به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد. ـ منبع تأمین هزینه طرح باید توسط مجلس شورای اسلامی پیشبینی شود تا مغایرت طرح با اصل هفتاد و پنجم قانون اساسی رفع شود. 2- بهبود نظام مدیریت شهر تهران شهر تهران با چهار مشکل عمده و بزرگ مواجه است که ضرورت اصلاح و نوسازی نظام مدیریتی آن را بیش از پیش نمایان میکند: 1- تراکم بیش از حد جمعیت 2- آلودگی شدید هوا و ترافیک سنگین 3- مشکل تأمین آب برای این شهر بزرگ 4- زلزلهخیز بودن تهران بدون تردید شهر تهران با مشکلات متعدد و انکارناپذیری مواجه است که توجه به حل مشکلات این ابرشهر را ضروری میکند. یکی از راهکارها، انتقال پایتخت است اما بدون شک تنها راهکار نیست، انتقال پایتخت منابع مالی بسیاری را میطلبد، بدون آنکه بتوان از نتایج مثبت آن چشمانداز دقیقی داشت. چنانچه راهکار مناسب برای حل معضلات شهر تهران در قالب عدم انتقال پایتخت مدنظر باشد باید با اتخاذ تصمیمات عملی که از پشتوانه بررسیهای کارشناسانه برخوردارند نسبت به نوسازی و بهبود مدیریت شهر تهران و کاهش مشکلات بیرویه آن اقدام کرد و برای حل چنین چالشهایی، ارتقای جایگاه مدیریت شهری با توجه به ابعاد زیر ضرورت دارد: - تمرکززدایی - جلب مشارکت عمومی مردم برای مدیریت شهری - بهبود و توسعه ساختار سازمانی و مدیریت منابع انسانی - بهبود اوضاع مالی و اقتصادی از طریق ایجاد درآمدهای پایدار تحقق اهداف فوق مستلزم آن است که نظام مدیریت شهری، مسئول اداره و هدایت تمام فضای جغرافیایی و کارکردهای شهری باشد و تمام عناصر و سازمانهای ذیربط و تمام محدوده شهر را تحت نظارت داشته باشد. از این رو شهر به عنوان کلیتی یکپارچه و به هم پیوسته به سازمانی متشکل و مقتدر با مدیریتی یکپارچه و کارآمد نیازمند است. 3ـ ایجاد پایتخت سیاسی ـ اداری جدید انتقال پایتخت همواره به عنوان یکی از راهبردهای حل معضلات کلانشهر تهران مطرح بوده و در این طرح نیز انتقال پایتخت سیاسی به مکانی جدید مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس با توجه به شرایط کنونی کشور و شهر تهران و تأکید بر راهبرد اصلاح گرایانه و ترمیم آن، ارائه رهیافت انتقال مراکز سیاسی ـ اداری باید با کمال دقت و بر پایه مطالعات کارشناسانه در حوزه های اقتصادی، سیاسی و امنیتی و استدلالهای منطقی، عملی و اجرایی باشد. در نتیجه شورای عالی انتقال پایتخت متشکل از کارگروه های سیاسی، اقتصادی، نظامی و امنیتی ـ در مرحله نخست به صورت آزمایشی ـ و به تبع آن انجام مطالعات ضروری در مورد ظرفیتسنجی مکانهای جغرافیایی منتخب برای انتقال پایتخت سیاسی از تهران را باید بر عهده گیرد. مرکز پژوهش ها در پایان برای انتقال مرکزیت سیاسی ـ اداری چند نکته را بدین شرح متذکر شد: 1- با توجه به شرایط کنونی شهر تهران و تأکید بر راهبرد اصلاحگرایانه و ترمیم آن، ارائه رهیافت انتقال مرکز سیاسی باید با کمال دقت و بر پایه مطالعات کارشناسانه در حوزههای اقتصادی، سیاسی، امنیتی و استدلالهای منطقی، عملی و اجرایی باشد. در همین راستا تشکیل شورای عالی (همانند آنچه در طرح پیشنهاد شده است) و یا یک مؤسسه برای مطالعه ، امکانسنجی و جایابی پایتخت جدید، بررسی چالشها، تهدیدها، آثار مالی اجرای طرح و بررسی ابعاد مختلف موضوع امری ضروری است. 2- استراتژی جابهجایی مراکز مورد نظر تهران باید بر سه عامل اصلی استوار باشد: الف) وفاق عمومی و فرایند تشریک مساعی میان نهادهای ذیربط، به نحوی که حوزه سیاسی ـ امنیتی متزلزل نشود ب) اعمال مدیریتی قوی و منسجم و برنامهریزی مناسب و پویا بر اساس حفظ و عدم تضعیف یکپارچگی ملی ج) تدوین شاخصها و نماگرهای مناسب و واقعی برای روشنسازی فرایند جابهجایی و سپس ارائه بازخورهای آن به عوامل اجرایی ذیربط در انتقال و سازماندهی مجدد پایتخت سیاسی ـ اداری بر موارد ذیل تأکید میشود: الف) پایبندی به سنتهای سیاسی، توسعه تاریخی و ظرفیتهای محیطی ب) موقعیت ارتباطی، خوانایی و تنوع ساختاری و مأنوس بودن آن با سایر مؤلفههای اجتماعی فضایی - جایابی دفاتر اداری و وزارتخانهها به شکل عمومی در خارج از تهران و در شهرهای دورتر در سایه کوچک شدن وزارتخانه یک امر مسلم است، اما این سیاست باید به گونهای باشد که خدمترسانی اداری ـ سیاسی خدشهدار نشود. ضمنا با وجود آثار مثبت طرح انتقال پایتخت، جداسازی کامل بخشهای اصلی (ملی) متشکل از قوای سهگانه معمولا متداول نیست. 2 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 دی، ۱۳۹۲ علی رغم مخالف دولت کلیات طرح انتقال پایتخت به تصویب مجلس رسید! نمایندگان مجلس شورای اسلامی با کلیات طرح «ساماندهی و انتقال پایتخت سیاسی و اداری» موافقت کردند که بر اساس آن و در صورت تصویب نهایی باید ظرف دو سال طرح جامع ساماندهی و انتخاب مکان مناسب برای انتقال پایتخت سیاسی - اداری تهیه شود. طرح پنج ماده ای «ساماندهی و انتقال پایتخت سیاسی و اداری» در جلسه علنی روز سه شنبه مجلس بررسی و به تصویب نمایندگان رسید. این طرح که دولت مخالف آن بود، با ۱۱۰ رای موافق، ۹۷ رای مخالف، ۱۰ رای ممتنع از مجموع ۲۱۴ نماینده حاضر در صحن علنی مجلس، به تصویب رسید. بر اساس این طرح و در صورت تصویب نهایی، شورای ساماندهی پایتخت تشکیل می شود و این شورا موظف است حداکثر ظرف ۲ سال طرح جامع ساماندهی و انتخاب مکان مناسب برای انتقال پایتخت سیاسی و اداری را تهیه و تقدیم دولت کند. بر اساس ماده یک این طرح، «شورای ساماندهی پایتخت» به منظور بررسی و جمع بندی مطالعات انجام شده در خصوص تراکم زدایی و ساماندهی شهر تهران و انتقال پایتخت سیاسی و اداری کشور و انجام پژوهش های ضروری و به منظور تکمیل آنها با هدف امکان سنجی و ارایه راهکاری برون رفت از وضع موجود در قوه مجریه تشکیل می شود. این شورا وظیفه تبیین و ارزیابی، پیش بینی و تعیین پیش نیازها، تمهدیات و الزامات اجرایی، راهبردهای پیشنهادی برای انتقال پایتخت و همچنین بررسی و جانمایی مکان مناسب برای انتقال پایتخت سیاسی و ساماندهی پایتخت جدید در افق های زمانی کوتاه مدت میان مدت و بلند مدت شورای ساماندهی پایتخت با استفاده از ظرفیت ها و امکانات را بر عهده دارد. در ماده ۲ این طرح نیز پیش بینی شده است که دولت اعتبارات مورد نیاز برای اجرای این طرح را در لایحه بودجه سالانه کل کشور پیش بینی کند. ماده ۳ این طرح نیز به تبیین اعضای این شورا پرداخته است که بر اساس آن رییس جمهور یا معاون اول وی ریاست شورا را بر عهده دارند، وزیر کشور دبیر شورا است و دو نفر از اعضای کمیسیون های شوراها و امور داخلی کشور و برنامه و بودجه و محاسبات نیز با انتخاب مجلس در آن عضو هستند. وزرای راه و شهرسازی، نیرو، جهاد کشاورزی، امور اقتصادی و دارایی، نفت به همراه معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور، رییس سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری، شهردار تهران، نماینده ستاد کل نیروهای مسلح و رییس سازمان پدافند غیرعامل دیگر اعضای شورای ساماندهی پایتخت را بر عهده دارند. ماده چهار این طرح شورای ساماندهی پایتخت را موظف کرده است ظرف ۲ سال از تاریخ لازم الاجرا شدن این قانون، طرح جامع ساماندهی و انتخاب مکان مناسب برای انتقال پایتخت سیاسی - اداری را تهیه و برای انجام سایر مقررات قانونی به دولت تقدیم کند. مخالفت دولت معاون پارلمانی رییسجمهور گفت که نمیتوان بدون اذن رهبری درباره پایتخت سیاسی و اداری یک کشور تصمیمگیری کرد. حجتالاسلام مجید انصاری که در جریان بررسی کلیات طرح ساماندهی و انتقال پایتخت سیاسی و اداری در جلسه علنی صبح امروز (سهشنبه) مجلس سخن میگفت، اظهار کرد: این مساله از جنس تقنین نیست بلکه انتقال پایتخت موضوع مهم و بزرگی از جنس سیاستهای کلی نظام است و بدون استیذان و گرفتن نظر رهبری و وضع سیاستهای کلی در این رابطه امکانپذیر نیست. وی ادامه داد: ما معتقدیم بدون اذن رهبری نمیشود درباره استقرار نهادهای مختلف از جمله نهاد رهبری در مکانهای دیگری تصمیمگیری کرد بنابراین از نظر ما این طرح از نظر اجرایی و مالی قابلیت اجرا ندارد. معاون پارلمانی رییسجمهور با تاکید بر اینکه چشمانداز انتقال پایتخت در نقطه دیگر باید به طور نسبی مشخص باشد، تصریح کرد: کشور ما روی کمربند زلزله است. کدام استان از زلزله مصونیت دارد. در دنیا و در کشوری مثل ژاپن که تماما روی گسلهای فعال قرار دارد برای زلزله فکری اساسی کردهاند. حالا اگر پایتخت منتقل شود آیا جان مردمی که در تهران باقی میمانند در حد برنامهریزی برای مصونیت از زلزله نیست. انصاری آب را مهمترین چالش آینده کشور در همه نقاط دانست و افزود: به لحاظ موقعیت جغرافیایی مناسبترین منطقه برای تامین آب تهران است. ما امسال در پاییز برای تامین آب شرب اصفهان، مشهد و اراک مشکل داشتیم. پیش از این گاهی بحث میشد که سمنان میتواند گزینه انتخاب پایتخت باشد در حالیکه این شهر همین الان برای جمعیت محدود خود مشکل آب دارد. بنابراین هر نقطهای را که به عنوان جایگزین پایتخت انتخاب کنیم اولین نیاز آن آب است. وی با طرح این سوال که آیا هزینههای انتقال پایتخت محاسبه مالی شده یا خیر؟ گفت: غیرممکن است که حتی در افق بیست ساله با محدودیت منابع مالی بتوان حداقلهای مورد نیاز را تامین کرد. نمایندگان مستحضر هستند که طرحها و پروژههای نیمه تمامی در کشور وجود دارد که با اعتبار کنونی بیش از بیست سال وقت برای تامین منابع آنها نیاز است. معاون پارلمانی رییسجمهور با بیان اینکه مگر میشود زیرساختها را به سادگی در جاهای دیگر ایجاد کرد، گفت: آیا همه قوا، قوه قضاییه، صداوسیما، نیروهای مسلح، دستگاههای گوناگون و نهاد مقدس رهبری امکان انتقال به نقطه مورد نظر شما را دارند؟ چطور میشود مکان مورد نظر را از نظر زیرساختهایی مثل فرودگاه، راهآهن، بازار و مراکز اداری سامان داد. اگر صرفا انتقال ستاد وزارتخانهها به جای دیگر مطرح است این مشکلی را حل نمیکند و نمیتوان کارکنان دولت و وزارتخانهها را به اجبار به نقطه دیگری منتقل کرد. انصاری با اشاره به تجربه ناموفق کشورهای دیگر در انتقال پایتخت، تاکید کرد: هیچ یک از نقاط دیگر کشور ظرفیت استقرار چنین جمعیتی را ندارند و از رهگذر انتقال پایتخت، انتقال امکانات به صورت عادلانه به کل کشور میسر نخواهد شد. وی با اشاره به تاکید بر تمرکززدایی در سیاستهای کلی ابلاغی از سوی رهبری در سند چشمانداز و برنامه پنجم توسعه، گفت: کوچک شدن دولت، توزیع عادلانه امکانات و تمرکززدایی که در این سیاستها آمده موضوعی است که دولت یازدهم و شخص رییسجمهور بر اجرایی شدن آن تاکید دارند و ما مصمم هستیم با کمک مجلس در قالب لوایح بودجه سنواتی و برنامه توسعه ششم زمینههای عملیاتی و اجرایی شدن بهتر این الزامات را فراهم کنیم. منبع: معماری نیوز 1 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 دی، ۱۳۹۲ واکنش کرباسچی به طرح انتقال پایتخت: نه تورم کم می شود، نه بیکاری از بین می رود و نه آسمان تمیز شهردار پیشین تهران وقتی شهر را نشانمان میدهد، آه میکشد و میگوید «نفسم گرفت از این شهر» و ما پرسشهایمان را این گونه آغاز میکنیم «شما چقدر در به وجود آمدن این وضع نقش داشتهاید؟» خبرآنلاین: هفته نامه تجارت فردا در تازه ترین شماره به بهانه تصویب طرح انتقال پایتخت توسط نمایندگان به بررسی ابعاد اقتصادی این طرح پرداخته و از جمله با غلامحسین کرباسچی گفت وگو کرده است. خانه قدیمی وخاطره انگیز جمشیدیه را فروخته و به آخرین خیابان شهر پناه برده. میان آپارتمانش تا کوههای شمال پایتخت، تنها یک کوچه فاصله است. خانهاش بر بلندای تپهای ساخته شده که در سالهای دور، سرای ارتشبد نصیری بوده. هنوز بقایای خانه نصیری را میشود دید با تانکر آبی که زنگار گرفته، اما همچنان استوار ایستاده است. از پنجره خانهاش میشود پایتخت دود گرفته را هم دید و ساختمانهایی که بیهیچ نظمی سر به آسمان ساییدهاند. شهردار پیشین تهران وقتی شهر را نشانمان میدهد، آه میکشد و میگوید «نفسم گرفت از این شهر» و ما پرسشهایمان را این گونه آغاز میکنیم «شما چقدر در به وجود آمدن این وضع نقش داشتهاید؟» خلاصه ای از این گفت وگو را می خوانید: - نمیدانم شما نمایشنامه «دشمن مردم» نوشته هنریک ایبسن را خواندهاید یا نه. داستان شهری است که چشمههای آب معدنی دارد و به واسطه این چشمهها، در آمد زیادی نصیب مردم شهر میشود. برادر شهردار، پزشک است و متوجه میشود که آب تنی در چشمههای شهر، سلامتی را به خطر میاندازد. موضوع را به برادرش میگوید اما شهردار از او میخواهد سکوت کند. به انجمن شهر میگوید، اما آنها هم میخواهند این موضوع را مسکوت نگه دارد. روزنامه شهر حاضر نمیشود صحبتهایش را منتشر کند و مردم هم او را دشمن مردم خطاب میکنند چون با وجود آنکه حقیقت را میگوید، اما در تضاد با منافع مردم صحبت میکند. خیلی وقتها در کشور ما مسوولان و حتی مردم نمیخواهند به حرفهای کارشناسی گوش کنند. - اگر ساختار سیاسی تمامیتخواهانه و قدرتگرا باشد به این مسائل توجهی ندارد. در این ساخت به دلیل آنکه رویکرد غالب امنیتی و مبتنی بر قوه قهریه است، فکر میکنند که همه چیز با قدرت زور و اسلحه، شنود اطلاعات و ... کنترل میشود و از این راه میتوان چالشها را حل و فصل کرد. برای نمونه اسناد نشان میدهد که در دهه ۵۰ بسیاری از کارشناسان و نهادهای تخصصی بخشی از این چالشها را درک یا پیشبینی کرده بودند اما به دلیل ساختار سیاسی اقتدارگرا که مبتنی بر حکومت پادشاهی و اعلیحضرتی بود، این مسائل نادیده گرفته شد و اصلاً توجهی به آن نشد - برای حل بحران، حکومت باید اعتماد به نفس داشته باشد، تصمیم قاطع بگیرد و پای آن بایستد. اگر چنین روحیهای نباشد اقدامی برای رفع آن صورت نخواهد گرفت. - شهرداری تهران که یکی از درگیرترین نهادها با مسائل جمعیتی است و باید از جمعیت کمتر دفاع کند، بیلبوردهای تبلیغاتیاش را به چند نقاش نامتخصص و بدسلیقه میدهد تا سیاست ازدیاد جمعیت را تبلیغ کنند. درست مثل اینکه سازمان محیط زیست از قطع درختان دفاع کند. - پایتخت در هر کشوری، نقش دکور آن کشور را دارد. پایتختها در کشورهای اقتدارگرا، ویترینی از بدبینی، خشونت، بزهکاری و نظامیگری هستند. میخواهید ببینید کشوری دارای نظم و امنیت قابل قبول است؟ در پایتختش قدم بزنید. میخواهید ببینید کشوری دموکرات و مردم سالار است؟ به چهره مردمان پایتختش نگاه کنید. میخواهید ببینید رونق اقتصادی وجود دارد؟ به لباس مردمانش نگاه کنید. - تهران ما در سالهای گذشته، چهرههای متفاوتی داشته است. گاهی تهران نماد توسعه و امیدواری مردم بوده و گاهی نماد بینظمی و ناامیدی. به نظر شما در هشت سال گذشته پایتخت ایران نماد چه چیزی بوده است؟ من فکر میکنم پایتخت ما در سالهای گذشته نماد بینظمی، قانون شکنی، ناامیدی، اعتراض و نگرانی بوده است. چند روز پیش وانتی دیدم که روی شیشهاش نوشته شده بود «نفسم گرفت از این شهر» که نشان میدهد چقدر مردم نسبت به مسائلی که در شهر با آن مواجه هستند، احساس بدی دارند. - انتقال پایتخت نه تورم را کاهش میدهد، نه بیکاری را کم میکند و نه آسمان شهر را تمیز. درست مثل این است که فردی مقروض و ورشکسته، خانهاش را از این محل به محلی دیگر منتقل کند. شاید در سایه ناشناس بودن، چند صباحی بتواند دوباره سر مردم کلاه بگذارد اما مدتی بعد، بقال و قصاب محل متوجه میشوند که او فرد متعهد و سالمی نیست. بر فرض انتقال پایتخت ایران به نقطهای یا شهری دیگر، تورم که از بین نمیرود. آلودگی و کمآبی که محو نمیشود. باید از کسانی که دنبال چنین طرحهای غیر قابل اجرایی هستند پرسید واقعاً چه میخواهند؟ - سالها پیش که بحث انتقال پایتخت مطرح بود، شهرداری تهران این بحث را مطرح کرد که حضور خیلی از نهادها و ارگانها در تهران، ضرورتی ندارد. زمانی که من شهردار بودم یکی از پروندههای مطرح، حضور نیروی دریایی در تهران بود. در تهران کدام منبع آبی وجود دارد که نیروی دریایی در آن مستقر باشد؟ وقتی چنین منبعی وجود ندارد، چرا باید یک منطقه وسیع از شهر به کارکنان این نیرو اختصاص داده شود. جالب این بود که همان موقع زمینهای منطقه مسگرآباد به تعاونی نیروی دریایی منتقل شد و میخواستند چهار هزار دستگاه خانه برای پرسنل این نیرو بسازند، از همان ابتدا معلوم بود که پرسنل نیروی دریایی برای زندگی به آن منطقه نخواهند رفت و فقط میخواهند به اسم تعاونی از آنجا استفاده کنند و واحدها را بفروشند و سود کنند. - از نمایندگان مجلس بپرسید چرا طرحی تصویب نمیکنند که ارگانهای نظامی دیگر نتوانند در تهران شهرکسازی کنند؟ به اسم نهادهای دولتی زمین گرفتند و ساختند و به اسم خانههای ارزان به مهاجران فروختند. آیا نمایندگان مردم از حجم خانهسازی نیروهای نظامی و انتظامی بیاطلاع هستند که از انتقال پایتخت سخن میگویند؟ آیا میشود چنین پایتختی را تکان داد؟ - بعید میدانم حاکمیت به این نتیجه رسیده باشد که برای پیشگیری از تکانههای سیاسی باید پایتخت را تکان بدهد. اتفاقاً اگر چنین هدفی مد نظر باشد، نتیجه معکوس خواهد داشت. در این صورت مردم میپرسند چرا دولت، وزارتخانهها و سازمانهایش را همراه با کارکنانش از منطقه آلودگی و ترافیک دور کرد و ما را میان این همه مشکل تنها گذاشت؟ اصلاً برای حکومت مردمی این معقول نیست که وزارتخانهها و پرسنل خود را به یک منطقه مناسب ببرد و دیگر افراد در همین شهر با وضعیتی چالش برانگیز بمانند و زندگی کنند. - آیا درست است مردم را در شهری که دود، موش، ترافیک و سوسک محاصرهاش کردهاند، تنها گذاشت و فرار کرد؟ علما نقلی دارند با عنوان «تصدیق بلاتصور»؛ من فکر میکنم این عنوان در انتقال پایتخت نیز موضوعیت مییابد. - تجربه اکثر کشورها در انتقال پایتختها تقریباً شبیه برداشتن صفر از واحدهای پولی است. تورمهای سنگین، پول کشورها را کمارزش میکند و سیاستگذاران پولی به این نتیجه میرسند که صفرها را کم کنند. این یک سیاست اشتباه پولی است مگر اینکه پیش زمینهاش فراهم شود. در حقیقت حذف صفر باید یک سیاست از یک بسته سیاستی باشد، اگر نه دوباره صفرها به واحد پولی برمیگردد. فرض کنید پایتخت را به نقطهای دیگر منتقل کردید، آن وقت فکر میکنید رشوه و فساد در پایتخت جدید به وجود نمیآید؟ فکر میکنید فحشا در شهر جدید به وجود نمیآید؟ فکر میکنید تورم خودش از بین میرود؟ - معتقدم بازسازی ساختارها بر انتقال پایتخت مقدم است. در این صورت، قطعاً راهحل این خواهد بود که به جای انتقال پایتخت که بسیار سنگین و هزینهبر است، نهادهای زاید در تهران به شهرستانهای مختلف منتقل شوند. برای مثال حضور سازمانهایی مانند شیلات، دخانیات و خیلی از نهادهای نظامی در تهران ضرورتی ندارد. با انتقال این سازمانها علاوه بر اینکه هزینههایشان سبکتر میشود، کارشان هم راحتتر انجام میشود. - همین دانشگاه آزاد که در منطقه شمال غرب تهران ساخته شد مدتها با مانع شهرداری روبهرو بود، نهایتاً آقای هاشمی (رئیسجمهور وقت) خودشان وارد شدند و گفتند که اینجا را ندیده بگیرید، با اینکه اصل منطق را ایشان قبول داشت ولی گفتند که اینجا به هر حال یکی از پایگاههای جدی این دانشگاه است. - در دولت آقای مهندس موسوی، وزارت مسکن در دوره مرحوم کازرونی بخشنامهای برای مقابله با کمبود مسکن ابلاغ کرد. بر اساس این بخشنامه به تمام مالکان اجازه داده شد تا پیلوتها و پارکینگها را تبدیل به واحد مسکونی کنند. این طرح خیلی ضربتی بود و آماری که تهیه کردیم نشان داد که ۲۰۰ هزار پارکینگ تبدیل به واحد مسکونی شده است. این باعث شد که تمام معابر، مملو از ماشین شود. خانههای غیراستانداردی هم به وجود آمد که به هیچ عنوان برای زندگی مناسب نبود. - تاکید میکنم باید تکلیف خودمان را با خودمان روشن کنیم. در انتقال پایتخت استراتژی معلوم نیست. اگر مسوولان اعتماد به نفس داشته باشند و از مردم نترسند و اختیار زندگی مردم را به خودشان واگذار کنند، امور متعادل میشود. - اگر مدیران قوی، توانمند و برنامهریز در استانها منصوب شوند و به آنها اعتماد شود، فعالیت اقتصادی و اداری استانها از تهران مستقل شود، بخشی از مشکلات تهران حل میشود. چه لزومی دارد این قدر مسائل متمرکز باشد در کشوری که این قدر توانمندی دارد، چرا این قدر ناتوانی وجود دارد؟ - انتقادهای زیادی به دولت آقای احمدینژاد دارم، اما همین که در سفرهای استانی به شهرهای دور دست سفر کرد و به مردم آنجا توجه بیشتری نشان داد، سیاست خوبی بود. - مطمئن باشید طرح انتقال پایتخت از سوی شورای نگهبان تایید نمیشود. زیرا بار مالی دارد. اگر هم تایید شود، هیچ اتفاقی در طول ۱۵ سال آینده، نمیافتد. تنها بار مسوولیتی را از دوش یک عدهای ممکن است بردارد و وقتی بگویند شما چه کردید بگویند ما طرح انتقال پایتخت را تصویب کردیم. در حالی که الان باید بیایند وزارت نفت را موظف کنند که بنزین پایتخت را استاندارد کند. به مترو رسیدگی بیشتری شود، طرح انتقال برخی ارگانها و سازمانهای نظامی دنبال شود. - اصلاح باید در ساختار سیاسی و اقتصادی کشور رخ دهد. تا این اصلاح رخ ندهد؛ نمیتوان گفت وضعیت تهران درست میشود. برای مثال وقتی سیاست و اقتصاد متمرکز است، چگونه میتوان از روند مهاجرت کاست؟ تا زمانی که اجازه قطعهقطعه شدن اراضی داده میشود، میتوان به کشاورزی امید داشت؟ تا زمانی که قیمت کالاها و خدمات واقعی نشود و دولت دست از قیمتگذاری برندارد، هیچ کس رغبت به سرمایهگذاری خواهد داشت؟ فکر میکنید کشورهای دیگر که پایتختی مانند تهران داشتهاند، چه کاری انجام دادهاند؟ آنها تکلیف خود را به روشنی مشخص کردهاند. - دولت باید تصمیم بگیرد میخواهد تن به تمرکز سیاسی و اقتصادی بدهد یا نه، میخواهد کار دست مردم باشد یا همچنان پس از سه دهه فکر میکنیم دولت ولو با قصد خیر باید در وسط میدان اجرا باشد. بدون آنکه این راهبردها معلوم شود، هر اقدامی مسکن است که فقط مدت کوتاهی درد را تسکین میدهد اما درمان نمیکند. جمله آخر من این است که اصلاح امور کشورداری مهمتر از انتقال پایتخت است. توجه به توسعه مهمتر از طرحهای انتزاعی مثل انتقال پایتخت است. وقتی دولت به شکل واقعی خصوصیسازی کند و اندازهاش را متناسب کند، چه نیازی دارد که به منطقهای دیگر کوچ کند؟ منبع: خبر آنلاین 4 لینک به دیدگاه
raypuor 1027 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 دی، ۱۳۹۲ حرفای اقا احمد درسته ولی چیزی که ایران برای انتقال پایتخت مطرح کرده حادثه خیز بودن تهرانه مخصوصا زلزله اگه تو تهران زلزله اتفاق بیفته کله کشور فلج میشه برا همین رو انتقال پایتخت بحث میشه نه بخاطر دلایلی که بقیه کشورا این کار رو انجام دادن به همین خاطر باید این موضوع رو هم در نظر بگیرید اقا احمد سلام ببین فرض میکنیم اصلا انتقال پایتخت کار بسیار پسندیده و از هر نظر قابل قبولی باشه...(فرض میکنیم، تاکید میکنم). حالا تو بهترین حالت به نظرت با انتقال پایتخت چند نفر از جمعیت تهران منتقل میشوند، چند سازمان، نهاد، شرکت، دانشگاه و...منتقل میشن، اصولا با زور که نمیشه مردمی رو که در این مکان شاغلند، زندگی میکنن رو به زور منتقل کرد. من سالهاست به این مساله فکر میکنم. در بهترین حالت شاید تنها 3 تا 4 میلیون (در بهترین حالت) از جمعیت تهران پخش خواهد شد...به نظر شما حالا که این چند میلیون رفتند دیگه هیچ فاجعه ای کشور تهدید نمیکنه...دیگه زلزله نمیاد، دیگه آلودگی هوا برای 5 الی 6 میلیون جمعیت باقیمانده پیش نمیاد؟؟؟؟؟؟ نظر کلی من این هست که: تنها یک احمق میتواند نظر انتقال تهران را مطرح کرده باشه...یک احمق. انتقال تهران تبعات روانی، اقتصادی، سیاسی و ابعاد دیگری به اندازه حجم صفححات یک کتاب به وجود میاره که این آقایون به اون اصلا فکر نکردند. این مساله من رو آزار میده، این مساله که کارشناسان و تصمیم گیران ما نظریه ای رو مطرح میکنند که یک کودک نیز همان را برای اولین گزینه مطرح خواهد کرد...بابا یه کم به این مغزهاتون فشار بیارید...فکر کنید... 3 لینک به دیدگاه
minoomy 345 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 دی، ۱۳۹۲ به نظر من عوامل حذب جمعیت تهران چند دسته س اولیش اداری و وزارتخونه ها دومی دانشگاهها سومی مراکز تجاری و تفریحی چهارمی هم مراکز پزشکی... منم فک میکنم پخش کردن نقشها راه حل بهتری باشه و اینکه سیستم متمرکز و بروکراسی اداری پیچیده رو یه کاریش بکنن و بودجه دانشگاه های خوب شهرهای دیگه هم بیشتر بشه و همون قضیه فرهنگ سازی که از همش مهمتره چنتا مثلا میزنم خود من برای یه کار اداری ساده که شاید بشه آنلاین هم حلش کرد باید چندبار برم تهران و برگردم درصورتی که میشه از وزارتخونه های مختلف شعبی تو شهرها باشه که نیاز به مراجعه مستقیم به تهران نمونه یا مثلا قیمت پوشاک که تو تهران به مراتب از شهرستانا مناسبتره میدونین هرسال چه جمعیتی رو میکشونه اونجا؟ و همینطور مراکز تفریحی .. درصورتی که اگه تو شهرهای مختلف یه کنترل روی قیمتها و سرمایه گذاری روی پروژه های تجاری تفریحی و کمی هم ساده کردن نظام اداری انجام بشه فکر میکنم اقلا مهاجرت خیلی کمتر بشه و حتی شاید مهاجرت عکس هم اتفاق بیفته چون خیلیا فقط مجبورن تو تهران زندگی کنن Sent from my RM-914_im_india_269 using Tapatalk 3 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 اردیبهشت، ۱۳۹۳ همدان، پرديس، سمنان نامزدهاي انتقال پايتخت؟ رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی کشور در مجلس، از تصویب گزارش شور دوم طرح انتقال پایتخت در کمیسیون متبوعش خبر داد و گفت: همدان، سمنان و پردیس تاکنون به عنوان گزینههای انتقال پایتخت سیاسی کشور طرح هستند. امیر خجسته از تصویب گزارش شور دوم طرح انتقال پایتخت در کمیسیون متبوعش خبر داد و گفت: پس از تصویب نهایی طرح انتقال پایتخت در مجلس و اخذ نظر مثبت شورای نگهبان این طرح برای اجرا به دولت ابلاغ خواهد شد. نماینده مردم همدان، فامنین و قهاوند در مجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه گزارش شور دوم طرح انتقال پایتخت در حال حاضر در نوبت قرائت و تصویب در صحن علنی مجلس قرار دارد، گفت: انتقال پایتخت در شرایط کنونی کشور اجتناب ناپذیر بوده و برای ساماندهی امور باید صورت بگیرد. این نماینده مردم در مجلس نهم، تمرکززدایی و ساماندهی قطعی کشور را در انتقال پایتخت دانست و گفت: با وجود اینکه ضرورت انتقال پایتخت بر کسی پوشیده نیست اما باید این طرح با جدیت و کارشناسی دقیقتری بررسی شود. او درباره گزینههای پیشنهادی مطرح شده برای انتقال پایتخت سیاسی کشور، گفت: گزینههایی چون همدان، سمنان، پردیس به عنوان گزینههای انتقال پایتخت مطرح هستند اما باید با انجام بررسیهای کارشناسانه مکان مناسبی را برای انتقال در نظر گرفت. خجسته با تاکید بر اینکه باید در جریان بررسی طرح انتقال پایتخت در شورای عالی انتقال پایتخت نحوه انتخاب اعضای کارشناس نیز باید اصلاح شود، گفت: در جریان بررسی شور دوم این طرح در صحن علنی مجلس کم و کیف اعضا نیز مشخص خواهد شد. او گفت: پس از رأی مثبت نمایندگان به این گزارش در صحن علنی و تأیید آن در شورای نگهبان این طرح برای اجرا به دولت ابلاغ میشود تا در کار گروه ویژه بررسی طرح انتقال یا ساماندهی پایتخت مورد بررسی قرار گیرد. رئیس کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس، گفت: براساس طرح انتقال پایتخت شورایی متشکل از مقامات ارشد دولتی جهت بررسی و جمعبندی مطالعات در زمینه تراکمزدایی، تمرکززدایی، ساماندهی شهر تهران و انتقال پایتخت سیاسی و اداری کشور به محل دیگری تشکیل میشود. گفتنی است؛ ریاست شورای عالی انتقال پایتخت را رئیس جمهور یا معاون اول وی برعهده دارد و وزیر کشور (دبیر شورا)، دو نفر از اعضای کمیسیونهای مختلف مجلس به انتخاب نمایندگان، وزرای راه و شهرسازی، نیرو، جهاد کشاورزی، امور اقتصاد و دارایی، نفت و همچنین معاون برنامهریزی رئیس جمهوری، رئیس سازمان میراث فرهنگی، شهردار تهران، نماینده ستاد کل نیروهای مسلح و رئیس سازمان پدافند غیرعامل اعضای دیگر این شورا هستند. لازم به ذکر است؛ کلیات طرح انتقال پایتخت در 3 دیماه سال گذشته به تصویب مجلس رسید. منبع: خبرآنلاین 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده