لبنيات موجب كاهش كلسيم مي گردند!!

[Ali.Akbar 9300]

لبنيات موجب كاهش كلسيم مي گردند!! نكته بسيار مهم كه بايد به آن توجه نمود، تأثير منفي لبنيات بر جذب كلسيم است. زيرا لبنيات در اغلب موارد موجب كاهش تراكم استخوان مي‌گردند!!! و اما دليل علمي اين امر: مصرف لبنيات، نظير ماست ترش، دوغ و پنير ترش و به‌خصوص قره‌قروت، موجب اسيدي شدن خون مي‌گردد. اسيد لاكتيك موجود در ماست، همان اسيدي است كه در بدن انسان پس از فعاليت ورزشي ايجاد مي‌شود و موجب خستگي و كسالت مي‌گردد. به همين دليل كساني كه ماست يا دوغ مي‌خورند، احساس كسالت، خواب‌آلودگي و خستگي مي‌كنند.

 

به اين ترتيب ماست و يا فرآورده‌هاي آن، پس از جذب خون را اسيدي نموده و بدن نيز براي حفظ و ثبات هموستاز خود، به ناچار كلسيم را كه قليايي مي‌باشد از استخوان‌ها آزاد كرده و ph خون را متعادل مي‌كند. به اين ترتيب، مصرف درازمدت غذاهايي كه خون را به‌شدت اسيدي نمايند، موجب ناراحتي‌هاي استخواني، رماتيسم و آرتروز مفاصل خواهند گشت.

 

اين غذاها در طب «ابوعلي‌سينا» به نام غذاهاي «سرد» شناخته مي‌شوند. مانند لبنيات (به‌خصوص ماست و فرآورده‌هاي آن نظير دوغ و قره‌قروت)، ترشي، نارنگي، هندوانه، برنج و ماهي. البته لبنيات هرچه ترش‌تر باشند، سردتر خواهند بود. به همين دليل از قديم مرسوم بوده است كه غذاهاي سردي را همراه با گرمي استفاده مي‌كردند تا طبع آن متعادل گردد. براي مثال ماست را همراه با پونه، دوغ را با نعنا، ماهي را با خرما، سركه را با شيره، ترشي را با سير و برنج را زيره مصرف مي‌نمودند. در حالي كه اغلب غذاهاي روزمره ما سرد است. براي مثال شخصاً در يك همايش علمي از طرف جامعه پزشكان شركت داشتم. براي نهار ماهي با برنج، ماست، دوغ و ترشي سرو كرده بودند كه همگي سرد هستند. عده‌اي كه طبع سردي داشتند پس از خوردن اين غذاها، دچار دل‌درد، لرزه، تهوع و استفراغ شدند كه به بيمارستان منتقل شدند و نگراني زيادي بابت مسموميت غذاها ايجاد گرديد. اما عده‌اي هم بودند كه هيچ مشكل حادي براي‌شان ايجاد نشد. نتيجه آزمايشات مركز بهداشت نيز بر سالم بودن غذاها تأكيد داشته و هيچ اثري از فساد و مسموميت غذاها نبود. هيچ پزشكي هم نتوانست علت قابل قبولي را براي اين مشكل پيدا كند ...

 

مصرف دراز مدت اين غذاها موجب كاهش قدرت دفاعي، شلي پوست بدن، سفيدي و ريزش مو، سردي دست‌وپا، خواب‌زياد، ريزش آب‌بيني، دفع‌ادرار زياد، دردكتف، گرفتگي پشت و گردن، پا درد و زانو درد، كمبودنفس و تپش‌قلب مي‌گردد. و در آخر منجر به بيماري‌هاي مغز و استخوان، رماتيسم، آرتروز و بيماري‌هاي مفصلي خواهد گشت. اگرچه ممكن است اين مشكل در سال‌هاي جواني و رشد، خود را نشان ندهد، اما مطمئناً با افزايش سن، نمود خواهد داشت. پس بايد در تمامي امور، جانب اعتدال و ميانه‌روي را رعايت نمود.