Archi 576 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 بهمن، ۱۳۸۹ سلام به همه :icon_pf (44): من این تاپیک رو زدم تا بچز "معمار، شهرساز، طراح شهری و برنامه ریز شهری" بیان و اطلاعاتی که در مورد رشتشون دارن و فکر می کنن خیلی مهمه و الان تو جامعه مون هیچ توجهی بهشون نمیشه رو مطرح کنن. بحث ها آزاده فقط امیدوارم جنبه کل کل پیدا نکنه. چون من اصلا حوصلشو ندارم:167::167: هر رشته ای ارزش خودشو داره و یکی از اساسی ترین دلایل عقب ماندگی ما، همین تفکر برتری جویی نسبت به همه. امیدوارم فقط کسایی تو این تاپیک بیان که میخوان بحث علمی کنن و چیزی از رشته های دیگه یاد بگیرن 8 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 بهمن، ۱۳۸۹ من پیشنهاد میکنم بحث اول در مورد وضعیت طراحی فضاها واسه معلولین باشه. اینکه چرا فقط اسماً بهشون توجه میشه و در عمل هیچ توجهی بهشون نمیشه. مشکل کار کجاست؟ چه تو فضاهای شهری چه تو فضاهای بسته و طرح های معمارا 7 لینک به دیدگاه
Archi 576 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 بهمن، ۱۳۸۹ من پیشنهاد میکنم بحث اول در مورد وضعیت طراحی فضاها واسه معلولین باشه. اینکه چرا فقط اسماً بهشون توجه میشه و در عمل هیچ توجهی بهشون نمیشه. مشکل کار کجاست؟ چه تو فضاهای شهری چه تو فضاهای بسته و طرح های معمارا موافقم. به نظر من خیلی مسائل هست که فقط توی کتابا، مقالات و مطالعات مشاورا کاربرد داره و کلا برای پر کردن صفحات استفاده میشه. یکیش همینه. متأسفانه ما معمولا فکر می کنیم اگه فقط رمپ بزاریم به معلولین توجه کردیم (که البته اونم شیبش با پله ها یکیه و معلول بنده خدا عمرا نمیتونه ازش بالا بره) بعضیام که میخوان بگن خیلی کارشون درسته فوقش تو دستشویی و روشویی مخصوص معلولین درست می کننو از این جور کارا. اما تقریبا هیچوقت به نیازهای مهم معلولین غیر از نیازهای سطح اول هرم مازلو توجه نمیشه. 5 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 بهمن، ۱۳۸۹ موافقم. به نظر من خیلی مسائل هست که فقط توی کتابا، مقالات و مطالعات مشاورا کاربرد داره و کلا برای پر کردن صفحات استفاده میشه. یکیش همینه. متأسفانه ما معمولا فکر می کنیم اگه فقط رمپ بزاریم به معلولین توجه کردیم (که البته اونم شیبش با پله ها یکیه و معلول بنده خدا عمرا نمیتونه ازش بالا بره) بعضیام که میخوان بگن خیلی کارشون درسته فوقش تو دستشویی و روشویی مخصوص معلولین درست می کننو از این جور کارا. اما تقریبا هیچوقت به نیازهای مهم معلولین غیر از نیازهای سطح اول هرم مازلو توجه نمیشه. به عنوان مثال، طرح بهسازی پیاده روهای خیابون ولیعصر که یکی از طرح های خوب اجرا شده هستش ولی بازم هیچ توجهی بهشون نشده. حتی همون اصول اولیه تو کتابا هم توجه نمیشه. حالا این عدم حضور معلولین تو فضاهای شهری ما فقط به خاطر عدم طراحی درست این فضاهاس؟ 2 لینک به دیدگاه
Archi 576 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 10 بهمن، ۱۳۸۹ به عنوان مثال، طرح بهسازی پیاده روهای خیابون ولیعصر که یکی از طرح های خوب اجرا شده هستش ولی بازم هیچ توجهی بهشون نشده. حتی همون اصول اولیه تو کتابا هم توجه نمیشه.حالا این عدم حضور معلولین تو فضاهای شهری ما فقط به خاطر عدم طراحی درست این فضاهاس؟ این عدم حضور برای منم قابل توجهه. من فکر می کنم، اساسی ترین مسئله همینه، من از یکی از استادا شنیدم تو ضوابط طراحی ای که تو انگلیس وضع شده یه بخش جدا برای توجه به معلولین قرار داده شده اما تو ایران .... علاوه بر اینکه یه همچین چیزی نداریم، همون چیزای اندکی هم که وجود داره رو رعایت نمی کنیم، نمی خواد خیلی دور بریم تو همین پروژه هایی که بچه های مثلا متخصص انجام میدن چه معمارا، چه شهرسازا، چه طراحای شهری و ... خیلی وقتا میبینیم حتی رمپ هم نمی ذارن چه برسه به بقیه مسائل.. اما من پیشنهاد می کنم در ادامه راجع به ضوابطی که میشه یا باید تو طراحی ها لحاظ بشه صحبت کنیم... 4 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 11 بهمن، ۱۳۸۹ تو تاپیک زیر ضوابطی که تعیین شده گذاشته شده: ضوابط و مقررات شهرسازي و معماري براي معلولين جسمي وحركتي میشه اونجا رو مطالعه کرد و ببینیم چه قسمت هایی رعایت میشه و چه قسمت هایی رعایت نمیشه و اصلاً کم و کاستی های این ضوابط تعیین شده چی هستش. خب من حالا با جاهایی که طراحی نشده کاری ندارم اما جایی مثل خیابون ولیعصری که به تازگی طرح بهسازی پیاده رو رو داشته بعضی از این ضوابطی که رعایت نشده رو میگم: 1ـ 3ـ 1ـ ايجاد خط كشي عابر پياده در سواره‌رو در كليه تقاطعها و حداكثر در هر 500 متر الزامي‌است. 1ـ 3ـ 2ـ ايجاد خط كشي عابر پياده در محل تردد معلولان و در مكانهاي خاص آنها الزامي است. 1ـ 3ـ 4ـ پيش‌بيني دستگاه توليدي صداي خبر كننده به هنگام عبور آزاد براي عابر پياده جهت‌استفاده نابينايان در تقاطعهاي پرتردد الزامي است. 1ـ 3ـ 5ـ كفسازي محل خط كشي عابر پياده بايد از جنس قابل تشخيص براي هدايت نابينايان‌باشد. 1ـ 2ـ 4ـ محل ارتباط پياده‌رو و سواره‌رو بايد داراي علائم حسي قابل تشخيص براي نابينايان‌باشد. 1ـ 2ـ 1ـ پيش‌بيني پلهاي ارتباطي بين پياده‌رو و سواره‌رو و حداكثر در هر 500 متر فاصله الزامي‌است. 1ـ 5ـ 1ـ پايانه‌هاي اتوبوسراني درون شهري، مراكز شهري، و نزديك ساختمانهاي عمومي‌پرتردد، احداث محل انتظار ايستگاه اتوبوس به عرض حداقل 140 سانتيمتر و همسطح با كف‌اتوبوس الزامي است. 1ـ 5ـ 3ـ در معابر و فضاهاي شهري و در محلهايي كه آبريزگاه عمومي احداث مي‌شود، ايجادحداقل يك آبريزگاه مخصوص معلولان الزامي است. در آبريزگاههاي بزرگ در ازاي هر ده واحد يك‌واحد آبريزگاه اضافه شود. اینا حالا اون قسمت هایی بود که به نظرم تو این طرح رعایت نشده. حالا وضعیت بقیه جاها که هیچ نوع طراحی خاصی ندارن خیلی وخیم تر از این حرفاس :icon_pf (34): حتی یه شیب عادی هم رعایت نشده. دوستان دیگه تو بحث شرکت نمی کنن؟ 3 لینک به دیدگاه
Mahnaz.D 61915 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 بهمن، ۱۳۸۹ من پیشنهاد میکنم بحث اول در مورد وضعیت طراحی فضاها واسه معلولین باشه. اینکه چرا فقط اسماً بهشون توجه میشه و در عمل هیچ توجهی بهشون نمیشه. مشکل کار کجاست؟ چه تو فضاهای شهری چه تو فضاهای بسته و طرح های معمارا اتفاقا من امروز که داشتم از دانشگاه بر می گشتم دیدیم نسبت به این موضوع بازتر شد. شهری که دانشگاه من توشه یه شهر شلوغ و بزرگه و خر با بارش گم می شه! :banel_smiley_52: حالا جالب اینه که هر ساختمون، محل عبور عابر پیاده، پل وخیلی چیزهای دیگه برای معلولان طراحی شده بود. یه نکته ای که برای طراحان شهری و معمارها توی امریکا خیلی خیلی مهم هست " افراد معلول" هست! خب در نتیجه اینجا بهشون توجع می شه و اونها رو جزء افراد مهم تلقی می کنن 4 لینک به دیدگاه
Archi 576 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 15 بهمن، ۱۳۸۹ فک میکنم بهتره موضوع رو کمی خردتر کنیم تا بشه بحث بهتری داشت.خوب همونطوری که میدونیم عوامل زیادی هستن که در حضور پیاده در فضای شهری مؤثرند. یک سری از این عوامل برای تحقق "آمدن" پیاده در فضا ضروری هستند و برخی دیگر برای "تداوم حضور" وی اهمیت دارند. مثلا برخی موارد نظیر کاربریهای فعال (مثل ویترین های تجاریها برای پرسه زنی) یا پیاده راه (محور پیاده) می تونن افراد را برای "آمدن" به فضا تشویق کنند، اما لزوما اونا رو برای حضور در آنجا و ایجاد پاتوقهای مختلف اجتماعی ترغیب نمیکنند در عوض برخی دیگر مانند میدانهای شهری توانایی بالایی برای جذب افراد و تشویق آنها به حضور در فضا دارند.صدالبته هریک از این فضاها باید واجد شرایطی باشند تا وظیفه خود را انجام دهند. به نظرم در ادامه راجع به کیفیات هر کدام از این نوع فضاها و اینکه هرکدوم چقدر می تونن نقش دیگری رو هم داشته باشن صحبت کنیم. 6 لینک به دیدگاه
shahdokht.parsa 50877 اشتراک گذاری ارسال شده در 11 اسفند، ۱۳۸۹ سلام خدمت دوستان مهندس محترم آره منم موافقم با اینکه چرا یه جاهایی در شهرها طراحی نمیشه که خانمها توش راحت باشند.... پیاده روها هم که نور علی نره میان کف سازی میکنند اینقدر بینشون درز داره همش لنگ میخوری رد بشی یا اینقدر خیابانهای که مغازه درونشون زیاده پیاده رو نداره نه میشه توش ایستاد به مغازه نگاه کرد نه حتی رد بشی.........خیابون گذاشتند 3بانده دو طرفه پیاده رو1متر......بخدا عذابه چه برای زن و بچه یا حتی مرد رد شدند از توش.......... ببخشید یخورده بی ربط بود ولی دلم از پیاده روها خونه ......... 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده