گیاهان دارویی

sushianess · 9 دی، ۱۳۸۸

خب این تاپیک ترکیبی ار تاپیک های تهیه شده توسط کاربرای عزیز کشاورزی در زمینه گیاهان دارویی است ...

ما اکثر تاپیک ها رو یک جا جمع کردیم و پست های تکراری رو هم برای دسترسی سریع تر عزیزان حذف کردیم.

برای دیدن خواص گیاهان، روی هر یک کلیک کنید

(لینک هایی که در زیر قرار داده شده میتونه منبع هر یک از پست های بعدی باشه ... یعنی تمام مطالب لینک های زیر در همین تاپیک و یا تاپیک های دیگر همین بخش (گیاهان دارویی) قرار داده شده)

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

•

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

انار (رمان)

طریقه مصرف:

خوردن انار هم صبح مفید است هم شام

توضیحات:

انار Pomegranate

نام علمی Punica

انار یکی از میوه هایی است که از قدیم وجود داشته است حتی در کتب مقدس چندین بار نام آن ذکر شده است . هومر شاعر معروف یونان در کتاب خود ( اودیسه ) از آن نام برده است . معروف ایت که حضرت سلیمان باغ بزری پر از درخت های انار داشته که به ان عشق می ورزیده است .

درخت انار بومی ایران و مناطق مجاور آن است . کلمه انگلیسی Pomegranate از زبان یونانی مشتق شده که به معنی ( سیب با هسته های زیاد ) می باشد .

انار درخت کوچکی است که ارتفاع آن تا 6 متر می رسد و در مناطق نیمه گرمسیری می روید . شاخه های آن کمی تیغدر و برگهای آن متقابل ، شفاف و ساده است .

گلهای انار درشت برنگ قرمز اناری ولی بی بو می باشد . میوه آن کروی با اندازه های مختلف دارای پوستی قرمز رنگ و یا زرد رنگ می باشد .

رویهمرفته در حدود بیست نوع مختلف انار در دنیا موجود است

خواص میوه انار

از نظر طب قدیم ایران میوه انار سرد ف تر و قابض است . آب انار سرد و تر و پوست انار سرد و خشک و بسیار قابض می باشد .

پوست ریشه درخت انار از بقیه قسمت های این درخت قابض تر است .

کلیه قسمت های درخت انار دارای تان می باشد که بسیار قابض است . برای مصارف دارویی از گل ، برگ ، پوست درخت ، پوست ریشه و دانه انار استفاده می شود .

1)انار شیرین ادرار آور است .

2)ملین مزاج است .

3) آب انار شیرین برای بیماریهای مجاری ادرار مفید است .

4)ترشح صفرا را زیاد می کند.

5)آب انار اسهال را برطرف می کند.

6)اگر آّ انار را با عسل مخلوط کرده و هر روز چند قطره در بینی بچکانید از رشد پولیپ در بینی جلوگیری می کنید .

7) خون ساز است .

8)خون را تصفیه می کند .

10)برای سالمندان بهترین دارو برای تقویت کلیه است .

11)آب انار خنک کننده است .

12)رنگ صورت را شاداب می کند .

13)صدا را باز کرده و گرفتگی صدا را برطرف می کند .

14)برای وزن اضافه کردن انار بخورید .

15)آب انار مقوی قلب و معده است .

خواص دیگر قسمت های درخت انار

1. جوشانده پوست ریشه درخت انار کرم معده و روده را از بین می برد .

2. جوشانده پوست درخت انار نیز اثر ضد کرم دارد .

3. برای برطرف کردن گلو درد و زخم گلو از جوشانده پوست انار و یا جوشانده برگهای انار استفاده کنند .

4.خانم هائیکه عادت ماهیانه شان منظم نیست می توانند از جوشانده برگهای انار استفاده کنند.

5.برگهای له شده انار را اگر روی پوست بگذارید خارش را از بین می برد .

6.برای برطرف کردن سوختگی پوست ، گلهای انار را له کرده و با روغن کنجد مخلوط کنید و این پماد را روی قسمت سوختگی بمالید .

7. جوشانده پوست درخت و پوست ریشه درخت انار کرم کش است .

8.دم کرده گل انار اسهال مزمن را برطرف می کند .

9.دم کرده گلهای انار را بصورت غرغره برای از بین بردن زخمهای دهان بکار ببرید .

10.برای برطرف کردن دندان درد ، دم کرده ریشه درخت انار را در دهان مضمضه کنید .

11.انار ترش و شیرین (میخوش )ادرار را زیاد می کند .

12. برای برطرف کردن بواسیر باید معقد را با جوشانده پوست انار شستشو داد .

13.اگر شیرین باشد بر آب مرد ( منی ) می افزاید و بچه را نیکو میکند و اگر ملس باشد برای شکم خوب است و دود درخت انار حشرات را دور میکند و خلال کردن با سیخهای آن آکله را به حرکت در میآورد. انار سورانی طبیعت را معتدل میکند و خوردنش با پوست کرم خوردگی دندان و بخار را میزداید و نفس را خوشبو و آن را روشن و قلب را زنده میکند و هر کس به هنگام خواب اناری بخورد تا صبح کند از خودش در امان است انار شیرین با پیه آن معده را دباغی میکند و تخمه را درمان میکند و غذا را هضم مینماید و در بدن تسبیح میکند و کسی که اناری را کامل بخورد خداوند شیطان را از سوزاندن دل او تا چهل روز باز میدارد و کسی که دو انار کامل بخورد خداوند شیطان را از سوزاندن دل او تا صد روز باز میدارد و کسی که سه انار کامل بخورد خداوند شیطان را تا یک سال از سوزاندن دل او باز میدارد و کسی که یک سال گناه نکند وارد بهشت میشود و در هر انار دانه ای از بهشت است . شایسته است که انار را ناشتا بخورند و بخصوص در پنجشنبه و جمعه به تنهایی بخورند و برای همه چیز سودمند است و هیچ چیز زیانی به آن نمیرساند.

amir.d · 9 دی، ۱۳۸۸

بومادران (برنجاسف، قیصوم) یا Achillea millefolium

طریقه مصرف:

خوراکی میباشد که به صورت جوشانده به مصرف میرسد و به طرق دیگر هم مصرف میشود که در ذیل به آن اشاره خواهد گردید :

توضیحات:

نام علمی این گیاه Achillea millefolium میباشد این گیاه را علف هزار برگ هم می نامند. این گیاه معطر دارای اسانس، اینولین و کمی تانن است و در کشورهای اروپایی به عنوان دارو برای قطع تب استفاده می شود.

این گیاه بطور خاص تب بُر است. ضماد آن جهت درد سینه مفید است. بُخور و جوشانده آن برای درمان زکام مفید است، پس در زمان سرماخوردگی بسیار مفید است.

ادرار را زیاد می کند، در نتیجه برای سنگ های کلیه مفید است.

باد شکن است.

ماساژ دادن محل درد با روغن بومادران یا گذاشتن سوخته آن بر روی محل زخم ، موجب تسکین درد و جلوگیری از خونریزی می شود.

در قدیم ضماد بومادران یعنی برگ های تازه آن را که با روغن ترمس ( باقلای مصری ) مخلوط بوده ، بر روی محل کچلی یا روی صورت مردان جوان برای رویش مو قرار می دادند.

جوشانده سرشاخه گلدار آن برای رفع دردهای قاعدگی مفید است.

ضماد بومادران برای درد سینه و انواع سردرد استفاده می شود.

خوردن آن باعسل انواع کرمهای معده رابیرون میکند.

amir.d · 9 دی، ۱۳۸۸

پسته

طریقه مصرف:

پسته و مغز آن خوراکی میباشد و در آجیل مصرف میشود و دیگر قسمتهای پسته هم کاربرد دارویی دارند که در ذیل به آن اشاره خواهیم کرد :

توضیحات:

پسته Pistachio

نام علمی Pistaca

گیاه شناسی

پسته درخت دوپایه ای است که ارتفاع آن به حدود پنج متر می رسد و بحالت خودرو در ایران و افغانستان

می روید .

برگهای درخت پسته متناوب و مرکب از 2 یا 3 برگچه نوک تیز با یک برگچه انتهایی است وبرنگ سبز روشن می باشد . گلهای آن خوشه ای است گل نر آن فاقد گلبرگ است .

خواص داروئی:

خواص مغز پسته

مغز پسته از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است .

1)مغز پسته بعلت داشتن آهن خون ساز است و آنهائیکه مبتلا به کم خونی هستند باید حتما روزانه مقدایر پسته بخورند .

2)خوردن پسته نیروی جنسی را تقویت می کند .

3)مغز و ذهن را تقویت می کند .

4)برای آرامش قلب و آرام کردن اعصاب مفید است .

5)برای باز کردن مجاری کبد مصرف پسته توصیه می شود .

6)پسته معده را تقویت می کند .

7)برای تسکین سرفه مفید است .

8)اسهال معمولی و اسهال خونی را درمان می کند .

9)جوشانده پوست درخت پسته برای برطرف کردن خارش اعضای تناسلی زنان مفید است .

10)جوشانده پوست و برگ درخت پسته برای رفع درد و خارش مقعد مفید است

خواص پوست سبز پسته

پوست سبز پسته تازه از نظر طب قدیم ایران سرد وخشک است و دارای خواص زیر می باشد :

1-برای رنگرزی بکار می رود.

2-بهترین دارو رای رفع بوی بد دهان است .

3-جویدن آن باعث التیام زخم های داخل دهان می شود.

4-برای استحکام لثه آنرا روی لثه بمالید و یا بجوید .

5-دم کرده پوست سبز پسته حالت دل بهم خوردگی و استفراغ را از بین می برد.

6-دم کرده آن برای رفع اسهال مفید است .

7-برای رفع ***که پوست سبز پسته را دم کنید و یک فنجان از آنرا بنوشید .

خواص پوست سفید پسته

پوست سفید پسته برای بواسیر و بیرون زدن مقعد مفید است . برای درمان این بیماری باید پوست سفید پسته را در آب بجوشانید و آنرا داخل لگنی بریزید و شخصی را که این بیماری را دارد برای چند دقیقه در آن بنشیند . باعث تسکین درد و تخفیف بیماری می شود .

دختری از شمال · 4 بهمن، ۱۳۸۸

كنجد گیاهی است یك ساله با ارتفاع حدود یك متر كه قسمت انتهایی ساقه آن پوشیده از كرک است. برگ‌های آن بیضی، باریك و نوك‌تیز است. گل‌های آن به رنگ سفید یا قرمز است و به طور تك تك در كناره برگ‌های قسمت انتهایی ساقه ظاهر می‌شوند. میوه این گیاه به صورت كپسول و محتوی دانه‌های كوچك، مسطح و بیضوی است كه دانه كنجد نامیده می‌شود و قسمت مورد استفاده این گیاه است. وطن اصلی كنجد هندوستان است و از آن‌جا به نقاط دیگر دنیا راه یافته است. در حال حاضر چین بزرگ‌ترین تولید كننده كنجد در دنیاست. هندوستان و حبشه از نظر تولید، بعد از چین قرار دارند. در ایران نیز مقداری كنجد تولید می‌شود كه بیش‌تر آن به مصرف تهیه روغن و حلوا ارده می‌رسد.

تركیبات شیمیایی

كنجد دارای پروتئین، ویتامین‌های b ,d ,e ,f و لسیتین (lecithin) است. مقدار روغن آن در حدود 50درصد است. روغن كنجد مركب از حدود 70درصد اسیدهای چرب اشباع نشده مانند اسید لینولئیك، اسید‌ اولئیك و مقداری اسیدهای چرب اشباع شده مانند اسید پالمتیك و اسید آراشیدیك است.

روغن كنجد یكی از روغن‌های اشباع نشده و مفید برای بدن است که در آمریكای شمالی و كانادا به مقدار زیاد مصرف می‌شود، زیرا این روغن نه تنها كلسترول خون را افزایش نمی‌دهد، بلكه كاهش نیز می‌دهد.

برای تهیه روغن كنجد معمولا دانه‌ها را می‌شویند تا رنگ روی آن از بین برود. سپس دانه‌ها را آسیاب كرده و در آب می‌ریزند تا پوست آن‌ها روی آب بیاید. بعد از گرفتن پوست، دانه‌ها را خشك كرده و در آب جوش می‌ریزند و خمیر می‌كنند. این خمیر را تحت فشار قرار می‌دهند تا روغن آن جدا شود. روغن به دست آمده را روغن سرد می‌نامند. از تفاله باقی‌مانده تحت اثر فشار و گرما روغنی به دست می‌آید كه به نام روغن گرم معروف است كه البته ارزش غذایی روغن سرد را ندارد.

تفاله باقی‌مانده از این مرحله را معمولا برای علوفه دام به كار می‌برند. این تفاله به‌خصوص از نظر داشتن مواد پروتئینی، غذای خوبی برای گاوهای شیرده است.

اگر می‌خواهید از روغن كنجد استفاده كنید دقت كنید كه از نوع روغن سرد باشد كه به نامfirst cold pressed معروف است، زیرا در اثر حرارت دادن، روغن كنجد خواص خود را از دست می‌دهد.

خواص مفید کنجد برای سلامتی بدن

از نظر طب قدیم ایران، كنجد گرم است. كنجد بسیار مغذی است و در اكثر كشورهای فقیر به عنوان جانشین گوشت به كار می‌رود. خواص مفید کنجد به شرح زیر است:

- برای چاق شدن و تقویت نیروی جنسی موثر است.

- برای رفع قولنج كنجد را آسیاب كرده و با سركه مخلوط كنید. به مقدار نصف وزن كنجد، مغز بادام پوست كنده را به آن اضافه كنید. سپس آن‌ها را پودر كنید و هر روز به مقدار یك قاشق سوپ‌خوری از آن بخورید.

- كنجد گرفتگی صدا را از بین می‌برد.

- نرم كننده معده و روده است.

- كره كنجد كه در كانادا به نام تاهیتی معروف بوده و شبیه ارده است، غذای خوبی برای رشد بچه‌هاست.

- اگر برگ كنجد را به سر بمالید، باعث رشد و سیاهی موی سر می‌شود.

- ارده نرم كننده معده و روده‌هاست.

- كنجد فشارخون بالا را كاهش می‌دهد.

- كنجد ضدرماتیسم است.

- برای رفع ناراحتی كیسه صفرا مفید است.

- دم كرده برگ كنجد، اسهال خونی را برطرف می‌كند.

- روغن كنجد برای رفع تنگی نفس، سرفه خشك و زخم ریه مفید است.

- روغن كنجد سوزش ادرار را رفع می‌كند.

- از روغن كنجد به جای روغن زیتون در سالاد استفاده كنید.

توجه

كنجد با تمام فوایدی كه دارد برای معده ضعیف مناسب نیست، زیرا هضم آن سنگین است. این گونه اشخاص باید کنجد را با عسل و سركه بخورند.

پی‌نوشت:

ویتامین f یک اسید چرب ضروری است که باعث تشکیل لایه‌هایی در پوست می‌شود. این لایه‌ها از سلول‌های پوستی محافظت و از خشکی و خرابی پوست جلوگیری می‌کنند و همچنین باعث انتقال سایر ویتامین‌ها در پوست می‌شوند.

VINA · 26 تیر، ۱۳۸۹

گوجه فرنگی از هزاران سال پیش وجود داشته است ولی البته باندازه یک گیلاس بوده است و کم کم در اثر پرورش درشت تر شده است.

خاستگاه اصلی این گیاه آمریکای جنوبی است. در سده شانزدهم در کشور پرو به مقدر زیاد کشت می‌‌شده است. در قرن هفدهم گوجه فرنگی به انگلستان و هلند راه یافت و چون بسیار گران بود فقط مردم ثروتمند می‌‌توانستند از آن استفاده کنند و بنام سیب عشق معروف شد.

گوجه فرنگی امروزه در تمام مناطق دنیا کشت می‌‌شود و تقریبا در تمام فصول سال وجود دارد گوجه فرنگی انواع مختلف درد و در حدود شانزده نوع آن در بازار بفروش می‌‌رسد. یک نوع آن گوجه فرنگی سفید است که دارای اسید نمی‌باشد. گوجه فرنگی را باید هنگامیکه کاملا رسیده است از بوته چید و مصرف کرد زیرا گوجه فرنگی نارس و سبز است و برای بدن مخصوصا کلیه ها مضر است البته در کشورهای صنعتی گوجه فرنگی را کال می‌‌چینند تا هنگامیکه به مقصد می‌‌رسد و یا در انبار می‌‌رسد و قرمز می‌‌شود. اگر گوجه فرنگی کاملا قرمز باشد ولی هنگامیکه آنرا باز می‌کنند تخم آن سبز باشد نشانه این است که گوجه فرنگی را کال چیده‌اند و بعدا رسیده است.

گوجه فرنگی گیاهی است یکساله دارای شاخه‌های زیاد که ارتفاع آن تا حدود یک متر می‌‌رسد.

گلهای آن زرد رنگ است که از کنار شاخه ها و یا ساقه آن بیرون می‌‌آید. مویه آن گرد و یا تخم مرغی و برنگ زرد و یا قرمز دیده می‌‌شود.

ترکیبات شیمیایی

گوجه فرنگی که در برخی مناطق جنوبی و غربی ایران آن را به نام «تماته» می‌‌شناسند از هزاران سال پیش وجود داشته است ولی البته باندازه یک

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

بوده است و کم کم در اثر پرورش درشت تر شده است.

یک گونه آن گوجه فرنگی سفید است که دارای اسید نمی‌باشد.

گوجه فرنگی گیاهی است یکساله دارای شاخه‌های زیاد که ارتفاع آن تا حدود یک متر می‌‌رسد.

خواص داروئی

· گوجه فرنگی گرچه دارای

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

است اما بدن را قلیایی می‌‌کند.

· گوجه فرنگی درجه قلیایی بودن خون را بالا برده و به دفع مواد سمی خون کمک می‌‌کند بطور کلی تصفیه کننده خون است.

· به دفع اسید اوریک کمک می‌‌کند.

· گوجه فرنگی ملین است.

· برای درمان ورم

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

چشم مفید است.

· سنگ کلیه را دفع می‌‌کند.

· آقایان با خوردن مرتب گوجه فرنگی می‌‌توانند خود را در مقابل

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

بیمه کنند.

· گوجه فرنگی از ورم

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

جلوگیری می‌‌کند.

· برای رفع

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

درد، ریشه و شاخه برگهای گوجه فرنگی را با آب بجوشانید و این جوشانده را مزمزه کنید.

· از جوشانده برگ گوجه فرنگی برای دفع شته و حشرات می‌‌توانید استفاده کنید. بدین منظور باید یک کیلو گرم برگ تازه گوجه فرنگی را در یک لیتر سرکه خیس کرده و در داخل ظرفی که 2

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

آب جوش دارد بریزید و ظرف را روی چراغ قرار داده وبمدت 15 دقیقه بجوشانید ظرف را از روی چراغ برداشته بگذارید تا مدت دو روز بماند و گاهگاهی آنرا هم بزندی سپس آنرا با فشار صاف کنید.

· گوجه فرنگی برای مبتلایان به

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

و رماتیسم مفید است.

· گوجه فرنگی ورم مفاصل را برطرف می‌‌کند.

· از

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

جلوگیری می‌‌کند و حتی مصرف آن برای این مرض مفید است.

· اوره خون را پائین می‌‌آورد.

· ورم مخاط روده را رفع می‌‌کند.

· برای تمیز کردن خون باید از آب گوجه فرنگی و کرفس به نسبت مساوی و بمقدار سه فنجان در روز قبل از غذا و بمدت سه هفته استفاده کنید.

· برای تمیز کردن لکه جوهر بر روی لباس یک تکه پنبه را در داخل آب گوجه فرنگی برده و لکه

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

را با آن مالش دهید و سپس آنرا بشویید.

· اگر پوست شما کک و مک دارد هر روز آنرا با آب گوجه فرنگی تمیز کنید کم کم کک و مکک ها را از بین می‌‌برد.

زیان‌ها

در بعضی از اشخاص

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

گوجه فرنگی با اشکال صورت می‌‌گیرد آنهاییکه معده حساس دارند نباید در خوردن گوجه فرنگی افراط کنند .بعضی از افراد نسبت به گوجه فرنگی حساسیت دارند اینگونه افراد نیز نباید گوجه فرنگی بخورند .

VINA · 26 تیر، ۱۳۸۹

از پیاز به عنوان یك داروی ضدعفونی كننده استفاده می شود. مالیدن آب پیاز به صورت از ایجاد لكه ها جلوگیری می كند. و از مخلوط آب پیاز و عسل می توان به عنوان یك كرم ضد چروك استفاده كرد.

پیاز سرشار از ویتامین c، کلسیم، منیزیم، فسفر، پتاسیم، سدیم، گوگرد و اسید فولیک و مقدار کمی آهن، مس و روی است که تاکنون تحقیقات زیادی برای اثبات خواص آن صورت گرفته است.

پیاز و پوكی استخوان

خوردن پیاز در پیشگیری از پوکی استخوان مؤثر است؛ چرا که پیاز با جلوگیری از کاهش مواد معدنی به ویژه کلسیم موجود در سلول‌های استخوانی از بروز پوکی استخوان جلوگیری می‌کند.

پژوهشگران دانشگاه برن سوئیس، تركیبی در پیاز شناسایی كرده اند كه از كاهش حجم استخوان و پوكی آن جلوگیری می كند. این ماده در پیش گیری در كاهش نیافتن مواد مصرفی ـ به ویژه كلیة سلول های استخوانی ـ تأثیر زیادی دارد.

ـ پیاز، قند خون و كلسترول را پایین می آورد.

پیاز یكی از گیاهان بسیار قدیمی است كه انسان آن را شناخته و در غذای خود استفاده می كرده است در كتاب های پزشكان قدیم از پیاز به سبب داشتن الیاف و ویتامین ها و فلزات به عنوان داروخانه ای كامل نامبرده شده است.

خواص پیاز

بوی آن میكروب های مضر را از بین می برد.

قند خون را كاهش می دهد.

از ابتلا به سكته جلوگیری می كند.

قلب را فعال می كند و كلسترول را كاهش می دهد.

گردش خون را تقویت می كند.

به سبب داشتن آنتی اكسیدان، تنش و نگرانی را از بین می برد.

الیاف غذایی آن دستگاه هاضمه را تقویت می كند.

پیاز از سرطان ریه جلوگیری می كند:

مواد شیمیایی موجود در پیاز خطر ابتلا به سرطان ریه را كاهش می دهد. مواد «فلاونوید» از دچار شدن به انواع بیماری ها جلوگیری می كند و به وفور در پیاز یافت می شود.

(پیاز و سیر از گیاهان طبیعی بسیار خوبند و برای سلامتی انسان بسیار مفیدند و تنها عیب آنها بوی بدشان است كه سبب آزار دیگران می شود.)

-پیاز برای پوست بسیار مفید است. زیرا خون را تصفیه می كند و در نتیجه رنگ چهره زیباتر و جذاب تر می شود.

همچنین پیاز به دلیل داشتن گوگرد باعث افزایش رشد موهای سر می شود. پیاز به دلیل داشتن آهك، دندانها را محكم می كند و باعث استحكام استخوان بندی بدن می شود... بنابراین خوردن پیاز در كودكان مبتلا به نرمی استخوان و سالمندان مفید است.

اگر سرما خورده اید، چند پیاز را برش داده و در نقاط مختلف خانه قرار دهید.... پیاز مانند یك دستگاه تصفیة هوا از ابتلای سایر اعضای خانواده به این بیماری جلوگیری خواهد كرد.

همچنین اگر خارج خانه غذا می خورید، پیاز را همراه آن مصرف كنید، زیرا ماده ای در پیاز وجود دارد كه از مسمومیت غذایی حاصل از خوردن گوشت مانده جلوگیری می كند.

اگر شخصی به دلیل مصیبت وارده دچار حملات عصبی شده، پیازی را به دوئ نیم كرده و جلوی بینی او بگیرید.

پیازچه

پیازچه فواید متعددی دارد. به تازگی متخصصان علوم تغذیه فرانسه در یافه اند كه پیازچه ادرار آور است زیرا ۸۵ در صد آن را آب تشكیل می دهد.

در پیازچه ۲۴۳ میلی گرم پتاسیم و ۴ میلی گرم سدیم و ۲۷ گرم كالری است.

دانشمندان دریافته اند كه بخش سفید رنگ پیازچه دارای مواد قندی است كه در ادرار كردن تأثیر می گذارد و بخش سبز آن ویتامین«ث» دارد كه دستگاه دفاعی بدن را تقویت می كند. و ۲ میلی گرم ماده كاوتین پیازچه به بازسازی سلولها كمك می كند.

همچنین پیاز به دلیل داشتن ماده گلوکوزین که مشابه هورمون انسولین است، قند خون را تنظیم می‌کند.

گفتنی است، خوردن نصف پیاز متوسط در روز ۳۰ درصد از مقدار کلسترول بد خون را کاهش می‌دهد و به جای آن باعث افزایش کلسترول خوب خون می‌شود. پیاز منبع غنی نوعی اکسیدان است که از بروز سرطان در افراد جلوگیری می‌کند.

این گیاه خوراکی از بیماری آب مروارید در چشم نیز جلوگیری می‌کند و بنابراین مصرف آن به افراد مسن توصیه می‌شود

Mahnaz.D · 31 تیر، ۱۳۸۹

اسفناج علاوه بر اينكه كم خوني را درمان مي كند براي لاغري،سر درد،تقويت اعصاب نيز مثمر ثمر مي باشد.طبيعت آن خنك و براي پايين آوردن تب مفيد است.بيماراني كه به بيماري ورم روده كوچك مبتلا هستند،مي‌توانند براي درمان از برگ‌هاي سبز اسفناج استفاده كنند.

منبع غني ويتامين‌هايC،B، A و آهن و پتاسيم است.

اسفناج ملين و ضد يبوست است و كساني هم كه از چاقي رنج مي‌برند،مي‌توانند براي لاغر شدن و كم كردن وزن از آن استفاده كنند.طب سنتي براي رفع سرفه‌هاي خشك،برگ اسفناج پخته شده را به همراه جو پوست كنده و روغن بادام توصيه مي‌كند؛همچنين آش اسفناج با گشنيز براي سر دردهاي ناشي از سوءهاضمه و اختلال دستگاه گوارشي مفيد است.

خوردن اسفناج از ابتلا به سرطان پيشگيري مي‌كند و به ويژه در پيشگيري از سرطان‌هاي روده بزرگ، معده،پروستات،حنجره و رحم موثر است.اين گياه خوش طعم كه با آن مي‌توان انواع غذاها را پخت،بهترين دارو براي كساني است كه به كم‌خوني مبتلا هستند.اسفناج مانند جارو روده بزرگ را تميز مي‌كند و ترشحات لوزالمعده را افزايش مي‌دهد.اين گياه در تقويت اعصاب، رفع بيماري آسم و گرفتگي صدا معجزه مي‌كند.

زيان‌ها

اسفناج به علت داشتن اگزالات براي بيماران مبتلا به ورم مفاصل و سنگ‌هاي كليه و مثانه مناسب نيست. در ضمن كساني كه سرد مزاج هستند بايد اسفناج را با ادويه گرم مانند زنجبيل و هل ميل كنند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

spow · 12 مرداد، ۱۳۸۹

گیاهان از همان آغاز تمدن بشری در درمان‌های داروئی به‌کار برده می‌شدند و حتی بعضی از مشتقات آنان مانند آسپرین، رزپین و گلیکوزیدهای قلبی نقاط اتکای اصلی در دارودرمانی بوده‌اند.

امروزه نیز داروهای گیاهی سهم بزرگی از فرآورده‌های داروئی تجارتی ساخته شده را به‌خود اختصاص داده‌اند که برای مثال می‌توان افدرین از گیاه افدرا، دیژیتوکسین از گل انگشتانه، سالیسین از درخت بید و رزرپین از گل مار را نام برد و حتی کشف داروی ضدسرطان Paclitanel از گیاه سرخدار، بر نقش گیاهان به‌عنوان یک منبع جاودانه برای طب مدرن تأکید مضاعفی می‌باشد.

اگر چه با توسعه صنایع داروئی در اوایل قرن بیستم، داروهای گیاهی تا حد زیادی اعتبار و ارزش خود را نسبت به داروهای جدید صناعی در بین اطباء از دست دادند. اما در دهه اخیر اقبال دوباره‌ای برای مصرف داروها و فرآورده‌های گیاهی ـ طبیعی به‌وجود آمده است. در این میان از آنجائی‌که با وجود فلور متنوع گیاهی ایران، هنوز گیاهان داروئی به‌صورت کاملاً علمی و مستند معرفی نشده‌اند، نگاهی داریم به ویژگی‌ها، محل رویش، کاربرد درمانی و آثار گیاهان گلپر، خوانسار، گون و ترخون.

● گلپر

Heracleum Persicum

Desf. ex Fischer

glabrescens Boiss. & Hohen,

Heracleum pubescens

Rech. F. (Umberliferae)

Persian cow-parsnip

ریخت‌شناسی گیاه: گلپر گیاهی کوهستانی، دوساله و یا سه‌ساله و یا پایا است که ارتفاع آن به ۱۲۰ـ۵۰ سانتیمتر می‌رسد. با ساقه ایستاده، بسیار ضخیم، منشعب، دارای شاخه‌های منتهی به گل‌آذین‌های چتری وسیع و گسترده است. برگ‌ها به رنگ سبز تیره. سطح زبرین فاقد کرک، پهنک بزرگ و گسترده، ۱ یا ۲ بار تقسیمات شانه‌ای عمیق، گل‌ها به رنگ سفید، میوه در سطح پشتی فشرده، مسطح، شامل حاشیه‌ای پهن و پره‌های نازک است.

محل رویش: ارتفاعات البرز در دره کرج، گچسر، ارتفاعات شمیران، اوشان، طالقان، دماوند، پائین ارتفاعات دنا، آذربایجان، همدان و خوانسار می‌روید.

زمان برداشت: برگ‌های گلپر در تابستان (موقعی‌که کاملاً رسیده‌اند) و میوه آن‌را در پائیز محصول‌برداری می‌کنند.

قسمت مورد استفاده: میوه

کاربرد درماین: پودر میوه جهت رفع نفخ و ناراحتی‌های سوءهضم ناشی از نفخ به‌کار می‌رود.

احتیاط مصرف: مصرف مقادیر زیاد به‌دلیل ایجاد طپش قلب ممنوع می‌باشد.

مصرف غذائی: به‌عنوان ادویه مصرف می‌شود.

● گز خوانسار ـ گزانگبین

Astragalus

(adscendens Boiss. & Hausskn. (Papilionaceae

ریخت‌شناسی گیاه: درختچه‌ای چندساله و خودرو با ساقه چوبی است که ارتفاع آن به ۱ـ۵/۰ متر می‌رسد. ساقه‌های چوبی از این گیاه منشعب و به‌تدریج بر تعداد آنها در قسمت‌های فوقانی افزوده می‌شود. رشد شاخه‌ها بیشتر در جهت افقی و کمی متمایل به طرف بالاست. انتهای شاخه‌های کرکدار، گل‌ها به رنگ سفید متمایل به زرد و هر دو پایه گل بر روی یک نهنج کرکدار قرار دارند. باید توجه داشت تولید گز خوانسار توسط فعالیت حشره‌ای به نام Psylla cyamophila (Psyllidae) بر روی این گیاه انجام می‌گیرد. این حشره در مرحله پورگی، گزانگبین را به‌صورت رشته‌های خمیری شفاف و بیرنگ نخی شکل دفع می‌کند و این رشته‌ها در مجاورت هوا منجمد شده و رنگ سفید شکری به‌خود می‌گیرند.

محل رویش: گیاه معمولاً در منطاق کوهستانی زاگرس از غرب ارومیه تا زردکوه و سبزکوه بختیاری پراکندگی دارد.

قسمت مورد استفاده: مان

ترکیبات شیمیائی: ساکارید (فروکتوز) موسیلاژ

مصرف غذائی: از موارد اصلی تشکیل‌دهنده شیرینی سنتی گز اصفهان می‌باشد و در تهیه فرمول‌های غذائی کودکان به‌کار می‌رود.

● گون

Astragalus

(spp. (Leguminosae

Tragacanth, Feal bromm, Locoweed

(از گونه‌های مختلف این گیاه در ایران استفاده سنتی می‌شود این جنس در ایران ۸۰۰ گونه گیاهی دارد)

ریخت‌شناسی گیاه: گیاه علفی یا درختچه‌ای است که برگ‌های مرکب، تک‌شانه‌ای باریک یا دارای چند جفت برگچه، معمولاً کامل و دمبرگ غیرمنتهی به پیچک است. از باارزش‌ترین زیرجنس‌های گون Subgenus Tragacanth می‌باشد که دربرگیرنده گون‌های تیغی و کتیراده است. کتیرا صمغ طبیعی تراوش شده یا به‌دست آمده از گونه‌های مختلف گون می‌باشد که به‌وسیله بریدگی در قسمت تنه و شاخه گیاه به‌دست می‌آید. کتیرا معمولاً نازک، پهن، مسطح، کم و بیش انحنادار و نواری شکل، به رنگ‌های سفید یا زرد کمرنگ، شفاف و بدون مزه می‌باشد.

محل رویش: گونه‌های مولد کتیرا بیشتر در مناطق گرم و اراضی خشک و بایر و کوهستانی می‌رویند. بهترین نمونه کتیرا که ارزش اقتصادی دارد از جنوب آسیا به‌خصوص ایران به‌دست می‌آید. این گیاه معمولاً در مناطق کوهستانی زاگرس از غرب ارومیه تا زردکوه و سبز کوه بختیاری پراکندگی دارد.

قسمت مورد استفاده گیاه: گم (GUM)

کاربرد درمانی: تقویت‌کننده بدن و انرژی‌زا می‌باشد.

احتیاط مصرف: مصرف خوراکی این گیاه گاهی اوقات حساسیت‌های شدید ایجاد می‌کند و همچنین در اثر مصرف خارجی آن بروز درماتیت تماسی گزارش شده است.

ترکیبات شیمیائی: موادمعدنی، ساکارید

مصرف غذائی: گم گیاه به‌عنوان عامل تثبیت‌کننده و قوام‌دهنده در صنایع غذائی به‌کار می‌رود.

● ترخون

Atremisia dracumculus

(L. (Compositae

Wild dragon, Estragon, Tarragon

ریخت‌شناسی گیاه: گیاه دارای برگ‌های دوقسمتی و یا کامل، کپه گل در آن بسیار کوچک، برگشته، با گل‌آذین خوشه‌ای و برگ‌های گریبانی کم‌شمار، گل‌های زردرنگ، لوله‌ای و میوه و فندقه می‌باشد.

محل رویش: در نقاط مختلف ایران به‌صورت کاشته شده موجود می‌باشد.

زمان برداشت: در خردادماه و کمی قبل از گلدهی تا اواخر مردادماه جمع‌آوری می‌گردد.

قسمت مورد استفاده گیاه: قسمت هوائی و ریشه گیاه.

کاربرد درمانی: ضدکرم، بادشکن، مدر، اشتهاآور، مقوی معده و قاعده‌آور می‌باشد. برای تسکین دندان و برای درمان گازگرفتگی سگ هار به‌کار می‌رود.

احتیاط مصرف: استراگول که مهمترین بخش روغن گیاه است، در موش ایجاد تومور می‌کند.

ترکیبات شیمیائی: تانن، کومارین، فلاوونوئید، اسانس

مصرف غذائی: به‌صورت خاک یک ماده‌خوراکی است و همچنین به‌عنوان ادویه و چاشنی به‌کار می‌رود.

spow · 12 مرداد، ۱۳۸۹

● آنغوزه

دارای اثر ضد اسپاسم و بادشكن است و در رفع بیماری‌های تنفسی و دستگاه گوارش با منشا عصبی استفاده می‌شود. همچنین به عنوان ادویه در مواد غذایی مصرف دارد.

موارد استعمال در طب سنتی: در طب سنتی از آنغوزه به عنوان ضد التهاب و در درمان التهاب گلو و رفع گرفتگی صدا استفاده می شده و همچنین برای آن خاصیت بادشکن قایل بوده اند.

● آویشن

گونه‌های مختلف آویشن به عنوان مطبوع‌كننده و طعم‌دهنده، همچنین به عنوان ضدسرفه، خلط‌آور، ضدنفخ، ضدمیكروب، ضدقارچ، ضداسپاسم، دهان‌شویه و در فرآورده‌های دهانی مورد استفاده دارند و به طور كلی به علت تشابه میزان تركیبات فنلی T.daenensis با T.vulgaris به نظر می‌رسد بتوان موارد استعمال مشابهی را انتظار داشت. از این گیاه اثرات مثبت در درمان تینیا ورسی‌كالر و شب‌ادراری كودكان گزارش گردیده است.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از آویشن یا صعتر (سعتر) به عنوان مدر، ضد کرم، ضدنفخ و اشتهاآور استفاده نموده، جویدن آن را در تسکین درد دندان موثر می دانسته اند.

▪ عوارض جانبی:

تیمول باعث تحریک غشای مخاطی و پوست می گردد. علایم مسمومیت با تیمول شامل سرگیجه، حالت تهوع، درد در دستگاه گوارش، سردرد، اغتشاش ذهنی، اغماء و ایست تنفسی می باشد. از تیمول یا عصاره آویشن که در فرآورده های خمیردندانی استفاده شده، مواردی از التهاب لب و زبان گزارش گردیده است. پرخونی و التهاب مزمن در پوست سر از صابون و شامپوهای حاوی تیمول گزارش گردیده است.

▪ موارد منع مصرف:

در مورد مصرف دراز مدت آن رعایت احتیاط ضروری است و عصاره آن به تنهایی و به صورت رقیق نشده نباید مورد مصرف قرار گیرد. مصرف آن در حاملگی و شیردهی با دوزهای معمولی مشکلی ندارد. مصرف گونه های مختلف آویشن بر نظم قاعدگی موثر دانسته شده و لذا مقادیر زیاد آن نباید مصرف گردد.

● آویشن شیرازی

از آویشن شیرازی به عنوان ضدنفخ استفاده می‌شود و همچنین به صورت بخور در رفع علایم سرماخوردگی مصرف دارد. از برگ‌های گیاه به عنوان چاشنی نیز استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از آویشن به عنوان تسکین دهنده درد مفاصل، ضدنفخ و در رفع سرماخوردگی ها استفاده می شده است و اثرات ضد اسهال و ضد کرم نیز برای آن قایل بوده اند.

▪ عوارض جانبی:

تیمول، درماتیت ایجاد می کند و چنانچه در خمیردندان ها به کار رود، التهاب زبان و لبها را موجب می شود.

● اروانه

مهم‌ترین آثار گیاه گل اروانه شامل آثار ضد‌التهاب، مسكن،‌ ضداسپاسم و ضدنفخ می‌باشد. از این گیاه همچنین در رفع علایم سرماخوردگی نیز استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته، گل اروانه به عنوان مدر و در رفع علایم سرماخوردگی معرفی شده و نیز آن را جهت خوشبو کردن دهان و به صورت موضعی جهت خوشبو کردن بدن توصیه کرده اند.

● اسطوخودوس

از اسطوخودوس در مصرف خوراكی در درمان سردرد، میگرن، دردهای معدی ناشی از ناراحتی‌های عصبی و حالات هیجانی، همچنین به عنوان آرام‌بخش و مسكن، ضدنفخ و صفراآور مورد استفاده قرار می‌گیرد. به صورت موضعی نیز در درمان دردهای روماتیسمی كاربرد دارد. در فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی به عنوان معطركننده استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته اسطوخودوس به عنوان داروی آرام بخش، ضدسرفه، ضدنفخ، مدر و ضداسپاسم مورد مصرف قرار می گرفت.

● اسفرزه

از دانه اسفرزه به عنوان ضدسرفه، ضدالتهاب دستگاه گوارش، ملین و در درمان سندرم روده تحریك‌پذیر استفاده می‌گردد. از موسیلاژ آن در فرآورده‌های آرایشی به عنوان امولسیون‌كننده و از پوست دانه‌ها به صورت موضعی در رفع تحریك پوست استفاده می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

از اسفرزه در طب گذشته به صورت خوراکی به عنوان ملین و به صورت موضعی به عنوان ضدالتهاب استفاده می شده است.

● انیسون

انیسون به عنوان ضداسپاسم، ضدنفخ، خلط‌آور و افزایش‌دهنده شیر مورد مصرف قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برای انیسون اثرات ضدنفخ، مسکن، کاهش دهنده علایم سرماخوردگی و خوش بو کننده دهان قایل بوده اند.

● اوكالیپتوس

اوكالیپتوس اثر خلط‌آور، ضدعفونی‌كننده و ضداسپاسم داشته در تسكین علایم سرماخوردگی موثر است. از ماده موثره اسانس آن در پمادهای ضدتحریك و خمیردندان‌ها استفاده می‌شود. به عنوان حشره‌كش و دوركننده حشرات نیز به كار می‌رود. همچنین به صورت پماد و مخلوط با روغن‌های پایه در تخفیف التهاب و تسكین دردهای عضلانی از طریق موضعی مصرف می‌شود.

موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته ایران هیچ اشاره ای به موارد مصرف اوکالیپتوس نشده است.

▪ عوارض جانبی:

اسانس اکالیپتوس در دوزهای بالا مانند بسیاری اسانسهای دیگر به علت تحریک روده مهلک است. (مصرف خوراکی ۴ تا ۲۴ میلی لیتر اسانس باعث مرگ شده است.) با دوزهای کمتر از ۵/۳ میلی لیتر نیز مرگ گزارش شده است. هر چند در مواردی علی رغم مصرف مقادیر مرگ آور، بهبود نیز گزارش شده است.

علایم مسمومیت شامل سوزش و ت حریک معده و روده، تهوع، استفراغ، اسهال، ضعف، سرگیجه، مشکلات تنفسی، فلج، تشنج و در نهایت مرگ است. ممکن است میوزیس، احساس خفگی و سیانوز نیز روی دهد.

▪ موارد احتیاط:

تماس با مواد حاصل از گیاه و حتی تماس با قسمتهای مختلف گیاه نظیر شاخ و برگ آن در افراد حساس، کهیر ایجاد می کند. محلولهای روغنی آن نباید در فرآورده های بینی به کار روند، زیرا حرکات مژکها را مهار کرده و پنومونی ایجاد می کند. اسانس مورد استفاده در فرآورده های دارویی باید عاری از آلدئیدهای فرار و فلاندرن باشد.

● بابا آدم

از بابا آدم به صورت خوراكی به عنوان ضدالتهاب (به‌ویژه در آرتروز و دردهای روماتیسمی)، ملین، مدر و در درمان سوءهاضمه مصرف می‌شود و به صورت موضعی نیز در درمان آكنه، عفونت‌های قارچی (نظیر بیماری پای ورزشكاران)، اگزما و خشكی پوست مصرف می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از بابا آدم به صورت خوراکی و موضعی در درمان مفاصل استفاده می شده است.

▪ عوارض جانبی:

وجود سلولهای کوتیکول ریشه زبر ممکن است در پوست و قرنیه ایجاد تحریک و خارش و درماتیت تماسی نماید.

▪ موارد احتیاط: از مصرف این دارو در ناحیه اطراف چشم و داخل آن خودداری شود.

● بابونه

بابونه دارای اثرات ضدالتهاب، ضداسپاسم و ضدنفخ بوده، در پیشگیری و درمان زخم‌معده مصرف می‌گردد. همچنین به عنوان ضدباكتری، ضدقارچ، آرام‌بخش و ملین استفاده می‌شود. بابونه در درمان التهابات پوستی، ادرار سوختگی اطفال و ترك‌خوردگی نوك پستان موثر است.

موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته بابونه به عنوان ضدالتهاب، برطرف کننده زخمهای دهانی و بثورات جلدی مصرف شده، همچنین در درمان علایم سرماخوردگی و رفع سردرد مورد استفاده بوده است.

▪ عوارض جانبی:

عوارض جانبی آن نادر بوده و گاهی به ایجاد واکنشهای آلرژیک بی اهمیت و قابل اغماض منجر می شود.

▪ موارد احتیاط:

از مصرف این دارو در ناحیه اطراف و داخل چشم باید خودداری شود.

● بادرشبو

به صورت خوراكی به عنوان آرام‌بخش و اشتها‌آور و به صورت موضعی در درمان التهابات پوستی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اسانس آن اثر ضدباكتریایی دارد.

موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته از آن به عنوان داروی آرامبخش و ضدنفخ استفاده می نموده اند.

● بادرنجبویه

بادرنجبویه دارای اثرات آرام‌بخش، ‌ضداسپاسم، ضدباكتری و ضدویروس می‌باشد و در درمان اختلالات گوارشی و قلبی با منشاء عصبی و اضطراب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته بادرنجبویه به عنوان آرامبخش، خوشبوکننده دهان، التیام دهنده زخمها و در درمان سوءهاضمه کاربرد داشته است.

● بارهنگ

از بارهنگ در درمان یبوست و به‌عنوان ضدالتهاب دستگاه گوارش استفاده می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته بارهنگ را صفراآور و مدر می دانسته اند.

▪ موارد احتیاط:

دانه های بارهنگ را باید با مقدار کافی مایع مصرف نمود تا از متراکم شدن آنها در دستگاه معدی – روده ای جلوگیری به عمل آید.

● باریجه

امروزه باریجه كمتر نقش دارویی داشته و بیشتر به عنوان طعم‌دهنده در محصولات غذایی مانند نوشابه‌های غیرالكلی و فرآورده‌های گوشتی و یا معطركننده و تثبیت‌كننده عطرها در فرآورده‌های آرایشی مورد مصرف قرار می‌گیرد. از باریجه در گذشته همراه با آنغوزه در ناراحتی‌های عصبی استفاده می‌شده است.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته باریجه در اختلالات تنفسی در درمان تنگی نفس و سرفه مزمن مصرف می شده است.

● برگ بو

برگ بو را به عنوان ادویه و معطركننده در فرآورده‌های غذایی و آرایشی بهداشتی به كار می‌برند و از آن به صورت خوراكی به عنوان ضدنفخ، صفراآور و مدر و به صورت موضعی در درمان دردهای روماتیسمی استفاده می‌كنند.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برگ بو را مدر و ضدسم دانسته، همچنین از آن در درمان دردهای عصبی و سردرد استفاده میکرده اند.

▪ موارد احتیاط:

گزارشهایی مبنی بر ایجاد واکنشهای آلرژیک درماتیت تماسی در اثر تماس با برگ بو اعلام شده است. ضمنا روغن فرار برگ بو نبایستی مستقیما به صورت خوراکی مصرف شود.

● برنجاسف

برنجاسف غالبا به عنوان داروی ضدنفخ، ضداسپاسم، ضددرد، مدر و دهانشویه مورد استفاده قرار می‌گیرد و در صنایع آرایشی به كار می‌رود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برنجاسف و قیصوم را گاه معادل یکدیگر و گاه دو چیز مختلف می نامیدند. مصرف برنجاسف را به عنوان ضدالتهاب، مدر و تسکین دهنده علایم سرماخوردگی توصیه نموده اند.

● بنفشه سه رنگ

بنفشه سه رنگ به صورت موضعی در درمان برخی از بیماری‌های پوستی مانند اگزما و آكنه، بیماری‌های سبوره‌ای و شوره پوست سر نوزادان و به صورت خوراكی به عنوان مدر، ضدالتهاب و تسكین‌دهنده درد به ویژه در بیماری‌های روماتیسمی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته بنفشه سه رنگ در درمان التهاب به ویژه التهاب گلو، سرفه و در تسکین سردرد موثر می دانسته اند.

● بومادران

بومادران به صورت خوراكی به عنوان ضدالتهاب، ضداسپاسم، كاهنده فشارخون،‌ كاهنده تب، ضدعفونی‌كننده مجاری ادراری و به صورت موضعی به عنوان ضدشوره سر و مرطوب‌ كننده پوست مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته بومادران به عنوان ضدالتهاب، مدر و قاعده آور مورد مصرف بوده است.

▪ عوارض جانبی:

در دوز مصرفی سرشاخه های گلدار به صورت دم کرده، عوارض جانبی آن نادر بوده است ولی گاهی وجود آیانولید پراکسیدها در گیاه موجب درماتیت می گردد.

▪ موارد احتیاط:

از مصرف این دارو در ناحیه اطراف و داخل چشم خوداری شود.

▪ موارد عدم مصرف:

در زنان باردار و مادران شیرده و کودکان زیر دو سال

● بهارنارنج

از بهارنارنج به عنوان داروی آرام‌بخش استفاده می‌شود و همچنین در صنایع غذایی و آرایشی بهداشتی به عنوان ماده معطركننده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته بهارنارنج در تقویت اشتها، درمان اسپاسمهای شکمی و نیز به عنوان آرامبخش و درمان طپش قلب مورد استفاده قرار می گرفته است.

▪ موارد احتیاط:

بهتر است در اطراف و داخل چشم استفاده نشود.

● به‌دانه

از به دانه در درمان التهاب مخاط دهان و گلو و تسكین خشونت و گرفتگی صدا، سرفه و یبوست خفیف استفاده می‌گردد. همچنین در صنایع دارویی به عنوان امولسیون‌كننده و سوسپانسیون كننده و در صنایع آرایشی بهداشتی در فرآورده‌های پوستی، مرطوب‌كننده و ضدچین و چروك و فرآورده‌های مو (حالت‌دهنده‌ها و نرم‌كننده‌ها) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در پزشکی گذشته از به دانه در درمان گرفتگی صدا، سرفه، خشکی دهان و گلو، همچنین در درمان سوختگی ناشی از آتش استفاده می کرده اند.

▪ موارد احتیاط:

پوست به دانه در صورت مصرف خوراکی و جدا شدن از مغز دانه و در مجاورت با آب، ایجاد اسید سیانیدریک می کند.

● به‌لیمو

از به‌لیمو در درمان سوء‌هاضمه، نفخ، سردردهای یك‌طرفه، دردهای عصبی، سرگیجه و علایم سرماخوردگی استفاده می‌گردد. همچنین به عنوان ادویه در مصارف خانگی مصرف دارد. اسانس به لیمو دارای خواص باكتری‌كش و حشره‌كش بوده، همچنین در عطرسازی از آن استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته هیچ گونه گزارشی برای به لیمو نشده است.

▪ عوارض جانبی:

از آنجا که اسانسهای فرار غنی از ترکیبات ترپنوئیدی، محرک اند، ممکن است در حین دفع باعث تحریک کلیوی شوند.

▪ موارد احتیاط:

در بیماران دچار نارسایی کلیوی و همچنین طی دوران آبستنی و شیردهی می بایست از مصرف مقادیر زیاد به لیمو اجتناب نمود. استفاده موضعی اسانس به لیمو ممکن است سبب حساسیت پوستی گردد.● بید

از پوست بید در درمان تب و اسهال ناشی از آن، درد (از جمله سردردهای خفیف)، التهاب (از جمله در بیماری‌های روماتیسمی ضعیف و حاد، آرتریت، انكلیزنیگ اسپوندیلیت و سایر بیماری‌های عمومی بافت همبند توام با تغییرات التهابی)، همچنین به عنوان قابض و ضدتعریق استفاده می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از پوست بید به عنوان ضدالتهاب، ضددرد (از جمله در درمان نقرس) و به عنوان قابض استفاده می شده است.

▪ عوارض جانبی:

مشکلات و ناراحتی های گوارشی که ناشی از تاننها است؛ ناراحتی های ناشی از سالیسیلاتها مانند کهیر غول آسا، رینیت، آسم، اسپاسم برونشها، حساسیت مفرط، وجود خون در مدفوع، وزوز گوش، حالت تهوع و استفراغ و بثورات جلدی گزارش شده است.

▪ موارد احتیاط:

تمامی احتیاط های لازم در مورد فرآورده های حاوی سالیسیلاتها در اینجا هم توصیه می شود. کسانی که به آسپرین حساسیت مفرط دارند، افراد مبتلا به آسم، زخم معده، دیابت، نقرس، هموفیلی، بیماری های کبدی و کلیوی باید از خطرات ناشی از مصرف آن آگاه باشند. اثرات ناراحت کننده سالیسیلات ها در دستگاه گوارش ممکن است با الکل، باربیتوراتها و آرامبخش های خوراکی افزایش یابد. باید از مصرف همزمان بید با سایر ترکیبات حاوی سالیسیلاتها مانند آسپرین خودداری گردد. همچنین مصرف توام آن با ضدانعقادهای خوراکی، متوتروکسات، متوکلوپرامید فنی تویین، پروبنسید، اسپیرونولاکتون تداخل دارد.

spow · 12 مرداد، ۱۳۸۹

● پرسیاوشان

پرسیاوشان دارای اثر مدر بوده در درمان علایم سرماخوردگی و سرفه (به عنوان خلط‌آور) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب سنتی از پرسیاوشان در درمان سرفه و علایم سرماخوردگی و ریزش منطقه ای مو استفاده می شده است.

● پنیرك

در درمان گاستروآنتریت علایم سرماخوردگی، التهاب دهان و گلو و سرفه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از پنیرک به صورت خوراکی به عنوان نرم کننده در درمان سرفه، مدر و به صورت موضعی به عنوان شستشو دهنده در درمان زخم ها ا ستفاده می شده است.

● پیرو

پیرو به صورت خوراكی اثر مدر و ضدنفخ داشته و به صورت موضعی در درمان بیماری‌های روماتیسمی و درد مفاصل مصرف می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:در طب گذشته اثرات مدر و قاعده آور پیرو شناخته شده، همچنین آن را در درمان سرفه های مزمن، نفخ و دل پیچه توصیه نموده اند.

▪ عوارض جانبی و سمیت:

بر طبق گزارشهای موجود اگرچه عموما هیچ گونه ازدیاد حساسیت نسبت به نور یا سمیت نوری ناشی از مصرف اسانس میوه پیرو مشاهده نمی گردد، لیکن هنگام استعمال خارجی اسانس مذکور بر روی پوست انسان یا حیوانات تحریک مختصری ایجاد می شود. همچنین مصرف مقدار زیاد ترپی نن -۴- اول (اصلی ترین ترکیب مدر موجود در اسانس میوه پیرو) ممکن است موجب تحریک کلیوی گردد. گزارشهایی از بروز واکنش های درماتیتی ناشی از تماس با پیرو وجود دارد و این امر به ماهیت محرک عصاره پیرو نسبت داده شده است.

علایم مسمومیت حاصل از استعمال خارجی اسانس میوه پیرو شامل: سوزش، اریتم، التهاب، تاول و خیز می باشد. علایم مسمومیت حاصل از استعمال داخلی اسانس مذکور، درد کلیه یا نواحی اطراف آن، خون ادراری، دیورز شدید، آلبومینوری، اختلالات گوارشی، تاکی کاردی، افزایش فشار خون عوارض دستگاه عصبی مرکزی و به ندرت علایمی از قبیل تشنج، خونریزیهای رحمی و سقط جنین می باشد.

▪ موارد منع مصرف:

میوه پیرو در اشخاص مبتلا به بیماری های کلیوی منع مصرف دارد. همچنین مصرف این دارو در دوران بارداری (به ویژه در مراحل انتهایی که موجب تشدید انقباضات رحمی می گردد) ممنوع است، چرا که معروف است موجب بروز سقط می گردد.

مصرف داخلی اسانس میوه پیرو می بایست به میزان محدود و تحت نظر متخصصین انجام پذیرد. مصرف خارجی اسانس مذکور ممکن است سبب بروز واکنش های تحریکی گردد، گو این که در پاره ای مقالات این مطلب تایید نگردیده و اظهار شده است که مصرف اسانس فوق بی خطر بوده و هیچ گونه منعی ندارد. گفته شده است پیرو به شدت کاهنده قند خون بوده و به علاوه مصرف دراز مدت آن ممکن است منجر به بروز هیپوکالمی گردد. می بایست توجه داشت که در نوشته های علمی مطالب مربوط به پیرو با موارد مربوط به مای مرز (Juniperus Sabina) خلط گردیده و ممکن است همین امر باعث بروز اعتقاد به سمیت اسانس میوه پیرو باشد.

● تاتوره

تاتوره به صورت خوراكی به عنوان ضداسپاسم و آنتی‌كلینرژیك استفاده می‌گردد. همچنین در درمان آسم برگ خشك شده آن به صورت سیگار مورد استفاده است.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته تاتوره را دارای آثار مخدر و خواب آور دانسته، به اثرات سمی آن نیز واقف بوده و جهت رفع مسمومیت آن دستورات لازم را ذکر نموده اند.

▪ موارد احتیاط و منع مصرف:

تمامی مواردی که برای ترکیبات آنتی موسکارینی مشابه آتروپین می بایست مد نظر قرار گیرد برای مصرف تاتوره نیز صادق است.

● تاجریزی

فرآورده‌های استعمال خارجی گیاهان جنس سولانوم در درمان اگزما مورد استفاده قرار می‌گیرد، همچنین در ژاپن شاخه‌های جوان این گیاه به فرم موضعی در درمان بیماری‌های پوستی پسوریازیس كاربرد دارد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برای استفاده از اندامهای هوایی این گیاه موردی ذکر نشده است.

● تاناستوم

تاناستوم امروزه برای درمان پیشگیری‌كننده سردردهای میگرنی مصرف می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برای این گیاه اثر مدر و الیتام دهنده زخم قایل بوده اند.

▪ موارد احتیاط:

به جز مواقع و موارد توصیه شده توسط پزشک نبایستی بیش از چهار ماه مصرف شود.

● ترنجبین

از ترنجبین به عنوان ملین، پایین‌آورنده تب و خلط‌آور استفاده می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از ترنجبین در درمان سرفه (به عنوان نرم کننده)، تب و یبوست استفاده می شده است.

● جعفری

از میوه جعفری به عنوان خلط‌آور، ضدنفخ، ضداسپاسم،‌ ضدالتهاب و مدر استفاده می‌گردد. علاوه بر آن به عنوان یك معطركننده در صنایع غذایی مورد مصرف قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته میوه جعفری به عنوان مدر، قاعده آور (سقط کننده جنین) و ضدنفخ مورد استفاده قرار می گرفته است.

▪ موارد احتیاط:

جعفری نباید با توجه به گزارشات مدلل سمیت آن به علت وجود اپیول و میریستیسین به مقدار زیاد به مصرف خوراکی برسد. جعفری می تواند ایجاد فعل و انفعالات نوری نماید به خصوص وقتی در تماس خارجی قرار گیرد. این دارو می تواند باعث تشدید بیماری های ادراری شده در درمان با MAOI اخلال ایجاد کند. گزارش شده که جعفری به روی سیکل قاعدگی اثر می گذارد. همچنین برای آن خاصیت تاثیر بر رحم گزارش نموده اند. افزون بر این اعلام شده که جعفری در حاملگی تداخل می نماید. گزارش شده که میریستیسین از جفت عبور نموده و می تواند موجب سقط جنین شود. با توجه به این نکات نباید جعفری را در طول حاملگی و شیردهی بیش از حدی که در غذا به کار برده می شود مصرف نمود.

● حنا

حنا به صورت موضعی در درمان بیماری‌های قارچی پوستی به ویژه در قارچ‌های عامل كچلی و تخفیف دردهای روماتیسمی به كار می‌رود. همچنین به عنوان رنگ‌كننده به ویژه رنگ كردن پوست و مو كاربرد دارد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته حنا به صورت موضعی در درمان دردهای مفاصل، جوش و زخم به کار می رفته است و به عنوان عامل رنگ کننده پوست و مو مصرف می شده است.

▪ عوارض جانبی:

پودر حنا می تواند موجب تحریک پوست و درماتیت تماسی شود. برگهای حنا در موشهای ماده ناباروری ایجاد نموده است.

▪ موارد احتیاط:

به عنوان رنگ کننده ابروها و مژه دقت شود زیرا خطر آسیب رساندن به چشم وجود دارد.

● خارخسك

خارخسك به عنوان مدر، دفع‌كننده سنگ‌های مجاری ادراری و تقویت‌كننده قوای جنسی به كار می‌رود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برای خارخسک اثر مدر و دفع کننده سنگهای مجاری ادراری و تقویت کننده قوای جنسی قایل بوده اند و از آن به عنوان درمان کننده عفونت و التهاب لثه استفاده می شده.

● خار مریم

خار مریم در درمان مسمومیت‌های كبدی ناشی از سموم متابولیك مانند الكل و سموم قارچ آمانیتا، اختلالات كبدی پس از هپاتیت، نارسایی‌های مزمن كبدی توام با تخریب سلولی مانند سیروز كبدی، كبد چرب و بیماری‌های كبدی خفیف مورد مصرف قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

برای خار مریم در منابع طب سنتی ایران مورد خاصی ذکر نشده است.

● خاكشی

دانه خاكشی به طور عمده به عنوان ملین و كاهش‌دهنده دمای بدن به صورت مخلوط با كمی آب سرد مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته خاکشی به عنوان اشتهاآور، مقوی معده، ضدتب و ملین و در درمان سوءهاضمه مورد مصرف قرار می گرفته است.

● دارچین

از دارچین به عنوان ادویه و معطركننده در فرآورده‌های غذایی و دارویی استفاده می‌گردد. علاوه بر آن دارچین را در درمان بی‌اشتهایی، سوءهاضمه، نفخ، تهوع و اسهال كودكان استفاده می‌كنند.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از دارچین در درمان سوءهاضمه، نفخ و بدبویی دهان استفاده کرده و آن را مدر نیز می دانسته اند.

▪ عوارض جانبی:

گاهی واکنش های حساسیتی بر روی پوست و غشاء موکوسی ایجاد میگردد. هنگام مصرف مقادیر زیادی از دارچین یا مقادیر متوسطی از اسانس امکان ایجاد تاکی کاردی و افزایش حرکات دودی روده ای، تحریک تنفسی و تعریق از طریق تحریک مرکز وازوموتور و به دنبال آن فاز آرامش مرکزی که مشخصه آن خواب آلودگی و تضعیف است وجود دارد. اسانس دارچین محرک پوست و مخاط بوده و نبایستی به صورت خوراکی یا جلدی مصرف شود. گزارشهایی در مورد واکنش ازدیاد حساسیتی به سینام آلدئید و دیگر مواد متشکله اسانس دارچین وجود دارد.

● دم‌گیلاس به عنوان مدر مورد مصرف قرار می‌گیرد

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از دم گیلاس به عنوان مدر و دفع کننده سنگ مجاری ادراری استفاده می شده است.

● دیژیتال

به طوركلی گلیكوزیدهای قلبی دیژیتال در انواع نارسایی احتقانی قلب، فیبریلاسیون دهلیزی، فلوتردهلیزی، تاكیكاردی حمله‌ای دهلیزی، شوك قلبی و ادم ناشی از CHF كاربرد درمانی دارند.

موارد استعمال در طب سنتی: در منابع طب گذشته هیچ گونه گزارشی در مورد این گیاه ذکر نشده است.

▪ عوارض جانبی:

تهوع، استفراغ، بی اشتهایی و اختلالات بینایی اولین علایم مصرف بیشتر از مقادیر درمانی کاردنولیدها می باشند. ضمنا علاوه بر امکان بروز اسهال و درد شکمی، اثرات مغزی همچون سردرد، سرگیجه، ضعف، عدم تعادل، منگی و توهمات نیز رخ می دهد.

شایعترین تظاهرات سمیت دیژیتال شامل اختلالات دهلیزی بطنی، دپولاریزاسیون پیشرس بطنی، ریتم دوتایی و بلوک دهلیزی بطنی درجه دوم است. در هر حال آریتمی های دهلیزی و بطنی، بلوک هدایتی قلب، معمول ترین و اولین علایم سمیت این ترکیبات می باشند

● رازك

رازك به عنوان آرام‌بخش و خواب‌آور (با افزایش سرعت به‌خواب رفتن و كیفیت خواب)، مسكن سردردهای عصبی و درد مفاصل، ضدالتهاب، ضد اسپاسم، اشتها‌آور و طعم دهنده خوراكی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته ایران هیچگونه گزارشی برای رازک ذکر نشده است.

▪ عوارض جانبی:

به خاطر وجود برخی از ترکیبات روغن فرار رازک نظیر میرسن و نیز حضور اسیدهای تلخ در گیاه، رازک قادر به ایجاد درماتیت تماسی، خارش پوست و همچنین آلرژی و حساسیت های تنفسی در افراد حساس می باشد. دانه های گرده رازک نیز به عنوان مسئول این آثار معرفی شده اند. عوارضی نظیر بثورات جلدی و درماتیت شدید، تهوع، سرگیجه، تب، تعریق زیاد و برخی از مشکلات تنفسی یا قلبی در صورت مصرف زیاد رازک بروز می کند. بسیاری از این آثار در کارگران جمع کننده محصول رازک دیده می شود. شیوع عوارض پوستی فوق در این کارگران یک در ۳۰ گزارش شده است.

رازک در بیماران دچار دپرسیون، منع مصرف دارد. همچنین به خاطر آثار ضداسپاسم رازک بر روی رحم که در شرایط آزمایشگاهی تایید شده است و نیز آثار شبه استروژنی آن، بهتر است که این گیاه در کودکان، دوره های بارداری و شیردهی زنان و زنان مبتلا به سرطان پستان مصرف نشود. مصرف درازمدت رازک توصیه نمی شود.

● رازیانه

از رازیانه به صورت خوراكی در درمان نفخ، سوءهاضمه و اسپاسم عضلات همچنین به عنوان خلط‌آور، مدر و افزایش دهنده شیر استفاده می‌گردد. به صورت موضعی نیز به عنوان ضدمیكروب (از جمله در درمان التهاب لثه) استفاده شده است.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته رازیانه به عنوان ضدنفخ، مدر، دفع کننده سنگهای مجاری ادراری و افزایش دهنده شیر مورد استفاده قرار می گرفته است.

▪ عوارض جانبی:

رازیانه شیرین محرک و التهاب آور نبوده و نسبتا غیرسمی می باشد. فنچون موجود در رازیانه تلخ اثر محرک موضعی داشته و ممکن است در برخی افراد موجب بروز حساسیت شود. همچنین اسانس رازیانه بیش از یک میلی لیتر سبب التهاب ریه ها، اختلالات تنفسی و تشنج می شود.

موارد احتیاط: قرار گرفتن آنیزآلدئید در معرض پرتو UV سبب پیدایش اشکال دی مر (Anisoin) و پلیمر گشته و بر سمیت اسانس افزوده خواهد شد. به طرز مشابهی آنه تول موجود در اسانس تحت اثر اشعه UV دی مریزه شده و ترکیب دی آنه تول را به وجود می آورد. این ترکیب از لحاظ رابطه ساختمان فعالیت مشابه ماده استروژنیک استیل بسترول بوده و بدین علت مصرف آن در افراد حامله ممنوع است.● رزماری

از رزماری به صورت خوراكی در درمان اضطراب، سردرد، میگرن، فشار خون، نفخ و بی‌اشتهایی و به صورت موضعی به عنوان مسكن موضعی در درمان دردهای عضلانی و بیماری‌های روماتیسمی استفاده می‌شود. همچنین به علت عطر و طعم مناسب در صنایع آرایشی ـ بهداشتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از رزماری به صورت خوراکی به عنوان مدر و ضدنفخ و به صورت موضعی به عنوان ضدالتهاب و ضددرد استفاده می کرده اند.

▪ عوارض جانبی:

مصرف دارویی موضعی گیاه و یا کاربرد فرآورده های آرایشی بهداشتی حاوی رزماری در برخی از افراد حساس، گهگاه ایجاد قرمزی پوست، درماتیت، حساسیت پوستی و حساسیت نسبت به نور می نماید.

▪ موارد احتیاط:

رزماری در دوران بارداری، شیردهی و در بیماران صرعی بهتر است به کار نرود.

● روبارب

داروی مسهل ملایم می‌باشد ولی در دوزهای كم به علت تانن موجود در گیاه خاصیت قابض و ضد اسهال دارد. به عنوان دهان شویه از روبارب در درمان التهاب لثه و مخاط استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از ربارب به عنوان قابض و ضداسهال (در مقادیر کم)، و در درمان بواسیر استفاده می شده است.

● ریحان

از ریحان به‌عنوان ضداسپاسم، ضد نفخ، اشتها‌آور، آرام‌بخش، مدر و شیرافزا استفاده می‌گردد، علاوه بر آن به عنوان سبزی و ادویه مورد مصرف دارد. از اسانس ریحان در صنایع كنسروسازی و آرایشی ـ بهداشتی استفاده می‌نمایند.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از ریحان به عنوان ضدالتهاب، اشتهاآورو ضداسهال استفاده می شده است.

▪ عوارض جانبی:

در مقادیر درمانی، عوارضی از ریحان گزارش نشده است. با این وجود متیل کاویکول (استراگول) می تواند در حیوانات سرطان کبد ایجاد کند.

● زالزالك

فرآورده‌های دارویی كراتاگوس در كاهش فشار خون خفیف تا متوسط و نارسایی احتقانی قلب كاربرد دارند.

▪ موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته ایران از گل و برگ زالزالک استفاده خاصی به عمل نمی آمده است.

▪ عوارض جانبی:

زالزالک باعث تهوع، خستگی، تعریق و بثورات جلدی بر روی دستها می شود.

▪ موارد احتیاط:

از آن جایی که زالزالک اثرات قلبی عروقی دارد در افرادی که برای درمان فشار خون بالا و یا بیماری های قلبی تحت درمان با دارو هستند باید در صورت مصرف زالزالک مراقب باشند، هر چند تا کنون مورد خاصی گزارش نشده است.

● زردچوبه

زردچوبه به عنوان صفراآور، ضدنفخ و در تسكین دردهای روماتیسمی و نیز به عنوان ادویه به صورت خوراكی مصرف می‌گردد. به صورت موضعی در درمان برخی التهابات پوستی استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از زردچوبه به صورت خوراکی به عنوان صفراآور و درمان یرقان استفاده می شده است و به صورت موضعی در درمان داءالصدف (پسوریازیس) مورد مصرف داشته است.

● زرشك

از پوست ریشه گونه‌های مختلف زرشك در درمان یبوست، التهاب كبد و التهاب دهان و گلو استفاده می‌گردد.

موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته از زرشک به عنوان اشتها آور و ضدالتهاب استفاده می نموده اند.

▪ عوارض جانبی:

از عوارض جانبی شایع آن می توان گیجی، خونریزی بینی، تهوع، اسهال، استفراغ و تحریک کلیوی را نام برد.

▪ موارد احتیاط:

از مصرف این دارو طی دوران حاملگی می بایست اجتناب کرد.

● زعفران

از زعفران به عنوان ماده معطر و طعم‌دهنده استفاده می‌شود. همچنین تازه آن به عنوان آرام بخش و ضد اسپاسم مورد مصرف دارد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته به عنوان شادی افزا، خواب آور، مدر، مسکن، کاهش دهنده اشتها، قادعده آور، افزایش دهنده قوه باء مورد استفاده قرار می گرفته است.

▪ عوارض جانبی:

مصرف زیاد زعفران باعث خونریزی، اسهال، تهوع و سرگیجه می شود. به علاوه مصرف آن به عنوان سقط دهنده، به مرگ منجر شده و مصرف بیش از حد آن نیز مخدر محسوب می شود.

● زنجبیل

از زنجبیل در درمان بیماری حركت و سوءهاضمه استفاده می‌شود. همچنین به‌عنوان ادویه‌ای مطبوع و اشتهاآور در صنایع غذایی مورد مصرف قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته زنجبیل در درمان استفراغ، سوءهاضمه و نفخ استفاده می شده است. همچنین آن را در کمک به افزایش حافظه موثر می دانسته اند.

▪ عوارض جانبی:

روغن فرار زنجبیل را فاقد اثرات تحریک کننده و حساسیت زا ذکر کرده اند ولی به هر حال احتمال بروز درماتیت در افراد بسیار حساس وجود دارد.

▪ موارد احتیاط:

مقادیر زیاد زنجبیل ممکن است با داروهای مصرفی بیماران قلبی، دیابتی و نیز داروهای ضدانعقادی تداخل ایجاد نماید. همچنین در دوره ای از حاملگی و شیردهی بهتر است از مصرف مقادیر بیش از مصرف رایج آن در رژیم غذایی پرهیز نمود.

● زنیان

از زنیان به صورت خوراكی به‌عنوان ضدنفخ، ضدتهوع و خلط‌آور و به صورت موضعی در درمان دردهای روماتیسمی استفاده می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از زنیان به عنوان مدر، ضدنفخ و ضد کرم استفاده می کرده اند.

● زیتون

برگ زیتون دارای اثر مدر بوده و برای كاهش فشارخون مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته بیشتر از روغن زیتون به عنوان ملین استفاده می نموده و آن را به خصوص برای معالجه دردهای عصبی توصیه می نموده اند ولی از مصرف برگ زیتون در منایع سنتی هیچگونه گزارشی مشاهده نمی شود.

● زیره سبز

از زیره سبز در درمان نفخ و سوءهاضمه استفاده می‌گردد علاوه بر آن دارای اثر مدر و زیادكننده شیر می‌باشد

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته زیره سبز را در درمان نفخ، سوءهاضمه موثر دانسته و برای آن اثر زیاد کننده شیر قایل بوده اند.

● زیره سیاه

زیره سیاه دارای اثرات ضد نفخ، ضداسپاسم، ضد میكروب و قابض بوده، در درمان اختلالات گوارشی به ویژه در قولنج نفخی كودكان و همچنین التهابات دستگاه تنفسی كاربرد دارد. مصرف عمده زیرسیاه به‌عنوان عطر و طعم‌دهنده در صنایع غذایی می‌باشد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برای زیره سیاه خواص ضدنفخ، قابض، هضم کننده غذا، مدر و اشتها آور قایل بوده اند.

▪ عوارض جانبی:

مصرف مداوم و بی رویه آن موجبات پیدایش ناراحتی هایی در بدن شده و برای کبد و کلیه ها مضر است.

● زیره‌كوهی

زیره‌كوهی دارای اثرات ضدنفخ و هضم‌كننده می‌باشد و در درمان سوءهاضمه و نفخ كودكان به كار می‌رود، همچنین در افزایش شیرمادران موثر است. از زیره كوهی به عنوان چاشنی و ادویه استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب سنتی زیره سیاه در اختلالات گوارشی به عنوان ضدنفخ، اشتهاآور، رفع دلپیچه، ضداسهال و قابض کاربرد داشته است. همچنین مصرف آن را در درمان آسم مفید دانسته اند. مصرف طولانی مدت زیره کوهی یا عرق آن به عنوان لاغرکننده توصیه می شده است.

● سپستان

از سپستان به‌عنوان نرم‌كننده در درمان سرفه استفاده می‌شود. همچنین باعث كاهش فشار خون شده و از موسیلاژ آن در صنایع قرص‌سازی مورد استفاده قرار گرفته است.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از سپستان به عنوان ملین، خلط آور نرم کننده (به ویژه در برطرف کردن گرفتگی صدا) استفاده می کرده اند.

● سدر

از برگ سدر به عنوان شستشوی موی سر و بدن استفاده می‌شود. همچنین به عنوان ضدعفونی‌كننده و ضدقارچ مصرف موضعی دارد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از سدر جهت بهبود زخمها و شستشوی موی سر و بدن استفاده می شده است.

● سنا

سنا دارای اثرات مسهلی و ملین می‌باشد و از آن در درمان یبوست و به منظور تخلیه روده قبل از اعمال جراحی استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته سنا به عنوان مسهل و موثر در درمان بواسیر به کار می رفته است.

▪ عوارض جانبی:

سنا ممکن است سبب ناراحتی های شکمی خفیفی مثل قولنج یا کرامپ گردد. مصرف طولانی مدت یا بیش از میزان تجویزی می تواند سبب اسهال همراه با از دست رفتن آب و الکترولیتها به ویژه پتاسیم شده و با پیشرفت آن عارضه کولون با ضعف عملکرد ایجاد شود. مشتقات آنتراکینونی ممکن است در PH اسیدی رنگ ادرار را قهوه ای مایل به زرد و در PH قلیایی، قرمز نماید. جمع شدن قابل برگشت ملانین در روده بزرگ نیز پس از مصرف مزمن سنا گزارش شده است که ۵ تا ۱۱ ماه بعد از قطع دارو رفع می گردد.

مصرف طولانی مدت یا نابجای فرآورده های سنا همراه با عوارض، کاهش پتاسیم خون و تتانی، هیپرتروفیک استئوآتروپاتی، دفع متناوب ادراری آسپارتیل گلوکزآمین، کاهش گاماگلوبین خون، کاشکسی برگشت ناپذیر و التهاب کبد بوده است.

▪ موارد منع مصرف:

حساسیت نسبت به دارو، تهوع، استفراغ یا دیگر علایم آپاندیسیت، جراحی حاد شکمی، انسداد روده ای ناشی از سفت شدن مدفوع و سایر موارد انسدادی و درد غیرمشخص شکمی.

▪ مصرف در بارداری و شیردهی:

از نظر اخطار در حاملگی، سنا جزء دسته C می باشد و مصرف آن تنها زمانی مجاز است که نیاز آن کاملا محرز شده باشد و فواید حاصله به طور کامل بر زیان احتمالی آن بر جنین برتری داشته باشد. مشتقات آنتراکینونی در شیر مادران شیرده ترشح می گردند، اما اثر آن ها بر روی نوزادان تحت مراقبت روشن نشده است. در آمریکا مصرف سنا را برای مادران شیرده مضر نمی دانند. با این وجود در مواردی که مصرف سنا در مادران شیرده ناگزیر باشد، می بایست آن را به صورت تک دوز و تنها در یک نوبت تجویز نمود.

spow · 12 مرداد، ۱۳۸۹

● سنبل‌الطیب

سنبل‌الطیب دارای آثار آرام‌بخش، خواب‌آور و ضداسپاسم بوده و در درمان مواردی چون بی‌قراری، مشكلات عصبی برای خوابیدن، فشار عصبی و كولیك‌های گوارشی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته سنبل الطیب به عنوان آرام بخش، خواب آور و رفع کننده تشنج کاربرد داشته است.

▪ موارد احتیاط:

به علت دارا بودن اثر کاهش فعالیت CNS ممکن است باعث تقویت اثر آرام بخشی داروهای آرامبخش شود.

برعکس بسیاری از داروهای آرامبخش، اثر کاهش فعالیت CNS سنبل الطیب به وسیله الکل تقویت نمی شود. مصرف فرآورده های این گیاه در حاملگی و شیردهی مورد مطالعه قرار نگرفته و نباید در حاملگی و شیردهی مصرف شود.

● سیاه‌دانه

از سیاه‌دانه به عنوان ضدنفخ، ضدسرفه، ضد‌آسم، ضدالتهاب، بی‌حس‌كننده موضعی و ضدكرم استفاده می‌گردد. همچنین به‌عنوان ادویه در صنایع غذایی و مصارف خانگی مورد مصرف قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب سنتی ایران این گیاه به عنوان زیادکننده شیر، ضدانگلهای روده ای، مسهل و ضدنفخ مصرف داشته است.

● سیر

مصرف سیر سبب كاهش فشار و چربی خون می‌گردد، از این رو در بیماری‌های قلبی ـ عروقی نیز مفید می‌باشد. سیر دارای اثرات ضدعفونی، متوقف‌كننده رشد باكتری‌ها، ضدویروس، هضم‌كننده غذا، اشتها‌آور، صفراآور، خلط‌آور، پایین آورنده قندخون و افزایش دهنده تعداد گلبول‌های سفید خون می‌باشد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گشته از سیر به عنوان مدر، قاعده آور، ضدنفخ، ضدالتهاب استفاده می کردند و مصرف آن را در درمان تنگی نفس و سرفه مزمن مفید می دانسته اند.

● شاه‌پسند

از شاه‌پسند به‌عنوان آرام‌بخش، ضداسپاسم، معرق و افزاینده شیر استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته شاه پسند را در درمان برخی از بیماری های التهابی پوست به کار می بردند و برای آن اثر مدر و قاعده آور قایل بودند.

● شاهتره

از شاهتره‌ به‌عنوان مدر و صفرا‌آور استفاده می‌شود و همچنین از آن به صورت موضعی در درمان برخی از بیماری‌های جلدی استفاده می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برای شاه تره اثرات صفراآور، مدر و ضدخارش قایل بودند و همچنین مصرف آن را به عنوان دهانشویه در تسکین التهاب لثه نافع می دانسته اند.

● شنبلیله

دانه شنبلیله دارای آثار پایین‌آورنده قند و كلسترول خون، ضدالتهاب، ملین، خلط‌آور، اشتها آور و افزاینده ترشح شیر بوده و به عنوان چاشنی و ادویه نیز به كار می‌رود. به‌عنوان یكی از منابع تولید دیوسژنین جهت تهیه هورمون‌ها نیز ذكر گردیده است.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته شنبلیله به عنوان نرم کننده موضعی، ضدلک، ضدالتهاب، تسکین دهنده درد مفاصل، تسکین دهنده سرفه، اشتهاآور و ملین مورد مصرف قرار می گرفته است.

▪ عوارض جانبی:

بوی ناپسند دانه که مربوط به وجود ترکیبی به نام ۳-هیدروکسی-۴ و ۵- دی متیل ۲ ] ۵ هیدروژن[ - فورانون می باشد، تحریکات پوستی و سردرد، تهوع و حالت آشفتگی از عوارض گیاه محسوب می شود. وجود ترکیبات کومارینی و همچنین وقفه دهنده های تریپسین و کیمتریپسین در دانه شنبلیله می تواند خطرآفرین باشد. کاهش شدید قند خون به علت مصرف زیاد گیاه گزارش شده است. به واسطه آثار تحریکی شنبلیله بر روی رحم، مصرف آن در حاملگی و شیردهی بایستی با احتیاط کامل انجام پذیرد. ضمنا به خاطر وجود ترکیبات موسیلاژی در دانه، جذب برخی از داروها در مصرف توام با شنبلیله تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. در بیماران مصرف کننده داروهای وقفه دهنده آنزیم منوآمینواکسیداز و نیز بیماران مصرف کننده داروهای هورمونی و ضد انعقاد این گیاه بایستی با احتیاط مصرف شود.

مطالعات سم شناسی حاد در مورد عصاره الکلی دانه شنبلیله، میزان LD۵۰ آن به صورت خوراکی در رات را ۵g/kg و به صورت موضعی در خرگوش را ۲g/kg اعلام نموده است. میزان LD۵۰ برخی از ترکیبات موجود در دانه شنبلیله به صورت خوراکی و در رات به صورت زیر گزارش شده است: تریگونلین ۵g/kg ، اسید نیکوتینیک ۸.۸g/kg ، نیکوتینامید۷.۴ g/kg ، کومارین ۰.۷۲g/kg● شوید

شوید در درمان سوءهاضمه، نفخ (به‌ویژه نفخ كودكان) و اسپاسم به‌كار رفته، اثرات مسكن، محرك ترشح شیر، مدر و كاهش دهندهٔ چربی خون از آن گزارش شده است. همچنین به‌عنوان طعم‌دهنده و معطركننده در صنایع غذایی و فرآورده‌های آرایشی ـ بهداشتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از شوید در درمان نفخ، سوءهاضمه و سکسکه استفاده کرد، برای آن آثار افزاینده شیر و مسکن (به ویژه درد مفاصل) قایل بوده اند.

▪ عوارض جانبی:

گزارش شده که مصرف زیاد برگ شوید باعث بروز لکه های سیاه بر روی پوست می شود که به علت ترکیبات فورانکومارینی پیچیده آن می باشد. مصرف اسانس شوید در مقادیر معمول غیرسمی است.

● شیرخشت

شیرخشت دارای اثر ملین است. مصرف آن در برونشیت مزمن توصیه شده است. شیرخشت در دهان یك خنكی مطبوع ایجاد می‌نماید كه از تشنگی كاسته و رفع عطش می‌كند. همچنین ادعا شده‌است كه شیرخشت بدن را در برابر خطر تشعشعات اتمی محافظت می‌كند. شیرخشت بر روی زردی نوزادان به‌خوبی موثر بوده و باعث كاهش «بیلی روبین» خون نوزادان می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته شیرخشت به عنوان ملین مورد استفاده قرار می گرفته است.

▪ عوارض جانبی:

هیچ عارضه جانبی خاصی با مصرف شیرخشت در بزرگسالان گزارش نشده است. در مطالعه ای که بر روی ۲۰۰نوزاد دارای زردی (دارای هیپربیلی روبینمیا) انجام شده است هیچ عارضه جانبی خاصی مشاهده نشد به جز بی حالی ناشی از کمبود آب در تعدادی از نوزادان که احتمالا ناشی از اسهال اسمتیک بوده که با تغذیه شیر مادر این عارضه از بین می رفت.

▪ موارد احتیاط:

در افراد دارای اسهال و مبتلا به کمبود الکترولیت ها با احتیاط مصرف شود.

● شیرین‌بیان

از شیرین‌بیان در درمان التهاب و زخم معده، همچنین به‌عنوان خلط‌آور، ضدالتهاب، طعم‌دهنده و شیرین‌كننده استفاده می‌گردد.

موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته شیرین بیان در التیام زخم، تسکین سرفه، تسکین درد و رفع التهاب معده مورد استفاده قرار می گرفته است.

▪ عوارض جانبی: احتباس آب و نمک و در نتیجه افزایش فشارخون عروقی و کاهش ادرار از عوارض آن است. لذا نمی تواند مورد مصرف طولانی مدت قرار گیرد و در بیماران با اختلالات قلبی عروقی و مبتلا به فشارخون باید با احتیاط مصرف گردد.

● صبرزرد

عمده‌ترین اثر صبرزرد خاصیت مسهلی آن است كه به صورت خوراكی مصرف دارد و به صورت موضعی در جهت التیام زخم‌ها و سوختگی‌ها استفاده می‌گردد. همچنین در فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی بالاخص فراورده‌های ضدآفتاب نیز مورد مصرف قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته صبر زرد به عنوان مسهل و صفرابر مورد استفاده قرار می گرفته است.

▪ عوارض جانبی:

صبر زرد مسهلی قوی بوده و با افزایش حرکات دودی روده ها ممکن است باعث دردهای شکمی شود، این دارو با تحریک معده و روده ها سبب تجمع خون در اعضاء داخل لگن خاصره شده و با دوزهای بالا احتمال ایجاد نفریت، اسهال خونی و گاستریت همراه با خون ریزی دارد. مصرف طولانی آن مانند سایر مسهلهای محرک سبب اسهال آبکی همراه با دفع قابل توجهی از الکترولیت ها مخصوصا پتاسیم شده و منجر به ضعف عضلانی و کاهش وزن بدن می گردد.

▪ موارد احتیاط:

مصرف صبر زرد در بیماران مبتلا به هموروئید و بیماران با ناراحتی کلیه ممنوع می باشد، همچنین مانند سایر مسهل ها در موارد انسداد روده، دردهای شکمی، تهوع و استفراغ نباید تجویز شود. صبر زرد سبب قرمز شدن رنگ ادرار قلیایی می شود. نظر به اثرات تحریکی و مسهلی آن تجویز این دارو در زنان حامله ممنوع است. به دلیل احتمال ترشح آنتراکینونها در شیر، به هنگام شیردهی باید از مصرف آن خودداری نمود.

● عروسك پشت‌پرده

میوه عروسك پشت‌پرده به صورت خوراكی به‌عنوان مدر و برگ آن به صورت موضعی به‌عنوان نرم‌كننده پوست در درمان ناراحتی‌های پوستی مصرف می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برگ و میوه عروسک پشت پرده را دارای اثر مدر دانسته و در درمان سنگهای مجاری ادرار و یرقان تجویز آن انجام می گرفته است.

▪ موارد احتیاط:

از خوردن میوه های نارس و برگها خودداری شود.

● علف‌چای

علف چای در درمان اختلالات عصبی به ویژه افسردگی و نیز میگرن مصرف می‌شود همچنین اثرات ضداسپاسم، ضد التهاب و ضد درد از آن گزارش شده است. این گیاه به‌عنوان ضدویروس ایدز مورد بررسی است و در مداوای ویروس تبخال نیز موثر است. در استعمال موضعی، علف چای در درمان زخم‌ها، آفتاب سوختگی و برص مورد استفاده قرار می‌گیرد همچنین به عنوان ضدباكتری اثر محافظت‌كنندگی غذا را دارد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته علف چای به عنوان ضدافسردگی، آرام بخش، ضددرد، تب بر، مدر، ضدروماتیسم، ضدنقرس و اسپاسمهای مزمن گوارشی کاربرد داشته و همچنین ضدعفونی کننده و در درمان زخمها استفاده می شده است.

▪ عوارض جانبی:

این گیاه دارای رنگدانه قرمز رنگی است به نام هیپریسین که حساسیت به نور ایجاد می کند. در گوسفندان ممکن است تحریک منتشره پوست، از دست دادن اشتها و گاهی از دست دادن بینایی ایجاد کند. موشها بعد از دوزهای ۵/۰ -۲/۰ میلی گرم ممکن است عوارض فتودینامیک شدید و حتی کشنده نشان دهند. مصرف عصاره گیاه تا حدود mg۹۰۰ هیچ گونه عارضه جانبی را در انسان ایجاد ننموده است.

▪ موارد احتیاط:

مصرف گیاه توسط حیوانات و در معرض نور قرار گرفتن آن ها، حساسیت به نور ایجاد می کند، لذا افراد حساس به نور باید با احتیاط مصرف کنند.

▪ توصیه به بیمار:

دارو دارای مزه تلخی است، لذا شکل محلول آن را باید در آب و یا آب میوه ریخته و میل نمود.

spow · 12 مرداد، ۱۳۸۹

● عناب

عناب به عنوان ملین و آرام‌بخش مصرف می‌گردد همچنین در درمان آتراسكلروز، آسم و مقاوم‌سازی دندان‌ها در برابر پلاك و پوسیدگی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته عناب به عنوان ملین، برطرف کننده سرفه و گرفتگی صدا توصیه شده و آن را جهت برطرف کردن گرفتگی صدا و دفع تشنگی مفید دانسته اند.

● فلفل سیاه

از فلفل‌سیاه به‌عنوان ضدنفخ، اشتها‌آور، ضدالتهاب و مسكن موضعی استفاده می‌گردد و اثرات ضد میكروبی و ضدعفونی كننده از آن گزارش گردیده است. همچنین به عنوان یك چاشنی تند مصرف خوراكی دارد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از فلفل سیاه در درمان سوءهاضمه و سرفه استفاده شده و برای آن اثرات آرامبخش و ضددرد قایل بوده اند. در استعمال خارجی به عنوان محرک موضعی برای رویش مو از آن استفاده می کرده اند.

▪ موارد احتیاط:

توصیه شده است که فلفل سیاه در مبتلایان به بیماریهای کلیوی به کار نرود.

● قدومه

از قدومه عمدتا به عنوان نرم‌كننده سینه، برطرف كننده سرفه و ملین استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته از قدومه به عنوان خلط آور و ضدالتهاب استفاده می نموده اند.

▪ عوارض جانبی:

به دلیل احتمال حضور ترکیبات گلوکز اینولاتی در دانه قدومه، امکان بروز اختلالات تیروئیدی (به دلیل خاصیت آنتی تیروئیدی ترکیبات گلوکز اینولاتی) باید در نظر گرفته شود. در صورتی که دانه های قدومه به صورت خشک مصرف شوند امکان احتمال بروز انسداد مری وجود دارد. در مصرف مقادیر زیاد ممکن است به صورت موقتی باعث نفخ و بزرگی شکم شود و حتی خطر انسداد روده هم وجود دارد. به دلیل کاهش زمان انتقال مواد در دستگاه گوارش ممکن است در جذب سایر مواد اختلالاتی بروز کند.

▪ موارد احتیاط:

دانه های قدومه حتما باید با آب کافی مصرف شوند. در افراد مبتلا به انسداد روده نبایستی به کار رود. به دلیل احتمال دارا بودن ترکیبات گلوکز اینولاتی باید با احتیاط مصرف شود. در افراد مبتلا به اختلالات تیروئیدی (مثل گواتر) نباید به کار رود.

● قره‌قاط

آنتوسیانوزیدهای قره‌قاط مقوی و محافظ عروق بوده، در درمان اختلالات عروقی و بیماری غیر التهابی شبكیه به كار می‌روند.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته ایران هیچگونه مورد مصرفی برای این گیاه گزارش نشده است.

● كاسنی

ریشه كاسنی مدر و تب‌بر بوده و به‌عنوان اشتها آور و صفرا‌آور مورد مصرف قرار می‌گیرد.

گل كاسنی به عنوان ملین و افزاینده صفرا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی: (ر.ک. تک نگار گل کاسنی)

ـ كاسنی (گل)

گل کاسنی به عنوان ملین و افزاینده صفرا مورد استفاده قرار می گیرد.

موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته از گلهای کاسنی به عنوان مقوی کبد، تب بر، معرق، صفراآور و مدر استفاده می شده است.

ـ كاكل ذرت

به‌عنوان مدر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته ایران هیچ گونه مصرفی از کاکل ذرت گزارش نگردیده است.

▪ عوارض جانبی و سمیت:

واکنشهای آلرژیک شامل درماتیت تماسی، کهیر برای کاکل ذرت، دانه گرده آن و برای نشاسته مشتق از کاکل ذرت مستند است. سمیت بخش نامحلول در متانول عصاره آبی کاکل ذرت گزارش شده است که در خرگوشها پایین است. دوز موثر داخل وریدی جهت فعالیت مدری ۱.۵mg/kg وزن بدن در خرگوشها مشخص شده در مقایسه با دوز کشنده داخل وریدی که ۲۵۰mg/kg می باشد. کاکل ذرت حاوی یک ماده سمی ناشناخته است که در لیست مواد قادر به ایجاد ترکیبات سیانوزنیک قرار دارد. در هر صورت از مصرف زیاده از حد کاکل ذرت باید خودداری شود.

▪ موارد منع مصرف و احتیاط:

کاکل ذرت ممکن است در افراد مستعد ایجاد واکنش آلرژیک کند. دوزهای بسیار زیاد کاکل ذرت ممکن است با درمان دارویی، جهت کاهش قند خون (فعالیت کاهش دهنده قند خون آن به صورت درون تنی مستند است) یا در درمان افزایش یا کاهش فشارخون تداخل کند (فعالیت کاهش دهنده فشارخون آن به صورت درون تنی گزارش شده است) و مصرف طولانی مدت کاکل ذرت به علت فعالیت مدری ممکن است باعث هیپوکالمی شود.

▪ مصرف در بارداری و شیردهی:

تحریک انقباضات رحم در خرگوشها توسط کاکل ذرت مستند است. بنابراین نباید هنگام بارداری و شیردهی تجویز کرد.

● كاكوتی

كاكوتی دارای اثرات ضدمیكروبی و ضدعفونی كننده بوده و به صورت بخور در اختلالات مجاری تنفسی و رفع علائم سرماخوردگی مصرف می‌شود. همچنین به عنوان ضداسپاسم در ناراحتی‌های گوارشی مصرف می‌گردد. به علاوه اثرات ضدقارچی برای آن نیز گزارش شده است.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

از کاکوتی به عنوان داروی ضدنفخ، ضداسهال، خلط آور و ضدسرفه و التهاب دستگاه تنفسی استفاده می گردیده است.

▪ احتیاط: به علت وجود پولگون زیاد در اسانس گیاه از مصرف زیاد گیاه بایستی خودداری نمود.

● كتان

دانه كتان به صورت خوراكی به عنوان ملین، موثر در درمان دیورتیكولیت و سندرم كولون تحریك‌پذیر و ضدسرفه مصرف می‌شود، همچنین به صورت موضعی در رفع تحریكات جلدی و التهابات پوستی نظیر اگزما مصرف می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از کتان در درمان برخی از بیماری های پوستی و نیز سرفه، ضدالتهاب، موثر در درمان زخم معده و زخم روده و التهاب مثانه استفاده می کرده اند.

▪ موارد احتیاط:

دانه کتان در موارد انسداد روده نبایستی مصرف شود. به علاوه در موقع استفاده بایستی با مقدار کافی آب مصرف گردد. همچنین به خاطر وجود مقادیری از گلیکوزیدهای سیانوژن در دانه گیاه نبایستی در مقادیر زیاد مصرف شود. لازم به ذکر است که مصرف دوزهای تا ۳۰۰ گرم از دانه کتان هیچ گونه علایم مسمومیتی ایجاد ننموده است. از مصرف دانه های نارس کتان نیز بایستی اجتناب نمود، زیرا باعث بروز مسمومیت می شود. موسیلاژ موجود در دانه گیاه نیز ممکن است بر روی جذب سایر داروهای مصرف شده توسط بیمار تاثیر گذارد.

● كتیرا

كتیرا ممكن است به فراورده‌های دارویی كم‌كننده وزن بدن و یا به عنوان ملین‌های افزاینده حجم به فرآورده‌هایی دارویی ضدیبوست اضافه شود. همچنین به عنوان نرم‌كننده و تسكین دهنده در فرآورده‌های آرایشی ـ بهداشتی و به‌عنوان سوسپانسیون كننده و امولسیون كننده و به هم چسباننده در صنایع دارویی مورد مصرف قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته کتیرا جهت مداوای سرفه، برطرف کردن گرفتگی و خشونت صدا توصیه می شده است. افزون بر این مالیدن آن را بر روی مو مانع شقه شدن آن می دانسته اند.

● كدو

كدو امروزه در درمان اختلالات دفع و تكرر ادرار ناشی از مثانه تحریك‌پذیر و بزرگی خوش‌خیم پروستات مصرف می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برای کدو خاصیت مسکن سرفه، برطرف کننده گرفتگی صدا و ملین قایل بوده اند. افزون بر این به صورت موضعی از آن جهت برطرف کردن التهاب بافتها استفاده می کرده اند.● كرچك

روغن كرچك به عنوان مسهل، به ویژه در درمان مسمومیت غذایی و جهت تخلیه روده قبل از معاینه راست روده یا عكس برداری با اشعه ایكس از دستگاه گوارش به‌كار می‌رود. از دیگر مصارف روغن كرچك كاربرد آن به عنوان برطرف كننده سوزش چشمی، آرام‌كننده تحریكات به علت اجسام خارجی در چشم و به صورت موضعی به عنوان نرم‌كننده می‌باشد. افزون بر این روغن كرچك در ساختن رژلب، فرآورده‌های آرایشی مو، پمادها، قطره‌های چشمی، كرم‌ها، لوسیون‌ها، صابون‌های شفاف، پایه‌های شیاف‌ها و كلودین كشسان به‌كار رفته، درتهیه اسید اندسیلنیك، سورفاكتانت‌های غیریونی و روان‌سازها مصرف دارد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از روغن کرچک به صورت خوراکی به عنوان مسهل قوی و به صورت موضعی در ترکیب برخی از داروهای جلدی استفاده می نموده اند.

▪ عوارض جانبی و موارد احتیاط:

مصرف خوراکی روغن کرچک به خصوص در دوزهای زیاد ممکن است سبب تهوع، استفراغ، قولنج و اسهال شدید شود. بلعیدن ۵ دانه کرچک در اطفال و ۲۰ دانه در بزرگسالان به دلیل دارا بودن پروتئین سمی ریسین، کشنده می باشد.

گزارشهایی از واکنشهای حساسیتی به هنگام لمس دانه های کرچک وجود دارد. روغن کرچک جذب ترکیبهای ضد کرم محلول در روغن (مانند فرآورده های سرخس نر) را تسهیل نموده و از این رو نبایستی همراه با آنها مصرف گردد.

در صورتی که از روغن کرچک در درمان یبوست استفاده شود نبایستی بیش از یک نوبت در هر چند هفته مصرف شود.

▪ موارد منع مصرف:

هنگامی که انسداد روده ای، تهوع، استفراغ و دردهای زیرشکمی وجود دارد، نبایستی روغن کرچک تجویز شود.

▪ مصرف در بارداری:

روغن کرچک از نظر مصرف در حاملگی جز دسته X می باشد و مصرف آن در این زمان به علت ایجاد پرخونی در منطقه لگن که ممکن ا ست باعث شروع واکنشهای تحریکی رحم شود؛ ممنوع است.

.

● كرفس

از كرفس به عنوان آرام‌بخش، ضدعفونت ادراری و در آرتریت رماتوئید به عنوان داروی ضد التهاب استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته به عنوان مدر و ضدنفخ مورد استفاده قرار می گرفته است.

● كنجد

از روغن كنجد به عنوان ملین، كاهنده قند خون، التیام دهنده و نرم‌كننده پوست استفاده می‌گردد. همچنین به‌عنوان یك حلال و پایه روغنی در صنایع دارویی و آرایشی ـ بهداشتی مورد مصرف قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از کنجد و روغن آن در درمان یبوست، تنگی نفس استفاده می کرده و برای آن اثر التیام دهنده، آرام بخش و مدر قایل بوده اند.

● كندر

كندر به‌صورت موضعی به‌عنوان ضدالتهاب به‌كار رفته و به‌عنوان ماده معطر در صنایع آرایشی ـ بهداشتی و همچنین در مصارف خانگی به عنوان خوشبوكننده هوا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برای کندر اثر تقویت کننده حافظه قایل بوده و به عنوان ضدالتهاب مورد استفاده قرار می گرفته است.

▪ موارد احتیاط:

تا کنون طی مصرف مقادیر معمول کندر عوارض جانبی یا مشکل خاصی گزارش نشده است. ولی به هر حال از آن جا که کندر حاوی روغن فرار متشکل از ترکیبات ترپنوئیدی است به دلیل اثر تحریکی این مواد بر روی سیستم اعصاب مرکزی می بایست همانند سایر فرآورده های حاوی روغن فرار در مصرف خوراکی این فرآورده نیز جانب احتیاط را رعایت نمود.

● كنگر فرنگی

كنگر فرنگی دارای اثرات مدر، صفراآور، پایین آورنده كلسترول خون و پایین آورنده چربی خون بوده در درمان علامتی برخی از بیماری‌های كبدی و اختلالات گوارشی (نظیر سوءهضم و تهوع) و یا به منظور كاستن كلسترول و چربی خون مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مصارف خوراكی از آرتیشو به مقداركم به عنوان افزودنی مجاز جهت اصلاح طعم و مزه و بوی مواد غذایی (ماكزیمم غلظت مجاز PPM ۱۶ ) استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته ایران هیچگونه گزارشی برای این گیاه یافت نشده است.

▪ عوارض جانبی:

درماتیت تماسی از عوارض جانبی مهم آرتیشو به حساب می آید. سیناروپیکرین و سایر لاکتونهای سزکویی ترپنی، آلرژنهای قدرتمند آرتیشو می باشند و عصاره ها خالص سازی شده و فرآورده های خاص این گیاه که حاوی مقادیر بیشتری از لاکتونهای مزبور هستند، سمی تر از عصاره های تام آن می باشند. مقدار LD۵۰ عصاره تام بیش از ۱۰۰۰mg/kg و عصاره های خالص سازی شده ۲۶۵ mg/kg (موش صحرایی، تزریق داخل صفاقی) است.

▪ موارد احتیاط:

افرادی که به گیاهان خانواده کاسنی حساسیت دارند بایستی از مصرف آرتیشو اجتناب نمایند زیرا ممکن است سبب بروز عوارض آلرژیک شدید گردد. علیرغم این که هیچگونه مدرکی دال بر سمیت گیاه طی دوران حاملگی و شیردهی وجود ندارد با این حال از مصرف بیش از حد آرتیشو در طی دوران یاد شده بایستی خودداری نمود. مصرف این گیاه در بیماریهای انسدادی کیسه صفرا ممنوع است.

● گاوزبان

از گل گاوزبان در درمان علائم سرماخوردگی و همچنین به عنوان آرام‌بخش استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از گاوزبان به عنوان نشاط آور، آرامبخش، مدر و برطرف کننده علایم سرماخوردگی استفاده می کرده اند.

▪ موارد احتیاط:

نظر به وجود احتمالی آلکالوئیدهای غیراشباع پیرولیزیدین سمی (هر چند به مقدار کم در گیاه) مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی شود.

● گزانگبین

گزانگبین به‌عنوان نرم‌كننده سینه و ملین مصرف شده، همچنین در صنایع شیرینی‌پزی به‌عنوان یك شیرین‌كننده و در تهیه گز استفاده می‌شود

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از گزانگبین به عنوان ملین و شیرین کننده استفاده می نموده اند.

▪ عوارض جانبی: تا به حال هیچ گونه عارضه جانبی خاصی که ناشی از مصرف گزانگبین باشد گزارش نشده است.

● گزنه

گزنه به‌صورت خواركی به عنوان مدر، پایین آورنده قند و اسیداوریك و به صورت موضعی در درمان برخی از بیماری‌های پوستی و مو از جلمه اگزما، بیماری‌های ا لتهابی و حتی در درمان ریزش مو مورد استفاده قرار می‌گیرند.

▪ موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته گزنه به عنوان مدر، ضدالتهاب و مقوی قوه باه مورد استفاده قرار می گرفته است.

▪ موارد احتیاط:

۱) گزنه برای کلیه و روده ها مضر است از این نظر باید با صمغ عربی و کتیرا خورده شود. مقدار خوراکی آن حداکثر ۱۰ گرم بوده و بیشتر از آن خطرناک است، چون باعث قطع ترشح ادرار می شود.

۲) الیاف فیبری موجود در اعضای هوایی گزنه در صورت مصرف باعث ناراحتی های هضمی می شود، از این رو بایستی اندام هوایی گزنه را که حاوی سکرتین می باشد در صورت نیاز برای مصرف وارد آب کرده و سپس آب حاوی سکرتین را مصرف کرد.

۳) اسید فرمیکی که در برگ گزنه وجود دارد، یک اسید قوی است که سمیت حاد ایجاد می کند و مصرف مزمن آن ممکن است باعث آلبومینوری و هماچوری شود.

۴) از آنجایی که مصرف مقادیر زیاد این گیاه فشارخون را تحت تاثیر قرار می دهد، می تواند با داروهای ضدفشارخون تداخل داشته باشد.

۵) در موارد احتباس آب در بدن که در نتیجه نارسایی قلبی و کلیوی است از مصرف گزنه باید اجتناب کرد.

● گشنیز

گشنیز دارای اثرات ضداسپاسم و ضد نفخ بوده و از آن در پیشگیری و كاهش دل‌پیچه استفاده می‌شود. همچنین به عنوان عطر و طعم‌دهنده در صنایع غذایی مصرف دارد. از اسانس گشنیز در عطرسازی استفاده می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از گشنیز در رفع ناراحتیهای گوارشی به عنوان ضدنفخ، اشتهاآور، مقوی معده و ضداسهال استفاده می شده است. همچنین از آن در خوشبو کردن دهان و التیام زخم دهان استفاده می گردیده است.

▪ موارد احتیاط:

مصرف زیاد از حد میوه گشنیز یا روغن فرار آن، گونه ای مستی همراه با خستگی بسیار ایجاد می کند که سرانجام آن حالاتی نظیر سستی و بی حالی است.

● گلپر

گلپر در درمان نفخ و سوءهاضمه استفاده شده، همچنین به‌عنوان ادویه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از گلپر در درمان تنگی نفس، سوءهاضمه و یرقان استفاده می نموده اند.

▪ عوارض جانبی:

مصرف زیاد گلپر موجب تپش قلب می شود.

● گل‌ساعتی

گل‌ساعتی دارای اثر مسكن و آرام‌بخش بوده و در بی‌خوابی، اضطراب، دردهای با منشاء عصبی به‌ویژه در كودكان، اختلال در تنوس عضلانی، تاكی‌كاردی عصبی و آسم اسپاسمی مصرف می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته ایران برای این گیاه هیچگونه گزارشی یافت نشده است.

▪ عوارض جانبی و سمیت:

آثار جانبی در اثر مصرف آن تا به حال گزارش نشده است، سمیت حاد عصاره مایع دارو در موش که به صورت تزریق داخل صفاقی و به مقدار بیش از ۹۰۰ میلی گرم/ کیلو گرم استفاده شده بود؛ گزارش شده است.

▪ موارد احتیاط:

مقادیر مصرف زیاد گل ساعتی ممکن است باعث تسکین و تقویت درمان به شیوه مهار منو آمین اکسیداز گردد. از طرفی گزارش شده است که آلکالوئیدهای هارمان و هارمالین دارای اثر تحریکی بر روی رحم حیوانات آزمایشگاهی بوده و بنابراین نباید از مقادیر زیاد دارو در هنگام بارداری و شیردهی استفاده شود.

● گل مغربی

عمده آثاری كه در فیتوتراپی برای روغن گل مغربی برشمرده‌اند عبارتند از:

اثر ضدالتهابی، اثر مهارتجمع پلاكتی، تحریك تشكیل متابولیت‌های وازودیلاتور، اصلاح آسیب‌های عصبی در بیماران دیابتی، درمان بیماری‌های پوستی مانند اگزمای حساسیتی، درمان سندرم قبل از دوران قاعدگی و درد سینه‌ها، درمان عفونت‌های ویروسی، آندومتوریوز، سندرم روده تحریك‌پذیر و كولیت زخمی

▪ موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته ایران برای این گیاه هیچگونه گزارشی یافت نشده است.

▪ عوارض جانبی:

عوارض جانبی معمولی این دارو سردرد و اندکی تهوع است که می توان از طریق خوردن دارو با غذا یا به وسیله مالش روغن خالص روی پوست، از بروز آن ها اجتناب کرد. بثورات جلدی نیز در اثر مصرف این دارو گزارش شده است. روغن گل مغربی در موارد صرع و جنون منع مصرف دارد. به علت این که این دارو بر مراحل انعقاد خون تاثیر می گذارد نبایستی همراه با داروهای ضدانعقاد مصرف گردد. سوءهاضمه از جمله عوارض جانبی دیگر این دارو است.● لیموعمانی

لیموعمانی و روغن فرارحاصله از آن به عنوان عطر و چاشنی در صنایع مختلف غذایی كاربرد دارد. روغن فرار لیموعمانی همچنین در صنایع آرایشی ـ بهداشتی كاربرد وسیعی دارد.

موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته برای لیمو عمانی آثار دارویی مقوی معده، ضد نفخ، اشتها آور، ضدعفونی کننده، مسکن سردرد و رفع کننده علایم سرفه و سرماخوردگی قایل بوده اند.

● مامیران

از مامیران به صورت خوراكی صفرا‌آور، ضداسپاسم، مسكن (ضعیف) و مدر و به صورت موضعی در درمان زگیل استفاده می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از تمام قسمتهای گیاه مامیران به ویژه شیرابه آن در درمان ناراحتی های پوستی به ویژه برص، درد دندان، و نیز به عنوان صفراآور استفاده می کرده اند.

▪ عوارض جانبی:

در مصرف موضعی گزارش شده است که گاه باعث تحریک پوست می شود. با مصرف خارجی معمولا علایم مسمومیت ظاهر نمی گردد ولی از مصرف خارجی شیرابه تازه گیاه روی مخاط حساس مثل چشم به دلیل عوارض موضعی شدید باید اجتناب کرد. مصرف زیاد گیاه باعث تحریکات شدید دستگاه گوارش منجر به تهوع و اسهال خونی می گردد ولی به دلیل طعم و بوی نامطبوع ایجاد سمیت با آن بسیار نادر است. بیش از ۵۰۰ گرم از مامیران لازم است تا در دام و اسب ایجاد سمیت کند. درمان مسمومیت با مامیران، با تخلیه گیاه موجود در دستگاه گوارش و استفاده از زغال فعال و درمانهای علامتی عوارض، انجام می گیرد.

▪ موارد احتیاط:

این گیاه سمی است و مقدار زیاد آن در مصارف داخلی ممکن است حتی موجب مرگ شود. مصرف این گیاه در دوران بارداری ممنوع است.

● مرزنگوش

مرزنگوش به‌عنوان ضدنفخ، خلط‌آور، مسكن، مدر، در درمان ناراحتی‌های تنفسی (آسم) و اشتها‌آور مصرف می‌گردد. همچنین برای آن اثر التیام‌دهنده و ضدعفونی كننده ذكر گردیده است.

▪ موارد استعمال در طب سنتی: در طب گذشته از مرزنگوش در تسکین دلپیچه و دردهای مختلف به ویژه سردرد و کمردرد استفاده و برای آن اثر قاعده آور و مدر نیز قایل بوده اند.

▪ موارد احتیاط:

مرزنگوش وحشی نباید در زمان حاملگی استفاده شود. مصرف موضعی آن ممکن است باعث تحریک پوست گردد. اسانس این گیاه نباید از راه خوراکی مورد استفاده قرار گیرد.

● مریم گلی

مریم‌گلی به‌صورت موضعی به عنوان ضدالتهاب، قابض، ضدباكتری و در التهاب دهان به صورت غرغره و دهان‌شویه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

موارد استعمال در طب سنتی:

مریم گلی را به صورت خوراکی مقوی عمومی و به صورت موضعی در الیتام زخم ها و خراشهای پوستی موثر می دانسته اند.

▪ موارد احتیاط:

به واسطه داشتن ترکیب سمی توجون مقادیر زیاد برگ مریم گلی (بیشتر از ۱۵ گرم در هر مرتبه مصرف) سمی بوده و باعث افزایش ضربان قلب، افزایش دمای بدن و سرگیجه می شود.

● مورد

مورد به صورت موضعی در درمان تبخال به عنوان آنتی‌سپتیك و در درمان التهاب مخاط بینی استفاده می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته مورد را تحت عنوان "آس" یا "عمار" (به معنی نیکو و خوشبوی) نامیده، برای آن اثرات قابض، ضداسهال و تقویت کننده رویش مو قایل بوده اند.

▪ عوارض جانبی:

با مصرف مقادیر کم موضعی اسانس هیچگونه حساسیت پوستی ایجاد نمی شود و با مصرف مداوم و طولانی مدت واکنش حساسیتی به صورت سرخی خیلی ضعیف در محل تجویز مشاهده می شود. به طورکلی این گونه تظاهرات آلرژیک بسیار محدود می باشد. سمیت حاد خوراکی اسانس مورد در موش صحرایی (Rat) برابر LD۵۰=۳.۷ml/kg و در موش سوری برابر با LD۵۰=۲.۲ml/kg است. در انسان مصرف خوراکی روزانه معادل ۲- ۱ ml/kg به عنوان دارو بسیار بعید به نظر می رسد که ایجاد تحریکات یا اثرات نامطلوب نماید.

● میخك هندی

میخك هندی به‌عنوان ضدنفخ استفاده شده، معطر است و به‌عنوان ادویه مورد استفاده قرار می‌گیرد. به صورت موضعی در دندان‌پزشكی به‌عنوان بی‌حس كننده، ضدعفونی كننده و ضددرد استفاده می‌گردد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از میخک هندی به عنوان ضدنفخ، خوشبوکننده دهان، تقویت کننده لثه، آرامبخش و همچنین در پیشگیری از تهوع و استفراغ استفاده می شده است.

▪ عوارض جانبی:

نادر بوده گاهی به واکنشهای آلرژیک منجر می شود.

● نعنا

نعنا دارای اثرات ضداسپاسم، ضدنفخ و ضدمیكروبی بوده، در درمان ناراحتی‌های گوارشی و همچنین به‌عنوان آرامبخش استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از نعنا به عنوان ضدنفخ، مسکن و برطرف کننده سوءهاضمه استفاده می شده است.

● وشاء

وشاء به عنوان خلط‌آور و ضداسپاسم مورد مصرف قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته وشاء به صورت موضعی در درمان حساسیت پوستی مانند کهیر، ضددرد و ضدالتهاب مورد استفاده قرار می گرفته است.

● هل

هل در درمان نفخ، سوءهاضمه، بوی بددهان و اسپاسم عضلات مورد مصرف قرار می‌گیرد و همچنین به‌عنوان ادویه در صنایع غذایی و مصارف خانگی و معطركننده در فرآورده‌های دارویی ـ بهداشتی مختلف استفاده می‌شود.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته از هل به عنوان ضدنفخ، ضدتهوع و استفراغ و خوشبو کننده دهان استفاده می کرده اند.

● همیشه‌بهار

همیشه‌بهار به صورت خوراكی در درمان التهاب معده و به صورت موضعی در درمان التهاب‌های پوستی، اگزما و خشكی پوست مورد مصرف قرار می‌گیرد.

▪ موارد استعمال در طب سنتی:

در طب گذشته برای همیشه بهار خاصیت ضدالتهاب و قاعده آور قایل بوده اند و استفاده از آن را در درمان بیماری های پوستی مفید می دانسته اند.

▪ عوارض جانبی:

از آن جایی که از نظر سنتی همیشه بهار به عنوان قاعده آور مطرح بوده در بررسی های برون تنی نیز اثرات تحریکی بر رحم گزارش شده است و حتی ممکن است باعث سقط جنین شود لذا از مصرف آن در دوران حاملگی خودداری شود. ضمنا به علت نداشتن اطلاعات کافی از سمیت آن، در دورا شیردهی نیز از مصرف آن اجتناب شود.

spow · 12 مرداد، ۱۳۸۹

ـ نام :گل گاو زبان borago officinalis

ـ خانواده : گاوزبانها Boraginaceae

گل گاو زبان از گیاهان دارویی و دارای روغنی است که به علت خاصیت شفا دهندگی از مدتها قبل به خصوص در فرانسه شناخته شده بود. این گیاه دارای شاخه های تو خالی وابدار است و ارتفاع آن به ۵۰ سانتی متر میرسد. برگهای این گیاه نسبتا بزرگ وچین خورده به رنگ سبز تیره و تخم مرغی شکل نوک تیزاند که به طور متنا وب بر روی ساقه گیاه قرار دارند. تمام سطح گیاه پوشیده از کرکهای سفید و منشعب است.گلهای این گیاه در انتهای ساقه قرار دارد و به رنگ روشن و ستاره ای شکل است. میوه این گیاه به شکل چهار فندق کوچک و به رنگ قهوه ای مایل به سیاه است. این گیاه در فرانسه "شکوفه آبی تندرستی" نامیده می شود. زیرا گلهای ان به رنگ آبی است و داروی خوبی است برای دهقانان که معمولا نیاز به تنفس بیشتر در هنگام کار کردن دارند. بعضی از نویسندگان معتقد ند که نام لاتین آن یک اسم تغییر شکل یافته است به معنی "قلب " و به معنی "من اورده ام" زیرا اعتقاد بر این است که این گیاه قلب را تقویت می کند.

امروزه ثابت شده که محصولات حاصل از برگها و پودر این گیاه خاصیت ضد افسردگی دارد و باعث افزایش نشاط روحی می شود. به طور مثال : شربت ساخته شده از پودر این گیاه خاصیت ضد افسردگی و ضد استرسهای روحی و آرامش دهنده و تسکین دهنده قلب می باشد.

● تاثیر دارویی:

این گیاه به عنوان مدرملین ومسکن ثابت شده است استفاده از این گیاه در فرانسه به عنوان ضد تب وناراحتی های ریوی (تنگی نفس)بسیار رایج است این گیاه به علت داشتن ترکیبات نمکی باعث افزایش فعالیت کلیه ها میشودو به همین دلیل استفاده از آن باعث کاهش تب می شود

همن خاصیت تسکین دهندگی آن به علت داشتن ترکیبات موسیلازدر کل اندامهای گیاه است

● استفاده های غذایی از گل گاو زبان

از گلها وبرگهای این گیاه میتوان به عنوان چاشنی در نوشیدنی های تابستانی استفاده کرد.

گل های این گیاه را میتوان برای تهیه مربا استفاده کرد این مربا برای افرادی که ازبستر بیماری برخواسته و دوران نقاهت را سپری میکنند. وهمچنین برای افرادی که حالت ضعف دارند بسیار مفید است.

گلها وبرگهای این گیاه را میتوان در سالاد وسوپ خیار به کار برد.

برگهای قطعه قطعه شده گیاه را میتوان در پایان زمان پخت سوپ ها استفاده نمود.

برگهای این گیاه را میتوان همراه با برگهای گل کلم پخت و مصرف کرد.

برگهای تازه این گیاه نیرو بخش ونشاط آور است.

● استفاده دارویی

۱) گل گاو زبان یک گیاه مقوی برای غده فوق کلیوی به شمار می آید .همچنین مصرف این گیاه خاصیت ضد استرس های روحی (نشاط آور )دارد و برای زندگی پر دغدغه امروزی فوق العاده مفید است.

۲) گل گاو زبان از نظر عناصر معد نی به خصوص پتاسیم بسیار غنی است.

۳) دم کرده (چای)تهیه شده از این گیاه بدای کاهش تب بسیار مفید است.

همچنین دم کرده گل گاو زبان به عنوان یک محرک تولید شیر در مادران میشود.عرق این گیاه به عنوان یک داروی با ارزش برای التهاب چشم به کار میرود .

معتقد است که این گیاه که این گیاه برای درمان تب های عفونی / یرقان / سل / روماتیسم/ خارش(حساسیت های پوستی ) تورم ها وزخم های گلو و دهان مفید است.

● اندام مورد استفاده

برگ ها وبه مقدار کمتر گل ها اندامهایی هستند که مودر استفاده قرار می گیرند.

برگ ها در اوایل مرحله گل دهی جمع آوری میشوند.برگهایی که لک دار یا آفت زده باشد دور ریخته میشود .باید دقت داشت که چیدن برگها فقط در روزهای آفتابی یعنی زمانی که هواخشک است انجام میگیرد.

● ترکیبات

این گیاه دارای پتاسیم و کلسیم ترکیب شده با اسید های معدنی است عصاره تازه آن دارای ۳۰%و گیاه خشک آن دارای ۳% نیترات پتاسیم دارد .

ساقه ها و برگهای این گیاه مقداری نمکهای موسیلاز دارد که هنگام جوشاندن وپختن به نیترات ونمکهای معمولی تبدیل میشود این نمکها سالم وبی خطرند و احتمالا خاصیت نیرو دهنده وتقویت کننده این گیاه به علت وجود این مواد است .

● زراعت

گل گاو زبان در خاکهای معمولی رشد میکند تکثیر این گیاه به سه طریق زیر صورت میگیرد

۱) تقسیم ساقه زیر زمینی در بهار

۲) کاشت قلمه در ماسه هنگام پاییز

۳) کاشت بذر گیاه در خاک نسبتا حاصلخیز وآفتاب گیر

تاریخ کاشت بذر از اواسط ماه مارچ ( اواخر اسفند ) تا ماه می (خرداد ماه) است چنانچه منطقه دارای زمستان خیلی سرد نباشد انجام عملیات کاشت را میتوان در پاییز انجام داد که در این صورت گیاهان سبز شده در اردیبهشت ماه سال بعد به گل مینشیند در حالی که گیاهان کاشته شده در بهار هیچ وقت زود تر از تیرماه گل نمی دهد

فاصله ردیف های کاشت ۵۰_۷۰ سانتی متر و فاصله گیاهان بر روی ردیف حدود ۲۰_۳۰ است طبق تجربیات کشاورزان انگلیسی فاصله ردیف های کمتر در مبارزه با علف های هرز موثر است .

میزان بذر مورد نیاز حدود ۱۴_۱۵کیلوگرم در هر هکتار است .

spow · 18 مرداد، ۱۳۸۹

ریواس یا ریباس، گیاهی است از تیره ی ترشک ها ( هفت بندها ) و دارای ساقه های هوایی و برگ های آن محتوی مواد ذخیره ای و اسیدی است و به همین جهت مورد استفاده ی خوراکی قرار می گیرد.

ریواس هنگام بهار در نواحی گوناگون ایران، دامنه ی کوه ها، کنار رودخانه ها و مناطق برخوردار از آب های راکد می روید و برگ ضخیم و گوشت دار این گیاه مصرف غذایی دارد. تکثیر ریواس معمولاً با کشت در خزانه و انتقال به کشتزار و یا از طریق کشت بذر تازه صورت می گیرد.

خواص درمانی

ریواس طبیعت سرد دارد و دارای ویتامین ها و املاح معدنی گوناگونی است. برای تمامی اعضای بدن، ماده ی غذایی بسیار ممتازی شمرده می شود و اثر شگفت انگیز و معجزه آسایی دارد. قابض است و برای تقویت معده و کبد مفید می باشد. خوردن ریواس برای بیماران تب دار و بی اشتها مفید بوده و یرقان ، وسواس ، سستی را درمان می نماید. در این گونه موارد می توان ۱۰۰ گرم از آب ریواس یا رب ریواس را میل کرد. صفرا و دل به هم خوردگی را رفع می کند و برای حصبه و اسهال گرم صفراوی مفید بوده و کرم کُش است. خوردن ریواس را نباید در برنامه ی غذایی از یاد بُرد. ریواس را برای تهیه ی خورش، کمپوت، مربا و شربت مورد استفاده قرار می دهند. سعی کنید در مصرف ریواس زیاده روی نکنید.

مفیدترین طریقه مصرف آن، مصرف آب ریواس همراه با آب هویج، کرفس، خیار و سیب می باشد که یک سوم آب ریواس و دو سوم بقیه مواد است.

ریواس اثر ملین داشته و اشتها آور است و برای افزایش اشتها و یبوست مفید می باشد. مصرف ریواس برای مبتلایان به سنگ کلیه و ناراحتی های مثانه خطرناک است.

شیر مادرانی که ریواس می خورند، در نوزادان تولید اسهال می کند. ریواس، مقوی قلب و اعصاب بوده و برای درمان بواسیر مفید است.

ریواس به عنوان فعال کننده ی عملکرد دستگاه گوارش، ناقل نمک های صفراوی و محرک ترشح کبد شناخته شده است. نخستین کار کرد آن در دهان این است که با تحریک جوانه های چشایی به واسطه ی مزه ی تلخ خوشایندش، موجب پاک شدن حفره ی دهان شده و دهان را برای چشیدن غذای بعدی آماده می سازد. این گیاه در معده سبب افزایش ترشح معدی و تحریک آن می شود. در نتیجه به طور کلی باعث بهبود عملکرد معده می گردد.

علاوه بر این با تحریک ترشح نمک های صفراوی از کبد، به تنظیم جذب چربی از روده کمک می کند.

ریواس خاصیت مسهلی، ضد التهابی و متعادل کننده ی عملکرد روده ها (درمان یبوست و اسهال) را داشته و در درمان یرقان، خونریزی معدی- روده ای، اختلال قاعدگی، ورم ملتحمه ی چشم، جراحات ناشی از ضربات و صدمات جسمانی، زخم های چرکی سطحی و سوختگی های حاصل از حرارت کاربرد دارد.

ارزش تغذیه ای ۸۵ گرم ریواس

انرژی ... ۲۹ کیلو کالری

چربی ... ۲/۰ گرم

پروتئین ... ۸/۰ گرم

کربوهیدرات ... ۷ گرم

کلسیم ... ۲۶۶ میلی گرم

سدیم ... ۵ میلی گرم

پتاسیم ... ۱۴۸ میلی گرم

ویتامین ث ... ۷ میلی گرم

ویتامین آ ... ۱۰۰ تا ۳۰۰ واحد بین المللی.

سایر مصارف ریواس

ریواس به علت خاصیت اسیدی، برای پاک کردن ظروفی که آثار سوختگی مواد غذایی در آنها به جای مانده باشد، مورد استفاده قرار می گیرد.

افرادی که موی آن ها قهوه ای کم رنگ است، با استفاده از ریشه ی این گیاه می توانند به رنگ موی طلایی دست یابند. برگ های ریواس را می توان به عنوان حشره کش موثر برای دفع حشرات به کار برد.

ریواس با طعم منحصر به فرد خود، در بیشتر پس غذاها ( دسرها ) و شیرینی ها استفاده می شود. تا پیش از سده ی ۱۸ کاربردی در پخت غذا نداشت.

گیاه یاد شده تا یکی دو روز در یخچال قابل نگهداری است. برای نگهداری طولانی تر ریواس، پس از بریدن ساقه ها، آن را منجمد می کنند. اگر ساقه های ریواس به طور خام مصرف شود، به شدت ترش خواهد بود. به طور معمول آن را با شکر یا عسل می پزند و یا در کیک ها مورد استفاده واقع می شود.

همچنین به تنهایی یا همراه یا توت فرنگی در تهیه ی ژله و مرباها به کار می رود. چاشنی هایی که با ریواس مصرف می شوند، عبارتند از لیمو ، دارچین و زنجبیل.

spow · 18 مرداد، ۱۳۸۹

پزشكان می‌گویند: دانه كرفس ضد رماتیسم، آرام بخش، ضد عفونی كننده سیستم ادراری، افزاینده دفع اسید...

پزشكان می‌گویند: دانه كرفس ضد رماتیسم، آرام بخش، ضد عفونی كننده سیستم ادراری، افزاینده دفع اسید اوریك، كاهنده فشار خون، تا اندازه‌ای ضد بیماری قارچی، ادرارآور، ضددرد، ضدالتهاب، دفع مسمومیت، ضد اسپاسم، ضد باكتری، قاعده آور، شیرافزا، ضد انقباض، ضد تشنج، مقوی معده و بادشكن است.

همچنین ریشه كرفس دارای اثرات ادرار آور، صفرا بر، مقوی معده، ضد كمبود ویتامین، ضد اسكوربوت و تب بر است. این گیاه در موارد التهاب مفصل و انقباض عضلانی ماهیچه كاربرد دارد.

ریشه كرفس قرنهاست در موارد آب آوردن نسوج، نقرس، رماتیسم، سنگ كلیه، یرقان، آسم، سرماخوردگی‌های ششی، ضعف اعصاب، زیاد شدن اسید اوریك خون، ضعف اعمال دستگاه گوارش، نفخ و ناراحتی‌های مثانه استفاده می‌شود.

آب كرفس به صورت غرغره برای گلو دردهای خشك، به دلیل اثر ضد عفونی كننده‌اش مفید است. همچنین تخم كرفس حاوی كلسیم بالاست كه ممكن است نقش مهمی در كاهش فشار خون ایفا ‌كند. تخم كرفس ادرار آور بوده و بهترین دارو برای تمیز كردن بدن از اسید اوریك است. بنابراین برای درمان نقرس، آرتروز و رماتیسم مناسب است.

مدارك علمی نشان می‌دهد كه ممكن است دانه كرفس، از سرطان پیشگیری كمك كند. كرفس اثر تصفیه كننده خون، ضد رماتیسم و نقرس و ضد عفونی كننده دارد و به علاوه لاغر كننده است. چون دانه كرفس موجب سقط جنین می‌شود و به همین دلیل در آبستنی منع كاربرد دارد.

خوردن كرفس برای بیماران مبتلا به صرع مضر است زیرا حملات آنها را تحریك می‌كند. همچنین اشخاصی كه به ورم كلیه مبتلا هستند نباید آن را مصرف كنند.

**masi eng** · 26 مرداد، ۱۳۸۹

دانه كنجد داراى مواد معدنى مانند مس ، منيزيم ، كلسيم ، آلومينيوم ، كروم ، كلروسديم ، سيليس ، آهن ، فسفر ، نيكل و ماده پروتئين ى مهم ليزين هورمون نباتى ، چربى و 60% روغن مى باشد . چنانچه هنگام خواندن كتاب احساس خستگى كرديد .كافى است مقدارى كنجد بوداده ميل كنيد تا خستگى شما بر طرف شود .ليستين اين گياه يك نوع چربى حاوى فسفر است كه وجود آن براى اعصاب و نسوج بسيار ضرورى است و مغز و بدن ، غدد انسان نياز زيادى به آن دارند حتى تقويت حافظه انسان نيز نياز زيادى به اين ماده دارد .از نظرطبى خوراك كنجد براى هر نفر15 گرم مى باشد . اما در خوردن آن نبايد زياده روى شود . زيرا دير هضم بوده و باعث خارش ، بدبويى دهان و سردرد مى شوند ، خنثى كننده زيان هاى احتمالى آن عسل و يا بو دادن آن قبل از خوردن است.:icon_gol:

گندم · 28 مرداد، ۱۳۸۹

خواص درمانی پیاز

- پیاز به علّت داشتن فسفر ، کارهای فکری را آسان می‌ کند.

- برای افرادی که دچار بی خوابی هستند، مفید است و در صورت مصرف زودتر خواب به سراغ

آنها خواهد آمد.

- پیاز، برای کودکان کم ‌رشد و پیرمردان ضعیف مفید است.

- برای جلوگیری از خون دماغ می ‌توانید چند قطره سرکه را روی پیاز رنده شده بریزید و آب آن را

در بینی بچکانید، تا از خونریزی جلوگیری نماید.

- پیاز لثه‌ها را تقویت می ‌کند و رنگ چهره را روشن می ‌سازد.

- پیاز سرشار از ویتامین‌های a و b و c می باشد ونیزدارای آهن، آهک، فسفر ،پتاسیم ، سدیم ،

گوگرد، ید،سلنیوم، سیلیس و قند است که به طور مستقیم جذب بدن می‌ شود.

زیاده روی در خوردن پیاز موجب تشنگی، استفراغ، تیرگی چهره و حتی فراموشی می‌ شود.

- پیاز به علت داشتن گوگرد ضد عفونت خون است. وقتی گوگرد وارد خون و ریه‌ها گردد با

عفونت‌های مجاری تنفسی، مانند آسم ، برونشیت و گریپ و غیره مبارزه می ‌کند.

- یک پزشک هندی به نام مِنون در پی تحقیقات دو ساله ی خود در دانشکده ی پزشکی، دانشگاه

نیوکاسل انگلستان، اعلام نمود که: پیاز خام، پخته و یا سرخ کرده از تشکیل لخته ‌های خون در رگ

ها جلوگیری نموده و مانع از بروز سکته ی قلبی و مغزی می ‌شود.

- پیاز قادر است كه کلسترول و چربی های خون را كاهش داده و از انعقاد خون داخل رگ ها

جلوگیری نماید.

- پیاز قادر است خطر ابتلا به سرطان معده را كاهش دهد.

- خوردن پیاز همراه با غذاهای چرب، مخصوصاً در مهمانی ‌ها یا مسافرت ها، سبب هضم چربی ها

می شود.

- در استعمال خارجی، پیاز پخته، تسکین دهنده ی سوختگی‌ها و بواسیر است.

- مرهمی که از پیاز خام رنده شده درست می ‌کنند اگر به پایین شکم بگذارند، خروج ادرار را آسان

می‌سازد و اگر بر روی پیشانی گذاشته شود سردردهای شدید نیمه ی ‌سر و سردردهای عصبی را

آرام می‌کند.

- تحریکی که در هنگام پوست کندن پیاز حاصل می ‌شود، دردهای شدید نیمه ی سر (میگرن ) را بر

طرف کرده و زکامی را که تازه شروع شده است از بین می ‌برد.

- برگ‌ های سبز پیازچه که بیش تر هنگام بهار یافت می‌ شود، دارای مقدار زیادی ویتامین c است.

- پیاز،تقریبا تمام خواص سیر را در معالجه ی فشارخون، مرض ‌قند، درمان بیماری کرمک و غیره

را دارد.

- مصرف پیاز پخته، باعث لینت یا نرمی مزاج می‌شود.

برای برطرف کردن بوی بد پیاز بعد از مصرف آن، می توانید یک عدد گردو یا مقداری نان سوخته

میل نمایید و یا چند عدد باقلا را جویده و مدتی در دهان نگاه دارید.

- استفاده از پیازی که با چربی پخته شده باشد، برای دفع اخلاط چسبنده از سینه مفید است.

- مصرف پیاز پخته با چربی برای رفع یبوست و نفخ روده‌ها مفید است. برای این منظور پیاز را با

ملایمت بپزید و در هنگام پختن به تدریج به آن کره اضافه نمایید و سپس مصرف کنید.

- اگر ورقه‌های نازک پیاز در شیر، پخته و مصرف شود، برای درمان دردهای حاصل از قولنج

روده‌ها و ناراحتی‌های شکم مفید است.

- پیاز پخته، حبس البول و کم شدن ادرار را شفا می ‌دهد و ادرار آور خوبی است.

- مصرف پیاز پخته به هر شکل که باشد برای رفع ناراحتی‌ های روحی مفید است.

- مصرف پیاز پخته شده در سرکه، برای تقویت هاضمه، زردی ، ورم طحال و استفراغ صفراوی

مفید است.

- تخم پیاز طبیعت گرم دارد و خوردن 4 تا 5 گرم آن برای تحریک نیروی جنسی موثر است.

- قرار دادن پیاز پخته و گرم در محل سوختگی و یا قرار دادن آن در محل بواسیر اثر شفا بخش دارد،

زیرا خون را به طرف سطح پوست انتقال داده و از تجمع خون در رگ‌ های بواسیری می ‌کاهد.

- اگر با آب پیاز چیزی روی کاغذ بنویسید، دیده نمی ‌شود ولی همین‌ که آن را گرم کنید و حرارت

دهید، کلمات ظاهر می ‌گردد.

تذکرات:

1- زیاده روی در خوردن پیاز موجب تشنگی، استفراغ، تیرگی چهره و حتی فراموشی می‌ شود. پس

در حد اعتدال مصرف کنید.

2- برای برطرف کردن بوی بد پیاز بعد از مصرف آن، می توانید یک عدد گردو یا مقداری نان

سوخته میل نمایید و یا چند عدد باقلا را جویده و مدتی در دهان نگاه دارید.

گندم · 28 مرداد، ۱۳۸۹

یك متخصص تغذیه گفت: بادام زمینی حاوی منیزیم است و مصرف آن موجب گشاد شدن عروق خونی می‌شود.

مریم مراداف افزود: بادام زمینی و سایر مغزها به دلیل داشتن پروتئین بالا همراه با گوشت‌ها در هرم غذایی قرار داده شده است.

وی گفت: بادام زمینی سرشار از ویتامین e است. ویتامین e در گیاهان و دانه‌های روغنی به مقدار زیاد یافت می‌شود. ویتامین b3 موجود در بادام زمینی نیز در بدن متابولیسم انرژی را تنظیم می‌كند همچنین بین مغزهای گیاهی بادام زمینی سرشار از اسیدفولیك است.

وی گفت: بادام زمینی همچنین حاوی كلسیم است كه برای سلامت دندان و استخوان‌ها بسیار مفید است. بادام زمینی حاوی منیزیم است كه در بدن گشادكننده عروق است و در هسته مركزی گیاهان سبز رنگ وجود دارد. كسانی كه فشار خون دارند باید در حد معمول بادام زمینی مصرف كنند.

مراداف اضافه كرد: آهن در منابع گیاهی به خوبی قابل جذب نیست و كم وجود دارد اما بادام زمینی به نسبت آهن خوبی دارد. بادام زمینی همچنین حاوی «روی» است كه برای رشد بسیار مورد نیاز است. كمبود «روی» می‌تواند سبب عقب افتادگی رشد در نوجوانان شود.

وی گفت: بادام زمینی یكی از موادی است كه آلرژن است و اگر كسی استفاده كند ممكن است حالت سرفه و تنگی نفس و كهیر در بدن او اتفاق افتد. در این صورت بهتر است از منبع دیگر برای تأمین این نیازها استفاده شود.

__________________

nikaaa · 28 مرداد، ۱۳۸۹

:w72:

**ملیساا** · 14 مهر، ۱۳۸۹

فصل بهار پر از نوبرانه است، از جمله نوبرانه‌های فصل بهار کنگر است که دارای خواص درمانی زیادی است.عصاره برگ و ریشه کنگر برای جلوگیری از رسوب چربی در جدار رگ‌ها مفید بوده و در درمان یرقان، سوءهاضمه، احساس ناراحتی در معده، نفخ، بی‌اشتهایی، تهوع، اسهال خفیف یا یبوست، نارسایی کبد، دفع مزمن آلبومین و کم‌خونی بعد از جراحی موثر بوده و از کبد در برابر سموم شیمیایی محافظت می‌کند.

ماده سینارین که در عصاره برگ کنگر وجود دارد، باعث کاهش کلسترول خون می‌شود.تحقیقات نشان داده است که سینارین باعث کاهش سطح تری‌گلیسیرید خون نیز می‌شود.

سینارین و ماده دیگری که به عنوان اسیدکافئیک شناخته شده است، کبد را در برابر عفونت حفظ می‌کند و به کبد کمک می‌کند تا بعد از تخریب قسمتی از آن دوباره خود را از نو بسازد.

از آنجایی که کنگر محتوی کربوهیدرات پیچیده غیرقابل هضم به نان اینولین است، خاصیت مسهلی دارد. از طرفی اینولین موجود در کنگر باعث افزایش باکتری‌های مفید و کاهش باکتری‌های مضر در مدفوع می‌شود.

در حقیقت باعث حفظ سلامتی روده شده و احتمالا می‌تواند خطر سرطان روده باریک را کاهش دهد. آنتی‌اکسیدان موجود در کنگر، پوست را در برابر سرطان محافظت می‌کند.

- بهتر است زنان باردار، کودکان، بیماران مبتلا به بیماری شدید کبدی یا کلیوی از مصرف برگ کنگر پرهیز کنند.

- از آنجایی که برگ‌های کنگر محرک انقباض کیسه صفراست. افرادی که سنگ کیسه صفرا دارند، نباید آن را مصرف کنند؛ چرا که افزایش انقباض کیسه صفرا منجر به انسداد مجاری و حتی پارگی کیسه صفرا می‌شود.

- همچنین اشخاصی که نسبت به کنگر یا خواص سینارین حساسیت دارند، باید از مصرف این گیاه پرهیز کنند.

ورود

گیاهان دارویی

ارسال های توصیه شده

sushianess 714

لینک به دیدگاه

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

amir.d 1211

لینک به دیدگاه

amir.d 1211

لینک به دیدگاه

دختری از شمال 1020

لینک به دیدگاه

VINA 31339

لینک به دیدگاه

VINA 31339

لینک به دیدگاه

Mahnaz.D 61915

لینک به دیدگاه

spow 44197

لینک به دیدگاه

spow 44197

لینک به دیدگاه

spow 44197

لینک به دیدگاه

spow 44197

لینک به دیدگاه

spow 44197

لینک به دیدگاه

spow 44197

لینک به دیدگاه

spow 44197

لینک به دیدگاه

spow 44197

لینک به دیدگاه

masi eng 47044

لینک به دیدگاه

گندم 19

لینک به دیدگاه

گندم 19

لینک به دیدگاه

nikaaa 4299

لینک به دیدگاه

ملیساا 5015

لینک به دیدگاه

اطلاعیه ها

سایت نواندیشان

انجمن نواندیشان

جریان فعالیت های من

کسب درآمد کنید