rasulzade 72 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 دی، ۱۳۸۹ مکاتب هنری اروپا پس از رنسانس : کلاسیک: کلمه کلاسیک صفتی است که ریشه لاتینی کلاسیکوس و به معنی درجه اول است و برای هنر اروپا در دوران سلطنت های مطلقه مرسوم و متداول بوده است و شاعر معروف درباری فرانسوی بوالو در هنر شعر(1674)تئوری این اسلوب را بیان داشته است و آثار هنری باستانی یونانیان و رومیان سر مشق هنری آن است ولی البته به مقتضی زمانه مسائل روز و روحیات روز در آن بازتاب یافته است مکتب روکو کو1780- 1720: هنرمندان:آنتوان واتو _ فرانسوا بوشه _ انوره فراگونار _ زان باپتیست _ سیمون شاردن _ توماس گینز بارو _ ویلیام هوگارت مکتب نئو کلاسیک 1810 _ 1780 م : نزد نویسندگان نئو کلاسیک انسان هدف ادبیات است و چون شعر بازتاب زندگی انسانهاست پس باید جنبه ارشادی داشته باشد و از زیبایی نیز بی بهره نباشد از نظر آنان انسان جزئی از زنجیره ی بزرگ هستی است و در این زنجیره از مقام و موقعیت معینی برخور دار است از این رو باید هدف هایی را بجوید که دستیابی به آنها برایش امکان پذیر است و در این راه از غرور و افزون طلبی بپرهیزد . بنا به دلایلی که ذکر شده از دیدگاه نئو کلاسیک انسان در زمینه هنر و ادبیات نیز نمیتواند فارغ از قید و بند محدودیت عمل کند و ذوق و قریحه هنری اش باید تابع قوانین ونظم معینی باشد به همین دلیل دوران نئو کلاسیک ها را عصر طبیعت نظام یافته نیز می نامند. این سبک در تقابل با ابتذال و انحطاط روکوکو و بهمراه کشف دو شهر پمپی و هرکولانیوم و بر اساس اصول زیبا شناختی پوسن و رافائل وبه مرکزیت فرانسه با تاکید بر سادگی صور و پیراستگی معنوی و خرد گرایی مطرح گردید. هنرمندان: زاک لویی داوید _ دومینیک انگر _ وینکلمان _ ویلیام بوگرو... مکتب رومانتیک 1850 _ 1800 م : رمانتیسیسم مهمترین جنبش هنری و ادبی قرن 19 م است که در تقابل با خرد گرایی نئو کلاسیک در انگلستان و آلمان مطرح شد. هنرمندان این جنبش با استفاده از رنگها و خطوط درون نما و با هویتی خرد گریز سعی در بیان احساسات و هیجانات خود را دارند. مهمترین مرکز تولید آثار تجسمی انگلستان است. هنر برای هنر اولین بار توسط پیروان این مکتب ( و پس از آنها توسط مکتب سمبولیسم)مطرح میشود.رمانتیسم از ریشه romanus می آید یعنی"رومی" یا "رومیات" در روز های آتی به توضیح عناوین زیر خواهم پرداخت سمبولیسم(symbolosme) مکتب رئالیسم 1900 _ 1830 م رئالیسم جادویی ناتورالیسم طبیعت گرایی وریسم (verisme) مدرنیسم هنر خام سوپر ماتیسم (والا گرایی) امپرسیونیسم 1910 _ 1870 پست امپرسیونیسم فوویسم (fauvisme) اکسپرسیونیسم (expressionisme) نئواکسپرسیونیسم (هنر زشت) دادا ودادائیسم سور رئالیسم( وهم گری فرا واقع گرایی ) کوبیسم(حجم گرایی) پوریسم(ناب گرایی) کنسراکتیویسم(ساخت گرایی) فوتوریسم(آینده گرایی) فرمالیسم(شکل گرایی) مینیمال ارت تفاوت مینیمالیسم با پاپ وجه تمایز بین شئ مینیمالیستی و اثر هنری مدرنیستی هنر مفهومی سوپر رئالیسم رابرت اسمیتسن(حجم ساز آمریکایی 1928_ 1973 ) هنری مور ( پیکره ساز و رسام انگلیسی 1898 _ 1986 ) فرانک استلا (نقاش آمریکایی ) دن فلی وین هنر مند آمریکایی 1996 _ 1933 موریس لوییس (نقاش آمریکایی1912 _ 1962 ) جوزف کوسوث (هنر مند و نویسنده آمریکایی) رابرت کاتینگام (نقاش آمریکایی) یاواچف کریستو (طراح و نقاش بلغاری) دان ادی ( نقاش آمریکایی) نوریوکی هاراگوچی ( هنرمند زاپنی) ربر دلونه ( نقاش فرانسوی ) سل له ویت (حجم ساز آمریکایی) دیوید هاکنی (نقاش طراح چاپگر و عکاس انگلیسی ) جیم داین ( نقاش و نمایشگر آمریکایی) اومبرتو بوچونی ( نقاش پیکره ساز و نظریه پرداز ایتالیایی 1882 _ 1916 ) دانالد جاد (حجم ساز آمریکایی 1928 _ 1944 ) ویکتور وازارلی ( نقاش طراح و نویسنده مجارستانی البرتو جاکومتی ( پیکره ساز نفاش و شاعر سوییسی 1901 _ 1966 ) الکساندر کالدر (حجم ساز و تصویر گر آمریکایی ) هلن فرانکن تالر (نقاش آمریکایی ) ریچارد انوسکیه ویچ ( نقاش آمریکایی ) رابین دنی ( نقاش انگلیسی ) ارنالد وپمودرو ( مجسمه ساز ایتالیایی ) رابرت رائوشنبرگ (نقاش آمریکایی) واسیلی کاندینسکی (نقاش چاپگر نویسنده و معلم روسی 1866 _ 1944 ) دن فلی وین (غریب ترین هنرمند قرن بیستم ) ادامه دارد... 9 لینک به دیدگاه
rasulzade 72 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 23 دی، ۱۳۸۹ سمبولیسم نمادگرایی ( symbolome ): جنبشی است در ادبیات و هنر های بصری که ریشه در رمانتیسم داشته و به نفی تجسم عینی پرداخته و مفاهیم را با نماد ها القا میکند این جنبش در پاریس توسط ونسان ونگوگ و پل گوگن مطرح شد . هنرمندان این جنبش واقعیت مطلق را مبتذل و ناچیز شمرده و تحت تاثیر نمادگرایی مشرق زمین و با عدم باز نمایی عینی و تاکید بر ذهنیات و تفاسیر شخصی و سمبولیک با استفاده از رنگهای کانستراکتیو و با یک دیدگاه افراطی در رمانتیسم در صدد بیان واقعیت غایی بوده اند گوستاومورو نیز به این مکتب تعلق دارد سمبولیسم یا نماد گرایی پیش از آنکه یک مکتب به شمار آید یک مفهوم یا فلسفه است.بشر از ابتدای شکل گیری تمدن ها و آغاز شاعری گرایش به این داشته است که سخنش را در قالب نماد ها و نشانه ها به زبان آورد و اشیایدور و برش را با تجسم مفاهیمی عمیق تر آان چه به چشم می آید نشان دهدهمان گونه که مصریان باستان گل های اسیریس را نماد مرگ میدانستند مکتب رئالیسم (واقع گرایی ) 1900 _ 1830 : به معنای واقعیت عینی بدون خوشایند گری و احساساتگری است . این جنبش در تقابل با آرمان گرایی نئو کلاسیک ها و در جریان انقلاب صنعتی فرانسه ایجاد شد هدف هنرمندان این جنبش بیان واقعیت مطلق است.از مراکز مهم رئالیسم می توان از روسیه نام برد رئالیسم از ریشه لاتینی Reals آمده است از ماده Rerrum یعنی شیئی که آن را می توان واقعی و صاحب شیئیت (چیزمندی ) ترجمه کرد یعنی هر چه که به شیئی و پدیده های واقعی مستقل از ذهن ما تکیه کند و آن را ملاک قرار دهد مکتب رئالیسم نقطه مقابل مکتب آرمان گرایی (ایده آلیسم ) است که وجود جهان خارجی را نفی کرده و همه چیز را تصورات و خیالات ذهنی می داند. رئالیسم مکتبی است که بر بیان واقعیت ها و زندگانی همان گونه که است تکیه دارد. به بررسی دقیق رفتار آدمیان حالات های روحی آنان محرومیت ها و بیرحمی ها و فساد جامعه میپردازد و علت های آن را بیان میکند. بالزاک نویسنده فرانسوی_ تولستوی نویسنده روسی_ دیکنز نویسنده انگلیسی از پیشگامان این سبک بوده اند مکتب رئالیسم در نیمه دون قرن 19 میلادی پدید آمد رئالیسم جادویی : اصطلاح واقع گرایی جادویی در مورد آثار داستانی نویسندگانی مانند خورخه لویس بورخس نویسنده آرزانتینی_ میگل آستورباس نویسنده گواتمالایی _ گابریل گارسیا ماکز نویسنده کلمبیایی _ گونتر گراس نویسنده آلمانی_ جان فولز نویسنده انگلیسی و ایتالو کالوینو نویسنده ایتالیایی به کار برده میشود. در آثار این نویسندگان درون مایه ها و موضوع ها اغلب خصوصیتی نا مانوس و خیالی و رویایی و خواب گونه دارد.عناصر رویا گونه و سحر آمیز با واقعیت با هم جا عوض میکنند و الگو های وافع گرایی با خیال و وهم در هم می آمیزد در این آمیزش ترکیبی پدید می آید که به هیچ کدام از عناصر سازنده اش شبیه نیست و ویزگی مستقل و جدا گانه ای دارد طوری که خواننده ماجرا های داستان را میپذیرد . در این داستان ها ترتیب توالی زمانی به هم میریزد و روایت زمانی رویدادها استادانه جا به جا می شودو داستان ها با بهره گیری از قصه علوم پنهانی و با ته رنگی از توصیفات اکسپرسیونیستی و سورئالیستی روایت میشوند در نقاشی نوع کار رنه مگریت را رئالیسم جادوئی می نامند که بعضا در دسته بندی سورئالیست ها قرار میگیرد ادامه دارد... 8 لینک به دیدگاه
shahdokht.parsa 50877 اشتراک گذاری ارسال شده در 27 اردیبهشت، ۱۳۹۰ طیعیت‌گرایی یا ناتورالیسم (به انگلیسی: Naturalism) اندیشه‌ای در فلسفه است که موضوعات فراطبیعی را یا غیر واقعی می‌داند یا جدا از طبیعت نمی‌داند. عبارت است از مکتب ادبی که تا سرحد امکان طرفدار بیان واقعیات است و مانند خود طبیعت، البته از اصل طرفداری میکند. اما بیان زشتی‌های طبیعی و اخلاقی را ترجیح می‌دهد. در رأس این مکتب امیل زولا نویسنده بزرگ فرانسوی قرار دارد. مکتب ناتورالیسم در واقع با نوشته‌های فلوبر آغاز شد. گویا وی به شدت اصطلاحاتی مانند رئالیسم و ناتورالیسم را طرد و رد می‌کرده‌است. ناتورالیست‌ها بیشتر در زمینه داستان‌نویسی و نقاش ی فعالیت می‌کردند. با توجه به اصول ناتورالیسم، تمام پدیده‌های هستی در طبیعت در محدودهٔ دانش عملی و تجربی جای دارند. اصطلاح«طبیعت گرایی»(ناتورالیسم Naturalism)از یک اسم:(طبیعت Nature)و یک پسوند گرایش به طبیعت: (ism)میباشد.این اصطلاح در زبان فارسی-و هم در زبان فرانسه و انگلیسی که متجاوز از یک قرن در معنای ادبی نمایشی استعمال گردیده-هنوز برای آنهایی که اهل اصطلاح نیستند گمراه کننده است.در اولین برخورد با این اصطلاح، برخی گمان میکنند که معنای آن گرایش به طبیعت و یا احتراز از آنچه«مصنوعی»، انسان ساخته، ماشینی، و... میباشد.به عبارت دیگر، در ذهن ناآشنایان با کاربرد ادبی- نمایشی این اصطلاح، «طبیعتگرایی»، روی آوردن به محیطی است که در آن انسان نقشی و تصرفی نداشته باشد.زیرا به یک اعتبار معنای«طبیعت»:«محیط»بدون دخل و تصرف انسان است، به پیروی و سائقه چنین تعریفی«طبیعتگرایی» به معنای گرایش به محیطی سرشار از گل و گیاه و جانور و آب و ابر و باران، خورشید، ستاره و دریا و...تلقی شده است. «لیلیان.آر.فرست»(Lilian R.Furst)و«پیتر.ان. اسکراین»(Peter N.Skrine)در کتابی که در سال 1971 درباره«طبیعتگرایی»(Naturalism)منتشر ساختهاند، به همین معنا:یعنی اغفال کننده بودن این اصطلاح، برای کسانی که با کاربرد آن در ادبیات و تئاتر آشنا نیستند، اشاره کردهاند ادامه دارد.... 4 لینک به دیدگاه
shahdokht.parsa 50877 اشتراک گذاری ارسال شده در 27 اردیبهشت، ۱۳۹۰ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام یا واقع‌گرایی محض، نام مکتب ادبی اروپایی و تقلید و تلفیقی از مکتب رئالیسم و ناتورالیسم فرانسه است.این مکتب نخست در ایتالیا توسط نویسنده‌ای اهل سیسیل به نام حیووانی ورگاه به وجود آمد و در همان جا نیز از بین رفت. او با لحن سوزان و تند و خشن و بی پرده‌ای شیوه بیان نویسندگان قدیم ایتالیا را با فلسفه اخلاقی توماس هاردی انگلیسی درهم آمیخت و مجموعه داستان قصه‌های روستایی و دو رمان بزرگ دیگر را خلق کرد.این مکتب امروز به عنوان نمونه بی مانند هنر داستان سرایی ایتالیا تلقی میشود.ورگاه در جوانی داستان های عوام پسندی نوشته بوده در سنین بالاتر آثار باارزشی نوشت. کثرت شخصیت‌های انسانی در داستان های ورگا موجب شد که او شکل تازه‌ای به رئالیسم فرانسوی بدهد.این مکتب در آغاز ۳٠ سال گمنام ماند. اما امروز بیش تر نویسندگان ایتالیایی از آن به عنوان نمونه بی‌مانندی از هنر داستان سرایی یاد میکنند. پیروان این مکتب امروزه زیادند. از آن جمله: گراتسیادلدا، ماتیلدسرانو، ماریو پراتزی و لوییجی کاپوآنا. ادامه دارد..... 5 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده