YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 دی، ۱۳۸۹ نگاهی به چیستی و پیدایش کره زمین زمین ما، ذره ای از دنیای ما زمین، سومین سیاره نزدیک به خورشید و بزرگ ترین سیاره در میان سیارات درونی است. ساختار درونی زمین مثل سایر سیارات درونی از یک هسته داخلی و یک هسته خارجی به همراه لایه های مذاب و نیمه مذاب و سنگی جامد تشکیل یافته است. هسته داخلی فلزی و جامد بوده و توسط هسته خارجی که فلزی و مذاب است، احاطه شده است.زمین شرایط بسیار منحصر به فردی دارد. هیچ کدام از سیارات دیگر آب مایع و جو پر اکسیژن نداشته و حیات در آنها وجود ندارد. تکامل تدریجی زمین که ۴.۵ میلیارد سال طول کشیده است، همچنان به طور طبیعی و نیز بر اثر فعالیت های انسان ادامه خواهد داشت. همچنین چگالی زمین از تمام سیارات دیگر بیشتر است. در اوایل پیدایش منظومه شمسی، ذرات ریز غبار موجود در قرص خورشید که عمدتا از گاز و غبار تشکیل شده بود، پس از برخورد به هم چسبیده و اجسام بزرگ و بزرگ تری را به وجود آوردند. بدین ترتیب چهار سیاره درونی از این ذرات شکل گرفتند. ۴.۵ میلیارد پیش، زمین دارای سطحی داغ، قرمز و نیمه مذاب بود. پس از گذشت میلیون ها سال، سطح زمین شروع به سرد شدن نمود و پوسته جامدی، به دور زمین به وجود آمد. گازهای داغ و مواد مذاب از لایه های زیرین و از طریق دهانه های آتشفشانی بیرون زده و جو ضخیم زمین را به وجود آوردند. در همین مدت شهاب سنگ های زیادی به سطح زمین خوردند و هزاران گودال شهاب سنگی را در سطح زمین به وجود آورد. و مقدار زیادی غبار به جو زمین اضافه کردند. پس از یک میلیارد سال، زمین به اندازه کافی سرد شده بود تا بخار آب موجود در جو متراکم شده و قطرات آب را به وجود آورد. این قطرات آب میلیون ها سال به شکل باران شدید به سطح زمین افتاده، باعث پاک شدن جو زمین و به وجود آمدن اقیانوس شدند. کره زمین به تدریج به شکل کنونی درآمده است زمین در بدو پیدایش به صورت کره ای از مواد بسیار داغ و نیمه مذاب بوده که به تدریج عناصر سنگین تر ته نشین شده و هسته فلزی را به وجود آوردند، و در عین حال عناصر سبک تر به سطوح فوقانی آمده و جبه و پوسته را تشکیل دادند. پس از گذشت میلیاردها سال زمین سرد شد، سطح زمین جامد گشت، جو زمین شکل گرفت، و اقیانوس ها به وجود آمدند. تکامل زمین هنوز ادامه دارد. پوسته زمین توسط فوران های آتشفشانی در کف اقیانوس ها نوسازی شده و دائما بر اثر زمین لرزه ها و حرکت های قاره ای در حال تغییر و تحول است. تناسب گازهای مختلف در جو زمین نیز بر اثر دخالت های انسان به آرامی در حال تغییر است. زمین سیاره ای است منحصر به فرد، دارای آب مایع و جوی که قسمت اعظم آن از نیتروژن و اکسیژن تشکیل شده که تداوم حیات را ممکن می سازند. در منظومه شمسی، زمین پنجمین سیاره از لحاظ بزرگی و سومین سیاره نزدیک به خورشید است. چگالی زمین از تمامی سیارات بیشتر است. زمین در منظومه شمسی دو نوع حرکت، وضعی و انتقالی دارد. در حرکت وضعی زمین در یک شبانه روز به دور خودش می چرخد و در حرکت انتقالی در یک سال مداری بیضی شکل حول خورشید را طی می کند (مدار زمین). با چرخش زمین به دور خودش، چرخه هایی در هسته خارجی آن که از آهن مذاب تشکیل شده به وجود آمده، جریان های الکتریکی تولید می کنند. این جریان ها باعث ایجاد یک میدان مغناطیسی در فضای اطراف زمین شده و پوششی محافظ در اطراف آن ایجاد می کنند (کمربند تشعشعی زمین). این میدان که کره مغناطیسی نامیده می شود، زمین را در برابر جریان های سریع ذرات باردار بادهای خورشیدی محافظت می کند. بعضی از این ذرات در دو نقطه میدان مغناطیسی به نام کمربندهای «وان آلن» به دام می افتد. کره مغناطیسی بیشتر بادهای خورشیدی را از زمین دور می کند، اما جریان های ذرات باد خورشیدی آنقدر قوی هستند که قسمت جلویی کره مغناطیسی را مسطح نموده و باعث کشیدگی عقب آن می شوند. از آنجا که (حیات در زمین) وابسته به خورشید است، آینده کره زمین نیز به آینده خورشید وابسته خواهد بود. حدود پنج میلیارد سال دیگر ذخایر انرژی خورشید تمام شده و خورشید به یک غول سرخ تبدیل می شود و افزایش حجم می دهد. گرمای شدید حاصل از افزایش حجم باعث آب شدن یخ مناطق قطبی و بالا آمدن آب اقیانوس می شود. سپس جو زمین شروع به تبخیر می کند و گیاهان خشک آتش می گیرند. در چنین شرایطی امکان حیات در زمین کلا از بین می رود. اما شاید انسان در آینده بتواند قبل از وقوع فاجعه های فوق زمین را به جایی دورتر از خورشید منتقل کند.شاید امکانات آینده، انسان های آن زمان به سیاره قابل سکونت دیگری کوچ کنند.شاید بشر بتواند مانع از وقوع فاجعه های فوق در خورشید و زمین شود و باید پنج میلیارد سال انتظار کشید... لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده